Vriendschap omvat véle kleuren... Van vurig rood naar héél diep blauw MAAR Bij diepe oprechte vriendschap... zegt men ongedwongen,
IK HOU VAN JOU!
Dit is ikke... Lisette in België... Lisa in Indië... Geboren in Antwerpen op... 7 december 1951
Foto's van de maand... APRIL 2009 Paasbrunch bij oma en opa... en naar "De Schorre"... Mariekes paradijs
Beoordeel dit blog
De paashaas is geweest... das dus weeral een... geweldig... Van Ael feest!
"Marieke" maakt pettie... met oma... leuk... lekker... een echte kok!
Alai Osai
Het geluid van de golven
31-10-2007
Paul...
Vandaag 31 oktober en wat is het zonnig... ongelooflijk... Dan zullen de begraafplaatsen er tenminste wat minder intriest bijliggen! Alhoewel het natuurlijk voor de meeste mensen een moeilijke dag blijft die 1 November! Zoals ik al eender vertelde heb ik in Indië géén enkele maar dan ook géén enkele begraafplaats gezien! Al zullen die er zeker wel ergens zijn... Ver-assen is daar het sleutelwoord... Ook de begrafenissen zijn daar géén trieste bedoening er wordt zowaar gelachen en gezongen meestal in een roes van... pure trance... De overledenen worden prachtig opgemaakt en aangekleed en in stoet uitgewuifd... ze gaan immers naar een ander leven... een beter leven! Daarom mag je ook géén mieren of vliegen dood doen... ze gaan er van uit dat één van deze beestjes wel eens je moeder zou kunnen zijn... 't ja... In elk geval trok ik grote ogen bij mijn eerste Indische begrafenis! En het is toch zoals zelfs Jos brink zegde hé... zelfs een begrafenis zou een feest moeten zijn... Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk... Voor mij blijft dit een vorm van "moeten afscheid" nemen die altijd met héél véél traantjes gepaard gaat... Kan er niet aan doen dat ik een bees ben! Toch ga ik maar af en toe naar de begraafplaatsen van dierbare overledenen... want bij mij zitten ze in mijn hoofd en in mijn hart! Dus ben ik wel ergens voorstander van de Indische begrafenissen... Waarover meer ergens in mijn archiefje... Natuurlijk heb ik daar géén foto's van.. dat zo ongepast zijn... Weet wel dat een weduwe vroeger mee de dood inging met haar echtgenoot... dat is gelukkig al verleden tijd... dezer dagen draagt de weduwe wel een kompleet witte saree tot aan haar eigen begrafenis en er is ook géén tweede kans... ze blijven celibiteer verder leven... Dit doet mij ook denken aan een ander voorval... een andere dood waar ik grote ogen trok... Een begrafenis van een jonge vrouw... Het was een grote stinkend rijke moslim getinte Indische familie die het huis bewoonden over onze Jean zijn collega Vincenté... Een prachtige villa... Op een gegeven moment werd daar enorm hard geweend... een onmenselijk huilen en krijzen... bij het lichaam van de jonge overleden vrouw... zij had zichzelf van het leven beroofd omdat... ze moest van haar familie... omdat de traditie het zo wil... Het is namelijk zo dat... haar man ging vreemd... op zich géén probleem want dat gebeurt in India ook met de regelmaat van een klok... maar in dit geval... verliet de man zijn vrouw voor de andere... dus jong mooie lieve vrouwtje... was de schande van de familie... want... als de man vreemd gaat ligt dat immers altijd aan zijn vrouw...hm! Geloof het of geloof het niet bij de erg traditionele gezinnen... moet de bedrogen echtgenote alles klaar maken voor haar eigen begrafenis en voor haar eigen dood... De familie reikt de lucifers aan... en dan... als alles achter de rug is staan ze... een potje te wenen... t 'ja... je zal wel verstaan dat ik het niet met alles eens ben in de Indische cultuur hé! Moest het mijn dochter of schoondochter zijn dan kreeg de echtgenoot... zoon of schoonzoon een flink pak onder zijn broek!
Paul met een Indische macho-portier van het hotel waar hij gelogeerd heeft!
Wat een weertje op deze maandagmorgen! Na een erg drukke week van verslagen typen... en andere intense bezigheden keek ik ernaar uit om deze week een paar leuke wandelingen te maken... maar als ik de vlieger niet neem zullen het wellicht natte wandelingen zijn! Enfin van de nood en deugd maken hé... werk genoeg! Gisteren naar de nieuwe stadsfeestzaal en zijn winkels gaan kijken... woh!!! Dat is tof gedaan! Enorm mooi en uitermate chique! Maar in de winkels een kijkje nemen is niet echt gelukt, er was namelijk precies een volksverhuis bezig... duizenden mensen hadden hetzelfde idee als wij! In elk geval is het mooi en de winkels die zullen we dan tijdens de week nog wel eens bezoeken... Ook de champagne hoek zat afgeladen vol... extra spijtig... want bubbels is wel mijn ding... Gelijk weet ik al terug wat schrijven naar mijn vriend Ramesh... het overlijden van Raj, het nieuwe winkelcentrum... Sinterklaas en kerst in aantocht ... Dit zijn de dingen waar hij ondertussen al weet van heeft... Aller heiligen was iets moeilijker te verstaan voor hem... En Sinterklaas hebben ze gezien... omdat wij steevast voor een Sint zorgden in december... Man... dat was nogal een evenement hoor! Gewoonlijk deden we dan ook een wandeling door een aantal straten... ik kan je verzekeren dat er ogen getrokken werden... en toen ze dan nog doorhadden dat die goede Sint pakjes bracht! Ongeloof troef! Spijtig genoeg moesten we die dagen te hard werken om foto's te trekken!Spijtig... Spijtig!Moesten er vooralsnog op duiken... krijgen jullie ze zeker te zien.
