Gisteren eerst naar Oxfam geweest, en al goed want nu deze week zijn ze gesloten, dan had ik daar weer mooi gestaan. We waren in "Het Voorhuis" gaan eten, maar dat was toch niet echt wat we verwacht hadden. Ik ben dan nog op mijn eentje naar 't dorp geweest. Vandaag dan naar de Oranjerie, we gingen dan langs achter buiten en daar zat gewoon een hele familie te picknicken met heel hun hebben en houden bij. Mensen doen gewoon hun zin of het nu mag of niet, als je dat wil doen moet je achter de hoek naar het Peerdsbos gaan daar kan je dat. Ik ben dan wat later met de fiets op bezoek geweest in Jan Palfijn, en heb daar toch even gezeten. Toen onverwachts haar dochter binnen kwam. Ik ben dan door gegaan, en werd op het einde van de rit nog bijna omver gereden als ik geen reflex had gehad, en duizendmaal geluk dat aanrijdende wagens het wel gezien hadden. "SORRY IK HAD U NIET GEZIEN" daar ben ik vet mee als ik met mijn benen naar omhoog lig of erger, waar sommigen achter hun stuur mee bezig zijn vraag ik mij toch af. Nu is het voetbal en ik supporter voor de Kroaten, maar ze hebben al 2 goals wegegeven. Dus kijk ik niet meer en hoop maar dat ze 't redden. Het zijn de enige echte die het verdienen Kampioen te worden. Alfy    

Deze morgen begonnen met de wandeling, het was meteen warm. Kreeg dan telefoon, mijn dochter! ze kwam de sleutels van de frituur halen. Ze hadden gelezen dat het nu tegen mijn zin was, en dat moest dan niet meer. Ik denk niet dat er een ander staat te springen om het over te nemen. Voor mij is dat een hoofdstuk dat is afgesloten, moeien met de situatie laat ik aan andere over die daar beter in zijn. Na de wandeling even naar huis eten, en weer naar de Foyer. Ik had wel verwacht dat het rustig ging zijn, en had meteen alle servetten naar boven gehaald. Die heb ik allemaal gevouwd zodat ze daar heel het weekend mee verder kunnen. En zoals gedacht is het rustig gebleven, vakantie warm weer etc...speelt allemaal mee. Voor zondag heb ik al afgesproken met iemand, de bewoonster te gaan bezoeken ingeval ze nog in de kliniek ligt. Dat zal ik nu meer kunnen met iemand gaan wandelen, die geen of weinig bezoek krijgt. Alfy   

Een mooie dag gehad. 9u30 kreeg ik een seintje dat de servetten waren aangekomen. Ik ben dan meteen gegaan, en heb gevouwen wat geleverd was. Toen ik met mijn eerste box in het restaurant kwam, was de studente heel blij. Snacks van de bar waren ook geleverd, dus dat ook aangezuiverd en op zijn plaats gezet, en weer naar huis. Tegen 14u dan naar de kliniek, ze lag te slapen maar ik heb ze toch wakker gemaakt. En ze was weer blij me te zien, kinderen kunnen pas s avonds komen, en er zijn er met verlof. Zij lijdt aan hartfalen en maakt gemakkelijk vocht in de longen en benen, ze had er nog niet zolang geleden in gelegen voor hetzelfde. Heb toch moeten lachen hoe ze haar verhaal deed, voor de rest zag ze er goed uit. Ze dacht zelf weer vlug thuis te zijn. Vandaar dan naar mijn afspraak, ik zag ze niet meteen zitten en wachte af. Daar het lang duurde stuurde ik berichtjes, en belde uiteindelijk. Ze was nog met een tante onderweg, en had de dag verkeerd genoteerd. Ze kwam dan af met de tante "die ik ondertussen ook al kende" en hebben nog gezellig samen gedronken en gepraat. Ze heeft de tante dan terug naar huis gebracht, terwijl ik een taske koffie nam achter mijn glazen wijn  toen hebben we nog samen gegeten en zijn tegen 20u huiswaarts gekeerd. Ik met de fiets. Dat was daar goed zitten, terras was vol. Een bewoonster gezien met haar dochter maar zij mij niet, morgen zie ik ze weer, en is het ook weer boodschappendag. Alfy 

