Wat 6 weken “ in je kot blijven” al met een mens doet!

Gisteren betrapte ik mezelf op een monologue intérieur bij gebrek aan sociaal contact want straks , als corona ons verlaten heeft, dan vallen ze weer "en masse" in onze brievenbussen , de magazines en reclamefolders met zomer outfits en solden. Wanneer ik al die reclameaffiches met slanke modellen zie die pronken met maatje 34/36 dan besef ik hoe groot de nood is aan echte lijven met een rimpeltje, een bultje en bobbeltje. Daarom ben ik opgelucht wanneer ik in de media eindelijk een lijf zie zoals het mijne met een Michelin bandeke bv.. want wanneer komt een vrouw met een niet zo platte buik prominent in beeld bij een reclamespot? Wanneer erkennen we dat vrijwel iedere vrouw een vetrol, een bobbeltje of een vleugje cellulitis kan hebben? En Oeps, bij die bedenkingen was er daar eentje dat wat ongemakkelijk werd .. mijn lijf! Ik wilde het meteen gerust stellen vandaar mijn monologue

"Begrijp me niet verkeerd, mijn allerliefste lijf ik ben niet ontevreden over jou. Ik zie je als iets unieks, iets wat helemaal van mezelf is. Dankzij jou kan ik mijn persoonlijkheid delen met de buitenwereld.
Wat een leven hebben wij samen al gehad zeg! Zoveel mooie dingen samen beleefd. We hebben ook heel uitdagende periodes gehad, maar ik kon altijd op jou rekenen liefste!
Jouw benen, jullie hielpen me om mijn eerste stappen te zetten, jullie brachten me naar bekende en onbekende plaatsen. Dankzij jullie kan ik dansen, zwemmen, fietsen en zoveel ontelbare andere dingen doen!
Jouw betoverende mond met goddelijke lippen, ( een beetje overdrijven mag hé) wat een genot om samen te genieten van lekker eten, van kussen en gekust worden en lieve woorden fluisteren…
Jouw fenomenale armen, die kunnen dragen, knuffelen, steunen.
Jouw sublieme handen die me helpen om mijn dromen waar te maken, die mensen raken, aanraken die voelen, vastpakken en creëren, wat ben ik dankbaar voor die handen, lieve lijf!
Jouw verrukkelijke ogen, de spiegels naar mijn ziel. Ik kan kijken, gluren, turen, bewonderen , kwaad kijken en observeren dankzij die prachtig bruin/groene parels van jou.
En dan, jouw fenomenale buik! Die buik heeft mij mijn meest kostbare geschenken gebracht. 9 maanden lang ondersteunde jij, liet je groeien en beschermde je mijn meest dierbare lieve kinderen! Ik zal je hier altijd oneindig dankbaar voor blijven!
Mijn prachtige, krachtige, grandioze lijf. Ik hou onvoorstelbaar veel van jou, voor altijd en eeuwig! Dankzij jouw volmaakte hoofd kan ik bedenken, dromen, begrijpen! Ik kan onze herinneringen bewaren en koesteren, hoe geweldig is dat! Er is er soms eens wat onzekerheid die blijft nazinderen, dan is dat normaal. Het kan als vrouw zo moeilijk zijn om vrede te vinden met je lichaam wanneer de ene zegt dat je je rondingen mag tonen, terwijl de ander je op het hart drukt dat iedere zichzelf respecterende vrouw zichzelf bedekt.
Liefste lijf, je bent helemaal goed zoals je bent. Natuurlijk wens ik wel eens dat mijn buikje wat platter was. Natuurlijk zou ik soms willen dat ik enkele kilo’s als sneeuw voor de zon kon laten verdwijnen.. Natuurlijk zou ik die rimpeltjes rond mijn ogen en mond willen wegwerken.. Ach hoe gespierd, slank of rond we ook zijn, iedere vrouw heeft haar complexen. Maar misschien doen we het onszelf wel aan, die onzekerheden. Want hoewel ik niet in het gedoodverfde maatje S pas, voel ik me toch dankbaar dat ik vooral nog redelijk gezond ben voor mij “ 75 lentes” .
Jij bent het meest formidabel, sensationeel lijf dat ik ken!
Voor altijd de jouwe,
Liefs.
Zoals ik al zei… een monologue … En ja, is die nogal melig en over-the-top het maakt het extra leuk!

Maar ik kijk toch stilaan uit naar een dialoog in groep hoor!