Foto een straatje... zoals je kan zien een degelijk straatje want er is al een voetpad! Let op de was die te drogen hangt aan de gevel!
Vandaag gaan wandelen naar het nachtegalenpark... leuk... maar met de maand november in aantocht lijkt alles mij... triest en somber! Zelfs de mist... mist géén enkele afspraak in het begin van deze bizarre maand! Een maand waarin onwillekeurig de gedachten terug gaan naar dierbaren die we verloren... veelal zonder hen te kunnen vertellen hoe graag we ze zagen! Kerkhofmaand... ten pas en ten onpas! Ik kan mij voorstellen dat depressies eigen zijn aan deze onmiskenbare... spookperiode! Toeval of géén toeval... maar kreeg deze week ook... een overlijdings bericht van een vriend! Ik leerde Mary Raj kennen in Indië via de "Alliance francaise"... in de college road. Ze organiseerde er een tentoonstelling... en haar mooie schilderijen spraken mij direct aan! Toen we elkaar ontmoette... face to face... was er een klik en sinds dan zagen we elkaar meermaals! Zo organiseerde ik mee haar tentoonstellingen en vernissages... en gaf zij teken en schilderles aan Evi... Bleek daarenboven dat haar echtgenoot "Raj"... een diamantair was die zijn burelen ook in de schupstraat had... 2 huizen van waar ik 20 jaar gewerkt had! Op een gegeven moment vroeg hij mij zelfs om zijn diamantfabriek in Chennai te leiden! Dit doet een mens natuurlijk niet zo maar... en na een paar navragingen heb ik de risico niet genomen... Ook mijn echtgenoot wimpelde een mooi zakenoffer om voor Raj een soft-ware company op te zetten weg... Noem het "fingerspitsegevoel"! Doet niks af aan het feit dat zowel Mary als Raj toffe mensen zijn... waren! Eens terug in België werden we meermaals uitgenodigd op hun kasteel eventjes buiten Brussel... en we bleven een fijne band met ze hebben! Ze rekenen... of rekenden... hoe moet ik het stellen... "Prins Laurent en Claire" onder hun beste vrienden... ook zij waren/zijn kind aan huis bij Mary en Raj! Zo wisten Mary en Raj als eerste van de prinselijke verloving... en zo konden wij waarschijnlijk als enigen de mooie foto's bewonderen van Prins Laurent en Claire... afwassend in de keuken van Mary en Raj hun kasteel. Daardoor weet ik ook dat Laurent en Claire gewone en eigenlijk superlieve mensen zijn! Enfin dit was eventjes terzijde! Feit is dus... dat ik deze week bericht kreeg dat... Raj overleden is in Chennai na een periode van onmenselijke pijnen! Goh... het doet er mij aan denken dat... het... eigenlijk voor iedereen hetzelfde is... "Er is een tijd van komen... er is eentijd van gaan"... Geld of roem... het doet er eigenlijk niet toe... In elk geval Mary komt naar België terug... waarschijnlijk ergens juist na Nieuwjaar... en ik... ik zal haar zoals gewoonlijk een knuffel geven... meer kan ik immers niet meer doen... het is voorbij voor Raj... en voor Mary zal niets meer "zoals gewoonlijk" zijn... Haar leven... zal nooit meer hetzelfde zijn! Niemand maar dan ook niemand... kan immers de klok terug draaien...
Op de foto Mary... ten tijde van haar tentoonstellingen... ten tijde van haar Indische gloriedagen! Ik wens je héél véél sterkte lieve Mary!
Voor de liefhebbers van India wil ik graag het volgende meegeven! Op 23 November 2007 - 20.00uur... gaat een Prachtige diavoorstelling door van een kennis van ons die in "Devyakurichi" in de staat "Tamil Nadu" huisjes ging bouwen in een dorp voor melaatsen! Op deze avond is iedereen welkom... na een seintje (voor het aantal stoelen) dat mag op mijn mailadres! De diavoorstelling is mooi in elkaar gestoken en je kan tegelijkertijd het prachtig geleverde werk bekijken... want de drie huisjes zijn af!
De diavoorstelling gaat door op volgend adres: Parochiaal centrum - Baron van ertbornstraat 7 - Aartselaar.
Op de foto een doodnormale camion in Indië... Let op de wielen!
Hola amigos... pfpfpf... "Pallieterfeesten" zijn achter de rug! De pannenkoeken en koude schotels allemaal verkocht... Het springkasteel terug afgebroken... de prachtig nieuwe feesttent terug in de dozen... het clublokaal opgekuist! 4 dagen hard werken voor een handje vol noeste werkers! Maar het was de moeite, leuk en gezellig zoals elk feest zou moeten zijn! Zoals elke dag zou moeten zijn! Nu nog hopen dat het voor de club wat op bracht... en dat... dat is maar zeer de vraag! In elk geval heb ik terug wat meer tijd voor mijn blogje... zou ik zo denken, maar vanmiddag komt ons Marieke al terug naar hier en ben ik babysitter... een beetje onverwacht! Maar ja ook dat is een feest hé!
