Deze botanische tulpen zijn te herkennen aan de decoratieve bruin-rood gestreepte bladeren en de bloemen die in het zonlicht helemaal open gaan. Ze zijn er in veel variëteiten in de kleuren rood, geel en wit of combinaties daarvan. Goed voor verwildering. Bloeitijd: april.
Greigii tulpen
Toronto
Tulipa Chrysantha
Czaar Peter
Kaufmanniana en Fosteriana
Net als bij andere botanische tulpen zijn de kleuren van deze groepen voornamelijk rood, geel en wit, of combinaties daarvan. De bloemen krijgen bij een zonnig weer de vorm van een ster. Hoogte is meestal laag (ca. 20 cm), maar er zijn ook tulpen tot 50 cm hoog. Botanische tulpen zijn geschikt voor verwildering. Bloeitijd: maart/april.
Parkiettulpen, ook wel papagaaitulpen genoemd, worden gekenmerkt door gedraaide en verfrommelde rare bloembladeren. Ze zijn ontstaan door mutaties uit allerlei soorten, maar de meeste parkiettulpen zijn mutanten van tulpen uit de enkele late groep en de triumph groep. Hun bijzonderheid is dat in een vroeg stadium de bloemen groen zijn en tijdens de groei lijkt het alsof de bloemen ook groen blijven. Maar als de bloemen zich onder invloed van zonlicht volledig openen, laten dan hun ware kleur zien.
Viridi-flora betekent: groene bloemen. In dit geval is het een brede groene band in de lengte van het bloemblad. Dat zorgt voor grote aantrekkelijkheid, want er zijn weinig bloemen, waarvan de hoofdkleur groen is. Viridiflora tulpen hebben een uitzonderlijk lange bloeitijd in mei. De bloembladeren zijn iets gepunt, stengels zijn stevig. Hoogte is ruim 55 cm.
De bekende kweker en hybridiseur D.W. Lefeber is een uitvinder van deze Darwin Hybriden tulpen. Hij kruiste na de oorlog de beroemde Fosteriana tulp 'Madame Lefeber' met een aantal Darwin tulpen. Aan de tulpen vanuit zijn eerste mengsel gaf hij de namen van steden. Darwin Hybriden tulpen zijn snel een groot succes geworden dankzij hun grote bloemen in alle kleuren, snelle groei en mogelijk gebruik als snijbloemen. Hoogte: 50-70 cm. Bloeitijd: april/begin mei.
De variëteiten in deze groep behoren tot verschillende andere groepen (Toronto behoort tot de groep Greigii en Happy Family tot de groep Triumph).Zij hebben echter één overeenkomst: elke bol geeft meerdere bloemen. De hoofdstengel van deze soorten vertakt zich in 3 tot 7 bijstengels die ieder één bloem dragen. Zo komt uit elke bol eigenlijk al een klein boeketje! De grootte van de bloem kan ook verschillend zijn (Toronto is 30 cm hoog en Happy Family 50 cm hoog). Bloeitijd: april/mei.
Leliebloemige tulpen hebben een sierlijke, opvallende vorm die op een lelie lijkt. De lange, slanke en gepunte bloemen staan op stevige stengels en gaan in het zonlicht wijd en stervormig open. Het blad is wat smaller. Hoogte: 50-60 cm. Bloeitijd: april/mei.
Triumph tulpen zijn ontstaan uit kruisbestuivingen tussen vroege tulpen en Cottagetulpen. Deze groep omvat de meeste variëteiten en kleuren. Eigenschappen van Triumph tulpen zijn kegelvormige enkele bloemen en hoogte van 40 tot 60 cm. Ze zijn sterk en goed bestand tegen slecht weer. In grote bloembakken en borders staan ze erg prachtig. Bloeitijd: april/mei.
Tulpen met prachtig gekleurde bloemen en een bijzonder ingesneden rand van bloembladeren, daarom worden ze gefranjerde of crispa tulpen genoemd. Door hun sierlijkheid en de lange houdbaarheid zijn ze heel populair. Goeie snijbloemen zijn ze ook. Hoogte ca. 50 cm. Bloeitijd: half april/half mei.
Dubbelbloemige tulpen kunnen in twee groepen worden verdeeld. 1. Dubbele vroege tulpen; ze zijn laag (25-35 cm) en hebben zeer stevige stelen. En ze kunnen helemaal openklappen. Bloeitijd: april/mei. 2. Dubbele late tulpen; ze lijken op pioenrozen, ze zijn hoog (35-45 cm) en hebben zware, dubbele bloemen. Bloeitijd: mei/juni.