Goedemorgen lieve vrienden.Hier in het westen kijken we voor het ogenblik naar een half tot lichte bewolkte hemel.Ik denk dat we hier nog een eindje zullen moeten wachten tot het zonneke er zich door geworsteld heeft.Gans verleden week tot nu toe heb ik geen enkele keer op mijn terras kunnen zitten.Hopelijk heb ik het geluk aan mijn zijde dat het me deze namiddag lukt,want hier alleen tussen 4 muren zitten is om zot van te worden.Mijn bloggen verloopt zeer onregelmatig want meestal word ik in de voormiddag reeds moe en moet ik me dan in mijn zetel zetten en val ik voor anderhalf tot 2 uur in een diepe slaap en ik moet me dan reppen om mijn buitenlandse vrienden te bezoeken.Sedert de lockdown ben ik reeds een kleine 4 kgr.bijgekomen daar ik nu te weinig kan bewegen.Enkel kom ik in de namiddag eens buiten om naar de laatste rustplaats van mijn ouders te gaan en dan moet mijn linkerknie nog meewillen.Ik mis mijn voetballerkes en hun ouders en hun grootouders.Zal ik nog ooit als 65 plusser mijn lievelingsploegje mogen begeleiden en ik heb nog zovele andere vraagtekens.Soms wordt het me te zwaar en vloeien er traantjes.Nu op 25 mei word ik reeds 76 met een dubbel gevoel.De hemel dankbaar dat ik er nog mag zijn maar ik zie nog weinig toekomst nu met die coronacrisis.Ik moet me dan sterk maken dat er nog heel veel mensen zijn die het veel slechter hebben.De zon kan me vandaag wat opbeuren,doch ze is er voor het ogenblik niet en toch wens ik Jullie een mooie en een aangename dinsdag toe en dit met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jullie blogvriend Jos.Fijne dinsdag Nancy en nog steeds geen zonneke bij ons.

05-05-2020 om 10:00 geschreven door Jos Vande Ghinste

05-05-2020 om 07:57 geschreven door noella

04-05-2020 om 15:40 geschreven door Charlotte

04-05-2020 om 12:12 geschreven door Lenie

Net vernomen dat mijn ouders en alle medebewoners negatief testen!

04-05-2020 om 11:13 geschreven door Maarten

Goedemorgen lieve vrienden.Het verlengde weekend is terug voorbij geraasd,doch heeft de lente geen schijn van kans gegeven.Reeds een dikke week geen terrasweer meer,doch vanaf de late namiddag zet er zich een weersverbetering door en kunnen we dan wellicht terug een weekje genieten.Het wordt een zware week en vooral de start van deze week is van héél groot belang.Zullen de kiekens hun verstand gebruiken of rennen ze weer massaal de winkels binnen en lappen ze de opgelegde regels van versoepeling weer aan hun laars.Hopelijk komt er geen tweede opflakkering die veel zwaarder zou kunnen zijn als de eerste.Ik hoop dat de overheid zeer streng zal optreden en een boete van 250 euro is nu in deze fase veel te weinig.Ik hoop dat de meeste mensen die nog niet moeten werken,zoveel mogelijk in hun kot blijven om andere mensen en hun eigen familie gezond te houden en helpen de curve nog meer naar beneden te halen.Zolang er geen vaccin is,is niemand veilig.Ik wens Jullie allen een goed en een verstandig begin van deze nieuwe week toe en hopelijk krijgen we deze namiddag de zon nog te zien,zoals men voorspeld en dit met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jullie blogvriend Jos en blijf gezond.Fijne nieuwe week Nancy.

04-05-2020 om 10:30 geschreven door Jos Vande Ghinste

04-05-2020 om 10:17 geschreven door Dirk

Mooie nieuwe week kom ik je wensen. Ik ben tevreden met mijn lijf, ook al heb ik een buikje en is de elastiek overal een beetje uit, en eet ijsjes en gebak, ik voel me met mijn lijf echt op m'n gemak.

04-05-2020 om 08:48 geschreven door annie

04-05-2020 om 08:00 geschreven door noella

04-05-2020 om 05:27 geschreven door patty_en_freddy

Fijne knuffel en warme groet.Ella

03-05-2020 om 19:41 geschreven door Ella

Een mooie monoloog zoals je dat zelf zegt, ik hou van dat schrijven met humor, dat kan ik jammer genoeg niet zo goed al kan ik wel vlot een hele bladzijde vol zetten met mooie volzinnen, dit gaat mijn petje te boven.  Of ik heb het gen niet dat me ook die humor erbij bezorgt, het is aangenaam om deze mooie woorden te lezen en zonder dat je het wil komt er een smile op je snoet en dat doet deugd in deze tijden van corona.  Ik weet niet of je dat zelf voelt maar lachen is echt wel gezond en je herleeft als je dat kan doen, eender waarmee het is dat ze dit veroorzaken, iets wat deugd doet is nooit slecht denk ik dan . . . of ga ik te ver in mijn epistel.  Ja, ik las bij Ani dat je daar ook een epistel wou neerzetten maar lap, ineens was dat weg, ja dat valt bij mij ook wel voor en dan vertik je het om dat net hetzelfde neer te zetten, je vind het genoeg wat er nu staat en daarmee basta !

