6 Januari Driekoningen = Día de Reyes in Spanje is een feestdag.
De avond voorafgaand aan Día de Reyes is misschien wel het meest iconische moment van de festiviteiten in Spanje. In elke grote stad en veel dorpen vindt er een parade plaats, waar de drie koningen op prachtige praalwagens door de straten trekken, omringd door dansers, muzikanten en kleurrijke kostuums.
Op 6 januari komen dan de families bijeen en snijden ze in een zoete lekkernij genaamd Roscón de Reyes - een ronde cake gevuld met room. De taarten bevatten hier helemaal geen amandel. De cake heeft een nogal banale suikerbroodsmaak, maar wordt op smaak gebracht met citrusvruchten, verse crème, chocolade, pudding, of alles samen. Als je erin snijdt en een beeldje van een koning krijgt, ben je een koning voor één dag. Als je echter een boon krijgt, moet je voor de cake betalen. Het is letterlijk volgens de zegswijze "de bonen vreten".
Voilà we zitten hier al een week en hebben terug "onzen draai" gevonden.. en gisteren was het weer zonnig genoeg om onze eerste wandeling in de heuvels hierachter te maken en alles leek nog steeds vertrouwd en we voelden ons terug thuis Het is heerlijk om hier weer tot rust te komen. Er is wel wat comfort bijgekomen qua shoppen en dat is goed voor de beentjes. Er werd een Aldi gebouwd op zo'n kleine 200m van onze locatie dus op wandelafstand en op een 20min wandelen bouwden ze ook een grote Lidd'l...als dat geen luxe is .
Volgende week zou wat warmer worden met temperaturen ts 18 en 20 gr.. ....meer moet het niet zijn.
De kalender is uitgeput en hangt er bladloos bij. De nieuwe kalender laat ons weer hopen op een goed 2025. Daarom deze wens voor jullie lieve mensen een gelukkig en gezond 2025.
Wellicht staat bij jou de kerstboom ook al te pronken in afwachting van de eindejaarsfeesten. Om je nu al wat voor te bereiden hier een aantal opmerkelijke kersttradities uit andere landen.
-De Yule Cat (IJsland) Een van de meest unieke feestelijke tradities komt uit IJsland, waar naar verluidt een gigantische kat ronddwaalt in het besneeuwde landschap tijdens de kersttijd. Traditioneel gebruikten boeren de Yule Cat als een stimulans voor hun arbeiders - degenen die hard werkten, kregen nieuwe kleren, maar degenen die dat niet deden, zouden worden verslonden door het gigantische katachtige beest. Tegenwoordig is het voor iedereen in IJsland gebruikelijk om nieuwe kleding te kopen voor Kerstmis.
-Gebakken rupsen (Zuid-Afrika) Als je aan kersteten denkt, staat kalkoen vaak hoog op de lijst. In Zuid-Afrika zijn het echter griezelige kriebels waar lokale kinderen naar uitkijken. Feestelijke gefrituurde rupsen lijken misschien één van de meer ongebruikelijke kersttradities, maar deze rupsen zijn niet alleen de alledaagse variëteit die je in de tuin aantreft. De Pine Tree Emperor Moth, of kerstrups, is gekleurd met erg feestelijke tinten en de traditie wil dat iedereen die er eentje eet een beetje extra geluk krijgt in het komende jaar.
-Krampus (Oostenrijk) Kinderen zijn doorgaans goed vertrouwd met de Kerstman of Sinterklaas, maar ze mogen zich gelukkig prijzen dat ze niet in Oostenrijk wonen. Dat komt omdat hier een griezelig wezen genaamd 'Krampus', de boosaardige handlanger van Sinterklaas naar verluidt door de straten dwaalt op zoek naar kinderen die zich slecht gedragen hebben. In de maand december kun je angstaanjagende gemaskerde figuren verwachten die zowel kinderen als volwassenen bang maken met gruwelijke grappen.