Op de foto een willekeurige straat in India... met op de linkerkant een restaurant... "Deepak restaurant house" ... met rooftop restaurant... hmhm... met zicht op??? Raar maar iets in mij zegt dat ze daar géén pannenkoeken hebben...
Gelukkig kan de jeugd sommige dingen goed relativeren en duurt verdriet meestal niet te lang... Zoals nu hadden wij die dagen ook verschillende computers in huis... Onze Jean is immers een computer freak... En zo ver van de Westers beschaving was een computer zeker handig! Ook Evi maakte gretig gebruik van "Het machien"... Ze zat op de Belgische chat met haar vrienden... om de laatste nieuwskes te vergaren... en het éne was een logisch gevolg van het andere... Dus op de Indische chat "Chennai on line" leerde ze haar volgende vriend kennen. Zijn naam was "Vijey"... zijn ouderdom... werd ons lang verzwegen! Ook hij heeft op zijn manier geprofiteerd van Evi en van ons! Toch denk in alle eerlijkheid dat hij een niet zo'n slecht persoon was... en het op zijn manier wel goed meende! Deze verliefdheid was anders en heeft héél lang geduurd! Het leidde zelfs naar... eenverloving! Toen wij terug vertrokken naar België waren Evi en Vijey nog altijd een koppel, en Evi heeft tranen met tuiten geweend... Wij kwamen terug naar België in december en gingen wederom naar Chennai voor Evi's dipoma in mei... waar Vijey en zijn hele familie ons op wachtte! Een grote opluchting voor Evi, die in al haar verliefdheid alle dagen met Vijey praatte via de computer en camera! Dit zou blijven duren... dit was de man van haar leven... Toen!! We bleven 2 weken in Chennai en Vijey en Evi waren onafscheidelijk! Een drietal dagen voor ons vertrek... Evi was toen 18... werden wij door Vijey en Evi uitgenodigd in "The Park sheraton" voor een dineetje!... Groot was onze verbazing toen bleek dat Vijey's hele familie daar ook was... want ze hadden ons iets te vertellen! Op dat moment voelde wij nattigheid... Ondertussen wisten wij dat Vijey 28 jaar was... bijna 29! En manager in een call-center! Enfin om een lang verhaal kort te maken... Vijey viel ineens met de deur in huis! En zei ons: Ik heb Evi gevraagd en ze antwoorde Ja!!!!!heeeuuuuuuuuuuuuuuuuuuu!!! Gelukkig blijft onze Jean nogal nuchter in de meeste gevallen en vroeg direct: Wat heb je gevraagd, op wat heeft Evi ja gezegd? Niet dat we dat niet wisten natuurlijk maar ja... we moesten efkes bekomen!!! Wij gaan trouwen glunderde Evi... en liet fier haar ring zien!Heuheuuuuuuuu... slik... slik!
Bleek dat de ouders van Vijey al eender op de hoogte waren... zij hadden zelfs naar Indische traditie de ring gekozen en al een "grootse Pudja+verlovingsfeest" opgezet... een feest waarop het hele dorp was uitgenodigd... de dag erna! Ja watte... krijg nog vapeurs als ik eraan denk! Gelijk vroeg Vijey's moeder waar Evi's cadeau voor Vijey was??? Doelende op de bruidschat natuurlijk! Gelukkig bleef ik toen koel en zegde héél nadrukkelijk dat een bruidschat niet van toepassing was in België... ook wezen wij erop dat Vijey zou moeten wachten om te trouwen want... zo zegden wij... meisjes in België trouwen niet op hun 18 omdat ze dan nog naar school gaan! Vroegen toen ook aan Vijey of hij kon wachten! Zwaar onder de indruk gingen we naar huis... Waar ik alles aan Ramesh vertelde... die pienter als hij is... mij verwittigde niet deel te nemen aan de verlovings-Pudja... Want zo vertelde hij, daar wordt een soort contract getekend dat niet meer kan verbroken worden!! Don't do this madam! If you love Evi don't do this!
Waarop we prompt naar Vijey's ouders gingen... na afspraak natuurlijk... en hun héél duidelijk maakten dat wij er niks op tegen hadden dat Evi en Vijey een koppel werden... maar dat we voor een Pudja toch efkes wilden wachten! Enfin dit verhaal is erg lang... en ik wil jullie niet vervelen! Kan nog wel vertellen dat... wij alles regelden opdat Vijey zou kunnen komen verder studeren op de VUB, en bij ons kon wonen... Verbouwingen aan ons huis... maanden... en miljoenen tranen later... bleek de multiculturele relatie toch niet bestand tegen weer en wind! Ook Vijey had Evi gebruikt... normaal moet een jongen in Indië immers getrouwd zijn voor zijn 28, anders wordt dat door de familie als schande ervaren... Door zich te verloven met Evi, had hij wat uitsel van executie en werd hij niet of eventjes niet uitgehuwelijkt!!! Daarenboven doordat hij bij ons op bezoek kwam en een Belgisch visum had... geraakte hij ook makkelijker aan een visum voor Canada...
Momenteel is hij werk/en woonachtig in Canada, en de vrouw waarmee hij huwde na uitgehuwelijkt te zijn... woont in Chennai! Dus Vijey heeft wat hij altijd wilde... Hij is zo vrij als een vogel!