Plant
fontein
scheut die schiet
straal die spat
tempeest over alle diepten
storm over alle vlakten
wilde rozelaars waaien
stemmen van elzekoningen bloot
Diepste verte
verste diepte
bloemekelk die schokt in de kelk van bei' mijn palmen
en lief als de madelief
Als de klaproos rood
o wilde papaver mijn
Formal Dark Red beauty. Exhibition written all over it. The groove down the middle of each petal adds tremendous strength to the bloom and it stands up to sun and rain.
Unusual blend and overlay of colours. Showy from a distance and more and more interesting as you get closer. Excellent substance gives good cut flower use - even in the rain. Stems are dark and hold the blooms well.
Lovely, long dark, contrasting stems hold the brightly zoned blooms up for your pleasure. Full sized garden plant. Very floriferous. Dark yellow brushed rose red.
Een dahlia ouderwets... Welnee, aan een dahliaknol beleef je lol
Dahlia's zijn niet echt uit de Nederlandse tuin verdwenen. Sommige tuinliefhebbers vinden het een verschrikkelijk gewas; anderen houden hem vooral voor de vaas. Er zijn heel wat variëteiten dahlia's. Zo zijn er enkelbloemige die klein van stuk zijn, maar ook die pompeus grote en aandacht trekkende bloemen maken.
De middenweg is er ook. De betrekkelijk klein van stuk blijvende mignon- en pompondahlia's vormen een groep, die in een kleine of middelgrote tuin nog best een plekje kan verwerven. Voor grote tuinen met brede bloemperken kunnen best de monstrueuze grootbloemige decoratieve en cactusdahlia's worden toegepast. Aan het gamma van kleuren onder dahlia's kan het weinige gebruik van deze plant niet liggen. Er is keuze te kust en te keur. Er zijn zo'n 20.000 variëteiten!
Zo in mei, wanneer de zon wat aan kracht wint, worden de lege plaatsen in bloemborders weer gevuld met éénjarigen. Per se hang- en stageraniums en daarbij gevoegd de bonte kleurschakering van petunia's en het zacht oranje van Afrikaantjes. Probeer eens dahlia's. De kleinblijvende variëteiten kunnen zelfs in grote potten tot volle bloei komen.
Herkomst en typenindeling van de dahlia De dahlia is genoemd naar de Zweedse botanicus A. Dahl. In 1789 is de dahlia vanuit Mexico in Europa door de Spanjaard Francisco Hernadez ingevoerd. In het moederland bereiken de soorten wel een hoogte van 3 - 6 meter. Van nature groeien ze op de vochtige en koude noordkant van berghellingen. De Azteken gebruikten de knollen als veevoer. De oorspronkelijke soorten zijn onder meer Dahlia juarézii, Dahlia rosea en Dahlia coccinea. Wat er tegenwoordig te koop is, zijn allemaal zogenaamde hybriden, die worden samengevat onder de soortnaam Dahlia variabilis. De dahlia behoort tot de familie van de samengesteld bloemige (Compositae).
De bloemvormen lopen zeer uiteen. Daarom is een indeling gemaakt op deze vormen. De grondlegger van deze systeemclassificatie van Csizik is uiteraard Csizik. De indeling is gemaakt in 5 klassen, die weer onderverdeeld is in groepen.
De volgende klassen worden onderscheiden: - decadahlia's met de decoratief, cactus- en semicactusdahlia's, - hartdahlia's met de pioenbloemige, de duplex- en boutondahlia's, - pompettedahlia's met de pompon- en rosettedahlia's, - enkelbloemige dahlia's met de mignon- en simplexdahlia, - bizarrendahlia's met de halskraag-, de anemoon- of narcisbloemige dahlia's.
De naamgeving en beschrijving van planten is tegenwoordig zo goed dat u etiketten voldoende informatie aantreft over de grootte van de bloem en de hoogte van de plant. Een keuze is niet zo moeilijk te maken voor die hybride/variëteit, die het beste in de border of de kuip past.
