15) gelijk Mij de Vader kent en Ik de Vader ken, en Ik zet mijn leven in voor de schapen.
16) Nog andere schapen heb Ik die niet van deze stal zijn; ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden één kudde, één herder.
17) Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg, om het weder te nemen.
18) Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af.
Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen;
"Lieve kinderen, ik nodig je uit missionarissen te worden van mijn boodschappen, die ik hier via deze plaats - die mij lief is - geef.
God heeft mij toegestaan zolang bij jullie te blijven.
Daarom, mijn lieve kinderen, nodig ik je uit de boodschappen die ik je geef, met liefde te beleven en ze door te geven aan de hele wereld, zodat een stroom van liefde vloeit naar de mensen, die vol haat en onvrede zijn.
Mijn lieve kinderen,
ik nodig je uit vrede te worden waar onvrede is, licht waar duisternis is, zodat ieder hart het licht en de weg van het heil aanneemt.
Dank dat je aan mijn oproep gehoor hebt gegeven. "
Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, zoals Zij zich kenbaar maakte aan Bernadette te Lourdes
O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.
Zoeken in blog
abc_van_louise
Je kunt op twee manieren tegen het leven aankijken; ofwel geloof je niet in wonderen, ofwel geloof je dat alles een wonder is. Albert Einstein Mijn Heer en mijn God, mijn Jezus Barmhartigheid.
05-04-2007
Goede Vrijdag
Ieder jaar als ik op Goede Vrijdag, na mijn werk door de straten naar huis ga, ben ik verwonderd over het leven en de sfeer in de stad.
Rond 15 u kan men een kerk binnengaan en deelnemen aan de kruisweg, maar slechts weinige mensen doen dat.
De straten zijn vol drukte, reizigers, taterende en winkelende mensen. Schoolgaande jeugd die aan hun vakantie beginnen.
Er wordt gegeten en gedronken, alhoewel Goede Vrijdag een dag van vasten is. Eén van de twee vastendagen die nog resten in de katholieke kerk. Vastentijd is nu vooral een tijd van Broederlijk Delen.
Ieder jaar als ik op Goede Vrijdag, na mijn werk door de straten naar huis ga, ben ik pijnlijk getroffen door de onverschilligheid van mensen.
Voor de meeste mensen is die dag een dag als alle anderen, het begin van het einde der week Waarom zouden zij zich zorgen maken over iets wat meer dan 2000 jaar geleden is gebeurd. Waarom treuren, waarom meeleven?
Dat gaat mij iedere keer door het hart. Jezus lijden en sterven heeft Hij ondergaan om ons te verlossen van onze zonden. En wij doen of het ons niets kan schelen
Ik vind dit zo verdrietig, zo ondankbaar. Een Mens sterft en Hij wordt alleen gelaten, op enkele getrouwen na.
Jezus, wat hebt U een groot hart om ons dit alles te blijven vergeven, om dit alles te blijven verdragen.
Help ons om met meer liefde en dankbaarheid naar U toe te gaan en een klein stukje van uw Kruis te helpen dragen.
Lieve Jezus, ik dank U, ik bemin U help mij te leven zoals de Vader van mij verwacht.
Ik kan niet nalaten te filosoferen over de dingen van het leven. Terwijl ik de tekst van november 2000 herlas en herschreef kreeg ik het even koud. " VREDE " , waar blijft ze ? Ze lijkt verder verwijderd dan ooit. Hoe kan dat nu, wat is of zijn de oorzaken? Het lijkt wel of we achteruit gaan in plaats van vooruit. We kunnen de vinger wijzen naar leiders, door wie oorlog gebruikt of misbruikt wordt om de eigen belangen te verwezelijken. We kunnen ertegen zijn, we kunnen betogen, we kunnen onze mening uiten en toch, dit alles lijkt niet veel te helpen. Er zijn inderdaad mensen die zo vol zijn van haat dat er voor hen maar één doel overblijft, de tegenstander ombrengen. Dat daarbij ook vele onschuldige slachtoffers vallen, raakt hen niet. Zij zinnen alleen op wraak. Het is het enige doel in hun leven geworden. Ik wil hier niet de rekening maken van landen of volkeren, van bendes en terreurorganisaties. Ik stel alleen de vraag, waarom kunnen zij ( wij ) die vrede wensen er geen einde aan maken???