-Kolonel Kerstman (Japan) Al in 1974 lanceerde het Amerikaanse fastfoodrestaurant KFC een feestelijke marketingcampagne in Japan. De ogenschijnlijk eenvoudige slogan "Kurisumasu ni wa kentakkii!" (Kentucky voor Kerstmis) heeft een nationale traditie voortgebracht die tot op de dag van vandaag nog steeds gedijt. Hoewel Kerstmis geen nationale feestdag is in Japan, gaan gezinnen uit het hele land naar hun lokale KFC voor een speciale kerstavondmaaltijd.
-Augurk in de boom (Duitsland) Aangenomen wordt dat de kerstboomtraditie die tegenwoordig over de hele wereld wordt omarmd in de 16e eeuw in Duitsland is begonnen, dus is het geen verrassing dat daar nog steeds een aantal unieke gebruiken bestaan. Eén daarvan is om ergens tussen de takken van de boom een augurk te verstoppen en een geschenk te geven aan het kind dat het vindt.
-Rolschaatsen (Venezuela) In de Venezolaanse hoofdstad Caracas begeven zich elk jaar op kerstochtend grote groepen stedelingen op rolschaatsen naar de mis. De traditie is zo goed ingeburgerd dat veel straten van de stad vanaf 8.00 uur zijn afgesloten voor verkeer zodat de schaatsende gemeente veilig naar de kerk kan.
-Feestelijke sauna (Finland) Veel huizen in Finland zijn uitgerust met een eigen sauna en in de kersttijd wordt deze gezellige plek een heilige ruimte die wordt geassocieerd met lang overleden voorouders. Op kerstavond is het gebruikelijk om je uit te kleden en lang en respectvol in de sauna te gaan, waarvan wordt aangenomen dat het ook de thuisbasis is van de legendarische sauna-elf. Na de saunasessie trekken de Finnen naar de avondvieringen - terwijl de geesten van die voorouders hun plaats innemen in het borrelende water.
-Spinneweb Kerst (Oekraïne) In Oekraïne hebben ze nu door de oorlog wel andere dingen aan het hoofd, maar normaal is de kerstperiode daar een moment waar de kinderen naar uitkijken. En daar hoort griezelen bij. Waar wij kerstballen, klatergoud en sterren zouden hebben, gebruiken Oekraïners versieringen die de natuurlijke vorming van spinnenwebben nabootsen die glinsteren van dauw. De traditie gaat terug op een volksverhaal over een arme weduwe die het zich niet kon veroorloven om een boom voor haar kinderen te versieren. Volgens de legende hadden spinnen in huis medelijden met het gezin en sponnen ze prachtige webben over de hele boom die de kinderen op kerstochtend ontdekten toen ze wakker werden. Spinnenwebben worden in de Oekraïense cultuur ook als een geluksbrenger beschouwd.
Voilà en wat hebben we vandaag geleerd?
Dat veel tradities niets te maken hebben met het eigenlijke Kerstgebeuren.
Heb je het ook al gemerkt dat de scheurkalender elke dag een beetje slanker wordt?
Blaadje na blaadje gaan we naar het einde van 2024 toe.... ik heb al een nieuwe kalender voor 2025 klaarliggen en dan maar duimen dat we zonder angst ( met al die onheilspellende berichten) elke dag in het nieuwe jaar opnieuw dat blaadje kunnen afscheuren!
Mannen en vrouwen een mooie combi De man heeft de WAPENS ontdekt en heeft de JACHT uitgevonden, De vrouw heeft de JACHT ontdekt en heeft de PELSJAS uitgevonden.
De man heeft de KLEUREN ontdekt en heeft de SCHILDERKUNST uitgevonden, De vrouw heeft de SCHILDERKUNST ontdekt en heeft de MAQUILLAGE uitgevonden.
De man heeft de WOORDEN ontdekt en heeft de CONVERSATIE uitgevonden, De vrouw heeft de CONVERSATIE ontdekt en heeft de RODDEL uitgevonden.
De man heeft het SPEL ontdekt en heeft de SPEELKAARTEN uitgevonden, De vrouw heeft de SPEELKAARTEN ontdekt en heeft de HEKSERIJ uitgevonden.