Zoals ik eerder beloofde, zet ik mijn verhaal verder met Liefde... met amoureuze Indisch-Belgische escapades! Toen we naar Indië vertrokken was Evi 14 jaar... natuurlijk niet de ideale leeftijd voor verandering... maar toch blijf ik tot op heden geloven dat onze verhuis ver over zee, haar goed heeft gedaan! Ondanks de véle pijntjes waar ze door moest! Maar ja... het leven is nu eenmaal niet zo simpel en evident... Evi heeft zich gelukkig héél gemakkelijk aangepast en véél bijgeleerd... Indië was voor Evi net als voor ons één grote levensles... Maar haar jeugdjaren verliepen wel helemaal anders dan in België het geval zou geweest zijn... Hier gaat de jeugd op zijn 16 naar een jeugdclub... iets dat ze in Indië niet kennen! Daarenboven vonden wij het niet echt nodig om s'avonds een jong meisje alleen op pad te sturen met de chauffeur... Dat had waarschijnlijk zelfs voor onze Ramesh te véél verantwoordelijkheid geweest. Er waren wel de high-school fuiven waar ze mocht naartoe gaan of verjaardagsfeestjes... Wij zette haar af... wij gingen haar halen! Er waren ook regelmatig home-party's voor de jeugd... en die hadden gewoonlijk bij ons plaats omdat ik high-school-mum was! Een high-school mum staat aan de zijde van de leraar, en is als dusdanig mee verantwoordelijk voor de leerlingbegeleiding zowel in als buiten de school... een taak die ik vol overgave vervulde... en inderdaad voor alle leerlingen was ik de steun en toeverlaat... Meestal hield ik ook op partys een oogje in het zeil... Was niet al te streng... maar... hoe cliché... wel rechtvaardig! En zoals het jongeren van 16 betaamt worden ze al eens verliefd... dat is ook in Indië zo! Ik weet niks van Evi's verliefdheden op school... waarschijnlijk begon ze daar niet aan... omdat... highschool mum was watching!!! En... highschool-mum was toevallig haar mum! Dus ja... Op een gegeven moment was Evi net zoals haar papa... onze Jean beginnen paard rijden, bij Sumi en Raj... het is dus ook daar dat ze verliefd werd... zwaar verliefd ! Op een Jockey uit Radjastan... een praatjesmaker zonder scrupules bleek achteraf! Zijn naam was "Shivapal" of zoals wij hem noemde "scheve paal"... Lang, mager en brede pepsodent smile! Wij hadden hem direct door... maar leg dat eens uit aan een verliefde puber van 16! Shivapal liep bij ons de deur plat zogezegd voor Evi... tegelijkertijd flirtend met de mama... maar eigenlijk alleen maar met de bedoeling te profiteren van zoveel "goodies" uit Europa! Hij reisde met ons mee Indië rond, en we betaalden hem zelfs een ticket Belgie met kerst... In de hoop dat Evi hier in België het verschil zou zien! Tussen haar Belgische vrienden en haar 21 jarig "lief"... Inderdaad hier in België liet hij zijn ware aard zien... Hij was er gewoon op uit een rijke Europese madam aan de haak te slaan! Hij dacht dat gevonden te hebben in Evi... maar... buiten de waard gerekend! Hij draaide zijn hand niet om voor stoere uitlatingen zoals "Belgium girls moet je gebruiken en dan weggooien" Eens ze hem door had... en terug in Indië... was de relatie "over en done with!" Gelukkig, want met dit individu hadden we nog niet aan de nieuwe pettatten geweest!
Op de foto Evi en Shivapal... Shivapal die nog altijd op de ranch werkt en nu aangepapt heeft met een steenrijke 45+ uit Amerika! Als ik de laatste nieuwskes mag geloven!
Zoals ik een tijdje geleden liet weten adopteerden wij... en een aantal vrienden een ezeltje... Vandaag kregen we het certificaat van het ezeltjes-adoptie bureau... En blijkbaar waren er genoeg centen om per koppel een ezeltje van een leuk pensioenleventje te voorzien! yoepie... yoepie... Ons Ezeltje noemt "Alberto". Hij is gered uit de zoo van Napels waar hij zijn leven sleet in volledig afzondering helemaal alleen. "Alberto" is van het "Martin Franca" ras... héél lief en aanhankelijk! Alhoewel mijn ezeltje géén gouden munten achterlaat en blind is... ben ik er toch enorm blij mee!!! Misschien kan ik hem eens gaan opzoeken, en een dikke knuffel geven...daarenboven heb ik dan ook ineens een exuus om naar het zonnige Marbella te gaan...
Voor ik verder ga over een echte "Indisch-Belgische romance"... een paar woordjes en vertalingen die ik terug vond in mijn leesboek... "De Romantici"....
Namaste - Welkom
Rage - Melodie-patroon (kan in Indië zelfs op mijn favoriet Elvis slaan... die is daar nog altijd No uno!!!)
Thali - bord, schaal (Mijn ondervinding is als men een thali besteld in een restaurant staat dat garant voor een grote inox schotel vol kleine porties lekkers... een vegetarische maaltijd die overheerlijk is en niet duur... je kan ze eten in de wegrestaurantjes voor nog géén euro! Ze bestaat uit groentjes, saus en soep... chapati en naan)
Vraag daar dan een thandai bij = een frisdrank (krijg je warschijnlijk Pepsi)
Smakelijk!
Op de foto iets helemaal anders... een auto-garage... hmhm... ook spotgoedkoop hoor!