Naar wie ben je nu weer aan het schrijven vraagt de echtgenoot dan telkens weer, och ik kan dan toch niet steeds gaan uitleggen wie en wat het is waar ik naar schrijf of waarop ik reageer, ik zeg dan maar wat maar ik lees in zijn ogen dat hij dit niet altijd gelooft, ja, hij weet niet wat dat is.  Dat de woorden in je hoofd zitten te malen en te draaien om een uitweg te zoeken en dat ze die niet altijd krijgen omwille van andere toestanden in huis.  Ik moet soms zo voorzichtig zijn met wat ik hier telkens zeg dat het moeilijk is geworden om nog goed te doen en dan volgt er wel eens een soort van uitbarsting.  Dat krijg je dan als die woorden niet dadelijk een weg vinden en er met horten en stoten toch uit komen en in verkeerde aarde vallen !

Ach, zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, het is niet eenvoudig om hier zo samen te leven maar waar we allebei steeds met welbehagen op terugkijken is dat we alletwee genieten van dezelfde lekkere dingen : een drankje, een ijsje, lekker eten, samen zijn en samen iets doen, al zijn die momenten nu wel heel wat minder geworden omwille van . . .  ja, het is niet moeilijk daar een antwoord op te geven !

03-05-2020 om 12:43 geschreven door Chris

03-05-2020 om 12:04 geschreven door Maarten

Probeer er zeker mooie dagen van te maken, door onze lock-down
krijgen we nu eindelijk toch minder sterfgevallen. Maar
wees voorzichtig en hou afstand, draag goed zorg voor
jezelf en blijf zeker gezond, dit is het belangrijkste.

P.S. : INDIEN JE KRIKIE KENT, KAN JE IETS
LEZEN OVER HAAR OP MIJN BLOGJE

Veel dank voor de bezoekjes en
Rebecca , je blogvriendinnetje geeft jou


Enorm veel dank dat je bij mij blijft komen, ondanks het niet lukt hier altijd, was daarnetweer in panne gevallen, dus "hoop" ik dat nou mijn "monoloog" erop komt te staan.Ik hing hier alweer "aan je lippen" en opnieuw moet ik jou 100% gelijk geven.Krijgt men reclame over kleren, het zijn allemaal van die modepoppen die erin staanen met veel moeite iets eten, pffff....Toen ik jong was had ik ook een maatje S, nu heb ik een maatje XL, dat "maatje" isnou wel geen vriend van mij, maar toch accepteer ik mijn eigen lichaam.Als je er goed over nadenkt, zit toch de schoonheid van binnen vind ik.Enorm blij ben ik voor jou lieve Nancy, dat je met je 75 lentes nog steeds redelijkgezond bent. Gezond zijn is je kostbaarste bezit , zeker niet perfect slank zijn.Daarbij, geen enkele vrouw blijft gelijk van lichaam, een man ook niet, maar daar"zeurt" men minder over, vraag mezelf af waarom, hihihi....Hou je goed lieveke, nogmaals veel dank en een "dialoog in groep"kan je ook met je pc'tje doen hoor. xxxxx

03-05-2020 om 12:04 geschreven door Rebecca

Goedemorgen lieve vrienden.Zondag = rustdag en als het zonneke er is ben ik van plan dit ook te doen.Nu is het hier nog bewolkt maar de zonnige lente is terug op komst.Vandaag en morgen krijgen we nog twee wisselvallige dagen met temperaturen die stilaan terug naar de 20 graden klimmen.Niettegenstaande er morgen een versoepeling van de lockdown komt blijf ik gewoon in mijn kot.Het virus is nog verre van bestreden.Enkel als er een doeltreffend vaccin is zijn we veilig.Ik hoop dat de veiligheidsraad woensdag zich over het voetbal buigt en er oplossingen uit de bus komen,want ik wil terug naar mijn " Pagadderkes " die ik samen met hun ouders enorm mis.Ik wens Jullie een fijne zondag toe en als het zonneke er even is wordt het dan terug even genieten.Bij deze, vele lieve en hartelijke lentegroetjes vanwege Jullie blogvriend Jos en hopelijk houdt iedereen het gezond in ons bloggenland.Fijne en hopelijk een zonnige zondag Nancy.

03-05-2020 om 11:19 geschreven door JVG

03-05-2020 om 07:59 geschreven door noella

03-05-2020 om 03:51 geschreven door patty_en_freddy