In de gevangenis van Dendermonde is een sleutel van een belangrijke
veiligheidszone van de sleutelbos gehaald en vermoedelijk aan een
gedetineerde verkocht. Het incident speelde zich af in de nacht van 13
op 14 juli maar raakte nu pas bekend. Dat meldt Gazet Van Antwerpen. Er
loopt een gerechtelijk onderzoek en de sloten zijn ondertussen
vervangen, zegt het gevangeniswezen.
Laurent Sempot, de
woordvoerder van het gevangeniswezen, bevestigt aan Gazet van Antwerpen
dat er een sleutel verdwenen is. "We weten nog altijd niet hoe dat is
gebeurd", aldus Sempot, die er aan toevoegt dat de deuren in de
veiligheidszone ondertussen vervangen zijn. "Er is dus geen
veiligheidsrisico", maakt hij zich sterk.
Bij de cipiers zit de
schrik er echter goed in. "Veel collega's vertrouwen elkaar niet meer",
getuigt een van hen anoniem. "Iedereen viseert iedereen nu. Het
vertrouwen is helemaal weg." De cipiers gaan er immers vanuit dat één
van hun collega's de sleutel heeft doen verdwijnen. Volgens de anonieme
getuige circuleren er bedragen van 2.000 tot zelfs 50.000 euro.
Hoofdtransplantaties zouden in de nabije toekomst wel eens de wereld van film en fictie kunnen verlaten. Volgens toonaangevend chirurg Sergio Canavero beschikken we namelijk over de technologie om een mensenhoofd op een donorlichaam te plaatsen. De ingreep zou 36 uur in beslag nemen en de handen van honderd chirurgen vereisen.
Tot op vandaag werden hoofdtransplanties enkel uitgevoerd op apen, maar recente technologische doorbraken zouden de ingreep ook mogelijk maken bij mensen. Chirurgen zijn nu namelijk in staat om ruggenmerg opnieuw te verbinden. Dokter Sergio Canavero van de Turijnse Advanced Neuromodulation Group schat dat de operatie 36 uur zou duren, honderd chirurgen zou vereisen en ruim tien miljoen euro zou kosten.
Frankenstein achterna In 1970 transplanteerde neurochirurg Robert White voor het eerst het hoofd van een resusaapje op het lichaam van een soortgenoot. In 2001 volgde in de VS een gelijkwaardig experiment. De aap kon ruiken, zijn ogen openen en eten proeven, maar bleef verlamd achter omdat White en zijn opvolgers niet in staat waren een nieuwe verbinding met het ruggenmerg te maken. Het dier stierf dan ook enkele uren na de operatie.
Door nieuwe ontdekkingen in het onderzoek naar cellen en zenuwen zijn wetenschappers nu wel in staat het ruggenmerg te herverbinden, wat volgens Canavero betekent dat er niet langer een barrière is voor transplanteren van menselijke hoofden.
Hoofdtransplantatie Bij dergelijke ingrepen worden beide patiënten verdoofd. Het hoofd dat getransplanteerd dient te worden ondergaat een afkoelproces tot 12 à 15°C. Vanaf dat moment hebben chirurgen één uur de tijd om beide hoofden te verwijderen en het transplantatiehoofd opnieuw te verbinden met het circulatiesysteem van het donorlichaam. De hersenen kunnen namelijk maximaal één uur zonder een evenwichtige stroom van bloed en zuurstof.
Het ruggenmerg moet afgesneden worden met een scherpe scalpel en mechanisch verbonden met het andere lijf. 'Deze zuivere incisie is de sleutel tot ruggenmergfusie', stelt Canavero. Tijdens het hele gebeuren moet het donorlichaam bovendien afgekoeld en in totale hartstilstand gehouden worden. Eens het hoofd stevig vasthangt, mag men het hart opnieuw herstarten.
Filosofische discussie
Het transplanteren van een hoofd opent natuurlijk een filosofische discussie. Een steenrijke miljardair kan zich misschien in de verre toekomst een lichaam aanschaffen van een arme afrikaan. Misschien ontstaat er wel een zwarte markt of een twee markt zoals bij de organenhandel. En net zoals bij de organenhandel is het best mogelijk dat men op termijn mensen moedwillig hersendood maakt om dan het lichaam te verkopen aan een mysterieuze geldschieter. We hebben alles nog niet gezien. En het geheel heeft iets beangstigend...
Een Iraanse wetenschapper beweert een tijdmachine te hebben uitgevonden waarmee hij de toekomst kan voorspellen. Ali Razeghi heeft de 'Aryayek Tijdreismachine' geregistreerd bij het door de Iraanse staat geleide Centrum voor Strategische Uitvindingen, meldt The Telegraph.
De 27-jarige Razeghi vertelt persagentschap Fars dat hij al tien jaar werkt aan het project, dat toch iets minder spectaculair lijkt dan de naam doet vermoeden. 'Mijn uitvinding neemt je niet mee naar de toekomst, maar brengt de toekomst naar jou', luidt het. De vorser zegt dat de machine algoritmes gebruikt om de toekomst van welk individu dan ook te voorspellen, vijf tot acht jaar vooruit én met 98 procent nauwkeurigheid. Een aanraking is voldoende om je toekomst netjes afgedrukt te krijgen.
