07 dag 5    Montellano – Sevilla   zaterdag 15/05/2010

Montellano slaapt nog, alles lijkt uitgestorven…Zo te zien, aan het vuil op straat, moeten “ze” nogal gefeest hebben!

Iets na 8 h 00 halen we onze fietsen uit de parking. Het valt op dat het veel minder koud is dan gisterenmorgen.

Zouden we ergens kunnen ontbijten?

Wanneer we traag door de lege straatjes fietsen lijkt alles echter nog potdicht!

In een zijstraatje zien we een bakker zijn bestelwagen vullen.

Daar naartoe, ontbijten gaat niet maar verse boterkoeken kunnen we wel kopen. We zullen er dan maar een ochtendpicknick van maken zeker! ’t Moet ooit de eerste keer zijn……We zullen later wel ergens aan koffie geraken.

Wat we in Montellano beleefd hebben zal levenslang in ons geheugen gegrift blijven We geraken maar niet uitgepraat over onze belevenissen van gisterenavond. Wat een bewogen dag was dat zeg!

We moeten vanuit het dorp naar de hoofdweg richting Sevilla en afslaan naar El Rubio.

De echte bergen zijn verdwenen en toch moeten we heuvel op en af. Op een van die toppen staat er een bar…..

Koffietijd jongens!

We vorderen goed langs een uitgestrekt meer “Embalse de Torre del Aguila”. Het valt echt op dat het zaterdag is, zo weinig autoverkeer hebben we nog niet gehad.

Na Guadalena de los Quinteras moeten we op de heel wat drukkere N4 naar Los Palacios  en dan richting Dos Hermanos.  Iets vóór deze stad wordt het plots zeer warm……we zijn precies over een temperatuurgrens gereden. Grote dorst zet ons aan, een sanitaire stop te maken bij een bar.

De vriendelijke patroon zet net zijn terras buiten en wij maken er dadelijk dankbaar gebruik van. We moeten er ons heel wat lichter opzetten en de overjassen opbergen. Zouden we dan toch de gevreesde Andalusische hitte moeten trotseren? We nemen een extra rustpauze en drinken meer dan één San Miguel samen met raciones van tapas. We zullen de eerste uren geen honger hebben.

We hebben echt geluk dat het weekend is, langs enkele industriezones komen we eindelijk aan de grens van Sevilla. Gelijktijdig bemerken we een smalle fietsbrug over de 4 vaksbaan welke we volgden. Wegwijzertjes aan de overzijde maken ons nieuwsgierig. Wonder boven wonder, we ontwaren een echt groen geschilderd fietspad en een plaatje welke ons richting “Sevilla centro” aanduidt.

We blijven het fietspad volgen en komen in de brede lanen van de hoofdstad. Wat een verschil met 4 jaar geleden toen we hier, bij onze “Zilverroute fietstocht” angstig tussen het gekke verkeer onze weg moesten zoeken.

Het is onze bedoeling om, nu we nog per fiets zijn, de omgeving van de Plaza de España te bezoeken.

 Een vriendelijke politieagent wijst ons de weg naar het Maria Luisa park.

Deze groene long is alom bekend. In dit reuzengrote park bevinden zich enorm veel bekende bouwwerken, meestal zijn het overblijfselen van de wereldtentoonstelling van 1929. Maar eerst en vooral willen we wat uitrusten in de schaduw van prachtige bomen. Ongelofelijk wat we hier in dit stadspark allemaal kunnen bewonderen, bloemen, planten en allerhande vogels, heerlijk.

Na een poosje rijden we de poort van de Plaza de América binnen, iets verder ontwaren we de torens van het gebouw van de Plaza de España. Daar naar toe dus, maar we hebben geen geluk. Men is volop bezig met de renovatie van de waterpartijen. En toch zien we toeristen op het binnenplein. Langs een zijpoortje geraken we uiteindelijk ook door een van de torengebouwen. Op het grote halve cirkelplein is het snikheet en toch vinden we het aangenaam. We bewonderen de vele tegeltableaus die de Spaanse provincies voorstellen.

