Eerst wat achtergrondinfo over Ciudad Obregon. Obregón is ontstaan als spoorwegstation in 1907 en formeel gesticht in 1928 en is daarmee een van de jongste steden in Mexico. De stad is genoemd naar de in 1928 vermoorde president Álvaro Obregón. De stad is gelegen in de vallei van de Río Yaqui, ( vandaar ook de naam van de plaatselijke indianen Yaquis) en is éen van de vruchtbaarste gebieden van Mexico. Misschien doet het wenkbrouwen fronsen omdat het eerder een heel droge woestijnachtige streek lijkt, maar later meer hierover.
Op de foto zien jullie een afbeelding van een dansende Yaqui. Dat was het symbool van Ciudad Obregon en opgericht in 1966. Het stelt de dans van het wild voor. Yaquis identificeerden zich sterk met de natuur. Voor hen was het leven en de dood van de dieren iets heiligs. Hier zie je de dans van het hert en die eindigde met de dood ervan. Bij feestdagen werd die dans ook uitgevoerd begeleid met typische Yaqui instrumenten. Nog iets typisch aan de stad was dat er geen enkele bocht in lag. De straten stonden allemaal loodrecht op elkaar en waren kaarsrecht. Ongezien!! We zaten op zo'n 500 km van Los Angeles en we hoopten dat te kunnen bezoeken. Op de slide krijgen jullie nog eens een paar dia's van de route die we over de twee Sierra's gevolgd hebben. Wat wij het frappants vonden was dat er plots zomaar uit het niets, want nergens waren huizen te bespeuren, ergens langs de weg een Mexicaan stond te wachten, waarop??? In de bergen vonden we kleine krotjes waar je wat fruit of drank kon kopen .
Terug naar ons " stulpje"!! De volgende dag begon ik met de muren en de paar meubeltjes die in ons app.tje stonden af te wassen ( was geen overdreven luxe!!) !! Je houdt het niet voor mogelijk dat dit zo verhuurd werd. Het was echt nodig!!!! De firma trok zich qua huisvesting niets aan. We kregen een vergoeding en moesten het daarmee stellen. Je had dus( binnen bepaalde normen) de luxe die je zelf wilde, maar hier was er geen alternatief!! T kwam tegen 7u thuis en hielp mij met het uitleggen van ons gerief. Doodop vielen we in ons bed en hoe zielig het app. ook was we sliepen als 2 roosjes.
We hadden zoveel dia's over onze trip dat ik echt heb moeten " grasduinen". ik geef nog een lading zodat jullie min of meer een idee hebben van onze fantastische trip. Misschien begrijpen jullie dan waarom we voor die verplaatsing kozen!!
PS. Ja Musje en Bojako, ik begrijp jullie bedenking wij hadden ook gedacht dat de huisvesting een zaak van de firma was, zeker bij zo'n grote firma. Bij het tekenen van ons 5 jarig contract buitenland werd er veel beloofd dat niet op papier stond!!!! Maar je mag niet vergeten dat alles zich afspeelde begin van de jaren '70 en dat wij allemaal jonge mensen waren uit de oorlogse of naoorlogse periode zonder de materiële luxe van de hedendaagse jeugd. Het is maar jaren later en zoveel ervaring rijker dat wij " durfden" op ons strepen staan. En wat die verplaatsing betreft dat was onze eigen keuze hoor. Wij moesten op maandag ter plaatse zijn en hadden recht op 1 dag om dat per vliegtuig te doen. Maar wij wilden zoveel mogelijk zien van Mexico ,blijkbaar toch dat tikkeltje avontuur in ons ??! Wij konden vaak veel meer rekenen op collega's dan op de firma maar ja we zaten allemaal in hetzelfde schuitje hé!! Ook dat was een kant van de medaille die we erbij moesten nemen en waar het thuisfront zich geen idee van kon vormen omdat we het ook niet allemaal vertelden!! Nu zouden we de kleine lettertjes wel laten opnemen in ons contract maar omdat we de ervaring opgedaan hebben en zoveel jaren later. Onder dezelfde omstandigheden van toen zouden ze nu nooit nog jonge mensen vinden om " op te trekken"! Maar zie eens, we hebben het overleefd, dragen het nog met ons mee als een onvergetelijke herinnering en niemand neemt ons die belevenissen nog af!
BEDANKT AAN DE BEZOEKER DIE VANNACHT MIJN MUZIEKLIJST ERAF GEGOOID HEEFT!! TOF!
Reacties op bericht (2)
09-08-2008
.... ik wist het wel dat ik iets gelezen had..... spooky spooky...alles kan bij sennet hé...
..... ja,, heb er deels al eens iets over gezegd van het zich ergens te vestigen.... zulke dingen moet men inderdaad vastleggen op voorhand en bij voorkeur op papier....in grote bedrijven gebeurt dit wel en dan nog ...... soms zijn het divisie- of afdelingsmanagers die het proberen een beetje te bepalen ( budget onder controle houden en zo..., dit speelt allemaal mee voor de berekening van hun bonussen.....volg je me een beetje.... ? ik dacht van wel... maar ja,, kan ook heel goed begrijpen dat je inderdaad voor een avontuur stond met heel weinig ervaring , ik bedoel dan wat betreft Relocation en wat daar bij komt kijken; plus het feit dat men op die leeftijd met wellicht ook weinig ervaring met bedrijven dat men al niet zo heel assertief is en echt op zijn strepen durft te staan.... en dan het andere aspect dat men deze job of werkervaring wel wil hebben en dat speelt ook een rol..... maar uiteindelijk is men toch beter dat het management zorgt dat zijn werknemers goed verzorgd zijn en werkelijk de steun en support ervaren; dit kan enkel maar ten goede komen aan de inzet voor het bedrijf door zijn medewerkers.....ik kan hierover nog verder uitweiden... welke lepe truuks ik allemaal heb zien gebeuren ..... bottom line is wat telt , en dan gaan bazen soms over lijken... met meer ervaring durft men dan wel feestelijk bedanken .... maar goed, neemt niet weg dat het een rijke ervaring is geweest voor jullie en over dit soort zaken kan men nu niet echt spijt hebben. feit is wel dat men het anders zou aanpakken en ook zijn graantje of beetje luxe meepikken !
09-08-2008 om 23:52
geschreven door Amor Fati
..
Het was nog niet zo slecht, jullie keuze. Er zijn genoeg verhalen en ik heb het zelf ook meegemaakt, met de vlieger aankomen, naar je woonst en vandaar elke dag naar het werk,, soms werkdagen van 12 tot veertien uren. De enige luxe, een luxe bar in een luxe hotel. Zes maanden op de zelfde plaats zonder iets van het land gezien te hebben. Jullie kunnen er tenminste wat van vertellen. Kan alleen als je jong en sterk en heel erg verliefd bent. Groetjes.
)