Twee dagen Foyer achter de rug, vandaag wat drukker dan gisteren. Nu is er een ander van mijn vaste klanten, die medicatie krijgt en daardoor heel rustig is zo rustig dat ze zelfs niet naar beneden komt. En op het einde van de dag, kwamen ze vragen hoe het met mijn klantje was van de boodschappen? zij zou in de kliniek liggen wat ik niet wist. Nu morgen heb ik een afspraak op de Baan en dan ga ik wat vroeger om langs te gaan in de kliniek, zij is ook hartpatiente. Morgenvroeg ga ik hierover eerst servetten vouwen, want ze zitten zonder, en morgen zouden die binnen komen. Daar gaan ze er direct van nodig hebben, en vermits het studenten zijn die het restaurant alleen moeten doen, ga ik hen helpen. Na het eten ben ik beginnen strijken, hij was niet zo groot maar zag anders niet wanneer ik het zou doen. Het was toch iets frisser om te werken vandaag. Nu ga ik nog wat kaarten, want voetbal zegt me niets. Oudste kleindochter komt van Schotland thuis, haar vakanties staan in 't teken van gitaar spelen, en de jongste zit haar eerste dag in Ibiza met vriendinnen. Ook goed nieuws is dat alle voetballertjes met hun coach zijn gered, knap werk van die duikers, en flink van die jongens niet in paniek geslagen te zijn. Alfy 

Gisteren eerst gaan wandelen met de bewoners, ik had meer mensen verwacht die mee zouden gaan. Zowel van bewoners als vrijwilligers. Maar het was gezellig geweest. Bij de start kregen we het begin van een verhaal, dat op een paar verschillende punten werd verder verteld, over een prinses en ridders en prins natuurlijk. Was niet slecht bedacht, vorig jaar kregen we ook een verhaal meer over elfen en kabouters, was toen ook niet slecht. Onderweg kregen we water en een chocoprincekoek, passend bij het verhaal. Ze waren er blij mee, voor de mensen gaat het erom eens buiten komen en eens iets anders te zien. Niet alle bezoekers gaan buiten met de mensen, en dan is het nog om ze mee te nemen met de auto, niet om te wandelen. We hebben er natuurlijk langer over gedaan dan normaal. Ik ben dan overhuis gegaan om iets droog aan te trekken, mijn man zat klaar om te vertrekken naar onze afspraak. Daar was het ook gezellig op het terras, gelukkig onder een parasol. Ze had een mooi bord gemaakt, met allemaal foto's van de geboorte tot nu was interessant. Er was één bewoonster en verzorger aanwezig, waar ze een sterke band mee had. De verzorger vond ze de beste, en met de bewoonster 95j ook, speelde ze alle dagen een spelletje Rummikub. Zij mist Martine nu het hards, want er zijn geen vervangers beschikbaar. Geen kennis, geen goed zicht, van alle redenen etc.... wat logisch is want zelfs al ben je nog goed! moet je het ook graag doen natuurlijk. Na de drank en wat gepraat zijn we weer naar huis vertrokken. We gingen zien hoe het uitdraaide om eventueel daar te eten, maar hadden geen idee wat de andere mensen van plan waren en zijn maar door gegaan. Mijn man stelde voor naar de fritchinees te gaan op onze weg, ook een frisse zaak en vriendelijke mensen, waar we al een paar keer geweest zijn. Dat was mijn zondag. Foto's staan bij Varia. Alfy 

Gisteren weer hard gewerkt als altijd, maar heb het kort gemaakt. Extrakes worden er nietmeer gedaan vanaf nu, zo zot ben ik ook niet. Ik ben ook voorzichtig in wat ik schrijf, want word ook in het oog gehouden. En dat plezier gun ik ze niet. Ge kunt wel iemand blokkeren om een reactie te plaatsen etc.... maar niet om je blog te lezen. Vandaag gaan we er een gezellige dag van maken, in de namiddag is er een grote wandeling met de bewoners die eigen begeleiding hebben, en een handvol vrijwilligers. Later hebben we dan een afspraak, en gaan we iets drinken mijn man gaat mee. Dat zal niet laat worden want de bewoners die erbij zijn, willen gewoonlijk op hun uur terug thuis zijn. Dat kan voor hen sowieso niet lang duren, vermits ze tussen 17 en 17u30 aan tafel gaan. En dan zitten we weer in een nieuwe week. Alfy 