Regering The Telegraph meldt dat de man de directeur is van het Iraanse Centrum voor Strategische Uitvindingen en dat de 'serie-uitvinder' nog 179 andere uitvindingen op zijn naam heeft staan. Razeghi stelt dat zijn toestel de regering kan helpen militaire conflicten te voorspellen, maar ook om geld- en oliekoersen al op voorhand te weten.
Kritiek De man krijgt kritiek, maar blijkbaar niet omdat zijn apparaat een lege doos zou zijn. Nee, de uitvinder krijgt van familie en vrienden het verwijt dat hij voor god zou willen spelen. 'Dit project is helemaal niet tegen onze religieuze waarden', verweert Razeghi zich. 'De Amerikanen proberen deze uitvinding ook te verwezenlijken door miljoenen dollars uit te geven, terwijl ik er al in geslaagd ben voor een fractie van dat bedrag,' pocht hij.
Als we de redenering van seksuologe Tracey Cox volgen, is af en toe vrijen tegen je zin de normaalste zaak ter wereld binnen een vaste, monogame relatie. Ze ziet 'duty sex' (een verplicht nummertje) dan ook als één van de dingen die we elkaar beloven als we gaan samenwonen of trouwen.
'In deze politiek correcte wereld is suggereren dat je seks hebt omdat alleen je partner dat wil zonder twijfel beledigend. De 'je moet nooit iets doen dat je niet wil doen'-filosofie is populair, maar wees eens eerlijk: wie in een langdurge, monogame relatie zit, moet leren accepteren dat je soms seks zal hebben tegen zin. Het argument hiervoor zou gewoon moeten zijn dat jij je partner graag ziet, waarde hecht aan de band en hem of haar seksueel gelukkig wil maken, en dat, omdat je weet dat je hetzelfde kan verwachten", stelt Tracey Cox.
Duty sex Even voor alle duidelijkheid: onder 'duty sex' verstaan we niet: ja zeggen, met je ogen rollen, je lippen op elkaar knijpen en neerliggen als een kadaver met een stiekeme blik op je polshorloge. De daad hoort nog altijd met de nodige elegantie te gebeuren, anders heeft het geen zin. Het punt is dat je die stoute blik in je partners ogen ziet en - tegen de natuur van het moment in - ingaat op zijn of haar wens. Je boek zal niet weglopen, maar de ogen van je partner kunnen op termijn wel uitdoven als ze steevast genegeerd worden.
Seksleven Wie zich nu op zijn tenen getrapt voelt, moet even het volgende overpeinzen: We zeggen misschien niet letterlijk 'om elkaar lief te hebben, te eren en te bevredigen' wanneer we beslissen om oud en grijs te worden samen, maar tegemoetkomen aan elkaars lusten hoort er nu eenmaal bij.
'Je belooft elkaars seksuele noden op een regelmatige, redelijke manier te bevredigen. Als een van beide beslist van daarmee te stoppen, is dat dan eigenlijk wel fair?', vraagt Cox zich af. Overgave Allemaal goed en wel, maar hoe verzamel je voldoende overgave wanneer seks ongeveer zo aantrekkelijk voelt als strijken van een flinke berg was? Volgens Cox kan je motivatie vinden in de gedachte dat je jouw partner gelukkig gaat maken. Heel wat onderzoeken hebben bovendien al aangetoond dat pogingen ondernemen om zin te krijgen in seks hun vruchten afwerpen.
Lust is niet de enige drijfveer voor seks. Liefde, gulheid, rechtvaardigheid en de wil om elkaar gelukkig te maken, zijn dat ook. Wie echter permanent moet toegeven aan of teren op 'duty sex', heeft een probleem. Uit studies blijkt dat koppels die hun seksleven als zeer bevredigend zien, ongeveer 20 tot 25 procent van de vrijpartijen doen om hun partner te plezieren, en niet zozeer zichzelf.
Door ons drukke leventje kunnen we vaak maar moeilijk tijd vrij maken voor een potje seks. Er zijn dan ook maar weinig mensen die iedere dag aan hun trekken komen: amper zes procent om precies te zijn. Daarmee zijn we een stuk minder actief dan onze zuiderburen, waarvan bijna 14 procent iedere dag van bil gaat. Dat blijkt uit onderzoek van een wereldwijde datingsite.
5,8 procent van de Nederlanders zegt iedere dag met iemand de lakens te delen. Dat is een relatief laag percentage als je het vergelijkt met bijvoorbeeld Brazilië, waar 22,2 procent wel in is voor een dagelijks spannend avontuurtje. Ook onze zuiderburen zijn een stuk actiever in bed dan wij: maar liefst 13,6 procent van de Belgen heeft elke dag seks.
Ons kikkerlandje neemt in de internationale ranglijst de een-na-laatste plek in. Hekkensluiter van deze ranglijst is Duitsland met amper vijf procent.
'In Nederland hebben we niet zo veel seks als in andere landen - zeker als je het vergelijkt met bijvoorbeeld België. Het verklaart misschien wel waarom er een relatief groot deel van de Nederlanders ontevreden is met hun seksleven', zegt Annemieke van Baal, woordvoerder van de datingsite.