De man heeft de LANDBOUW ontdekt en heeft het VOEDSEL uitgevonden, De vrouw heeft het VOEDSEL ontdekt en heeft het DIEET uitgevonden.
De man heeft de VRIENDSCHAP ontdekt en heeft de LIEFDE uitgevonden, De vrouw heeft de LIEFDE ontdekt en heeft het HUWELIJK uitgevonden.
De man heeft de VROUWEN ontdekt en heeft de SEX uitgevonden, De vrouw heeft de SEX ontdekt en heeft de HOOFDPIJN uitgevonden.
Kasten opruimen dat levert soms mooie herinneringen op.
Mijn half bedde en ik hebben een katholieke opvoeding gehad met alles wat erbij hoort. Een hoogtepunt daarvan was onze plechtige communie. Heel achteraan verborgen in een kast in de strijkkamer vond ik deze week nog een paar restanten van toen nl onze Missaal , paternoster, catechismus en mijn doopkaars.
Voor de leken een missaal is een misboek waarin de liturgische gebeden voor de rooms-katholieke mis enz. staan opgetekend. Omdat de missen en andere gebeden vroeger meestal in het latijn waren, staat in een missaal zowel de Latijnse als de vertaal versie afgedrukt zodat we konden meebidden met de priester.
Een catechismus is een opsomming van de leer van de kerk waarin de dogma's van de kerk onder de vorm van vraag en antwoord systematisch worden uitgelegd.
Voor jouw plechtige communie kreeg je zo'n missaal met een mooie gouden snede die in een lederen omhulsel stak. Dat droeg je in je hand maar om het boek te beschermen tegen zweethandjes droeg je die in een witte zakdoek . In de andere hand droeg je jouw doopkaars en je kreeg ook nog een mooie witte paternoster die in een klein lederen zakje stak. Al die " ornamenten" samen met je nieuwe plechtige Communie klederen en alle liturgische belevingen maakten die dag heel speciaal.
Wij vertrokken van de school in stoet naar de kerk, de jongens aan éne kant en de meisjes aan de andere kant. We leken precies allemaal trouwkoppeltjes met dat verschil dat wij niet lachten maar de hele ceremonie ernstig opnamen. Tot daar le moment suprème voor diegenen die een oogske op mekaar hadden Eenmaal in de kerk zaten de meisje aan de ene kant van de kerk en de jongens aan de andere kant.
Eigenlijk kan ik nog heel veel vertellen over die dag maar niemand zit daar op te wachten want voor velen is dit passé. Maar hoe jouw leven verder ook verlopen is het blijven speciale momenten in de lange weg die je gaat.
In de dokters praktiek an de groote kerke in Roeserloare, zit er è vrouwe mèt è baby te wachten vor ‘t eerste oenderzoek van dien kleinen. De dokteur roept ze binnen en controleert de baby ip zien gewichte. Den dokteur is è bitje oengerust en vroagt: “Madam? , kriegt die kleinen borstvoedienge of de flesse?”
“ Borstvoedienge.” zegt ze ….
Woarip dat de n dokteur vroagt: “ Madam zoe je gie ekki j oen bloese en beha willen u ut trekken astemblieft?”
De dokteur begint mè in heur tepels te duwen en te kniepen en wrieft mè zien handen de hele tied over heur borsten.
“ Madam…’t is gin woender dat die kleinen oender zien gewichte is, je è gie gin melk!”
“ ‘k weetend”, zegt ze, “ ‘k zien kik de oma, mor ‘k zien toch blieë dak gekomn zien.”
Toen we onze grond kochten in 1972 zei ons ma:" Ah in de boscage" WVL voor het bos. Intussen wonen we hier nog steeds in de boscage en geen haar op ons hoofd dat eraan denkt om hier weg te gaan. Steek me in de stad en ik kwijn weg! We hopen echt dat we van hier uit onze aardkloot mogen verlaten. Heerlijk toch bij de longen en de stilte van het bos en de open natuur die optimaal is voor een wandeling.
