16   dag 14  Alhama de Granada - Colmenar  maandag 24/05/2010

Om 8 h 00 staan we klaar met onze fietstassen. De Hostal uitbaters zijn echter nog niet aanwezig. We zijn verwonderd van ons eigen, hoe we na 14 dagen Andalusië met lastige bergritten en lange avonden steeds meer de” vorm” te pakken krijgen. We voelen ons heel wat beter dan de eerste dagen. We vragen ons af, wat verschaft uiteindelijk deze aangename kracht: de zon, de mooie natuur, de ambiance of onze dagelijkse siësta? Wie zal het zeggen……

Een halfuurtje later komt de señora, we geraken aan onze fietsen. Afrekenen, een foto en daar gaan we dan voor onze 14° dag Andalucia. We moeten langs het kleine smalle straatje naar boven klauteren om op het marktplein bij de bakkerij te geraken. De winkeljuffrouw in de panaderia weet dat we gaan komen Ze  is wel heel erg verwonderd bij de keuze van ons ontbijt. Broodjes met kaas, hesp en héél véél koffie, zo vroeg op de morgen……ze wordt er duizelig van. Wanneer we willen afrekenen moeten we de rekening zelf maken, is ze wel helemaal wakker?

Van op Plaza Constitución duiken we naar beneden en moeten na 500 m steil klimmen richting Ventas de Zafarraya. Vanaf een uitkijkparking op de grens van Alhama, bewonderen we nog eens het achter ons liggend prachtige bergdorp. Wat er nu volgt is niet van de poes.We moeten naar de op 1200m liggende top van El Navazzo. Het is een beklimming welke ons trapsgewijs in korte rukken naar omhoog brengt. Dat kan tellen als begin van onze huidige dagrit!

Op de top is het elkaar opwachten ,om dan met veel zwier de afdaling aan te vatten langs de rio Arroyo de la Madre tot Pilas de Algaida. In dit gehucht moeten we rechts af en rijden nu op een soort hoogvlakte, een heel eigenaardig landschap. Links en rechts zijn er akkers waar men groenten kweekt. De vallei is slechts enkele honderden meter breed en langs beide zijden zijn er steile bergwanden.

Op deze vruchtbare grond is er grote bedrijvigheid. Overal is men op de velden bezig. We veronderstellen dat de artisjokken, sla, courgettes en tomaten bestemd zijn voor de Costa del Sol. In het dorp Ventas de Zafarraya willen we onze aperitiefpauze houden. Er is heel wat verkeer in dit dorpje. Kleine vrachtwagens rijden aan en af met verse groenten.

 We ontwaren ook enkele trosjes donker gekleurde gastarbeiders. Wanneer we een bar binnenstappen, ondervinden we dat er hier weldegelijk zaken gedaan worden…We spreken zelfs met iemand die een tijdje in het Antwerpse werkzaam geweest is. Hij demonstreert het door enkele woorden Vlaams te brabbelen!

Enkele honderden meter doorrijden is nu de boodschap. We komen aan een voormalige spoorwegviaduct en als we naar boven klauteren is er een uitzichtpunt. Op een hoogte van 915m worden we getrakteerd op een fenomenaal uitzicht…..bij helder weer kan men zelfs de Middellandse zee zien.

Spijtig dat deze oude spoorweg geen Via Verde is, wat zou het genieten zijn van het machtige panorama! Noodgedwongen moeten we terug naar het dorpje en op het kruispunt in Ventas richting Loja. De weg stijgt stevig het is blazen en puffen. We komen in een enig mooi rotslandschap terecht. Het uitzicht kunnen we vergelijken met de bergstreek in Noord Spanje op onze Camino Francés.

Het gaat voordurend op en neer door een stenig groen landschap naar de grens van de provincie Malaga. Op de top “Puerto de los Alazores” moeten we toch even halt houden en op adem komen. Nadien is de weg wat meer bergaf en van uitstekende kwaliteit. Het uitzicht wordt weer weidser.

Het is 13 h 30, honger en dorst drijven ons bij een afslag in de richting van Alfarnatejo. Een pittoresk dorpje, een klein pleintje met een 15-tal huizen en één bar. We laten ons neerploffen op het mini terras en willen onmiddellijk frisse San Miguel. We bestellen raciones de tapas, de patroon blijft ons van alles brengen we genieten lang van dit heerlijk tapasmaal. Zoiets hebben we in de grotere steden echt gemist……hier krijgen we raciones tot we niks meer kunnen binnen krijgen, uitzonderlijk lekker en voor slechts enkele euro’s. We moeten een eindje terug naar de A4152 met juist vóór Colmenar nog een echt flinke beklimming. De Alto de Colmenar is niet echt steil maar sneller dan 10km/h gaat het toch niet. Eenmaal over de top zien we een wegwijzer met richting Colmenar.