Ontevreden Zo zegt bijna de helft (46 procent) van de mannen 'niet zo' of 'helemaal niet' tevreden te zijn. Bij vrouwen is dit meer dan een derde (35 procent). Hierin is een belangrijk onderscheid te maken tussen mensen die wonen in een grote stad, of in een kleinere stad of dorp. Maar liefst zestig procent van de Nederlandse mannen die in een kleinere stad of dorp woont, is ontevreden met zijn seksleven. Daarentegen zegt ook 36,7 procent van de vrouwen in de grote stad ontevreden te zijn met wat ze op seksgebied beleven.
Jaar lang zonder Dat veel mensen ontevreden zijn met hun seksleven kan sterk afhangen van de frequentie, want een op de vijf Nederlanders zit al langer dan een jaar zonder seks. Opvallend is dat een groot deel hiervan mensen zonder baan zijn. Het meest gangbaar lijkt een vrijpartij van één keer per week (40 procent).
De huidige generatie 50-plussers heeft alles behalve een uitgeblust seksleven. Ouderen hebben liever seks dan appeltaart, een ritje in een Porsche of een avondje Studio Sport. Dat blijkt uit een enquête van Plus Magazine.
Het maandblad legde bijna 750 lezers vragen over hun seksleven voor. Ruim tweederde van de ondervraagden blijkt plezier te hebben in seks. Dat resulteert in een meerderheid van ruim 60 procent die 'het' een paar keer per maand, of vaker, doet. Verschil tussen vijftigers en zeventigers is er nauwelijks.
'Zeventigers hebben er eerder nog meer lol in,' weet redacteur Lenny Langerveld van Plus Magazine. 'Naarmate mensen ouder worden, krijgen ze meer met verlies en andere ellendige dingen te maken. Wat is het dan heerlijk dat je seksleven overeind blijft. Seks kost niks en je kunt erbij liggen, haha.'
Seksuoloog Peter Luesink ziet dat de ouderen van nu ervoor knokken om hun seksleven zo lang mogelijk bruisend te houden. 'De huidige generatie zestigers en zeventigers heeft de seksuele revolutie van de jaren '60 meegekregen. Ze behoren tot de eerste generatie die op grotere schaal ontdekt dat seks plezierig kan zijn. Dat willen ze niet opgeven,' zegt Leusink.
Het doel van seks wijzigt enigszins op latere leeftijd. Lust en opwinding verschuiven wat naar de achtergrond. Seks draait meer om intimiteit en bevestiging van de relatie. En dat betekent zeker niet dat het minder leuk wordt: de meerderheid van de ondervraagden vindt juist dat de hogere leeftijd voordelen biedt. 50-plussers voelen minder schaamte dan voorheen, ze zijn zekerder van hun lichaam en weten beter wat ze willen.
De 'Stimulus Pack' is geen economisch 'instrument', bedoeld om de economie uit het slop te trekken. Nee, het is een doos met condooms waarop president Obama bemoedigend zijn duimen in de lucht steekt. Het is de eerste keer dat aan de zijkant van een door de FDA goedgekeurde condoom een afbeelding in kleur pronkt.
Raak je opgewonden van macht? Dan is deze Obama-condoom misschien wel iets voor jou. Wie dacht dat dit de meest bizarre bescherming ooit is, heeft het mis. Zo heb je bijvoorbeeld ook rubbertjes met vleessmaak, voorzien van slogans als: 'Leg wat vlees op je vlees'.
Bang in het donker? Dan kan je altijd kiezen voor een 'glow in the dark'-condoom. Op Condomania krijg je zelfs de kans om voor 99 dollar een foto en slogan naar keuze te laten drukken op condooms die bovendien voldoen aan de eisen van Volksgezondheid.
Humor Onderzoek heeft aangetoond dat deze veilige en tegelijkertijd grappige condooms een effectieve manier zijn om een bloedserieus onderwerp te benaderen. Iets wat hoognodig is, trouwens. Uit cijfers van de VN blijkt namelijk dat wereldwijd amper vijf procent van alle mannen effectief condooms draagt, iets dat pijnlijk bijdraagt tot de 2,5 miljoen nieuwe hiv-besmettingen elk jaar.
In Brazilië is een voetbalwedstrijd op gruwelijke wijze uit de hand gelopen. Volgens berichten uit het gastland voor het WK van volgend jaar, ontspoorde een amateurduel volledig nadat de dienstdoende scheidsrechter een speler doodstak. De arbiter moest het daarna ook ontgelden. Hij werd door de op hol geslagen toeschouwers gelyncht en in stukken gesneden.
De jonge scheidsrechter Otávio Jordão da Silva (20) kreeg het tijdens het duel aan de stok met een van de voetballers. De speler weigerde het veld na een rode kaart te verlaten en trapte de arbiter. Die had echter een mes bij zich, waarmee hij de 30-jarige voetballer neerstak.
De broer van de speler en enkele andere familieleden en vrienden sloegen de scheidsrechter daarop dood en sneden zijn lichaam in stukken. Het hoofd van de leidsman werd op een houten stok gespietst.
Het incident, dat zich afspeelde in het dorpje Centro do Meio van de deelstaat Maranhão, vond afgelopen weekend plaats, maar werd vandaag pas bekend.
