09 dag 7  Sevilla – Lora del Rio   maandag 17/05/2010

Langslapers zijn we niet. Om 8 h 00 zijn we de eerste bezoekers van de kleine eetzaal. De koffie señora is nog niet klaar en maakt ons duidelijk nog even geduld te oefenen. Enkele minuten later kunnen we genieten van het eerder karige ontbijtbuffet. Gelukkig hebben we geen te grote honger en zijn we vlug klaar om te vertrekken. Hopelijk is het nog fris genoeg en geraken we al een heel eind eer de brandende zon ons moe maakt.

Na onze ochtendbriefing weet iedereen dat het een eerder gemakkelijke rit wordt door de Guadalquivirvallei. Enkel het verlaten van Sevilla kan nog voor problemen zorgen. We rijden net zoals we vertrokken van hier naar Santiago de Compostela. De eerste 6 km volgen we de rivier. Er ligt nu een mooi breed fietspad. Maar plots stopt alles aan de Puente de Alamillo.

Een prachtig bouwsel…..maar daar hebben we nu echt niks aan, toch kan ik het niet laten om er een foto van te nemen.

We staan er een beetje verbouwereerd bij, tot we in de verte toch enkele richtingsaanwijzer zien. Na een paar keer vragen vinden we de A3102 richting La Rinconada. Het is een saaie weg dwars door een reeks industriezones.

Toch hebben we geluk, er is, tot onze grote verwondering een fietspad.

Voor we de richting naar Brenes vinden moeten we over een spoorweg en rijden zelfs kort op een autosnelweg.

Misschien zijn we ergens verkeerd gereden.Toch komen we in Brenes langs een spoorweg. Nu mogen we geen fouten maken .We moeten absoluut op de A 3104 richting Los Rosales.

We worden tegengehouden door de bereden politie en moeten opzij gaan staan. In de verte zien we een reeks woonwagens in onze richting komen. De huifkarren worden getrokken door tractors. Wanneer ze ons voorbij rijden worden we uitbundig toegeroepen en gezwaaid. We horen enkele keren “El Rocio” roepen. Enkelen doen zelfs teken dat wij rechtsom moeten keren. Volgens mij rijden de wagens naar een verzamelplaats om daarna de “El Rocio bedevaart” te doen.

Dit zouden we wel eens willen meemaken. De “Roméria del Rocio” is een van de grootste bedevaarten van Spanje. Tienduizenden pelgrims lopen deze Camino. Het is iets welke zou te maken hebben met Mariaverering gemengd met Flamenco, kleurrijke klederendracht en muziek. Uit geheel Andalusië doen er broederschappen aan mee. El Rocio ligt niet ver van Huelva aan de rand van het natuurpark El Doñana.

Na Los Rosales moeten we naar Guadajoz We rijden heel dicht bij de Rio Guadalquivir die de steden Sevilla en Córdoba met elkaar verbindt.

Het is een vruchtbaar heuvelland vol korenvelden en groenteakkers. Veel mensen zien we hier niet. De zon begint te branden en er is geen zuchtje wind, hoog tijd om onze dorst te lessen. Wanneer we door een onooglijk klein dorpje moeten merken we toch een bar om onze aperitief te nemen.

We moeten meer dan één caña vragen want ze offreren hier bier van de tap, in glaasjes nog kleiner dan in Holland.

We peddelen rustig verder zonder echt veel verkeer, bergen zijn er niet en de heuvels zijn heel zwak. Het is zalig om zo rustig door de natuur te fietsen.

Hugo doet ons halt houden, hij heeft iets opgemerkt wat hij wilt aanwijzen. Pal voor onze neus vliegt er een leeuwerik recht omhoog. Hoog boven ons, we schatten wel 100m blijft hij hangend zingen. Het is lang geleden dat wij dat nog gezien hebben.

Iets verder op een kruispunt bemerken we een restaurant…..het is nog maar 13h00. Toch wagen wij het erop om te middagmalen. We zullen wat geduld moeten oefenen, laat de señor ons verstaan. Geen probleem dan drinken we nog iets fris vooraf op het terras. De patroon roept ons binnen, het menu del dia is klaar. We kiezen voor gazpacho, kip en ijs. Het is snikheet wanneer we na de koffie vertrekken. Ver moeten we gelukkig niet meer onder die brandende zon. Fel bezweet belanden we om 15 h 00 aan ons overnachtingadres in Lora del Rio.

Wanneer we het “Hostal La Portuguesa” binnenstappen is er niemand te bespeuren…..We kunnen zo door het gebouw lopen van de voorkant tot de achterzijde. Op het gelijkvloers is er een prachtige patio met daarachter een ruime gelagzaal welke uitzicht geeft op een andere straat. Señora Martin heeft ons blijkbaar zo vroeg niet verwacht.