VREDE, waar begint die ? Juist ja, in het hart van elke mens. Zijn wij, ben ik een vredebrenger? Kan ik vergeven aan hen die mij ( die ons ) kwaad deden? Meer nog kan ik kwaad met goed vergelden ? Vaak wordt de vrede in ons eigen hart het zwijgen opgelegd. Er is ruzie tussen mensen, in gezinnen, tussen collega's, in de politiek. Kunnen wij het opbrengen om hier niet aan mee te doen. Beter nog, om te proberen mensen met elkaar te verzoenen. VERZOENEN, het grote woord. Mensen die zich met elkaar verzoenen brengen vrede tot stand. Vrede, liefde, genegenheid, solidariteit, vreugde, geluk, allemaal vruchten van die vrede. Ik word er zelf gelukkiger door. Het begint met een kleine cirkel, zoals het water dat in beweging wordt gebracht wanneer men er een keitje ingooit en dat steeds meer uitdeint en grotere kringen vormt. Ik zie het gebeuren, het is mooi, het is goed. Er komt beweging in. Eén of enkele mensen beginnen er aan. Zij laten zich niet meer raken door het kwade. Zijn proberen goedheid, geduld en vrede te beleven én te brengen in hun eigen kleine omgeving, het worden kringen van hoop, oases van vrede. Hoe? Zij nemen bewust afstand van het kwade, het geweld dat zich in alle vormen in onze maatschappij opdringt. Geweld- en horror- filmen, taboe ! Wapens als speelgoed, neen niet voor onze kinderen of kleinkinderen, ook al staan die misschien wel op hun verlanglijstje. Wij proberen hen uit te leggen waarom zij die niet krijgen. Misschien hebben zij het moeilijk met hun vriendjes, omdat zij geen wapens als speelgoed hebben en de vriendjes wel . En die vriendjes vinden hen daarom flauw, hoe help ik mijn (klein)kind daar mee omgaan ? Misschien is één van onze kinderen overtuigd genoeg om de boodschap uit te dragen. Tegen stroom in? En waarom niet? We willen toch allemaal vrede in de wereld, tiens dan moet ook ik er serieus aan mee-werken, individueel en in de opvoeding van kinderen en kleinkinderen. Misschien kan ik er zelfs met vrienden of familie over praten, zonder ruzie te maken, zonder mijn mening te willen opdringen, alleen maar aanbieden en proberen voor te leven.
En als het echt niet lukt om van mens tot mens die waarden te beleven of over te brengen, dan is er voor mij nog altijd het gebed, waarin ik met al mijn tekorten, vragen en problemen bij Hem terecht kan. En geloof en gebed kunnen wonderen verrichten. Ook dat is mijn ervaring. Wat dikwijls uitzichtloos lijkt, wordt beter opgelost dan ik (wij) durfde verhopen en verwachten.
Het is GOEDE WEEK, terwijl ik dit schrijf. De Goede Week, met het lijden en de kruisdood van JEZUS en PASEN de dag van Zijn VERRIJZENIS. Voor mij en voor vele christenen is dit het ultieme moment uit Jezus leven. Hij geeft zijn leven voor de VERZOENING van de mensheid, van ieder mens met God, Zijn Schepper.
Waarom was dit lijden zo gruwelijk, zo onmenselijk. Omdat Hij door Zijn lijden de zonden van de mensen op zich nam. Kan ik dan onbewogen blijven ? Ook mijn zonden en mijn kwaad neemt Hij op Zijn gewonde schouders, en in Zijn gefolterd lichaam. Terwijl ik dit schrijf voel ik mij diep bewogen. Zo gaarne ziet Hij mij, zoveel houdt Hij van elke mens, of die Hem willen kennen en aanvaarden, of niet!
Ik kan alleen maar dankbaar en deemoedig knielen en met mijn beperkte mogelijkheden Zijn grootse Offer aanvaarden en vooral Hem toelaten in mijn leven. Met mijn leven, proberen een antwoord te zijn op de idealen die Hij ons heeft voorgeleefd. Vrede brengen, liefde brengen, maar zonder ZIJN HULP ben ik er niet toe in staat. Ik heb Hem nodig, Hij gaat ons ( mij ) voor. En als ik de weg verloren ben is Hij daar om ons ( om mij ) te helpen het pad van liefde en van vrede terug te vinden.
Ik wens U een Goede week - une semaine Sainte in het Frans
Nederig stille timmerman zo klein in 's werelds ogen Jozef, wie mocht ooit als Gij op heilige schatten bogen? In uw kleine woning bezat Gij 's Hemels Koning, was uw gezellin, d' Engelenkoningin!