Valter Costa, woordvoerder van de Braziliaanse politie, verklaarde dat 'de ene misdaad nooit een andere misdaad goed kan praten'. Hij liet weten dat er een persoon is aangehouden, het zou gaan om de broer van de doodgestoken speler. De politie is nog op zoek naar twee andere verdachten.
Onaantrekkelijke mensen lopen op de werkvloer tegen meer problemen aan. Ze zijn bijvoorbeeld vaker het mikpunt van spot, zo blijkt uit een onderzoek van Michigan State University.
De onderzoekers bestudeerden 114 werknemers van een Amerikaanse gezondheidsinstelling. Hen werd gevraagd hoe vaak ze het slachtoffer waren van vervelend gedrag van collega's. Bijvoorbeeld pesterijen, pijnlijke opmerkingen, onbeschoft gedrag en bespot worden. Vervolgens beoordeelden willekeurige vreemden foto's van deze 114 medewerkers.
Werknemers die als onaantrekkelijk werd beoordeeld, bleken veel wreder behandeld te worden dan knappere medewerkers, ook als de onderzoekers rekening hielden met andere factoren, zoals leeftijd, geslacht en het aantal jaren dat de werknemers al bij de instelling werkten.
Persoonlijkheid Gelukkig telt niet alleen het uiterlijk, maar ook je persoonlijkheid mee. De onderzoekers beoordeelden namelijk ook hoe aardig de medewerkers waren, op basis van enquêtes die hun partners en vrienden invulden. Onaardige collega's bleken net als onaantrekkelijke werknemers minder goed behandeld te worden.
Foto'sHet merkwaardige verhaal van Dale Irby begint in 1973. Deze turnleraar uit Dallas, Texas, poseerde tot zijn grote schaamte twee jaar na elkaar voor het schooljaarboek met dezelfde kleren aan. Zijn vrouw Cathy daagde hem uit om dit het volgende jaar wederom te doen. Wat geschiedde.
En zo komt het dat meester Irby, bij wijze van grap, gedurende 40 jaar met hetzelfde beige hemdje en dezelfde bruine sweater met v-hals werd vastgelegd in het jaarboek. Aan deze opmerkelijke reeks is nu een einde gekomen want de man is vorige maand met pensioen gegaan.
De 43-jarige Antonio Lopez Chaj heeft maandag in Amerika een schadevergoeding van 58 miljoen dollar toegewezen gekregen. De schilder uit Californië is door een uitsmijter met een knuppel zo hard op zijn hoofd geslagen dat bijna een derde van zijn schedel verwijderd moest worden. Ook heeft hij hersenschade. Het beveiligingsbedrijf moet hem betalen.
Het is volgens The Sun een van de grootste schadevergoedingen die in Californië ooit aan een persoon is toegekend.
Chaj betrad, ondersteund door zijn broer en in de aanwezigheid van andere familieleden de rechtszaal. Toen hij zijn petje afzette klonken er in de zaal geluiden van afschuw. Advocaat Federico Sayre zei: 'Zijn schedel is als een taart waaruit een kwart is weggesneden.'
Caféruzie De schilder werd op 20 april 2010 aangevallen in een café in Wilshire, Los Angeles. Daar probeerde hij een ruzie te stoppen tussen het barpersoneel en twee van zijn vrienden. Hij werd met een knuppel op zijn hoofd geslagen. Ook werd hij meerdere malen geschopt en met zijn hoofd tegen de grond gegooid. Volgens advocaten was de uitsmijter niet gekwalificeerd en had hij helemaal niet in die hoedanigheid mogen werken. De uitsmijter en caféhouder zijn spoorloos verdwenen.
'Chaj kan niet meer praten' Sayre: 'In het ziekenhuis hebben ze het leven van Chaj kunnen redden, maar hij heeft blijvende schade aan zijn hersenen opgelopen. Hij kan niet praten en heeft 24 uur per dag zorg nodig.'
Het hing al enige tijd in de lucht, maar nu is het officieel: Koning Albert doet troonsafstand op 21 juli 2013. Ik kan begrijpen dat iemand van 80 jaar oud niet langer in de spotlights wenst te staan. Elke mens heeft recht op een pensioen, zelfs de Koning. Maar het is in ons land wel zeer ongebruikelijk dat een Koning troonsafstand doet.
Zou de hetse met zijn natuurlijke dochter Delphine Boël er voor iets tussen zitten? Want de moeder van Delphine dreigt heel wat persoonlijke brieven in de Rechtbank (en dus ook in de media) te brengen. Wellicht staan Albert nog rusteloze nachten te wachten.
Persoonlijk had ik niet verwacht dat onze Koning voor de verkiezingen van volgend jaar zou aftreden. Zeker met de NVA-druk zal het een zware dobber worden voor zijn opvolger kroonprins Filip. Sorry maar prins Filip is en blijft een stijve hark. Het blijft maar de vraag of Filip nog stijver zal worden als koning der Belgen. Want het is toch een triestige figuur, hé?
Toen Mathilde aan ons werd voorgesteld meer dan 15 jaar geleden zag ik een mooie frisse verschijning. Maar het lijkt wel of prins Filip haar ook besmet heeft. De tandpastaglimlach is gebleven, maar het frisse is vervangen door het stijve van prins Filip.
Daar waar Koning Albert beschikte over een menselijke persoonlijkheid, met menselijke fouten is dat bij Filip niet het geval. Filip is zo stijf dat hij meteen kan gaan staan in het wassebeeldmuseum van Madame Tussaut.