Geloof het of geloof het niet... maar in mijn verlofke lukte het me om eindelijk een boekje te lezen dat ik ondertussen al een paar keer gehuurd had in de bib... en steeds moest terug geven zonder het uitgelezen te hebben... Het was een tip van een bloggenoot... en best een goede tip... alhoewel het boek niet echt aan mijn verwachtingen voldeed! Het gaat over "De Romantici" van "Pankaj Mishra"... Het boek kwam me héél bekend over... en ik voelde me in het boek direct thuis... toch was het een aaneenschakeling van... een opsomming van... Het gaat over een Indische man of jongen die verliefd word op een francaise en haar wereld... achteraf gezien beseft hij dat alles wat hij zo indealiseerde toch niet... je dat was... Dus ja... het gaat hier wel degelijk over romantiek... voor de Indiër zowel als voor de Francaise een hemelse geidialiseerde romantiek... een onbereikbare droom... Een onbereikbare romance voor alle partijen... Enfin... het was het lezen absoluut waard maar ik verwachtte er meer van... Ik begreep de Francaise... ik begreep de Indiër... en... misschien... hoopte ik... op een Happy einde!!!!
Ga mij wel al op voorhand moeten exuseren... dat ik jullie deze week nog niet héél trouw kan blijven... Zal wel proberen mijn blogje te onderhouden en jullie een bezoekje te brengen... maar deze week is ongelooflijk volgeboekt met andere verplichtingen... dus mea culpa... mea culpa! Deze week staan er zowel bezoek, als vergaderingen op de agenda... om dan nog te zwijgen van mijn was en plas die er nog ligt... brbrbrbrbrbr... Daarenboven hebben wij volgend weekend onze "Pallieterfeesten"... je weet wel... van de wijnclub... Volgend weekend één adres voor een lekker wijntje, het springkasteel en pannekoeken! "PALLIETERLAND - MAASFORTBAAN 15 - LIER" waar ondergetekende de zondagnamiddag vanaf 2 uur de pannekoeken zal serveren... Natuurlijk ga ik zelf van al het lekkers ook proeven... maar daarna zal ik mij toch eens moeten bezinnen... wil ik mijn nieuwe vetrolletjes behouden... of schenk is ze weg!
De dame op deze foto is zich ook aan het bezinnen... al zal het in dit geval niet over vetrolletjes of pannekoeken gaan.
Hey lieve bloglezers... ben terug van weggeweest... terug van een paar weekjes Spanje! Terug van ons gewoonlijke hotel(etje) in "Malgrat"... terug van een paar trips "wonderlijk Barcelona"... terug met hhhhhhhhhhhh... 4kg meer... vet... De boosdoener daarvan is natuurlijk de "all-inclusive"... Maar niet getreurd hoor, die extra kilo (tjes) gaan er wel terug af... en het ontstres-gedeelte... ja dat is er al terug helemaal af... dat gaat net iets sneller!!! De laatste verlof-dag schoot er al terug iets in mijn rug... Dus thuiskomst gevierd (") met een volle week platte rust! Ondertussen is er een groot gat gekomen in de douche-darm... dus bij het haar wassen of douchen wordt gelijk de héle badkamer gekuist..., en... mijn frietpot is ook gecrasht... Ik weet alvast wat ik op mijn verlanglijstje voor de kerst moet zetten! Maar ondanks al dit... Of moet ik zeggen, alle gekheid op een stokje... We hadden toch weeral een geweldig verlof! Waarschijnlijk was het moutain-biken wat te intens... of het snelstappen.. stappen, of zou het rugprobleem voort komen van... de cava en cocacola-rum? In elk geval het rugprobleem is weer voor eventjes opgelost... en de rest... dat zijn toch maar futaliteiten!
Op deze foto niet de mooie Spaanse-Barcaloniaanse ramblas... Maar mijn blogje eigen één of andere beroemde ramblas (") in Indië... waarmee ik al mijn trouwe bloglezers en kijkers wil bedanken voor hun bezoekjes en terug welkom wil heten!
Vandaag kwam Marieke langs... de kleine ukkepuk bezorgde ons weer een drukke dag! Ikea ontbijtje en spelen in de molen... Gietende regen... dus shoppingcenter... spelen... lopen... snoepen... Een drukke dag en intens geluk! Want zeg nu eerlijk z'on kleinkind das toch genieten hé... ondanks het vermoeiende aan héél de zaak... of is het dat wij ouder worden??? Misschien moeten we een vitamientje meer nemen... In elk geval ik pas voor de bestuursvergadering van de wijnclub vanavond... laat de mannen dat maar regelen!!! Ik ga een beetje genieten in mijnen alleen... met een glaasje kriek... De afgelopen week hebben we onze pruimenwijn vor de eerste keer overgeheveld... en geproefd natuurlijk... LEKKER! En ook de porto moest behandeld worden... daar moesten de noten uit... en geproefd natuurlijk... LEKKER! Het zal allemaal géén goed doen aan ons gewicht... maar... daar doen we wel iets aan na ons verlof! Dus we hebben deze week echt wel hard gewerkt... Wie zegde dat weer... als ge op pensioen zijt hebt ge tijd genoeg...
Op de foto... hier hebben ze ook hard gewerkt... één van de schoonste forten in Radjastan staat kompleet in de steigers... zoals je kan zien zijn dat allemaal gewoon houten stokken aan elkaar gebonden met koord... Alhoewel het shoppingcenter soms een heuse kwelling is... prefereer ik dat toch... boven een stellinske plaatsen op handen en voeten in 48°...
Dit is echtegentechtig de muur van Radjasthan... Zou de Chinese muur hier een replica van zijn... of zou dit afgekeken zijn van China?? Om hier het fijne van te weten zullen we wellicht moeten neuzen in Historische boeken....