Ons stadsplan geeft aan dat we heel dichtbij de Guadalquivir zijn. Inderdaad, enkele honderden meter verder kunnen we op de “Paseo” de stroom volgen. In een stad met een rivier kan ik mij steeds veel beter oriënteren, elke brug heeft een naam.

Vanaf de Puente del Generalismo moeten we naar de Puente San Telmo waar de Torre del Oro staat.

Voorbij Plaza de Toros en de sierlijke Puente de Triana. We moeten langs de grote brede laan Reyes Catolicos de stad binnenrijden tot de Plaza Magdalena. Zowel Pol als ikzelf herkennen de wirwar van kleine steegjes…..en ja we kunnen een plaatje volgen tot aan onze Hostal Naranjo.

Iedereen is dolblij dat we zo gemakkelijk de hostal in de calle San Roque gevonden hebben. Benieuwd hoe we hier zullen ontvangen worden. De balie señorita leest mijn mailcopy’s controleert enkele data en knikt bevestigend. Ik krijg de sleutel met een kaartje, met daarop het kleine supplement welke we nog moeten bijbetalen. Ook mijn vrienden zijn heel tevreden dat we , bovenop onze eerdere gestorte som, slechts 36 € moeten bijbetalen. Met 4 op een kamer en voor 2 nachten, ontbijt inbegrepen, betalen we slechts 26,75 € pppn zo goedkoop hadden we het nooit verwacht! Onze fietsen moeten we wel op de eerste verdieping in de patio stallen.

Het is 18 h 00, om beurten nemen we een lekkere douche. Na een korte siësta krijgen we zin in een stadswandeling. Om de hoek vinden we een ruim terras, hoog tijd om onze aanwezigheid in de hoofdstad van Andalucia te vieren. We zijn toch wel verwonderd wanneer de kelner zelfs geen olijfjes meebrengt. Later merken we dat men hier in de grootstad niet zo mild is als in de plattelandsdorpjes.

We flaneren zoals echte Spanjaarden door de winkelstraten naar de Santa Cruz wijk. Langs de statige Avenida de la Constitucion komen we bij de kathedraal. We zijn 4 jaar geleden onze “Via de la Plata”op deze plaats gestart. De laan is niet meer te herkennen, er waren destijds wegeniswerken bezig. De laan heeft een meer dan geslaagde metamorfose ondergaan.

We mogen de kathedraal, de grootste kerk van Spanje, niet binnen.

Blijkbaar zijn er enkele huwelijksinzegeningen bezig……We staan er ook niet voor te springen. Enkele jaren geleden zijn we er bijna in verloren gelopen. We bewonderen de zo gekende Giralda, het Aartsbisschoppelijk paleis en de Plaza de los Naranjos..

We krijgen meer belangstelling voor de vele eetgelegenheden.

We worden moe van het slenteren en zouden graag eens heerlijk willen eten.

Het is zalig warm en op de terrassen heerst er een nerveuze bedrijvigheid.

Het is moeilijk kiezen, na een poosje vleien we ons tussen de vele toeristen.

Het eten was niet denderend, we hebben al beter en zeker veel goedkoper gegeten in Andalucia…We mogen ons eens te meer, niet laten verleiden ergens te eten waar het toerisme hoogtij viert.

Voor we gaan slapen doen we nog een flinke wandeling tot aan de Torre del Oro langs de Guadalquivir. Na een laatste terrasje wordt het hoog tijd om onze bedjes op te zoeken. We zijn doodmoe en we hebben airconditionerring op de kamer. Het zou anders te warm zijn om gemakkelijk de slaap te vinden.

Enkele minuten na we onder de lakens kropen, weerklinkt een snurkconcert.

Wat een geluk dat er oordopjes bestaan!