Ik vrees voor de man dat samen met hem het Koningshuis zal verdwijnen in dit land. En zo zal er misschien binnen 20 jaar een film worden gedraaid met de titel "The Lost King";-)
17u20
− Bron: Belga- DM
Troonsafstand
Voor de juridische afwikkeling van de mogelijke troonsafstand van koning
Albert en de eedaflegging van zijn opvolger zal het voorbeeld uit 1950
(bij de troonsafstand van Leopold III) worden gevolgd. Dat is te horen
bij professor Gunter Maes, specialist publiekrecht aan de KU Leuven.
Een procedure voor troonsafstand is niet voorzien in de Belgische
grondwet. Men ging er in 1830 van uit dat de koning zou blijven regeren
tot op het moment van zijn overlijden.
Positie onhoudbaar
In 1950 deed koning Leopold III echter al eens troonsafstand. Zijn
positie was onhoudbaar geworden door zijn houding tijdens de bezetting,
waardoor de regering na afloop van de Tweede Wereldoorlog een regent
aanstelde als tijdelijk staatshoofd. Vijf jaar later besloot Leopold
III, na een referendum en na zware politiek druk, de fakkel door te
geven aan zijn zoon Boudewijn.
Formele akte
Die procedure zal nu wellicht opnieuw worden gevolgd. "Koning Albert
moet een formele akte opstellen waarin hij verklaart vrijwillig afstand
te doen van de troon", zegt professor Maes. "De regering moet die
tegentekenen."
Dezelfde dag Daarna gaat het
land in een toestand vergelijkbaar met die waarbij de koning zou zijn
overleden. Een 'raad van de vergaderde ministers' oefent de bevoegdheden
van de koning uit, tot de nieuwe koning de eed aflegt voor de verenigde
kamers van het federaal parlement. "De elegantste oplossing zou erin
bestaan de troonsafstand en de eedaflegging op dezelfde dag te
organiseren", zegt Maes.
Onschendbaarheid?
De vraag is ook wat daarna met de onschendbaarheid van Albert II
gebeurt, onder meer belangrijk in de zaak Delphine Boël. "In principe
geldt die onschendbaarheid enkel voor een regerende vorst", is Maes
duidelijk.
Dotatie De omvang van de dotatie
van de koning kan overigens enkel worden aangepast bij een troonswissel,
om te vermijden dat het parlement het staatshoofd onder druk zou kunnen
zetten tijdens zijn regeerperiode. Die van de andere leden van de
koninklijke familie kunnen ook tussentijds worden aangepast.
Overgangssituatie
Pas vorige maand raakten de acht partijen die een akkoord sloten over
de staatshervorming het eens over een hervorming van de dotaties aan de
koninklijke familie. Dat akkoord, dat nog groen licht in het parlement
moet krijgen, houdt in dat de broers en zussen van de troonopvolger in
de toekomst geen recht meer zullen hebben op een dotatie. Wel is een
overgangssituatie voorzien voor prinses Astrid en prins Laurent.
Heisa Fabiola
Nadien is de dotatie enkel nog weggelegd voor de vermoedelijke
troonopvolger, de weduw(enaar) van de overleden vorst of van de
troonopvolger, de koning die vroegtijdig zijn functies neerlegt en zijn
overlevende echtgeno(o)t(e). Na de heisa rond de stichting van koningin
Fabiola werd haar dotatie al teruggebracht tot twee derde van de dotatie
aan de kroonprins. Dat werd in het akkoord van juni ook de regel voor
de weduwe(naar) van de koning, al zal het bedrag na tien jaar dalen tot
de helft van de dotatie van de kroonprins.
Twee delen
Voortaan bestaat de dotatie uit twee delen: één deel "vergoeding" en
een deel "werkings- en personeelskosten". Op de vergoeding moet de leden
van de koninklijke familie personenbelasting betalen. Ook dienen ze BTW
en accijnzen te betalen. Rekening houdend met die belastingheffingen
zullen de dotaties dus dalen. Het Rekenhof zal ook controle uitoefenen
op het deel werkings- en personeelskosten. Ook over de rol van de koning
gingen de voorbije maanden stemmen op om die tegen het licht te houden.
Die discussie maakt evenwel geen deel uit van het institutioneel
akkoord.
Het Belgisch Migratiebeleid: Een fantastisch verhaal
WIN FOR LIFE !
Vandaag hoorde ik van een burger weer een mooi verhaal over ons Belgisch migratiebeleid. Een Afrikaans student studeerde te Brussel aan de Universiteit. Na zijn diploma bleef hij een aantal jaar hier werken. Plots kreeg hij een brief waarin stond dat hij zijn vrouw en kinderen mocht laten overkomen naar België. De Afrikaan gaat naar de overheidsinstelling met de mededeling dat hij geen vrouw en kinderen heeft om te laten overkomen vanuit Afrika. Waarop de ambtenaar hem meedeelt: Heb je dan geen vader en moeder om te laten overkomen naar België? Neen zegt de Afrikaan, mijn vader is overleden en mijn moeder woont graag in haar Afrikaans dorp waar ze 20 euro per maand pensioen ontvangt, hetgeen voldoende is voor haar maandelijkse uitgaven. De ambtenaar stelt hem voor toch in overweging te nemen om zijn moeder te laten overkomen. De Afrikaan contacteert zijn moeder en die bevestigt hem dat ze liefst in haar land wil blijven en niet geïnteresseerd is om naar België te komen wonen. De Afrikaan ligt de Belgische overheid in en die zegt hem: "Niets aan te doen, maar weet je dat jouw moeder wel recht heeft op 400 euro per maand omdat ze in haar land wil blijven." Dat voorstel kon hij natuurlijk niet afslaan. En sinds enkele maanden ontvangt de moeder van deze Afrikaan maandelijks 400 euro, hetgeen overeenkomt met 20 keren haar pensioen! En dat allemaal omdat haar zoon in België enkele jaren is blijven plakken na zijn studies!