Hm... zou dit de ezel van Sinterklaas zijn die een bij jobke heeft in Delhi??? Want buiten zijn buizen... liggen er ook nog erg geheiminnige pakjes op zijn kar!!! Zou kunnen natuurlijk dat vanaf nu... door de recente gebeurtenissen... het speelgoed niet meer in "China" maar in "Indië" gemaakt wordt.....
Hoera... ben nog eens terug van weggeweest... de afgelopen week zat weer pottoe, dus géén tijd voor het blogje of te afgepijgerd! Zelfs vandaag was ik al een ijverig bijtje... Medicijnkast opgerommeld... naar de bakker... een waske insteken... eten... en mijn kip in bier staat in de oven voor strakjes... hmhmh... met lekkere frietjes... dat gaat weeral smaken! Seffes moeten we nog met het fietske naar "autoluw Aartselaar"... maar mijn ventje is eerst nog met 2 collega wijn-makers naar Hoboken... We moeten immers door omstandigheden nieuwe tenten aanschaffen...(voor de wijnclub) en ons "Pallieterfeest" komt eraan op 21 Oktober daarom... de tent moest wel prioriteit krijgen... Dus lieve blogvrienden... degenen onder jullie die een dagje Lier wel zien zitten... kom gerust een eigengemaakt wijntje proeven op 20 oktober (vanaf 17.00 uur) of 21 oktober (Vanaf 14 uur)...doorlopend zijn er demonstraties wijnmaken, persen van appelen, lekkere koude schotels, kempische vlaai, pannekoeken, springkasteel en natuurlijk lekkere wijntjes in onze bodega... misschien krijgt de wijnmakersmicrobe jullie ook te pakken... Ja... enfin dit maar eventjes tussendoor... ik heb hier Paul zijn foto's nog altijd bij mij... en wil jullie een straatbeeld tonen van "New delhi"... En als ik het goed voor heb is de fiets wel erg rijk gestapeld... volgens mij niet met wijn natuurlijk... denk dat het cola of pepsi is!!!... In elk geval ben ik blij dat is seffes kan gaan fietsen zonder dat mijn portebagagerekje zo vol gestouwd is... Wat zouden ze er van zeggen moesten we hier zo rondfietsen??? Alhoewel zou dat niet iets zijn... om centjes te vergaren voor het goede doel??? Ben er van overtuigd dat Cocacola zou sponseren... hmhmhmhmhm... toch eens bespreken op één van onze vergaderingen!!!! Zie het ineens wel zitten! Zou leuk zijn moesten we inderdaad met kerst... een paar mensen gelukkig kunnen maken met onze club... Toch es vreeeeeeed over nadenken! Alhoewel druiven stampen voor het goede doel is ook leuk... Allez daarmee is mijne mayonaise weeral aan het werk!
N.B voor de wijnclub en pallieterfeesten 1 adres : Maasfortbaan 15...
Vandaag ben ik op uitnodiging met mijn schoon-dochtertje Caroline meegeweest... toen ze haar verjaardagsgeschenkje ging consumeren... en eens te meer besef ik wat een gelukzak ik ben! Onze zoon Peter... een pracht van een kerel... heeft lang moeten zoeken voordat hij eindelijk het geluk vond!! Meer dan eens in verkeerde handen (") gevallen... leerde hij eindelijk 2 jaar geleden Carolientje kennen... Toen hij over haar vertelde dacht ik al dadelijk: dit is te schoon om waar te zijn... dit bestaat niet... z'on schoon mens bestaat niet!!! Nu ongeveer 2 jaar later moet ik toe geven... zo een schoon mens bestaat wel!!! (om in dezelfde termen te blijven!) Mijn schoondochtertje is knap... is beeldschoon... van buiten en van binnen!!!! Tegelijkertijd kan ik er niet aan doen dat ik mij soms zorgen maak en vragen stel... waar zit het addertje?? Is dit echt??? Sorry Caroline... mea culpa...mea culpa... maar net als mijn zoon verwonder ik mij nog elke dag over zovéél schoonheid!!! In elk geval... toen ons Carolientje jarig was in Mei was het vrij simpel een cadeautje voor haar te vinden... Ik had al een tijdje een mooi schoonheidssalon achter ons hoekje op het oog... maar was er nog nooit binnen gestapt omdat ik daar zelf... ja hoe moet ik het zeggen... weinig van ken en weinig behoefte aan heb!!! Op dat moment was Carootje haar trouwdatum bekend en ik dacht... haar kennende... dacht ik... wel... dat ze er piekfijn wilde uitzien!!! Dus ik die tegen onpersoonlijke cadeaubonnetjes ben... koos toch voor een cadeau-bonnetje... een Spa-manicure leek mij ideaal!!! Spijtig genoeg had ons Carolientje toen al een manicure besteld ... In elk geval toen ik het schoonheidssalon binnenkwam werd ik spontaan en hartelijk ontvangen door "Bartje"... uit schuif af... het schoonheidsalon bleek van "Lesley" te zijn... de zus van... jazeker... "Joyce de Troch"... Joyce ... een schoon madam... aanbeden door véél mannen... en knap... uitermate knap... In elk geval om een lang verhaal kort te maken... heeft ons Carolientje pas vandaag haar bonnetje gaan ruilen... en ik... ik mocht mee... vooraf hadden we een bezoekje aan een bio-shop... en een uitermate lekkere koffie in een gezellige koffiebar met supersympathieke bediening! Aangekomen bij Lesley stapte we eerst binnen in... de loungebar op het eerste verdiep waar we al vriendelijk ontvangen werden... en aangekomen in het schoonheidssalon/anex kapsalon...wel daar werden we al even vriendelijk ontvangen... reuze tof!!! Lesley doet haar job vol overtuiging-vriendelijk en goed!!! Zo goed dat ik donderdag terug ga om voor mijn dochter die op 22 September jarig is ook een Spa-Manicure te bestellen!!! Een dag als vandaag vervult mij van vreugde... iedereen vriendelijk... iedereen blij... Meer moet dat niet zijn...