Mijn blog word goed gelezen heb ik gehoord, dat doet me plezier. Vandaag heel goed geslapen nadat alles van mijn lever was, was ook heel moe natuurlijk na die vorige nacht. Deze morgen eerst naar Oxfam geweest, en ben dan meteen gebleven voor de wandeling. Het was zalig nog niet te heet, en hebben dan allen op het terras iets gedronken. Even over huis iets gaan eten en weer terug naar de Foyer. Daar was het rustig "toch binnen" degene die kunnen gaan buiten zitten. Morgen de frituur poetsen, vanaf nu dik tegen mijn goesting. Maar anders zou mijn dochter nog zo zot zijn om het zelf te doen, en dat wil ik ook niet, wat zij nodig heeft is rust. Zondag is het wandelen met de bewoners, dan gaan we het park weer rond. En daarna zijn we op nen drink uitgenodigd, met de zuster van Martine en wat familieleden, en wat bewoners die kort bij Martine gestaan hebben. Dus mijn weekend is weer gevuld. Alfy  

Vannacht heel slecht geslapen, in 't laat nog telefoon gehad van ons dochter wenend aan de lijn. Hun huwelijk staat op springen, ze zit in nen burn out en is er slecht aan toe, wenen, wenen wenen zonder maar de minste steun. Ne zoon die opgedraaid is door de schoonmoeder waar ze alle dagen kwebbels mee heeft, ne man enige zoon en zonder ruggegraat. Daar moet zij alleen tegen op. Zijn vader "opa" was hertrouwd en had nog juist voor zijn overlijden veel verteld over de tijd dat ze getrouwd waren, en hun scheiding. Hij en zijn moeder hebben ook al veel onder elkaar gekonkelfoenst, en wat is daar allemaal gezegd en gelogen. En daar laat hij zijn oren aan hangen. Nu hebben wij altijd gezwegen voor de lieve vrede, maar de maat was vol. Kon geen oog dicht doen, mijn hart bonsde mijn bloeddruk zal eveneens wel hoog geweest en mijne molen werkte van wat ik allemaal eens goed ging zeggen. Dus ik daar naartoe deze morgen, ben beleefd gebleven en kalm. Iedereen heeft zijn gedacht gezegd, begon ik en nu zal ik dat eens doen, lang genoeg gezwegen. Mijn dochter natuurlijk wenen wenen wenen, niemand ziet zijn kind graag afzien. In plaats van steun werd ze de dieperik verder in geduwd, hopelijk heeft mijn gedacht zijn ogen iets geopend, en dat ze de steun krijgt die ze verdiend. Het moest er bij mij ook even af, want goed kunt ge u in zo'n situatie niet voelen. Ik heb mijn betoog gesloten met de zeggen ze is niet de eerste schoonmoeder die een huwelijk kapot doet, en zeker als ze maar ene zoon hebben. Alfy   

Gisteren wat kleine boodschappen gedaan. Mijn man ging fietsen, ik had een briefje geschreven om mensen op de hoogte te brengen van mijn maatje, die hij dan daar is gaan afgeven. In de namiddag dan Foyer, er moet een nieuwe klik komen want de gezelligheid is zoek. De andere bewoner past nu beter in de RVT, maar dat beslist het home nu niet alleen. Want niemand wil erbij zitten, en dan zit ze daar alleen aan de grote tafel. Degene die kunnen gaan buiten zitten met dit weer of in de inkomhal. Tegen 17u kwam Martine haar zus en haar nichtje, om haar kamer te beginnen opruimen. Ik ben dan later ook naar boven gegaan om een herinnering uit te kiezen, en heb een mooi beeldje gekozen. Voor sommige misschien wat ouderwets maar ik hou daar wel van, een oude dame op een bank met 2 hondjes één op de bank en één met zijn pootjes op haar knieën. Ik mocht ook uit de kleding kiezen, maar dat wou ik niet. Uit ondervinding weet ik dat ik me er niet goed in zou voelen. Ik heb er wel een knuffeltje bij, ééntje dat ze laatst in de kliniek nog van haar nichtje had gekregen, het staat bij de rest met een verhaaltje. Servetten kon ik niet vouwen want er waren er geen. Er liep ook nen tip rond die ik aangesproken heb over het terras, en wel akkoord was met mijn opmerkingen en ging zien wat kon gebeuren. Dat zal niet van vandaag op morgen zijn zei hij "als het er al komt" wat ons ook niet veel hoop geeft maar dan weet hij het toch. Bij Orpea, is het uiterlijke belangrijker dan de inhoud voor de mensen. Vandaag wordt het een strijkdag, heb een grote mand staan, teveel laten bijeen komen. Alfy   

