Nu mijn relaas naar het einde loopt, sijpelen steeds meer herinneringen mijn viewmaster binnen. Ik had in Nigeria geen dagboek aangelegd zoals in de andere landen waar we woonden, dus moet ik vanuit het hoofd en het hart schrijven Dat hart is geen probleem, dat hoofd durft al eens blijven hangen vandaar .Daarom zet ik hier zomaar lukraak wat nog in mij opkomt bij elkaar omdat het toch belangrijk is om een all round beeld van onze levensomstandigheden te geven. Zo denk ik aan de coup in 1976 . Ik was amper een tweetal maanden in Lagos en we woonden toen nog op Victoria Island dus dicht bij de zee.
Wat was er gebeurd? Obasanjo, die vanaf zijn 18e een militaire opleiding gekregen had en snel carrière maakte binnen het Nigeriaanse leger, nam in 1976 deel aan de moordaanslag op generaal Murtala Muhammad die op dat moment head of state was. De luchthaven in Lagos werd naar hem genoemd! Het staatshoofd werd vermoord, doodgeschoten in zijn auto, door een groep van dissidente soldaten met gevolg dat de avondklok van zonsopgang tot zonsondergang afgekondigd werd en een week van kracht bleef! Er werd jacht gehouden op die "rebellen" en velen werden opgepakt ,ook in het buitenland. Pas weken later volgde een algemene terechtstelling. Een deel werd in de kazernes terechtgesteld in aanwezigheid van de soldaten, de anderen zouden publiekelijk op het strand neergeschoten worden. Op die bewuste dag stonden T. en zijn collegas al om 15u thuis en dat was niets te vroeg. Binnen het uur was de weg naar het strand zwart van het volk ( letterlijk en figuurlijk). Niemand van ons waagde zich tussen de massa want op de TV konden we live het hele gebeuren volgen. De dissidenten werden als voorbeeld terechtgesteld op het strand in aanwezigheid van die massa! Beelden toonden hoe militairen met mitrailletten op de aan een paal vastgebonden mannen schoten. De touwen vlogen aan flarden maar sommigen waren nog steeds niet dood! Uiteindelijk moest een andere soldaat dan maar het genadeschot geven. Bij dat alles stond een dansende, zingende en uitzinnige massa van dichtbij het gebeuren te volgen. We hoorden hen tot op ons appartement. Een dag lang bleven de lijken daar staan/ hangen of liggen om te tonen wat er gebeurt als je het regime tegenwerkt! De palen bleven langer staan! Het was een heel wrange start in een nieuw land.
We hebben in 1979 nog problemen meegemaakt toen besloten werd om alle illegale vreemdelingen die de lagere jobs innamen het land uit te zetten om zo de kans te geven aan het eigen volk om aan werk te geraken. In één weekend zagen we massas mensen terug naar de naburige landen vertrekken en dat met de nodige commotie daarrond!
Ik zei in het begin dat de wegen nog volop in aanleg waren. De hoofdbaan die we gebruikten om naar de school ter rijden, lag langs de haven. Stel je daar niet veel meer van voor dan een paar steigers en dokken maar veel te weinig om als echte haven te functioneren. Daarom had men het strand opgespoten om de haven uit te breiden en daarlangs reden we elke dag naar school. Na een tijdje bleek dit opgespoten strand de ideale wc en urinoir te zijn voor de doorsnee Nigeriaan, tot grote hilariteit van onze kinderen die er een sport van maakten om het dichtst bij het raampje te zitten om te zien hoe die zwarten zaten te kakken zoals ze vol enthousiasme commentaren gaven! De rest van het commentaar geraakt niet door de censuur!
En die shit maakten wij vrouwen en kinderen niet alleen mee! Onze mannen werkten in Lagos in een gebouw met 4 verdiepingen. Op de bovenste werkten de vrouwelijke operatoren die de telefoon oproepen nog doorschakelden volgens het oude systeem. Op de derde en tweede verdieping installeerde de firma een nieuwe, moderne centrale. Op de eerste stond de oude centrale. Die vrouwelijke werkneemsters gooiden hun maandverbanden blijkbaar in de wc tot er op zekere dag een opstopping ontstond tussen het gelijkvloers en de eerste verdieping. Gedurende het weekend werkten die vrouwen ook en waren dus de enigen in het gebouw! Toen onze mannen op een zekere maandag aankwamen, hing er een verschrikkelijke geur in de traphal en zagen ze de drollen letterlijk van onder de deur van de centrale naar buiten drijven. De wc inhoud van de vierde verdieping stroomde rijkelijk over de eerste verdieping! Die zaal stond letterlijk één centimeter in de shit en het heeft een week geduurd voor alles weer opgekuist en gezuiverd was!! Ook dat was Nigeria. Nu kunnen we er om lachen maar toen was dat minder aangenaam!
Reacties op bericht (5)
28-03-2011
oei ... Censuur .....smile..... eigenlijk wel nare toestanden waar het best was zich binnenshuis te houden op dat moment...
Een aangename week toegewenst vanwege Amor Fati !
Iedereen klaagt over zijn geheugen, niemand over zijn oordeel.
Denken is zo buitengewoon vermoeiend dat velen voorkeur geven aan oordelen.
28-03-2011 om 23:28
geschreven door Amor Fati
Amaai menne frak mateke
dat is nu eens gene kak wat jullie daar mee gemaakt hebben ...76 was voor mij een mooi jaartje doen kwam de mama van ons Emma piepen ...ben ermee weg mateke ...druk met vanalles en wat ...geraak niet in den hof ...om eens tot rust tekomen
28-03-2011 om 19:09
geschreven door Jeske
CHEERY
Dat zal wel dat je er nu kunt mee lachen, maar toen niet. Toch een raar volkje vind ik ,trouwens nogmaal dank U wel voor de link Groeten CHEERY
28-03-2011 om 18:46
geschreven door CHEERY
zucht
ik ben pas binnen en kom lezen ... wat een verhalen hebben jullie gehad ! voor de kinderen toch ook heel wat om aan hun kinderen te vertellen ! en , inderdaad , maart is wel HEEL mooi vind ik , dit jaar , al zou het volgens de statistieken " normaal " zijn ??
28-03-2011 om 16:54
geschreven door ani
Mooie lentemaandag en een fijne start van de nieuwe week....
)