Doe zo voort Belgische regering zou ik zeggen! U bent bezig onze welvaart aan het uitdelen aan mensen die er niets voor gedaan hebben en die niets bijdragen aan de vooruitgang van dit land!
BIJ
MACHTIGING VAN DE BELGISCHE REGEERING BEPALEN WIJ, IN HET BELANG VAN DE
GEORDENDE EN RECHTVAARDIGE VERDEELING VAN HET KAPITAAL ALS VOLGT:
1.ALLE
RIJKSBURGERS MET MEER DAN EEN EIGENDOM DIENEN IN DE TOEKOMST ZICHTBAAR DE
BLAUWE STER TE DRAGEN
2.ERNSTIG EN MET NADRUK WORDT AANGERADEN
DEZE STER NIET ALLEEN OP JAS EN OVERJAS TE BEVESTIGEN, MAAR OOK OP
HET JAPON OF DE COLBERT TE BEVESTIGEN, OPDAT ZIJ ZICHTBAAR IS WANNEER DE JAS OF
OVERJAS OPEN IS.
3.DE RIJKSBURGERS ZIJN GEHOUDEN DEZE
BEPALINGEN IN ACHT TE NEMEN. ELK VERGRIJP VAN DEZE BEPALING ZAL WORDEN GESTRAFT
MET EEN VERPLICHTE DEPORTATIE NAAR HET FORT VAN BREENDONK
In haar zoektocht naar miljoenen voor de begroting, heeft de
regering-Di Rupo de Belgen met meer dan één woning in het vizier. Dat
heeft de redactie gisteravond vernomen uit goede bron.
Op de tafel van de onderhandelingen, die deze namiddag hervatten, ligt
een voorstel om de federale belasting op huuropbrengsten met 10% te
verhogen. De maatregel moet dit jaar nog zo'n 25 miljoen euro in het
laatje brengen, maar is nog voer voor stevige discussie. "En zolang er
geen akkoord is over alles, kunnen alle pistes nog sneuvelen", klinkt
het binnen de regering.
Ook het systeem van de dienstencheques,
dat uit zijn voegen barst, ligt op tafel. Ofwel wordt de cheque een
halve euro duurder, ofwel wordt de fiscale aftrek beperkt. Wat intussen
wel zo goed als vast staat, is dat autorijden en een glas drinken een
stuk duurder worden. De regering hoopt daarmee dit jaar nog zo'n 100
miljoen euro op te halen en volgend jaar meer dan 400, al worden die
bedragen nog aangevochten. Premier Di Rupo hoopt tegen zondag het
begrotingswerk klaar te hebben, maar heeft nog zware discussies te
beslechten. De liberalen eisen meer besparingen, maar Joëlle Milquet
(cdH) wil niet inleveren op politie en brandweer.
Uiteindelijk leiden al de maatregelen van de regering Di Rupo I tot een situatie waarbij de werkende bevolking evenveel krijgt als de niet-werkende bevolking. De opeenvolgende socialistische regeringen hebben gedurende meer dan 10 jaar de staatsgrenzen open gezet voor al het gespuis van over heel de wereld. Het kleine landje België kan dat natuurlijk niet trekken. En daarom zitten we in dit land momenteel met de hoogste belastingdruk van heel de wereld. Maar voor de regering Di Rupo kan de druk nog steeds wat worden opgevoerd. Langs alle kanten wordt de werkende bevolking extra belast. Denken we maar aan de jaloezietaks op bedrijfswagens, 21% BTW op bouwgronden, 25% roerende voorheffing op spaargelden en nu natuurlijk heeft men de eigendommen in het vizier. Een weinig geschoolde politica als Freya Vandenbossche spreekt al jaren over "huisjesmelkers" als ze het over mensen met eigendom heeft. Reeds jaren is men deze categorie van mensen aan het pesten; De belachelijke wetgeving ivm energiewaardes, de linkse huurwetgeving, de verplichte registratie van huurcontracten en nu gaat men regelrecht op de huurgelden zelf af.
De Belgische staat is een GROTE DIEF die steelt van mensen die hard werken. Mensen met geld worden in dit land behandeld net zoals de JODEN IN NAZI-DUITSLAND. Mensen met geld moeten boeten voor fouten die anderen gemaakt hebben. Onze politici zijn een blaam voor dit land en verdienen te worden berecht. Elio Di Rupo en zijn regering is een schande voor een Westerse democratie! Soms denk ik dat we hier in een Apenland leven zoals in Congo of Rwanda. Want zeg nu eerlijk, de apen die ons besturen zijn een belediging voor de diersoort waar ze deel van uitmaken.