We nemen geen risico.In dit heuvelachtig landschap is elke beklimming door een wegvergissing er één teveel. Ik telefoneer naar de B&B om de kortste weg te vragen. We moeten door het dorp en daar de richting Riogordo volgen wordt mij geantwoord. We haasten ons het dorpje in maar een wegwijzertje naar Riogordo is er nergens te bespeuren…..

Bij het volgende telefoontje krijg ik een duidelijke beschrijving. Vanaf de apotheek in het centrum:  “Rijdt het dorp uit en je ziet het dal van La Colmena Famosa. Blijft nu deze weg nog +/-3km volgen. 1km voorbij km-paal 27 vindt je links “La Colmena Famosa”. De inrit van het terrein wordt gemarkeerd door een poort bestaande uit 4 pilaren met grote witte bollen erop.” In duikvlucht zijn we al enkele minuten later ter plaatse.

Wat een uitbundige ontvangst door het gastgezin Klaasjan en Jan. We worden onmiddellijk naar hun achter liggend terras geloodst en moeten onze dorst lessen. Wat een pracht, wat een panorama…..we moeten bekomen en bewonderen! Het is opnieuw snikheet.We kunnen gerust meer dan één biertje verdragen bij de eerste babbel.

Beide mannen hebben hun, zo te horen goede baan in Nederland, rond hun 50° vaarwel gezegd en hebben hun toekomst een compleet nieuwe wending gegeven.

Klaasjan werkte in het speciaal onderwijs, spraak en logopedie, in een instituut voor doven.

Zijn hobby’s zijn klassieke zang en cultuurgeschiedenis. Klaasjan is hier de tuinier. Jan was bedrijfsmakelaar en wilde al heel lang een B&B beginnen, zijn hobby’s zijn keramische kunst en koken. Jan is dan ook de kunstenaar en de kok in dit huis.

Zo vertelt Klaasjan als een echte woordkunstenaar heel enthousiast waar de naam van hun prachtig domein vandaan komt. Colmena Famosa is het Spaans voor: “De Beroemde Bijenkorf”. Bijenkorf, omdat het huis bruist van de activiteiten. Daarnaast slaat de naam ook op het dorp waar ze bijhoren, Colmenar, een authentiek Spaans “pueblo blanco” ontstaan in de Moorse periode.

In FAMOsa zitten de eerste letters van onze achternamen verstopt nl.: FAber en MOonen; SA staat voor Samen voor elkaar. We zitten er een beetje versuft naar te luisteren. Eenmaal ons zweet is opgedroogd en onze dorst gelest, willen we absoluut eerst een douche nemen. De mannen tonen onze prachtige kamers. We staan versteld , zo’n luxe hebben we helemaal niet verwacht.

Na een zalige douchebeurt en een korte siësta, willen we genieten van een koel wijntje. Verzameling geblazen op een van de knusse terrasjes vóór onze kamers.

We moeten het volmondig toegeven zo’n prachtige B&B hebben we in al onze jaren nog nooit gehad. Ons verblijf is een perfecte combinatie van een vakantiehuis en een B&B, Met Hollandse

Uitbundigheid en gastvrijheid.

Samen met de gastheren en andere gasten kunnen we om 20 h 00 aan tafel. Het wordt een geestige boel. Jan is echt een uitstekende kok en presenteert ons een driegangen menu om U tegen te zeggen. We worden hier echt verwend met het beste wat de Spaanse keuken te bieden heeft, alles rijkelijk overgoten met heel veel, zowel witte als rode wijn.

We blijven nog tot heel laat nagenieten, in gezelschap van het West-Vlaamse, in Luxemburg wonend gezin van Rik en Kristel en hun twee jongens.

We geraken niet uitverteld over de vele belevenissen op onze fietstochten. Ook onze Hollandse vrienden hangen aan onze lippen en willen alles weten over onze avonturen. Soms moeten wij ons dialecttaaltje heel erg bijpassen.

Na het te veel aan wijntjes, beginnen we over onze woorden te struikelen. Hoog tijd om de bedjes op te zoeken. Eens temeer is onze dag veel tekort.

Slaapwel iedereen.

Start : Alhama de Granada 9h00

Aankomst: Colmenar 15h30

Afstand :    72km

Cumul: 817km

Weer:  Stralende zon  weinig  wind warm  26°C

www.lacolmenafamosa.com

info@lacolmenafamosa.com

06-01-2011 om 21:49 geschreven door Via de la Plata