We kunnen onze fietsen stallen in een autoberging. We krijgen een heel ruime kamer, het lijkt wel een slaapzaal, op de dakverdieping. We beschikken over een dakterras met uitzicht over het stadje en de weidse omgeving. De señora eist onze identiteitskaarten en we moeten één voor één haar onze verblijfspapieren helpen invullen…..nooit meegemaakt!

Na onze was en plasbeurt kunnen we onze kledij te drogen hangen. Ondertussen nemen we een lange siësta….We moeten zelfs onze oordopjes gebruiken!

Wat kan zo’n korte rustpauze deugd doen zeg!

Maar, we willen toch ook het stadje bezoeken. We moeten door een nokvolle gelagzaal, de patroon komt ons begroeten en we nemen een fris biertje vóór we op wandel gaan.

Volgens onze gastheer is er niet heel veel te beleven. Lora del Rio, ligt aan de Guadalquivir en de zeer drukke spoorlijn Sevilla-Cordoba. Men leeft er hoofdzakelijk van de olijfolieproductie en van de kweek van vechtstieren. De meeste jongeren werken in een van de twee grootsteden. Toch wagen we het, een grote wandeling te maken. Buiten enkele kerken en lommerrijke pleintjes, valt er echt niet veel te beleven…..

We zijn vlug rond en moeten noodgedwongen onze tijd doden, net zoals de plaatselijke bevolking, met getetter op een schaduwrijk terras. Gelukkig krijgen we een tapa bij elke consumptie.

We blijven rondslenteren tot we een bar vinden waar men bereid is ons wat eten klaar te maken….Grote honger hebben we niet en onze souper stelt ook niet veel voor. Vóór we onze slaapzaal opzoeken wil Hugo ons nog trakteren op een grote ijscreem. We moeten het eerlijk bekennen deze bij Liliane in Knokke in zijn Icebar is toch veel beter.

We sloffen naar onze Hostal en zitten vroeg onder de lakens. De airconditionerring maakt het gelukkig fris genoeg om in dromenland te geraken.

Start : Sevilla  9h00            

 Aankomst: lora del Rio 15h00

Afstand :    64km               

Cumul: 355km

Weer:         Stralende zon  zeer warm  32°C

Verblijf:     Hostal La Portuguesa 

Pablo Pedraza Martin

+34 955 804 188

                                  Avenida Cruz La 15   Lora del Rio

laportuguesahostal@hotmail.com

http://www.hotelsearch.com/hotel/la-portuguesa-lora-del-rio.es.html

07-12-2010 om 14:21 geschreven door Via de la Plata

10 dag 8 Lora del Rio - Posadas  dinsdag 18/05/2010

Het wordt een korte rit vandaag. Dus hebben we tijd zat, vroeg opstaan is niet aan de orde. Stilaan beginnen we het te kennen, we passen ons tempo aan, aan dat van de plaatselijke bevolking. Vóór 9 h 00 geraken we toch niet aan een ontbijttafel hier in Lora del Rio. Dan maar onze fietsen beladen en wachten. Onze gastheer en gastvrouw bezorgen ons een vriendelijke ontvangst en we genieten van een uitgebreid zoet ontbijt.

Voor we Lora del Rio verlaten willen we nog een rondje maken in de omgeving van het hotel. We verlaten het stadje onder een azuurblauwe hemel, met nu al 22°C, voorlopig echt zalig fietsweer. We denken dat het zweten zal worden.

Gelukkig komen er vandaag geen bergen. Het blijft net zoals gisteren biljartvlak, althans volgens ons roadboek.

We moeten een eindje terug, richting El Alamo om het Canal de Riego del Genil te volgen. Na een poos hebben we door dat, deze grote baan, zeker niet onze uitgestippelde weg kan zijn. Wanneer we in El Acebuchal aankomen, vinden we de juiste route terug. We hadden het heel wat gemakkelijker verwacht.

We rijden opnieuw door een agrarische streek.Overal is er akkerbouw met hier en daar een boerderij. In deze vlakte verbouwt men graan, groenten, zonnebloemen, tabak en katoen. Soms zien we ook citrus- olijf- en amandelboomgaarden.

Na El Calonge komen we in Palma del Rio, een dorp dat we van heel ver zien liggen. Het lijkt wel een wit dorp in de weidse laagvlakte. Ondertussen is het 11 h 30 en er staat 40 km op ons tellertje. Hoog tijd om onze dorst te lessen. Wanneer we het dorp binnenrijden ondervinden we een nerveuze drukte. Inderdaad, het moet marktdag zijn. Overal lopen er zwaarbeladen señoras rond.