Vermeerderen Dahlia's kunnen worden gezaaid. Dit is echter een lange weg en wat risicovol. Beter is het om ze te stekken of de knollen te scheuren. De meest toegepaste vermenigvuldiging is die van stekken. Is u dit te veel, dan kunt u beter planten of knollen kopen. Om stek te kunnen maken worden de knollen vanaf begin januari in een mengsel van 1/3 deel zand, 1/3 deel humusgrond en 1/3 deel turfmolm gelegd. In zuivere turfmolm kan ook. De knollen moeten ziektevrij en gaaf zijn. De juiste temperatuur moet wel 20 - 23 graden Celcius zijn om enig resultaat te krijgen. Na circa drie weken kunnen de eerste stekken gesneden worden. De dahliakwekers verwijderen meestal deze eerste uitlopers, omdat ze moeilijk schijnen te wortelen. De tweede serie stekken is blijkbaar beter bewortelbaar. De stek wordt met een scherp mes vlak boven de knol afgesneden of wordt van de knol afgescheurd: 'een stek met hieltje'. Met dat afscheuren gaat dan een deel van de knolhuid mee. Deze laatste methode zorgt voor het beste bewortelingsresultaat. Hoewel dahlia's van stikstof houden, is het geven van een stikstofrijke kunstmestgift niet goed. Bij een teveel aan stikstof wordt er door de plant meer aan bladvorming gedaan in plaats van aan bloemvorming.
Gedurende de winter kunnen de knollen overwinteren op een koele (5° Celcius) plaats, absoluut vorstvrij en wat toegedekt met vochtig turfmolm.
Een daglelie is een vaste plant met lijnvormig blad die perfect winter- hard is en haar oorsprong vond in het Oosten. De latijnse naam voor daglelie luidt HEMEROCALLIS , onder deze naam vindt U ze ook in de meeste tuincentra, helaas worden hier meestal de zeer oudere soorten te koop aangeboden of de species hoewel ik moet toegeven dat de laatste jaren hier stilaan bij mondjesmaat verandering in komt. Daglelies zijn er in alle kleuren , in verschillende grootte ,enkel en dubbelbloemig , laagblijvende soorten ideaal om vooraan in de border te plaatsen , er zijn hoge soorten kortom voor elk wat wils. De daglelie word met de jaren mooier en geeft na ongeveer vier jaar een mooie plant met ongeveer 25 bloemstengels waarop veel bloemen staan, deze bloemen bloeien 24 uur waarna ze verwelken, maar de bloeitijd van de plant bedraagt ongeveer 1 maand. Ook kan U vroege en late planten combineren wat de bloeitijd verlengd . In de laatste 20 jaar is de daglelie een echte transformatie ondergaan onder invloed van de vele kwekers in de States, het zijn echte juweeltjes geworden , Hieronder vind u een paar foto's van daglelies met meerdere bloemen open .
Kom naar mijn tuin waar de donkerrode rozen
duistere geheimen vertellen aan de nacht;
Zonnestraalkussen en zuidenwindkozen
en de lange dagdroom van liefde die wacht.
Kom in de zoele zomeravonden en luister
-Wanneer de nachtwind hun dromen verklaart -
naar het verleidelijke bloemengefluister,
en het blarengeruis in dreef en gaard!
Kom waar de lelie - de blanke, de reine-
schuchter haar bloesem toont aan de maan;
Blauwe myosotis - de slanke, de kleine -
in vergeetmijnietjesogen een traan.
Kom als de maanbloem - witte zijde en satijn -
als 'n vorstin verschijnt in haar pracht,
onder de wierook van roos en jasmijn -
Schoonste juweel op de borst van de nacht!
Daar in de vijver, beschenen door Ariana,
Opent de lotus haar heilige kelk,
Dan eerst bereikt zij het hoogste - Nirwana -
Als zij in glorie van zonnegloed verwelkt.
't Vogelvolkje zingt vrolijke gezangen
wanneer de ochtend ontwaakt in mijn tuin;
's Avonds koert de tortel zijn lied van verlangen
in de troosteloze treurwilg zijn kruin.
Kom in de avond en geniet van zijn geuren;
Foelie, jasmijn, anjelier, minjonet;
Kom in de morgen en kies van haar kleuren:
Rood, wit en goud, groen en blauw, violet!
Kom als de schittering van dauwdiamanten,
in mijn Paradijs om er te wonen,
zodat ik mijn bloemen, mijn bomen, mijn planten,
Roos van mijn hart, hun weerga kan tonen!
