Ik ben niet echt een grote fietster - heb snel last van zadelpijn - maar af en toe neem ik toch de uitdaging aan en haal ik " mijn Ros Beiaard " boven!! Zo ook éen van de voorbije dagen.
Het was prima fietsweer, misschien zelfs iets te warm, maar ik had er zin in ,vandaar.. Ik genoot dan ook van de zomerse geluiden en de warme bries en dacht : " Dit moet ik meer doen... en het is nog gezond ook "... Bij de beenhouwer duurde het wel heel erg lang en toen ik buiten kwam overviel me opeens de drukkende hitte. Daar komt onweer van, dacht ik bij mezelf en .. terwijl ik naar de volgende winkel fietste, vreesde ik dat ik wel eens rapper op mijn wenken zou bediend worden dan ik wenste. In de verte verzamelden zich donkere wolken en het lichte briesje voelde iets intenser aan en liet niets goeds vermoeden. Het zou best zijn om niet te lang in de winkel te blijven hangen. Normaal is dat geen probleem, ik weet perfect wat ik nodig heb en met mijn " trapautootje" moet ik de lading toch beperkt houden! Maar je zal het zien dat je steeds bekenden tegenkomt als je timing beperkt is!! Aan de kassa verliep het ook niet vlot en het werd steeds donkerder en donkerder.... Ik ben geen Cavendish of een Cancelara maar ik zou toch het maximum uit mijn overjaarse benen moeten halen om droog thuis te geraken of misschien beter wachten en de bui voorbij laten gaan..
Ik besloot toch maar het lot te tarten. Waarom, zou ik op voorhand sakkeren en mijn humeur pijlsnel laten zakken om vervolgens met voorovergebogen hoofd zo snel mogelijk naar huis te fietsen om daar dan verder te sakkeren - zoals de meesten het doen - als ik ook
met opgeheven hoofd en de regen trotserend door die regen kan fietsen? Mijn Ros en ik, wij namen de uitdaging aan en lieten de warme regendruppels kletteren op onze huid. Op zo'n warme zomerdag valt dat echt nog mee, je moet het eens uitproberen je zal zien dat het ritmisch geplens op je huid in cadans met het kloppen van je hart zelfs een hilarisch gevoel geeft en het werkt helend ( dat heb ik ondervonden)! Ik werd er zelfs ontzettend ontspannen door en genoot van het " je m'en foux" gevoel. Ik waagde het zelfs om de regendruppels op te vangen op mijn tong terwijl " I'm siiiinging in the rain" door mijn hoofd speelde. Niemand die met gefronste wenkbrouwen opkeek als ik voorbij kwam... iedereen was naar binnen gevlucht.....en ik .. ik fietste dapper verder naar huis want ik wist dat daar een dak boven mijn hoofd en een warme douche wachtte ... wat veel meer is dan sommige mensen hebben...
Reacties op bericht (5)
18-07-2010
eens goed door de regen crossen kan deugd doen Natoken.... de komende dagen kan je nog eens een poging wagen....
Een aangename nacht toegewenst vanwege Amor Fati !
De bleekste inkt is sterker dan het slechtste geheugen
De ergste eenzaamheid is, geen vriendschap hebben
18-07-2010 om 23:29
geschreven door Amor Fati
..
...en hoe los jij dat op met je bril Natoken??? Zonder bril zie ik geen steek en er staan geen ruitenwissertjes op - zo'n paraplu hoedje misschien groetjes van een gefrustreerde blogster die morgen nog eens een poging zal doen om te schrijven, maar dan wel eerst de tekst in Word ! xx
18-07-2010 om 21:15
geschreven door bojako
fietsen
fietsen durf ik al lang niet meer ! maar 'k ziet zo voor me , jij op je ros , met je hoofd in de wind en nat tot op je vel !
18-07-2010 om 09:30
geschreven door ani
...
Hoe sterk is de eenzame fietster die krom gebogen ....speel kleine meid op je kinderfiets...deze 2 liedjes kwamen bij mij op bij het lezen van je relaas..je zou er waarachtig zin in krijgen,maar..als ik vroeger(als kind) wou stoppen reed ik ofwel tegen een boom,of ik liet mij gewoon vallen..dus toch maar niet he Natoken! dikke kus van moi!
In de liefde kent men elkaar omdat men elkaar bemint. In de vriendschap bemint men elkaar omdat men elkaar kent. kus en knuffel voor een fijn begin van de week!
18-07-2010 om 07:43
geschreven door Lipske
Lieve zondaggroetjes van Gita ......
Lieve groetjes van uit Bredene en geniet van deze zondag knuffel van je maatje Gita