Het is niet moeilijk om hier een terras te vinden. We hebben tijd genoeg en we genieten van meer dan één San Miguel. Dit stadje of is het een groot dorp (?) lijkt heel wat religieuze architectuur te bezitten. De kerktoren en het ervoor liggend plein zijn heel mooi. Er is ook een groot klooster en er zijn heel wat kasteelruïnes met vervallen torens.

De vele kleine straatjes doen ons werkelijk de oriëntatie verliezen. We moeten meer dan eens de weg vragen. Nu moeten we richting Riverno de Posadas langs een prachtige nieuwe brug over de Guadalquivir. Iets verder riskeren we het om een klein padje te nemen tussen bloeiende velden met enorm veel klaprozen…..Tot onze grote verwondering komen we langs een nieuw fietspad in Posadas terecht. Voor het eerst sinds lang is het flink klimmen geblazen.

Het is 14 h 00.Vóór we naar onze overnachtingplaats rijden, wensen we eerst te middagmalen. Aan enkele dorpelingen vraag ik, waar we een ménu del dia zouden kunnen krijgen. Een van de señora’s roept een jongeling die ons per fiets gidst tot bij Bar Garcia. In sneltempo wordt ons een eenvoudig maar smakelijk maal opgediend.

De patroon is heel nieuwsgierig en wil weten wat we hier uitspoken. Wanneer we vertellen waar we naar toe moeten, komt hij mee met ons om de juiste weg te wijzen. We moeten onder het spoor door richting de A-431 de grote baan naar Cordoba. Het is op de trappers lopen maar onder de viaduct moeten we nog veel steiler klimmen. Buiten adem moeten we elkaar opwachten.

Wie had dat nu verwacht zeg, juist na ons middagmaal. Vervolgens moeten we langs slingerend wegen nog hoger en enkele boerderijen voorbij. Rechts van de weg zien we plots een bordje “ Finca El Junca” hoera we zijn er. Met veel zwier rijden we tot aan het terras van de B&B.

Marian en Jan weten hoe ze fel zwetende en hijgende gasten moeten ontvangen. We moeten plaats nemen op het schaduwrijke terras en krijgen onmiddellijk een frisdrankje, zalig. Het gastgezin beheert al 3 jaar deze finca. De gewezen boerderij wordt omringd door graanakkers en landhuizen.

De finca is verbouwd tot een vakantiewoning met 6 gastenkamers. Rondom is er een verzorgde tuin en een groot zwembad van +/- 6 op 17m. We krijgen twee ruime kamers en er zijn nog 2 op de gang gelegen badkamers. Douchen zullen we maar in het zwembad doen zeker!

Heel vlug willen we in het water. Het is snikheet en daarna zullen we, het wordt een gewoonte, een siësta nemen onder hiertoe uitnodigende parasols. We haasten ons en een na een nemen we een lekkere duik in het zalige water. Jan is een heel attente gastheer en komt regelmatig een babbeltje slaan en iets drinken. Zo weten we dat hij ook fietser is en regelmatig per koersfiets de achterliggende bergen in trekt.

Om 20 h 00 kunnen we samen met de andere gasten genieten van de kookkunsten van het gastgezin. Het wordt een gezellige boel met die praatgrage Hollanders. Er zijn 2 stellen jongeren en een minder jong paar. Iedereen wil onze belevenissen horen. Na de lekkere maaltijd worden we echt verrast.

Jan stelt een van de jongeren voor als Claudio Benito, een virtuoze gitarist.

Hij brengt ons echte Flamenco muziek van Paco de Peña. We worden er stil van. Iets om nooit te vergeten. We moeten het alle vier volmondig toegeven: Claudio Benito is een van de zeldzame talenten die deze ongelofelijk mooie, typische muziek beheerst als geen andere. Een genot om naar te luisteren op zo’n gezellige warme avond.

We blijven nog lang nagenieten en nemen meer dan één glaasje Vino tinto.

Hugo kan zijn hart ophalen, het minder jonge paar zijn echte vogelspotters.

Blijkbaar hebben ze in de Doñana moerasgebieden van de Guadalquivirdelta gewandeld.

Ze vertellen met veel enthousiasme over hun belevenissen, we hangen aan hun lippen. Ze hebben diverse moerasvogels kunnen observeren waaronder verschillende reigersoorten, eenden, en een mysterieuze soort koet. Ze geraken maar niet uitgepraat over hun natuurreis daar. Spijtig, het wordt heel laat en het gezelschap is moe, hoog tijd om onze bedjes op te zoeken….

Slaapwel iedereen.

Start : Lora del Rio 10h00

Aankomst: Posadas 15h00

Afstand :    58km

Cumul: 413km

Weer:         Stralende zon zeer warm 34°C

Verblijf: Finca El Juncal Ctra. Villaviciosa 14730 - Posadas      
 Jan en Marian

www.fincaeljuncal.com

reservations@fincaeljuncal.com

10-12-2010 om 14:29 geschreven door Via de la Plata