Vanaf de volgende dag begon ons werkelijke leven in Mexico. Tot nog toe leefden we in een soort roes waarin we overrompeld werden met indrukken en emoties die we samen intens beleefden.We waren nog niet veel zolang 24/24u samen geweest , dus was alles wat irreëel. T. vertrok om 8 u naar het werk en ik bleef achter op de kamer om wat te rommelen en het hotel te verkennen. Ver durfde ik nog niet lopen want ik kende noch de omgeving noch de taal!! Ik bleef rond de middag wat hangen in de lounge van het hotel tot mijn ventje er was om dan samen snel wat te eten. Ook voor hem was alles nieuw en het werken met Mexicanen, die meestal enkel Spaans kenden, was ook een hele opgave. Tegen de avond keek ik al uit naar zijn thuiskomst maar dat viel tegen want T. had last van een vaccinatie tegen de pokken die we in België hadden gekregen . Toen er later op de avond koorts bijkwam , zat er niets anders op dan vroeg te gaan slapen. Gelukkig was het de volgende dag al wat beter. Ik had besloten om toch maar eens in de buurt wat rond te kijken en kwam terug met 1 kg prachtige sinaasappels voor de prijs van 1peso =4fr( 10 eurocent) Voor het hotel was een pleintje met de typische Mexicaanse drukte. Ik kon onmogelijk een ganse dag op de kamer doorbrengen dus ging ik met T.s cursus Spaans daar even zitten om wat te studeren. Maar mijn aandacht werd nogal snel afgeleid door een jong kereltje dat zijn kost verdiende als schoenenpoetser. Ik kreeg mijn noch T.s schoenen nooit zo glanzend. In de toekomst stuurde ik mijn ventje naar hem en zo werd hij een vaste klant en weldra kende het kereltje mij ook.
Mexicanen zijn invriendelijke mensen, allé dat mochten we toen ervaren. Zoals men tegen een kind spreekt zo sprak dat jongetje ook tegen mij om zich verstaanbaar te maken, maar zo kreeg ik stilaan toch een paar losse woorden ingelepeld!!! Dat kleine ventje en ik, we kregen warempel een band!
Aan het einde van het plein stond ook een grote kerk in opgetrokken in een typische Spaanse stijl en binnenin overladen met barokke beelden.
Reacties op bericht (4)
15-07-2008
..
Wat ik ook een goede manier van leren vond, was kinderstrips proberen te lezen, de kinderen van mijn aangetrouwde familie in joegoslavië vertaalden dan zo goed ze konden in't Engels, dat ik dan weer verbeterde. Zo leerde ik als een kind leert ,het Servo-Kroatisch. K'wacht op het vervolg. Spannend.!!! Groetjes.
15-07-2008 om 14:08
geschreven door Ludovikus
14-07-2008
..
Vroeger zong ik uit alle macht mee met Luis Mariano,je weet wel Mexicooooooo,waar mijn dochter woont is het trouwens niet zo ver vandaan,(althans naar Amerikaanse normen )en dat dat volk heel gelovig is ,is allang geweten he Natoken,dat weet zelfs een 'dom blondje' zoals ik (zal ons Amorreken eens op zijn tenen gaan trappen zenne! )voila...wij bloggen om te reizen!
14-07-2008 om 18:12
geschreven door hotlips
Héla!!
Ben al komen genieten van de Mariachi's! Daar wordt een mens toch vrolijk van hé, van die muziek. Ze zit vol zon.
Lieve groet van mij.
Michelly
14-07-2008 om 10:20
geschreven door Michelly
Ik vind het heerlijk
om alles te lezen en te volgen en het boeit me uitermate , ook omdat ik zelf Spaans spreek en ik interesse heb in de landen waar dat de voertaal is. Ook de muziek van de Mariachi's vind ik heerlijk om te horen, temeer omdat ze ook harpen bespelen, wat ik prachtig vind en wat je hier zelden of nooit hoort.
Ik wacht vol ongeduld op het vervolg!
Warme groet van Michelly
)
)en dat dat volk heel gelovig is ,is allang geweten he Natoken,dat weet zelfs een 'dom blondje' zoals ik
)voila...wij bloggen om te reizen!