Black Friday, supermarkten die ons al volop aan het verleiden zijn om Kerstaankopen te doen, reclames op Tv op je GSM en ik kan zo nog verder gaan. De pakjesgekte komt er stilaan aan. Nog even de Sint zijn moment gunnen en dan kan het hekken van de dam!
Die vraag stel ik nu eens aan jullie want ik kreeg die vraag meer dan genoeg de laatste weken. Het doet deugd dat mensen bekommerd zijn maar ik wil iedereen zegen dat ik stilaan terug de " oude" ben, zonder veel napijn van de val... En ik kijk nu echt dubbel zo goed uit als ik ga shoppen want ik wil die stomme val niet nog eens meemaken. Maar aan de andere kant als ik de reacties las hier en op Fb dan ben ik niet de enige die de grond al eens gekust heeft. De Paus doet dat uit respect voor het land dat hij bezoekt, ik spijtig genoeg door weer te rap te willen zijn en niet goed uit te kijken.. Je zou denken dat je met ouder worden wel leert dat je alles wat rustiger moet doen, maar biebie hier blijft denken dat ze nog de drive en lenigheid heeft van een jongere dame.. helaas pindakaas zeggen onze Noorderburen.
Vandaag hebben we weer ons dagelijkse wandeling gedaan en dat viel fysiek mee , mijn gehavende knie protesteerde niet veel en qua weer waren de 18 graden hier lokaal ook meegenomen.
Morgen beginnen we weer al aan de laatste week van november en dan komt de laatste maand van 2024 er aan.. en gaan we weer zonder er iets aan te moeten doen een jaartje verder.
2025... hadden ze mij gezegd dat ik ooit in 2025 op een blog mijn herinneringen of bedenkingen zou neerzetten dan had ik het horen donderen in keulen en kijk.. het is bijna zo ver.. ook dat is leven..
Nog een hartelijke groet aan de bezoekers of ze nu reageren of niet het maakt niet meer uit ...
Wat is dat toch met vallen als je ouder wordt? Een blogvriend schreef dat hij door het donker weer in zijn living over een poef struikelde en zo pijnlijk gevallen was. Gelukkig hield hij er geen breuken aan over . Vorige week vrijdag heb ik ook op een onaangename manier de grond gekust en dat op de parking van de Colruyt hier in de buurt, zomaar en plein public. ☹️
Na het uitstappen ging ik op zoek naar en winkelkarretje en om de één of andere reden struikelde ik en na een paar verwoede pogingen om recht te blijven, viel ik toch pardoes op mijn rechterzijde. Onmiddellijk waren er een paar mensen om mij recht te helpen maar toch wilde ik even blijven zitten want de pijn in mijn borst en schouder vroegen al mijn aandacht. En terwijl ik daar zat te wrijven en te bekomen, werd ik kwaad op mezelf…wie valt er nu zomaar zonder zichtbare hindernis zo lomp op de grond? “Gaat het? Moeten we de ziekenwagen opbellen ? Wat is er gebeurd? Heb je ergens pijn?” Mijn antwoorden kwamen snel . “Het gaat, geen ziekenwagen en ik weet zelf niet hoe het gebeurd is maar geef me even de tijd en het komt goed en ja mijn borst en schouder doen pijn! “ Ik was niet op mijn hoofd gevallen dus gelukkig werkte daarboven alles nog ok ( in zoverre het daar ok is 😃). In ieder geval vond/ vind ik het lomp van mezelf om zomaar publiekelijk zo’n "tuimelperte" te maken. Dat moet nogal een zicht geweest zijn want ik heb zeker nog 3 stappen lang geprobeerd om mijn evenwicht terug te vinden maar helaas pindakaas, het was van “kus de grond of leg uw kop erbij”!! Vandaag begint de pijn te minderen en op een paar blauwe plekken na en nog wat ongemakjes ben ik weer " de oude". Ik zei het nog toen ik thuiskwam en Tony vertelde wat er gebeurd was… “ "geen zorgen, onkruid vergaat niet”. Blijkbaar vormen de gecombineerde effecten van verlies van spieren, botdichtheid, flexibiliteit enz een significante bedreiging voor vallen bij ouderen. Vallen kan vervelende gevolgen hebben. Met wat geluk houd je er alleen een schaafwond of een blauwe plek of een kniezend gewricht aan over. Maar vaak zijn de gevolgen ernstiger. Maar always look on the bright side of life want wat blijkt? Over het algemeen zijn oudere mensen wijzer, aangenamer en beter in staat om emoties te reguleren. Daarnaast blijken ouderen gelukkiger dan mensen die tussen en 40 en 60 jaar zijn. Ook zijn ouderen vaak milder, hebben zij een flexibele mentaliteit en zijn ze dankbaarder. Tsja als dat allemaal klopt dan verzacht dat de pijn van het vallen… Daar troost ik mezelf mee!😃
Goeie avond bloggers en voor al diegenen die geen ijsberen zijn, het wordt koud niet?