Wil o Jozef aan uw Bruid en aan Haar Zone vragen dat wij in ootmoedigheid aan Hem en Haar behagen!
Hoor ons kinderbede, bekom ons reinheid, vrede, liefde, vrome deugd ...en des hemels vreugd'!
naar een oud kerklied
een fijne vaderdag aan alle vaders
en een gelukkig naamdag aan alle Jozef's, Jef-fen, Jos-sen, Seppes enz.
De veertigdagentijd begint op Aswoensdag, dit jaar was dat woensdag 21 februari, en duurt tot de Paasnacht, de nacht van zaterdag 7 op zondag 8 april. Het is de liturgische tijd die voorbereidt op het hoogfeest van Pasen. Voor de christenen betekent het een tijd van inkeer en herbronning: een terugkeer naar de bron, naar het zuivere leven zoals het evangelie het de volgelingen van Jezus voorhoudt. De tijd bij uitstek ook om zich vrij te maken van onwaarden als hebzucht, eerzucht en heerszucht; om de ballast los te laten die zich in het dagelijkse leven opdringt; om, meer dan anders, tijd te maken voor gebed, bezinning en vasten.
Aswoensdag
De veertigdagentijd start op Aswoensdag. In de eucharistie- of boeteviering tekent de priester een askruisje op het voorhoofd van de gelovigen. Daarmee worden ze herinnerd aan hun roeping te leven in navolging van Jezus Christus. In de veertig dagen voor Pasen betekent dat meegaan in de lijdensweg van Jezus, solidair zijn met de armen en verdrukten in deze wereld. Ook daarvan is de vasten een uitdrukking. De as is gemaakt van de gezegende palmtakken van Palmzondag van het jaar daarvoor, die vóór de Aswoensdagviering verbrand worden. De takken van jubel en vreugde moeten eerst worden verbrand om zo tot teken te worden van het kruis, de dood en de verrijzenis.
Asse is een bijbels symbool van menselijke onvolmaaktheid en sterfelijkheid. Als de priester het askruisje oplegt, doet hij dat met de woorden: Gedenk mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren. Dat stof verwijst naar het tweede scheppingsverhaal (Gen 2), dat de mens eraan herinnert dat het leven kostbaar is, want het komt uit Gods hand, maar tegelijk ook broos en vergankelijk als stof. Diezelfde as is ook een teken van nieuw leven. Vroeger werd zelfs met as gewassen. As heeft dus ook een reinigende kracht. Het afbranden van de stoppels op de akkers maakte de grond opnieuw vruchtbaar. As die op het voorhoofd van de zondaar werd gestrooid, reinigt en geeft kracht tot nieuw leven.
Vastentijd, onderdeel van de Icoon van de Seizoenen, van William Schickel
Vasten
Oorspronkelijk werd in de voorbereidingstijd voor Pasen alleen op Goede Vrijdag gevast. Ter herinnering aan de sterfdag van Jezus werd dan geen vlees gegeten of een maaltijd overgeslagen. Later werd het vasten op Goede Vrijdag uitgebreid tot een periode van veertig dagen. De mate waarin dan werd gevast, kon sterk verschillen. Het min of meer verplichte vasten in de veertigdagentijd werd in 1967 door de katholieke Kerk afgeschaft. Sindsdien gelden alleen Aswoensdag en Goede Vrijdag als officiële en verplichte vastendagen. Wie op de andere dagen wil vasten, mag dat uiteraard doen. Hoe hij of zij dat concreet invult, is een persoonlijke keuze, want er staat nergens voorgeschreven wat wel en niet mag. De gelovigen worden wel opgeroepen om tijdens de vasten meer dan anders de eucharistie bij te wonen en om rond Pasen het sacrament van de verzoening te ontvangen. Vasten is niet typisch christelijk of katholiek. Het komt in een of andere vorm in alle religies voor: de ramadan in de islam, Jom Kippoer in het jodendom en ook het hindoeïsme kent vastendagen in de aanloop naar belangrijke feesten of in tijden van rouw. Voor christenen betekent vasten zowel zich iets ontzeggen als iets meer doen dan gewoonlijk. Het eerste, de versterving zoals het vroeger werd genoemd, wil zeggen zich een tijdlang bewust voedsel (vlees bv. of vis), drank (alcohol bv.), een extraatje of luxe onthouden. En dat niet om af te vallen ook al kan het een effect ervan zijn maar als een manier om zich zo lijfelijk te confronteren met de ongelijke en onrechtmatige verdeling van rijdkom en armoede in de wereld. Anderzijds biedt vasten ook de gelegenheid om daadwerkelijk iets extra te doen voor de mensen die het echt nodig hebben. Er is immers geen sprake van een authentieke bekering zonder een eerlijke bekommernis voor de medemens, zonder een verhoogd engagement en een sterkere solidariteit met de zwakste onder ons. Uitgerekend in de veertigdagentijd roept Broederlijk Delen ( voor meer info: zie www.broederlijkdelen.be ) alle mensen van goede wil dan ook op om zusterlijk te delen met iedereen zonder onderscheid.