Iedereen was met verbazing geslagen, door het plotse overlijden. Mijn vaste ploeg is uitgedund tot twee man, want een andere had ook in de kliniek gelegen helemaal verward 88j, en is ook zo terug gekomen, plus dat ze nu vast zit in een stoel met een blad voor haar. Daar is ze niet gelukkig mee, maar 't is voor haar eigen veiligheid. Martine was iemand die de groep bijeen hield, maar die gezelligheid is nu helemaal zoek. Haar zus en tante zijn nog langs geweest, en zij wist mij te zeggen waar ze opgebaard lag en hoe mooi. Dat was nu heel kortbij, dus ben ik na de Foyer met de fiets nog tot daar geweest, en kon nog juist binnen. Morgen word ze weggebracht naar het Ruca-Middelheim, zij had het op papier staan om haar lichaam af te staan aan de wetenschap. Zij had de Steinert-ziekte, iets waar haar broer jong is aan overleden51j, haar moeder is 78 mogen worden en een nonkel 62j zijzelf was juist 60j geworden in mei. Moge ze echt in vrede rusten ze heeft het verdiend. Alfy 

Toen ik gisteren naar de spoed fietste, had ik mijn gedachten er toch niet bij. Ik was zo gehaast dat ik mijn fiets op slot had gelegd met een extra slot, maar wel mijn sleutels had laten zitten, ze kregen alles cadeau. Mijn mandje stond nog open, met mijn pet en deurstoppers in voor hier beneden. Hij heeft daar toch een 5uren gestaan. In het fietsenrek had ik dat toch niet moeten doen, want dan zou hij wel weg geweest zijn. Vandaag was ik vroeg op om de frituur te gaan poetsen, zo had ik ook vroeg gedaan. Mijn rit naar huis was toch zwaar een sterke wind tegen en als je dan al moe bent. Maar nu kunnen we weer rusten, voor eten had ik gisteren al gezorgd. Koude schotel met een gekookt patatje, is koud en warm samen dat is heel lekker. Telefoon "vaste lijn" liet het zitten, wij dachten "ligt aan de telefoon". Alles werkt! we krijgen juist gaan contact. Dan maar een nieuwe gekocht, maar het probleem blijft hezelfde. Mijn man heeft contact gehad met telenet via FB, en alles is nagezien en in orde, dus zullen ze toch iemand moeten sturen om het op te lossen. Alfy 

Had gisteren slecht nieuws gekregen, het moment dat ik in de Foyer kwam. De Maitre kwam het zeggen met tranen in de ogen. Mijn beste maatje en "jongste 60 jaar" van mijn vaste klanten en dat was "wederzijds". Is donderdagnacht met spoed opgenomen in de kliniek, en famillie is er bij aan 't waken zo slecht gaat het met haar. Dat kwam als een koude douche om te beginnen werken. Haar zus die in Amerika woont, zat in een conferentie, en kan ten vroegste morgenvroeg hier zijn. Allemaal heel erg, heb natuurlijk slecht geslapen vooral kort. Ze was nog maar een week uit de kliniek. Haar laatste woorden waren altijd "tot morgen" als ik niet werkte kwam ze niet graag uit haar bed, zei ze altijd. Ze was altijd heel attent, en kocht meteen kaartjes om iemand te feliciteren of op te kikkeren. Zelf heeft ze een spierziekte, en sukkelde vooral met de luchtwegen de laatste tijd. Ik heb al vele traantjes gelaten ze rollen gewoon, wat ik niet bij iedereen heb. Haar zus heeft me gevraagd bij haar langs te gaan en te zeggen dat ze moet wachten tot zij er is. Dat direct contact is toch dankzij FB waar je ook zit in 't buitenland. Alfy    