We hadden hier een gans dag regen en meestal zaten we met het licht aan maar als je het eens op een andere manier wil opfleuren en dat voor niks dan heb ik hier een alternatief gevonden. Niet direct mijn ding maar ik denk wel voor veel studenten
Ik las daar juist een artikel over de impact van wandelen in de buitenlucht op onze hersenen. Misschien eens goed om te lezen want veel senioren kunnen hier misschien iets uit leren.
Het Vlaams Instituut Gezond Leven heeft nieuwe aanbevelingen gepubliceerd om minder stil te zitten en meer te bewegen. De experten benadrukken dat ‘elke stap telt’, dus dat elke beweging, hoe klein ook, een positieve impact heeft op je gezondheid. De tips komen op een cruciaal moment, want de coronacrisis heeft ervoor gezorgd dat we met zijn allen minder bewegen.
Alsmaar meer onderzoekers focussen zich op de effecten van wandelen in groene zones zoals stadsparken, bossen en velden en in de buurt van water, zoals aan de zee, bij een rivier of rond een meer, omdat het niet alleen fysieke voordelen zou bieden, maar ook een impact heeft op onze hersenen.
Het advies legt ook uit hoeveel je als volwassene beter beweegt om gezond te zijn. Aangeraden wordt om 150 tot 300 minuten aan matige intensiteit te doen, verspreid over de hele week, of 75 tot 150 minuten aan hoge intensiteit. Een combinatie van beide is eveneens een goed idee. Denk bijvoorbeeld aan 5 dagen per week 30 minuten wandelen of elektrisch fietsen (matige intensiteit) of drie dagen per week 25 minuutjes joggen of stevig doorfietsen (hoge intensiteit).
Belangrijk is ook om niet uren aan een stuk neer te zitten maar om iedere 20 à 30 minuten een onderbreking in te lassen door bijvoorbeeld regelmatig een glas water te halen of al staand of stappend te telefoneren. Ze raden ook aan om twee maal per week activiteiten te doen om je botten en spieren te versterken, zoals gewichten heffen (dat wordt een moeilijke ), bergop wandelen ( nog zo'n moeilijke in onze Lage landen) of gewoon je supermarktboodschappen dragen in plaats van ze in een karretje te leggen ( dat is ook weer met een korreltje zout te nemen).
Voldoende bewegen is niet alleen essentieel voor je fysieke, maar ook voor je mentale gezondheid, zegt men. Zo vermindert beweging het risico op depressie en maakt het de symptomen van depressie minder erg. Fysiek actievere mensen lopen ook minder kans op (luchtweg)infecties. Als ze toch een infectie krijgen, zijn ze bovendien minder lang ziek en hebben mildere ziekteverschijnselen, omdat beweging ons immuunsysteem versterkt. Experten beklemtonen eveneens de positieve invloed op je slaapkwaliteit. Dat laatste kan kloppen want de laatste weken wandelden we niet door de corona die ons binnen hield en ik merkte op dat na een tijdje mijn slaapkwaliteit ook minder was...
Dus beste mensen beweeg alsof het je laatste dag is...en terwijl ik dat schrijf , breekt hier heel even de zon door... Een uitnodiging om straks te wandelen?