Vasten en veertig in de Bijbel
In de Bijbel wordt wel vaker naar vasten verwezen. Een vasten-periode wordt in het Oude Testament afgekondigd in tijden van nood (1 S 7,6; Jl 1,14; Neh 1,4), als boetedoening (Jon 3,5) of als teken van rouw (2 S 1,12; Re 20,26, Zach 8,19.). In het Matteüsevangelie staat te lezen dat Jezus veertig dagen en nachten lang vastte in de woestijn om zich voor te bereiden op zijn openbare leven (Mt 4,2). Vasten in de Bijbelse betekenis heeft te maken met (zelf)discipline: vasten maakt een mens weerbaarder en helpt hem te weerstaan aan allerlei dingen die hij eigenlijk niet nodig heeft. Vasten helpt ook om de dingen helderder te denken en scherper te zien. Het is voor gelovigen een manier om dichter bij zichzelf en vooral bij God te komen. En wie vast, ondervindt aan den lijve wat het betekent om honger te hebben. Vasten nodigt daarom uit tot solidariteit en delen met de ander. Veertig is een belangrijk symbolisch getal in de Bijbel. Het staat voor een leven of een generatie lang. Het is ook het getal van verwachting en voorbereiding, maar ook van boete en vasten. De zondvloed duurde 40 dagen en nachten; veertig jaar trokken de Israëlieten door de woestijn voorleer ze het Beloofde Land bereikten; Jona preekte 40 dagen lang in Nineve om de inwoners aan te zetten tot bekering. Ook Jezus vastte na zijn doopsel 40 dagen en nachten in de woestijn. En veertig dagen lang verscheen Hij na zijn verrijzenis aan zijn leerlingen.
Ik wens U een vreugdevolle en vernieuwende vastentijd Louise
Omdat de kleine dingen van het leven mij gelukkig maken, omdat ik in zovele omstandigheden en in mensen rondom mij God mag herkennen.
Omdat de wereld draait, niet altijd even goed, en niet voor iedereen even goed. Maar hij draait en met onze inspanningen draait hij wellicht beter, niet alleen voor onszelf, maar voor velen rondom ons of ver weg. Hier leven wij in welvaart, met vele mogelijkheden allerhande.
Opdat de anderen in ons liefde, vrede en vriendschap zouden ontdekken, gaven van God, van de Geest, nodig ik jullie uit te leven in verbondenheid, met elkaar en met God.
Zodat ooit, een Paradijs van liefde en vrede ontstaat, VOOR IEDEREEN.
Een utopie? Ja, als we bij de pakken blijven zitten.
Neen, als wij er aan beginnen en anderen oproepen om mee te doen.
De Lente komt, ongetwijfeld, misschien warmer, misschien kouder dan andere jaren, maar ze komt!
Zo kan ook de lente in de mensheid aanbreken, als we er maar hard genoeg voor werken, SAMEN!
De zakken touwtjes van mijn vader dragen nu de uien van mijn land.
Eens waren het de zakkentouwtjes van mijn vader , die hij met veel liefde rond zijn uien bond.
Zorgvuldig door mij weggelegd, als een kostbaar relikwie. Opnieuw gevonden in de schuur, als een tastbaar bewijs van zijn aanwezigheid hier op aarde.
Ze vertellen een verhaal van Liefde voor de natuur, puur mens als hij was. Onlosmakelijk blijft het verbonden met zijn wezen. Het bezorgt me heimwee naar het verleden .
Ik was veracht mijn naam stilgezwegen had honger en dorst jij hebt mij eten en drinken gegeven.
Ik was naakt de wanhoop nabij zocht een open hart maar niemand zag mij. Ik zat gevangen duisternis om mij heen jij kwam naar mij zoals jij was er geen.
