De batterijen zijn terug opgeladen.. ach een kinderhand is rap gevuld hé .😉
Gisteren was het weer zover dat we met de klasgenoten van de humaniora samen kwamen op 2e Pasen . Wij zijn altijd enkel met de vrouwen samen - gemengd katholiek onderwijs bestond toen nog niet- en geloof me wij kunnen ook veel energie produceren..
ZESTIG jaar zien we mekaar al op 2e Paasdag en van zodra je binnen komt in het vertrouwde restaurant voelt het zo gewoon en goed aan...
Hierzezè , daarzezè.. wie da we doar èn...en ge zitgie nog geen oar veranderd..Ge ziet er goed uut en zo gaat het verder in dat sappige en vertrouwde West Vlaams geen dikke nekken gedoe ,gewoon rechtuit / rechtaan! Mijn moedertaaltje , dat ik nooit zal afzweren ook al wonen we nu al zo lang in de Voorkempen.
Natuurlijk hadden we het even over ieder haar zorgen en gebeurtenissen maar zodra we de herinneringstoer opgingen, kon de lol niet meer op. Het duurde niet lang of de lach rolde van de ene kant van de tafel naar de andere kant terwijl iedereen zich haastte om haar zegje te doen en na een aperitief en een glaasje wijn bij het eten...stegen de decibels 🙂
De mensen van het restaurant weten zo -na ruim 10j - welk vlees ze in de kuip krijgen op 2e Pasen en zetten ons dan meestal ergens in een hoekje waar we de andere eters niet teveel storen!!😆
De namiddag vloog zo voorbij en na heel wat " jakkedoes" en jammedoen".... moesten we weeral afscheid nemen maar niet nadat we afgesproken hadden om in het najaar nog een bijeenkomst te regelen om die 60 j wat extra in de kleur te zetten en dan misschien met een paar trouwe mensen meer die nu om verschillende redenen even afhaakten.
Als ik er vandaag op terug kijk dan zie ik dat het goed was...
|