Deze morgen weer vroeg op, om het wat rustig te houden zodat mijn man wat verder kon slapen, was ik meteen aan de PC komen zitten en had nog niets gegeten of gedronken. Toen ik dan besliste om me klaar te maken, kreeg ik telefoon van haar zus uit Amerika. Dat het heel slecht ging, en of ik wou langs gaan om te zeggen dat ze nog moest vol houden. Ik mij vliegensvlug klaar gemaakt, de fiets op en weg. Het was nog vroeg en iets frisser, dus kon ik snel rijden om 8u30 was ik daar. Ik kon langs de spoed binnen waar alles openstond, en ik niemand tegenkwam. Op de kamer zat haar nonkel die haar nichtje had afgelost van de nachtwacht. Zij hadden beiden in de namiddag nog iets te doen, en ik had voorgesteld nog te blijven zolang als nodig. Maar zover is het niet gekomen, juist om 12u is ze vrij vredig ingeslapen. Vermits ze in de kliniek geen mensen meer bewaren, moet ge meteen ne begrafenisondernemer onder de arm nemen, wat vanuit Amerika niet evident is. Ook al niet omdat ze een papier heeft, om haar lichaam aan de wetenschap te schenken. Volgende week is haar zus hier, zij zal sowieso veel werk hebben met papperassen, en het leegmaken van de kamer. Ik was in ieder geval blij erbij te mogen zijn, en dat zou ze zelf ook goed gevonden hebben. Zo'n band als ik met haar had zal ik met iemand anders niet meer krijgen denk ik. Mag ze in vrede rusten. Alfy 

Indra, echte Diploma kregen ze vandaag, en fotoboek van alle laatste jaarsstudenten. Mooi boek.

Met haar mamma, mijn dochter

Met beste vriendin Nathalie, en buurmeisje, gelijk afgestudeerd, maar andere richting.

Gisteren naar de Diplomauitrijking geweest van ons Indra. Dat was een leuke avond. De ouders moesten zich splitsen, want de uitrijking van zoon en dochter was op hetzelfde tijdstip in verschillende scholen. Om 22u30 was ik terug thuis. Vandaag dan vroeg op om naar de Pedicure te gaan, vandaar weer naar de Aldi. In de namiddag de Foyer, waar ik sinds lang heel goed gewerkt heb. Nu waren er toch vele mensen gaan buiten zitten, waaronder ook een paar van mijn vaste klanten. Eentje is gisteren 89jaar geworden en drinkt alle dagen 2 Grimbergers. Ze is ook al een tijdje geestelijk achteruit aan 't gaan, maar wist nog altijd waar ze moest gaan of staan. Maar nu vanavond voelde ze zich niet goed, en had hulp nodig om haar kamer te vinden. Ze ging slapen en niet eten. Ben benieuwd hoe ze haar morgen zal voelen?. Mijn andere klant brengen ze morgen terug uit de kliniek, maar zou nog altijd verward zijn. Ze willen bespreken of ze naar de gesloten afdeling moet 88jaar. Het is wel triestig hoe je de mensen ziet achteruit gaan. Een handje vol is nog goed van geest en leden, maar de grootste groep heeft hulp nodig, anders zouden ze ook niet hier zijn natuurlijk. De lift was ook weer blijven hangen met iemand in, die hebben ze dan manueel kunnen bevrijden. Zo'n lift staat ook niet stil in de dag. Ook een aanmaning gekregen, van de Provincielasten, maar wij hebben die brief nooit gezien. Onze postman "wie dat ook is?" steekt gemakkelijk foute post in de bus, mijn man stuurt dan een mailtje naar de post, maar helpen doet dat niets. Wij doen dan wel de moeite het in de juiste bus te gaan steken, maar als andere mensen dat niet doen krijg je dit. Het is nu meteen verstuurt. Alfy  