Ik was ziek op sterven na dood geslagen, geschopt, hoe groot was mijn nood. Ik was alleen in het aards gevecht maar jouw ontferming was zacht en oprecht
Dank je wel Mijn kind, voor je liefde en trouw jij was er voor Mij, weet: Ik houd van jou!
Iets milder voor elkaar zijn, wat toleranter denken, de ander elke keer weer van jouw vertrouwen schenken. Niet zo benauwd bekijken de dingen die gebeuren, maar meer het kind van God zijn met al je woorden kleuren.
Geef iedereen de ruimte, de hokjesgeest vermijdend en met een woord vol aandacht je medemens verblijdend. De neuzen hoeven echt niet naar één kant toe te wijzen, als alles wat jij uitstraalt maar op Gods kracht zal wijzen.
Iets milder voor elkaar zijn. Dan ben je zelf ook rijker en meer aan 't beeld van Jezus, ons aller Heer, gelijker. Dan wordt je hart een tempel waar ieder in zal wonen, een feestzaal, wijd geopend, waar God zich kan betonen!
Het feesten is weer voobij al trekken nog vandaag door regen en wind, de Drie Koningen, op zoek naar de grote Koning, het pasgeboren Kind.
Sinds jaren is het hier traditie, dat kinderen in feestkledij - als koningen, bruin, zwart en blank, met ster vooraan, zingend over dit kleine Kind, op stap willen gaan; en over de Drie Koningen, die volgden de ster, zij kwamen uit het Oosten, zij kwamen van heel ver.
Uit het Oosten, waar nu zo fel de oorlog woedt, waar sterren verduisteren, mensen lijden en sterven, waar kinderen leven in angst en in pijn, wanneer kan het ook daar opnieuw het feest van Betlehem en van de Drie Koningen zijn?
Kindje in de Kribbe, Gij kent ons menselijk lot, breng ons tot elkander, breng ons weer tot Uw en onze Vader, tot ons aller God. Kindje in de Kribbe, uit liefde onder ons gekomen, een Paradijs op aarde, waar alleen liefde regeert, help ons dit waarmaken; en niet alleen maar dromen.
'En, terwijl ik de slaap niet kon vatten, wist ik, ineengedoken tegen een ijskoude muur: iemand denkt op dit moment aan mij en pleit voor me bij de Heer.'
Irina Ratoesjinskaja (zeven jaar in Russisch werkkamp)
Terwijl ik deze tekst las op internet, vroeg ik mezelf af, bid ik genoeg voor mensen die vervolgd worden voor hun geloof? Tot mijn schande moest ik erkennen dat ik bijna nooit aan hen denk, laat staan voor hen bid. Ik heb me voorgenomen hen regelmatig in mijn gebeden te gedenken.
Wat een kleine tekst, ergens gepubliceerd, kan bewerkstelligen. Misschien ook voor U een appel?
De kring is rond, vier weken van Advent, die ons hebben voorbereid op de komst van de Heiland, het kindje in de kribbe.
Als we nu, ruim 2000 jaar later nog steeds dit feit gedenken zal het toch wel van betekenis zijn voor de mensheid.
Ook al hebben velen dit feest herleid tot een louter profaan gebeuren. Gezellig samenzijn, lekker eten, elkaar verwennen met cadeautjes.
Ik vond op internet een mooi gedichtje, dat de geest van de tijd weergeeft.
Mag ik hopen en wensen dat voor U KERSTMIS iets meer mag zijn. Dat de Heer Jezus, een plaats heeft in uw leven en in uw hart.
ZALIG KERSTFEEST
Louise
De kribbe leeg
Als kind stopte zij Jezus in haar zak. Ze hield hem daarin met haar handje warm. Waar ze alleen was, praatte zij met hem en vroeg: Wat ga jij als je groot bent doen?
Haar vader had hem liever vastgeplakt, maar moeder vond dat niet zo'n goed idee.
Het meisje raakte hem lang geleden kwijt. En sinds die tijd dus blijft het kribje leeg, vertelt ze lachend, het kind is mij ontgroeid. Het trok zijn plan en is zijn weg gegaan.
Maar stel dat ik hem ergens terugvond, zegt zij, zou ik hem en hij mij dan nog herkennen?