In Indië géén "Lesley De Troch" maar "Raj Grover"... Waar de Indische dames ook best hun gading vonden... Ik herinner mij hoe "Raj Grover" en haar team véél werk hadden met de klanten in hun salon... Klanten die met de handen en voeten in een badje... krulspelden in het gitzwarte haar... hun weelderig groeiende moustachkes lieten wegwerken met een bobijntje "soldatengaren"... Jazeker de Indische dames wisten van Wanten!!! Het verwonderde mij steeds weer dat de "Indische high society" op zijn dooie gemakje uren kon zitten verdoen (")... soms een héle dag per week... om er bij te horen...
Foto...voor de Indische "plepskes"... géén "Lesley de Troch" en géén "Steven St.Clayr" (de kapper waar Lesley mee samenwerkt) géén "Raj grover" maar... er waren voor hen wel de "straatcoiffeurs"... een stoeltje... een schaartje... een spiegeltje... En... voor hen geldt waarschijnlijk hetzelfde... Meer moet dat niet zijn!
Op deze foto de "Water-maharadja"... in close-up!!! Hij lacht... en geloof me hij heeft reden om te lachen... een betaalde job is niet zo evident... en... heu... gaan stempelen is in Indië niet mogenlijk! Dus meestal is het... een rotjob... of géén job!!! En het verschil... welja... een beetje huis+een beetje eten... of... géén huis+ géén eten!
Na de zondag... jaja... terug maandag... na een druk weekend... terug een drukke week! Nog een beetje véél steendood van de rommelmarktzondag... pfpfpf... één keer op het jaar doe ik mee een rommelmarktje... kan jullie verzekeren zuur verdiende centjes... een héél jaar itemskes sparen in de garage... dagen uitsorteren... om 4 uur bedje uit... en 12 uur aan één stuk op de markt staan... op zich al een uitzonderlijk zware taak... geloof me... je komt steendood thuis... terug uitladen... badje en bedje in!!! Op naar volgend jaar!! Dus eventjes géén blogje... maar ben terug zéne!!! En ik ga verder waar ik stopte...bij Paul zijn reisje... ik wil jullie immers nog een aantal mooie foto's meegeven... Vandaag zag ik ook een foto-verslag- met commentaar van "Lieve" een kennis van ons die mee naar India trok met de "damiaan-actie"... Ze gingen huisjes bouwen in een lepra-colonie... prachtig om te zien dat er inderdaad nog mensen zijn die zich voor iemand anders wil inzetten!! Ook haar foto's zal ik met de tijd op mijn blogje zetten!! Zij deden daar prachtig werk! Maar nu terug naar Paul zijn foto's... In de streek van "Bikaner" is het droog... geweldig droog... maar zoals eender vermeld op mijn blogje zijn de Indiërs erg vindingrijk... Op deze foto ziet u hoe een kunstmatig watertoevoergrachtje (") in zijn werk gaat... Vooraan op de foto ziet u (bij vergroting met een klik) een rad met stalen emmertjes... dit rad wordt bediend door de man vooraan... die daar de ganse dag in de blakke zon zit en ervoor zorgt dat de emmertjes geledigd worden in het grachtje... Terwijl de man inderdaad uren in de zon zit om zijn zuurverdiende centjes te kunnen verdienen... komen andere van mijlen en ver gestapt om water te halen in het grachtje...
Ik zal maar weeral ophouden met zagen over zuurverdienderommelmarkt centjes zeker!?
De mooiste plekken en... meest romantische van Azië... TOP 10 Volgens de website die ik vond...
1) Taj Mahal (hoe kan het anders) 2) Bali Turtle Island 3) White beaches op de Philipijnen 4) Halong Beach in Vietnam 5) Jeyu Loveland in Zuid Korea 6) Krabi in Thailand 7) Macou Zuid Oost China met zijn.. little Europe Wijn museum 8) De stranden van de Maladieven 9) Tubbataha Reef in de Philipijnen En blijkbaar een place to be voor... young en old sweethearts... op nr. 10 Sentosa Island in Singapore...
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op mijn reis... naar romantiek... in het wondermooie India... mag... "Goa"... absoluut niet ontbreken... Ook dit paradijsje staat hoog... op mijn lijstje!
Deze mooie bloem... "May flower"... bloeit over héél Goa... tijdens... hoe kan het anders... in mei!
"Sunrice in Pondicherry"... Pondicherry is... de fantastische hoofdstad... van 15 aparte enclaves... verdeeld over 4 districten... samen vormden ze een... Franse kolonie tot in 1954... de sfeer is er nog altijd.... overwegend Frans... Niet te verwonderen dat... "Charles Aznavour"... er kind aan huis is!
Het romantische Pondicherry... Waar ik met plezier ging joggen... in mijnen alleen... om 5 uur s'morgens!
Loved it!!