Gisteren had ik ramen gezeemd, behalve de slaapkamer. In de foyer was het heel stil geweest. Vandaag heb ik dan de slaapkamer, ramen en de rest helemaal gepoetst. En de trap nog mee genomen. In de Foyer was het nu veel drukker, had servetten laten komen maar kreeg geen tijd ze te vouwen. Terwijl het hard nodig was, in het restaurant waren de Interim maitre en een student aan 't werken. En om die mensen wat te ontlasten, ben ik wat later gebleven eens mijn bar in orde was, om toch nog wat servetten te vouwen zodat ze verder konden en al een doos hadden voor morgen. Een van mijn vaste klanten was zaterdag gevallen, en gedraagt haar sinds dien heel verward. Drinken gaat niet, zelfs niet met een teutje of een rietje. Dus neemt ze weinig of geen vocht binnen. Dus mensen die hun zaak hebben overgenomen, en zich over haar ontfermen, hebben dan nog zelf de dokter gebeld en zojuist zijn ze haar komen halen om opgenomen te worden, met een verschil van 2 uren. Terwijl dat veel vroeger had gemoeten, want ge zag dat het niet goed ging. Met al dat personeel, moet ge als leek zeggen dat komt niet goed, dat begrijp ik niet. Ze was deze morgen al in de kliniek geweest voor haar hart, daar hadden ze het al moeten zien en zeggen, die mevrouw moet opgenomen worden. Ze heeft ook last van parkinson, en dat was op die twee dagen veel verergert. Hopelijk komt het nog goed maar ik betwijfel het 88j. Nu de kleinkinderen, Clint is afgestudeerd als Lasser, Evi is ook geslaagd over heel de lijn, van de hoge school voor dieren verzorging, maar gaat nu voor 3 jaar naar een volledige andere richting "fotografie". Van de oudste en jongste kleindochters, denken we dat ze geslaagd zijn maar hebben nog geen bevestiging. Voor veel kinderen en ouders zijn het spannende dagen. Alfy  

Gisteren, kwam ik gelijk met mijn dochter aan de kassa in de Colruyt, we hebben buiten nog een tijdje staan babbelen. Ze zit thuis met een "Burn out" dat zie je niet aan de mensen, maar binnenin voel je u verschrikkelijk ellendig, en dat mag niet te ver gaan. Een 20jaar terug heb ik met een heel zware depressie gezeten, en heb 3 weken opgenomen geweest, zo diep zat ik. Alles bijeen heeft dat toch een 2 jaar geduurd. En ben daar sterker uitgekomen. Ik weet hoe ze haar voelt, mensen die het nog niet hebben gehad weten dat niet. Het sluipt als een slang je lichaam binnen, het is een gevecht tegen jezelf, dat je moet proberen te overwinnen. Vandaar naar de Aldi, toen kreeg ik telefoon van kleindochter Indra, ook juist toen ik aan de kassa stond van de Aldi, ze was over de markt aan 't wandelen. Telefoon krijg je altijd op de juiste momenten. Later terug gebeld en afgesproken, we zijn dan samen, mijn man Indra en ik naar de Oranjerie gaan eten. Nadien zijn we over de Braderij gewandeld, maar daar was eigenlijk niet veel te zien, terrassen zaten wel goed vol en zeker waar er tv's stonden om België te zien spelen. Indra was vrijdagavond naar het eindejaarsbal geweest, daar was een vestiaire waar je tegen betaling je grief kon afgeven. Ze had natuurlijk hoge hieltjes aan, die ze op een moment wilde wisselen met sportschoenen, en dan moest ze opnieuw betalen, haar zak was over de toog geweest, ongelooflijk. Maar toen ze naar huis wou was haar zak verdwenen, en van nog andere jeugd evengoed, zakken, schoenen, jas etc... het forum stond s anderendaags vol van mensen die iets miste ook niet normaal. Vandaag ben ik dan de frituur weer gaan poetsen, om 10u30 en om 15u45 was ik klaar. Ben dan langs de markt gereden om smoutebollen te gaan halen, voor mijn man en mij. Alfy 