Vele mensen denken dat de zondagmis een 'ver van hun bed show' is. Dat zou ik toch willen tegenspreken. Als men regelmatig naar de zondag- viering gaat is er altijd wel een of andere tekst die aanspreekt. Het evangelie van vorige zondag is één van die teksten. Hij verwijst naar Johannes de doper, de voorloper van Jezus. Meer dan twee duizend jaar geleden, maar wel brandend actueel. ... Daarom heb ik de inleiding en het evangelie zelf hier neergeplaatst. Een klein stukje bezinning voor de moderne mens van vandaag. Louise
In kleine woorden van aandacht getuigen wij van ons vertrouwen. Als kringen in het stille water, deinen ze uit. Daar wordt uw Rijk, onzichtbaar nog, door ons bewoond.
Telkens als ons hart zich moeizaam omkeert en een ander kosteloos bemint, komt U er als een derde bijzitten en kunnen wij U herkennen.
Zo kan het vertrouwen en de hoop in ons hart groeien en werken we mee aan een wereld van liefde, voor U God en voor elkaar.
Deze week bidden we heel speciaal voor de christenen die waar ook ter wereld, in Afrika, in het midden en het verre Oosten, maar vooral in Irak, vervolgd worden voor hun geloof. Heel dikwijls wordt dit doodgezwegen in pers en media. Enkele gruwelijke feiten:
" Priesters, misdienaars, gelovigen, vrouwen en kinderen worden tijdens de zondagvieringen uit de kerken gehaald, of gewoon maar van straat geplukt.
Ze worden mishandeld, verkracht, verminkt en als ze hun geloof niet afzweren worden ze ter dood gebracht.
Sommigen worden gekruisigd, na eerst gemarteld en gehoond te zijn, door een massa hysterische mensen."
Herkennen wij hierin niet de Lijdende en Stervende Jezus, Jezus die opnieuw gekruisigd wordt in ieder van die martelaren
LATEN WIJ IN DEZE DAGEN BIDDEN VOOR AL DEZE MARTELAREN DIE STERVEN VOOR HUN GELOOF.
LATEN WIJ OOK ONS EIGEN GELOOF VERSTEVINGEN EN MOEDIG GETUIGEN DAAR WAAR WIJ KUNNEN.
GOD VAN LIEFDE, onze Vader, Vader van Jezus, wiens komst wij weer verwachten,
Roep Satan, die mensen er toe aanzet om hun broeders zo bloedig en vreselijk te haten, een halte toe, ontneem hem die macht.
En leer ons, uw kinderen wat het betekent om in vrede en liefde te leven met elkaar.
God verhoor ons gebed, door bemiddeling van uw Zoon, Jezus, die we weldra verwachten.
Advent beleven is eigenlijk niets anders dan 'groeien naar het licht' Het is uitzien naar de komst van Jezus, die het Licht van de wereld wordt genoemd. Vier weken lang mogen wij open komen voor het Licht dat ons op zoek laat gaan naar het mooiste in onszelf, naar onze eigenlijke bestemming, naar het antwoord op onze diepste levensvragen.
Nik.Devynck osb.
*************
Op zondag 3 mei werd de eerste adventskaars aangestoken
Met dit kaarsje bidden we voor alle mensen die gedwongen zijn om in armoede en soms in mensonterende omstandigheden te leven. Geef Heer, dat wij, ieder op onze manier, LICHT mogen zijn voor hen. Dat wij uw Licht uitdragen, daar waar Gij ons zendt, daar waar mensen beroep op ons doen. Maak ons vindingrijk en creatief om uw Liefde uit te dragen. Vooral aan hen, die zoveel warmte en liefde moeten ontberen. Heer, ga met ons mee op weg. Wijs ons Uw weg Amen
Medjugorje is het spirituele centrum van de wereld.
Zalige PausJoh.Paulus II
Christen-vervolging
'En, terwijl ik de slaap niet kon vatten, wist ik, ineengedoken tegen een ijskoude muur: iemand denkt op dit moment aan mij en pleit voor me bij de Heer.'
Irina Ratoesjinskaja (zeven jaar in Russisch werkkamp)
Dit zijn de martelaren van deze tijd. Vergeten wij hen niet in ons gebed
U wil ik loven Heer met heel mijn hart, ik zal verhalen van Uw grote daden, Uw Naam wil ik bezingen .
U wil ik loven Heer, met heel mijn hart, U bent voor mij de oorzaak van mijn vreugde, Alleluia.
Ik ben Louise
Ik ben een vrouw en woon in Vlaanderen (België ) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 31/01/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ZOEK eerst het RIJK GODS en Zijn Gerechtigheid en de rest zal U geschonken worden. (Bijbel).