Start : Montellano  9h00              Aankomst: Sevilla  17h00

Afstand :    79km                Cumul: 291km

Weer:         Stralende zon  zeer warm  30°C

Verblijf:     B&B Naranjo  Calle San Roque 11 Sevilla       95 422 58 40 4

www.bbsevilla.com

Info@bbsevilla.com

30-11-2010 om 11:13 geschreven door Via de la Plata

08 dag 6   Vrije dag  Sevilla   zondag 16/05/2010

Op onze vele tochten komt het maar heel weinig voor dat we een vrije(toeristische) dag nemen. We hadden er zelfs 2 voorzien dit jaar. Het was kiezen tussen Sevilla en Granada wanneer we noodgedwongen _ andere vliegdata moesten aanvaarden met die IJslandse stofwolkmiserie.

Gezien we al een fameuze aanbetaling gedaan hadden bij een hostal in Sevilla, was de keuze vlug gemaakt.

Ik moet het toegeven Sevilla is met voorsprong mijn favoriete stad. Het is de 4° maal dat ik hier kom en het verveelt mij nooit, het lijkt thuiskomen!

Ik herinner mij nog heel goed al was het gisteren, dit allereerste bezoek. Het was ten tijde van mijn militaire dienst in 1966. Ik was toen bij de marine en had het geluk Navo oefeningen in de Middellandse zee mee te maken. Wanneer we in Cadiz moesten bunkeren, was er een uitstap naar Sevilla. Er waren nog geen rechtstreekse wegverbindingen en we hebben heel wat kilometer per bus door een soort woestijn gereden. Toen we eindelijk in Sevilla toekwamen was dit een openbaring welke nog steeds een enorme indruk op mij maakt.

Genoeg gedroomd, Hugo is al klaar en Antoine is badkamergebruiker wanneer ik besef dat we echt in Sevilla zijn. Het is 8 h 30 wanneer we ons ontbijtbuffet nemen. We blijven nog een tijdje overleggen wat we vandaag willen doen. Ons besluit staat vlug vast, eerst maken we een bustour en daarna een flinke wandeling. Allé we zien wel. Ik weet zeker, we zullen ons niet vervelen!

We bestellen een ticket aan de baliejuffrouw en wandelen naar de Torre del Oro. We moeten langs de Plaza de Toros naar de busopstapplaats aan de Guadalquivir. Het is al snikheet en ‘t is nog maar 10 h 30. We moeten ons zweet al afvagen…… Gelukkig kunnen we alle uitleg in het Nederlands volgen. We vertrekken stipt om 11 h 00 langs de Gouden Toren. Vervolgens langs de Universiteit van Sevilla naar de Plaza de España. Daarna rijden we in het Maria Louisa park voorbij de kleurrijke paviljoenen van Mexico, Brazilië en Cuba en nog vele andere Zuid-Amerikaanse landen. Allemaal herinneringen aan de Expo van 1929. Het zijn stuk voor stuk echte bouwkundige juweeltjes.

Wanneer we over de “Puente de San Telmo” rijden zijn we aan de andere zijde van de rivier in de Trianawijk. We rijden door het gedeelte van Sevilla waar de Wereldtentoonstelling van 1992 plaats vond. Een reeks te moderne gebouwen zoals het World Trade Center en het paviljoen van de Navigatie met een hoge toren in de rivier. Na het Isla Magic, steken we de prachtige nieuwe brug “Puente de la Barqueta” over om terug te keren langs de Paseo en de Plaza de Tores. We vinden het zo interessant dat we blijven zitten en nogmaals de tour meerijden. Het is zo warm dat de wind, veroorzaakt door het rijden van de bus, geen afkoeling geeft. Ik heb zelfs de nijging om een dutje te doen……

Het is 13 h 00 als we van de afstapplaats naar het centrum van de stad slenteren. Hoog tijd voor onze gebruikelijke aperitiefpauze. We moeten zelfs zoals echte Spanjaarden in de koelte van een bar binnenkruipen. Nadien wandelen we nog eens langs de fameuze kathedraal naar de kleine straatjes bij onze Hostal.