Een hopeloze tandarts in geldnood sneed een vinger af en verzon een
verhaal over een overval. De Duitser wou zo een aanzienlijk bedrag
opstrijken van de beroepsverzekeraar. De man viel door de mand en werd
veroordeeld tot een jaar voorwaardelijk. Het geld heeft hij niet
gekregen en zijn vinger is hij kwijt.
De tandarts uit het plaatsje Fichtenwalde in de deelstaat Brandenburg
zat krap bij kas. Hij vond er niets beter op dan een vinger af te
snijden en een verhaal te verzinnen. Hij contacteerde zijn verzekeraar
met de melding dat hij het slachtoffer geworden was van een brutale
overval en dat hij daarbij een vinger kwijtgeraakt was. Hij kon dus niet
langer werken en zou, zo dacht hij, aanspraak kunnen maken op een fikse
vergoeding wegens arbeidsongeschiktheid. De 43-jarige hoopte volgens de
krant Süddeutsche Zeitung op een paar honderdduizend euro.
Zijn
verhaal pakte niet en hij mocht het gaan uitleggen aan de rechter op
beschuldiging van fraude. De man verklaarde dat hij in zijn praktijk het
slachtoffer geworden was van een brutale overval. Twee mannen drongen
's nachts zijn kabinet binnen en eisten geld en goud. Toen hij de
overvallers duidelijk maakte dat hij geen waardevolle spullen in huis
had, sneden de daders zijn linkerwijsvinger af. De tandarts verklaarde
nog dat hij zichzelf de eerste hulp toediende en daarna om hulp belde.
De
politie kon de daders echter nooit opsporen en ook het stuk vinger werd
nooit teruggevonden. Bovendien legde de man volgens de politie
tegenstrijdige verklaringen af. Hij zei nog voor de rechter dat hij
helemaal niet de bedoeling had om aan zelfverminking te doen maar zijn
woorden maakten geen indruk. De Duitser kon volgens de krant 600.000
euro opstrijken van de verzekering als zijn arbeidsongeschiktheid
verklaard zou worden. Hij maakte ook aanspraak op 250.000 euro extra
indien hij kon bewijzen dat hij wel degelijk het slachtoffer geworden
was van een overval. "Dokters en tandartsen verliezen vaker een vinger
dan andere mensen", aldus de woordvoerder van de Duitse vereniging van
verzekeraars. Ze kunnen daarom rekenen op een hogere vergoeding bij
verlies van een lichaamsdeel.
De reputatie van luchtvaartmaatschappij United Airlines krijgt een
nieuwe deuk doordat personeel onlangs vergat genoeg toiletpapier mee te
nemen op een vlucht van San Francisco naar Londen.
Het euvel kwam pas aan het licht toen vlucht 931 al onderweg was. Niet
dat er kranten moesten bovengehaald worden: het personeel vond nog
genoeg cocktailservetten om de nood te lenigen.
United heeft
zijn excuses aangeboden. De maatschappij zegt dat stoppen om het papier
aan te vullen vertraging zou veroorzaakt hebben, met gemiste
aansluitingen tot gevolg.
Het incident is een nieuwe tegenslag
voor de maatschappij, die onlangs helemaal onderaan eindigde bij een
Amerikaanse enquête over de beste luchtvaartmaatschappijen.
Je hebt in ons kleine landje mensen die naast hun schoenen lopen. Onze gemeenschap telt amper 6 miljoen zielen, maar toch slagen onze media erin sommige mensen de hemel in te schrijven. En wat erger is, deze mensen beginnen dat dikwijls zelf ook te geloven.
Meestal zijn het dwaze politici die denken dat ze het zijn. Het begint bij pas verkozen gemeenteraadsleden die nog niet door hebben dat ze een klein radertje zijn in een groot machine. Veel volksvertegenwoordigers kunnen hun status niet aan en gaan te buiten aan excessen. Enkele weken geleden zat ik aan tafel met een strontzatte Filip Antheunis (burgemeester van Lokeren en VLD-volksvertegenwoordiger). Zijn tong hing half uit zijn smoel, terwijl hij op de rug klopte van zijn buur alsof het een kleine jongen was. Antheunis wist niet dat zijn buur een gerenommeerd chirurg was uit de regio. Het enige wat hij stomdronken tegen hem zei: "Er is veel werk aan U". Nadien strompelde hij naar huis. (Ik denk zelfs dat hij met de wagen was )
Niet alleen politiekers kunnen hun status niet aan. Ook onze Belgische schoonheden verliezen dikwijls hun pedalen. Ze wanen zich een halfgoddin, terwijl ze internationaal niks te betekenen hebben.Ons volk is in regel een lelijk volk. Kijk eens naar onze vrouwelijke sporters... Onze beroemde missen raken bij wereldwedstrijden nooit door de voorrondes. Zo relatief is hun schoonheid. Hetgeen wij als een beauty omschrijven is doorsnee in vele Europese landen.