Gisteren morgend hadden ze de bewoonster al terug gebracht, zuurstof kan ze hier ook krijgen, wat ze nog niet constant nodig heeft. En nog maar eens gestreken, met al dat zweten. Deze morgen ben ik dan nog maar eens met mijn maatje gaan wandelen, het park rond. De wandeling ging niet door, maar we waren ook niet verwittigd. Want er gingen weer kinderen komen. Ik was dan naar boven gegaan en had haar de keuze gelaten, en dat was wandelen. We zijn dan in de Oranjerie iets gaan drinken, en hebben een stuk chocoladetaart gegeten die is heel goed. Dan eet ik maar wat minder zei ze. Ik was wat vroeger naar de Foyer gegaan om servetten te vouwen, toen mijn kleindochter Indra verscheen. We hebben dan een tijdje staan praten, zij ging vanavond naar de "Proms" eindejaarsbal en ook afscheid van het middelbaar. Dat was te doen in de Noorse kerk, aan de oude tunnel. Woensdag was er vanuit de Interim een nieuwe tijdelijke Maitre begonnen, "want de vaste had een ingreep aan haar voet laten doen" maar donderdag is ze zonder boe of ba weggebleven. Voor vandaag ging er een ander komen, maar die belde al af nog voor ze begonnen was. Nu maandag zou er weer een ander komen, we zijn benieuwd. Het weekendwerk zal hen afgeschrikt hebben zeker. Ik heb veel servetten kunnen vouwen, want de studenten zullen hun werk sowieso hebben. Morgen gaan we eens over de braderij, want zondag is er weer de frituur. Alfy   

Een stille week geweest. Smorgens wat gestreken namiddag Foyer, waar het ook rustig was. Voor de voetbal was er niets geregeld, zelfs niet voor dat handvol mensen dat op hun kamer wilde kijken. Ze moesten beneden komen eten, of hadden anders geen eten. Dat vond ik nu geweldig flauw. Gisteren was echt de stilste dag, ik had evengoed thuis kunnen blijven, zelfs een paar vaste bewoners heb ik niet gezien. Een zoon die zijn vader kwam bezoeken, hadden eerst iets op de kamer gedronken, en dan in de Foyer en dat was het. Dat kwam nu goed uit, zo had ik rap afgesloten. Mijn fiets stond buiten al klaar, zo kon ik recht naar Jan Palfijn fietsen, om nog eens de bewoonster te gaan bezoeken. Ik had dan eerst in de cafetaria een broodje gegeten en iets gedronken, voor ik naar boven trok. Haar zuurstof was nog niet op peil, maar toch verbetert. Ze sprak van vandaag of morgen weer naar huis te mogen, maar zal toch zuurstof moeten blijven gebruiken denkelijk. Ik ben dan Carrefour nog eens binnen geweest voor mijn vast klantje, het was zalig om te fietsen. Alfy 

Gisteren een mooie wandeling gemaakt, vooral een grote. Ik was mijn maatje van vorige week weer gaan halen, uit het restaurant gepikt. Maar ze was al klaar met eten. We zijn dan naar de kliniek geweest, waar de bewoonster "de jongste 60j met een spierziekte" toch al iets aan de betere hand was. Ze was dringend met veel te weinig zuurstof in haar bloed, naar de kliniek gevoerd. Dat zal wel een paar dagen nodig hebben om te herstellen. Ze was toch blij ons te zien. Bij het naar huis gaan hebben we in de cafetaria nog eerst iets gedronken. Dan zijn we Carrefour nog binnen geweest, voor mijn andere klanten. Ik had in de Lunch Garden ook nog graag iets gedronken, eventueel met een dessertje erbij  maar daar was het te laat voor geworden. Want we hadden nog een stuk wandelen voor de boeg. Alles bijeen 8km300m je kunt de route bekijken, het staat rechts bij de tweede lijst "wandeling J Palfijn". Bij het buitengaan van Carrefour, kregen we nog een blikje Cola Light, wat ik niet heb aangenomen, want ge moet dat meteen uitdrinken, en ik drink niet graag uit een blik. Ze had er toch weer van genoten. Vandaag dan weer de frituur gaan poetsen, ramen langs buiten ook gezeemd, was weer nodig. Hij heeft nu fritbakjes in de Belgische kleuren. Onderweg hingen al veel vlaggen buiten groot en klein, sommige zijn wel heel hevige fans. Alfy