We waren tot laat in de nacht bezig geweest om klaar te geraken. T was ook nog vlug met de auto naar de garage geweest om de olie te laten vervangen en om een paar wisselstukjes ( zoals riemen, bougies enz) aan te schaffen want zo'n trip door zo'n godvergeten bergen dan moet men zich wat voorzien op onverwachte pannes!!! De zaterdag stonden we vroeg op , rekenden af met de eigenaar , snel nog even langs de bank en tot bij de collega en om 11u waren we startklaar. Het eerste stuk nam ik voor mijn rekening want ik had geen zin om later op de dag in de schemering door de bergen te rijden! Dat gaf T de kans om volop foto's te trekken van de Sierra Madre Oriental ( de oostenlijke bergketen dwars door Mexico).We geraakten zonder problemen tot in Zacatecas ( hoofdstad van de gelijknamige staat, ligt op 2495 m hoogte op de hellingen van de Caro de la Bufa) waar we overnachtten . De stad werd gekenmerkt door smalle, bochtige straten en witte huizen met platte daken. Meer hebben we er ook niet van gezien. We hadden hier en daar eventjes gestopt om foto's te maken en snel iets te eten. Brr wat was het koud in de bergen, vooral door de gure wind.
De volgende dag stonden we al om 5:00u op en om 6u waren we weeral de baan op om via Durango naar Mazatlan te rijden . Aanvankelijk volgden we een autobus zodat we geen routeproblemen hadden. Vanaf Durango (Stad in Mexico, hoofdstad van de gelijknamige staat, op 1920 m hoogte in de Sierra Madre Occidental= westelijke bergketen), werd het te gevaarlijk om de bus te blijven volgen . We reden zeker 2 à 3u bergen op en af op zo'n 2000 à 3000 m hoogte. De omgeving was adembenemend mooi alleen de wegen waren barslecht en het bleef uitkijken geblazen. Dan reden we zo'n 3 u bergaf naar Mazaltlan.( is een stad in de MexicaansedeelstaatSinaloa en ligt aan de kust van de Golf van Californië ). Niet goed voor de remmen!! Daar waren de karnavalfeesten al aan de gang zodat we geen logeerplaats meer vonden. We schoten nog een paar foto's en besloten naar de volgende stad door te rijden nl Culiacan (op 260 km). Dit is een gemeente in de MexicaansedeelstaatSinaloa. Dat maakte dat we in 't totaal een rit van 13 u achter de rug hadden. Het kwam er nu op aan zo snel mogelijk een bed te vinden. Wellicht door de vermoeidheid had T een verboden weg ingeslagen en dat voor de neus van een agent. Gevolg rijbewijs tonen , discussie van jewelste en een boete. Ik deed teken aan T om hem wat geld te geven. Die kerel had dat nogal snel door en de 20 peso werd snel geruild tegen ons rijbewijs en .. wegwezen was de boodschap! We namen het eerste hotelleke dat we tegen kwamen. Een onooglijk klein ding met een paar slaapkamers langs de weg gelegen. Ik geloof niet dat ik daar nu nog zou durven gaan slapen!! Omdat de buurt er niet erg veilig uitzag, namen we onze bagage en boordpapieren mee in de piepkleine slaapkamer ( hoewel, die papieren waren de laatste reden om geen auto te stelen!). Ik heb geen inspectie gehouden op properheid en onveilige diertjes. De deur kon afgesloten worden , we hadden een bed en iets wat op en douche leek en dat was alles wat we op dat moment nodig hadden!! We hebben in die periode buitenland toch enorm lveel keer moeten relativeren maar we saren waren jong dus nog zo plooibaar!!
Op maandag restte ons nog slechts 445 km tot aan Ciudad Obregon. We begonnen eraan met veel moed en op een prima baan! Dat laatste veranderde nogal snel want de baan was nog in aanbouw en ging verder langs zanderige wegen, en kasseien als men dat zo noemen kon. De laatste 200 km reden we door een verlaten "struik-woestijn" streek. Nergens was enig huis te bespeuren, enkel droge struiken en cactussen. Een echt arme streek! Hier en daar had men rond een waterput een watermolen geplaatst en daarrond woonden dan een paar mensen. Hun krotten waren de ellendigste die we tot nu toe gezien hadden. Hieronder zien jullie de afgelegde route over de twee sierra's.
Uiteindelijk kwamen we rond 13:45u aan in Obregon. We reden onmiddellijk naar het werk om info qua woongelegenheid te verzamelen. Daar vernamen we dat het hier erg gesteld was met vrije app.. Het toeristencentrum wist te vertellen dat er maar 1 app meer ter beschikking was , dus veel keus hadden we niet en met een klein hartje gingen we zien. Het was mini, mini amper 8 x 4 m een klein keukentje waar je amper met twee in kon, een slaapkamer plus iets wat op een badkamer geleek en een zitkamertje van 4 op 2m met enkel een zetel in als zithoek!!! Maar gas , water en electriciteit waren inbegrepen en .. we hadden airco wat hier van levensbelang was want het was er heel warm!! We namen het. Ik zou de volgende dag de boel wel opkuisen, dus zochten we een hotel ( wat ook al een probleem was ) en gingen eten bij belgen.