We willen absoluut zoals de Sevillianen middagmalen. We hebben gisterenavond zo’n gastronomische eetgelegenheid opgemerkt.  Na een poosje vinden we het restaurant en wanneer we enkele opzichtige Andalusische families met veel en luid gebabbel zien binnengaan, weten we het zeker……Hier moeten we zijn om de typische Sevilliaanse gastronomie te proeven! De achterin gelegen eetzaal zit propvol.We moeten even geduld oefenen tot er een plaatsje vrijkomt. Maar het is de moeite waard om te wachten….We vermoeden dat we de enige buitenlanders zijn die zich hier nu binnenwagen.

Zoals overal, komt de señora het menu afratelen en moeten we onmiddellijk beslissen. We maken er geen probleem van en bestellen, een frisse gazpacho tomatensoep, nadien zoals gebruikelijk een salade en een varkensfilet. Bij dit alles wordt ons onmiddellijk een vino tinto geserveerd. Toegeven het heeft ons 10 maal beter gesmaakt dan gisterenavond en we hebben slechts de helft betaald. Na nog een zoet nagerecht en een straffe koffie, willen we met een dik buikje net zoals de Spanjaarden een korte siësta nemen. En of we er deugd van gehad hebben!!!

Het is 18 h 00 wanneer we uitgerust opnieuw op stap willen trekken. Mijn vrienden zijn zo gefascineerd door de omgeving van de Plaza de España. We willen er allemaal nog eens naartoe. Onze bustour tickets zijn een hele dag geldig dus nemen we deze en rijden mee tot de afstapplaats daar. Na een terrasje onder het lommer van de reuze bomen willen we een grote wandeling maken….

Iets voorbij Avenida del Cid, wanneer we het park “ Jardines de Murillo” voorbij wandelen wordt onze aandacht getrokken door aanstekelijke muziek!

We willen er het fijne van weten en stappen het park binnen. Hier heerst een echte kakofonie. Er is een soort jaarmarkt met allerhande verkoopskraampjes en volksspelen.

Onze aandacht gaat echter naar een heel speciaal afgebakend terrein. Ongelofelijk hoeveel reuze roofvogels men hier tentoonstelt. De bewaker toont ze een voor een, het is een fascinerend schouwspel hoe rustig deze prachtige vogels erbij blijven….Ja onze specialist Hugo wilt ze allemaal zien en we krijgen een heel deskundige uitleg.

Heel verwonderlijk wat onze vriend allemaal kan vertellen over deze dieren…..We zijn voor meer dan een uur zoet! We moeten met hem de slangen- de steen- en de visarend, enkele haviken, oehoes en andere grote uilen bewonderen.

Uiteindelijk geraken we weg uit het park en sloffen verder door een ander park naast de Guadalquivir…..We worden heel moe en moeten regelmatig een rustpauze nemen. Geloof het maar, op de fiets zijn we nooit zo vermoeid….Hoewel, we denken dat de warmte en de brandende zon ons parten speelt.

We dachten aanvankelijk om deze avond naar een Flamenco voorstelling te gaan.

We zien het echter helemaal niet meer zitten wanneer we aankomen bij onze Hostal. Het is 21 h. Na een deugddoende douche willen we nog een slaapmutsje nemen en een kleinigheidje eten. Om de hoek stappen we een bar binnen en bestellen een schotel “Jamón de Bellota”, brood en een fles vino tinto.

Een heerlijke afsluiter van een rijkgevulde dag. We hebben er alle vier enorm van genoten. Een beetje versuft sloffen we naar onze kamer. Enkele minuten later liggen we in dromenland.

Vrije dag Sevilla

Weer:         Stralende zon  bloedheet  34°C

Verblijf:     B&B Naranjo  Calle San Roque 11 Sevilla       95 422 58 40 4

www.bbsevilla.com

Info@bbsevilla.com

03-12-2010 om 14:25 geschreven door Via de la Plata