De mooiste kerk in Chennai...
"San Thome Cathedral"...
een prachtig Portugees stukje... bouwwerk...
Waar het leuk en rustig vertoeven was... de herinneringen en de geest van... de Heilige Thomas nog rond dwalen... en Historiek de scepter zwaait!
Eén van de véle mooie... romantische kerkjes op Goa
Dit mini kerkje... kan je bezoeken in... "Kerela" aan lake Vembanad. mooi... mooi... !!mooi!!
Geef me een plaats om... van te dromen... woh.. woh... "Gods own country" Kerela Wat je daar ziet... het zijn je mooieste dromen, die uit komen! Wat een pracht!
Dit moet echt... de mooiste trip zijn... die ik in India maakte!! Van paradijs naar paradijs!
En nog meer... romantiek vinden we op... de véle eilanden die India rijk is! zoals "Lakshadweep Islands" hieronder... gekend als.. Best romantic destination of India... gelegen in... de Arabische zee!
Of wat dacht je van... Andaman and Nikobar Islands... gelegen in... the bay of bengal... één van een groep van 550 eilanden... waarvan 26 bewoonde... de legende wil dat de naam... Andaman komt van... "Hanuman" de apen God... Wist ik maar tot welke God ik... mij moet richten... om te smeken voor een héél lang leven.... zodat ik dit allemaal... van dicht bij mag... gaan bekijken! man... man... Wat een droom wereld!
Er zijn natuurlijk ook... prachtige steden in India... steden die ook om hun beurt... romantiek uitstralen... zoals... "Mysore" de grootste stad van Karnatake op 470 km van Chennai... en 140 km van Bangalore... men vind er o/a... Brindavan gardens Mysore palace Christian frontiëre de Chammundeswari tempel, gebouwd door Krishnaraja in de 18e eeuw en St.Philomena's church... een kerk ontworpen... door de fransman Daly... in 1933... en opgetrokken in neo gothise styl..
En dan... dan zijn er de véle... hill stations zoal... "Ooty" of ook wel "Ootacamund" ganaamd... op 297 km van Bangalore en 570 km van Chennai... De koningin van de Hill stations... gelegen in het Nilgiris district... (Nilgiris = blue mountains) 2,240 mtr boven de zee spiegel... Wat een zicht... Alweer een droom om U tegen te zeggen!
Het hart en de ziel... van "Ooty"... zijn de botanische tuin en... roze garden... prachtige bomen en planten... tunnels vol rozen! alle rozen... deze botanische tuin... staat bekend als de beste van de eeuw... de beste en mooiste van de wereld! staat héél bekend om zijn... horticultuur... en de bijnaam is... "Lovers point"
Laat ons toch vooral... het summuum van romantiek... niet vergeten... "Agra en de Taj Mahal"... het prachtigste verhaal dat ik... ooit hoorde! Met héél dichtbij... "Relaxation park"... de eerste Persische tuin ooit... daterend van 1558!!! gelegen aan de Yamuna rivier... Ik zit hier waarachtig... te watertanden!
Nog een must do... is "Munnar" en zijn... wereldbefaamde tea gardens... de thee van Munnar staat bekend... als de beste ter wereld... Munnar is dan ook niet voor niks... "Tea capital" genoemd! Er bevinden zich z'on 30... verschillende tea estates... Wij deden de trip... met trein en jeep! Mooi, romantisch en leerrijk! Een leuk hotel om te vertoeven... is de... "Mahindra club"... Opgelet!!! Hier wordt géén alcohol... geschonken!
Denk dat het géén twijfel leidt... in India is romantiek... sterk vertegenwoordigd!!! een ander fantastische plaats is... "Koidakanal" bekend om zijn... alweer "bloementuinen"... "silver falls" en het "Koida forest"... Wat een natuurpracht! Niet gezien is niet geloven! !!Opgelet!! Bij het binnenrijden... wordt je auto gecontroleerd!!! Hier mogen géén... plastiek zakken binnen!!!
Na de romantische trein... een paar leuke logeer idéetjes... wat te denken van deze... luxe-tent in het... Aman-i-klas resort.. in het Ranthambore National park... in Rajasthan...
Of deze... "Oberoi wildflower hall hotel"... in "Shimla" gelegen aan de voet van de... Himalaya in Himachal Pradesh... omringd door bossen van eik, en en... rohododendron... hm... da's watertanden hé...
Voor hopeloze romanticussen... zoals ik... zijn er DE romantische reizen... bij uitstek... Zoals... als een "Maharajah" of... "Maharanee"... de rijdende "Taj Mahal" nemen... de "Deccan Odyssey train"... deze pure luxe... brengt je van Mumbai... naar Mumbai... via alle... Hindu - Buddhist and... Cattholic holy sites... Yeah... my cup of tea... hoog op mijn verlanglijstje! Héééééééééél hoog!
Van boven een treintje... vanonder een treintje... namelijk de... "Kalka Shimla trein"... van Himachal Pradesh... aan... de Himalaya... het brengt je in pure extase... het is de hoogste... vorm van romantiek ooit... het brengt je rustig door... de "misty mountains en dennebossen..." Geniet van de prachtige... pure natuur... vanuit jouw... "Shivalik Queen compartiment"... "Where romance comes naturally" Als we de boekskes mogen geloven... en... dat geloven... doe ik maar al te graag! hm Dreeeeeeeam... dream... dream... dream... dreeeeeeeam... over you!
Of één van de... mooi "house boats"... in de backwaters van... Kerela...