Reacties op bericht (8)
08-08-2008
tssss...
ik begrijp nu maar al te goed dat het allemaal bijlange geen rozengeur en maneschijn geweest, ook al zien de plaatjes er soms indrukwekkend mooi uit.... een voordeel is wel dat een mens er vindingrijk en flexibel van wordt zeker? ...het kan van pas komen als je met bbq's en belgische zomers zit, hé natoken dikke kus vanover de 2de(gesnoeide!!!)haag
08-08-2008 om 17:45
geschreven door paz
..
De jaren zeventig waren niet wat het nu is. Ik vermoed dat moest jullie avontuur "nu" plaats hebben, er wel voor beter vervoer en accommodatie zou gezorgd worden, en misschien toen ook al, tenzij je zelf verkoos om het op jullie manier te doen. Het is de nationale sport voor de politie in het binnenland om vreemdelingen staande te houden voor een niemendal, ze staan daar zolang met je papieren te treuzelen tot je je met geld tevoorschijn komt. We hebben ook wel schorpioenen in onze kamer gevonden, een in een schoen, dus elke morgen schoenen uitschudden. Ook een slang in de douche kuip. In Marokko in ons tentje, vier kleine zwarte schorpioenen in de nok na een dag afwezigheid. We durfden niet meer in onze slaapzakken en zijn verder op hotel gegaan. Weg tent. Alles verkocht ter plaatse een een jong Amerikaans koppel (lieve homo'tjes). Zo zie je maar.Groetjes.
08-08-2008 om 15:35
geschreven door Ludovikus
07-08-2008
sommige dingen zou men misschien nu anders doen...
..... ook vooral na een hoop ervaring met vallen en opstaan.... ok, er waren mogelijkheden zoals Bojako ook schrijft, maar jullie hadden de keuze gemaakt voor de auto; je kon hem ook achterlaten tijdelijk of verkopen; maar dit is maar bijzaak. wat betreft support van het bedrijf, kan zijn of ook niet? ken of weet niet welk bedrijf; maar een groot bedrijf of multinational hadden of hebben die service wel; en indien kleiner bedrijf kan men zich nu beroepen op relocation services; maar hoe dan ook moet je zelf ook inspringen; maar op bepaalde momenten is het soms toch improviseren....; heden gaat alles makkelijker ook met communicatiemiddelen..... niet zo eenvoudig allemaal destijds hé Natoken.....maar het maakt je ergens sterk en je leert volharden !
07-08-2008 om 23:54
geschreven door Amor Fati
Ik wens al mijn vrienden en vriendinen een fijne week
07-08-2008 om 15:49
geschreven door Trucker_John
Foutje vorige tekst
Ik heb hier met veel interesse zitten lezen en ik sluit mij aan bij wat huismusje zegt. Nog een fijne donderdag
07-08-2008 om 14:21
geschreven door Yolanda
Hallo
Ik heb hier met veel interesse en ik sluit mij aan bij wat huismusje zegt. Nog een fijne donderdag
07-08-2008 om 14:18
geschreven door Yolanda
..
Ik sluit me aan bij de reaktie van Huismusje - ik zat me net hetzelfde af te vragen. Er waren toen toch vliegtuigen en ik begrijp niet dat jullie niet in alle comfort door de werkgever van her naar der verplaatst werden. Moest je nu als vrijwilliger bij een liefdadigheidsinstelling gewerkt hebben dan zou ik dit nog begrijpen. Maar misschien was het jullie keuze om zo te reizen. Ik herinner me nog dat voor mijn zus en familie een rechtstreekse vlucht van Malawi naar huis was voorzien, maar ook zij verkozen om heel Afrika te doorkruisen per trein en dan per schip terug naar Engeland te varen.
PS. Ik zal nog eens duimen dat het droog blijft voor je volgende BBQ. Vandaag moeten we in elk geval niet sproeien, onze plantjes hebben daarnet een fiks bad gehad.
Fijne dag nog Natoken.
07-08-2008 om 10:51
geschreven door bojako
*
Madre de Dios, dit lijkt het uiteinde van de wereld wel te zijn waar je nu terecht kwam. Wat mij al gedurende je ganse verslag verwonderd is dat jullie alles zelf moesten regelen en het niet de werkgever was die voor accomodatie zorgde. Dat zou je toch verwachten he. Slapeloze plakkerige knuffel
)