Ik heb Veronique De Kock reeds persoonlijk ontmoet. Er lag wel één cm make-up op haar gezicht. OK, ze kwam net van een fotosessie, maar hoeveel natuurlijke schoonheid krijg je nog te zien met al die schmink en photoshop achteraf. Wat mij eveneens opviel was haar smalle taille. Bijna een kindmaatje moet ze hebben. Ik zie dat niet graag. Ik hou van een gezonde vrouw met heupen en vrouwelijke rondingen. Geen dikke koe, maar een normale vrouw. De eisen die de modewereld oplegt zijn onnatuurlijk en wellicht ook ongezond. Men hoort de zotste verhalen over fotomodellen die watjes opeten om niet te verdikken. Vele "schoonheden" lijden aan anorexia.
Wat ik het mooist vind bij een vrouw is haar karakter. Een vrouw die sympathiek is, vind ik duizend keer schoner dan een zogenaamde miss met streken. En daar heeft Veronique De Kock de boot gemist. De media-aandacht is haar naar haar hoofd gestegen. Toen ik haar in het kader van mijn werk ontmoette, was ze maar liefst twee uur te laat. Ik had mijn agenda voor haar moeten aanpassen en dan liet ze mij twee uur stikken. Ze vond het niet nodig zich hiervoor te verontschuldigen omdat ze andere "belangrijke afspraken" had. Echt zielig.
Mijn ontmoeting met haar is ondertussen misschien wel 4 jaar geleden, maar toen dacht ik al dat iemand die hoog klimt ook laag kan vallen.
Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik ook al een Antwerps koppel ontmoette die echt in de wolken over haar waren. Ze toonden mij zelfs het geboortekaartje van Sébastien. Vermoedelijk heeft Veronique ook een zachte lieve kant. Net zoals velen hoop ik dat ze deze kant in de toekomst zal ontwikkelen en tonen. Enkel dat kan haar carrière een nieuwe start geven.
Véronique De Kock beleefde een de horrorweek. De voormalige Miss
België werd ontslagen door Vijf en op het internet regent het giftige
internetreacties op de uitgerangeerde presentatrice. Blij dat we van
dat strekenwijf af zijn, klinkt het in Story.
Heel wat Vlamingen lijken zich te verkneukelen over het ontslag
van Véronique De Kock. Ronduit schokkend!, schrijft Story bij een
uitgebreid overzicht van de snoeiharde internetreacties. Het blad zit
duidelijk in met het lot van De Kock en probeert uit te zoeken waarom de
presentatrice zo veel kritiek krijgt.
Volgens Mediawatcher Wim
Schamp gaat het om pure jaloezie. De mensen die het moeilijk hebben met
Véronique zijn vaak ook diegenen die graag in haar schoenen hadden
willen staan, zegt Schamp, die oproept om onze BVs te koesteren. Hij
heeft ook nog wat goede raad voor De Kock. Ze kan proberen om eens
enkele andere facetten van zichzelf in de verf te zetten. Door een paar
goede doelen te steunen bijvoorbeeld.
De elektriciteitsfactuur dreigt de komende jaren flink duurder te
worden. In de periode 2013-2020 moeten de gezinnen en bedrijven 5,7
miljard euro extra bijdragen voor de steun die via
groenestroomcertificaten aan windparken wordt gegeven. Van die 5,7
miljard euro vloeit 3,5 miljard euro naar de windparken op zee. Dat
berekende studiebureau SIA Partners, schrijven 'De Tijd' en 'L'Echo'.
Dit jaar bedraagt de steun aan de windenergie 350 miljoen euro. Als het
beleid niet verandert, loopt dat in 2020 op tot 1,1 miljard euro. Vorig
jaar groeide het Belgische windpark op het land en in de zee met 28
procent aan tot 1.375 megawatt. Dat komt neer op een derde van de 4.320
megawatt die er tegen 2020 moet zijn om de Europese
groenestroomdoelstellingen te halen.
Op het kabinet van
staatssecretaris voor Energie Melchior Wathelet (cdH) klinkt het dat het
niet te ontkennen valt dat de forse toename van windenergie een
kostprijs heeft. "Windenergie is duurder dan aardgas. Maar we nemen
maatregelen om de kosten onder controle te houden."
De
staatssecretaris werkt aan een plan om de steun aan nieuwe
offshoreparken te verlagen. "Als die een voldoende rendement halen, komt
er geen extra steun", aldus een woordvoerder. "Daarnaast worden
structurele maatregelen genomen om de kosten voor de energie-intensieve
bedrijven te verminderen."
Vlaams minister van Energie Freya Van den
Bossche -bevoegd voor de windmolens in Vlaanderen- was niet bereikbaar
voor commentaar. Dat heeft natuurlijk te maken met haar band met partijgenoot Johan Vande Lanotte. Het is een publiek geheim dat die via een duistere managementvennootschap in Electrawinds participeert. Electrawinds is de maatschappij die voor de kust een windmolenpark heeft geplaatst. Op zich is er niets verkeerd met windmolenparken, maar de subsidies van onze overheid zijn zo hoog dat deze firma's op enkele jaren multimiljonair worden op kosten van de Vlaamse belastingbetaler en dat kan nooit de bedoeling zijn. Natuurlijk dat men deze subsidies een nieuwe naam heeft gegeven. "Groenestroomcertifikaten" klinkt ook veel mooier dan simpelweg subsidies. En zo zie je maar dat socialisten, zolang socialist blijven tot ze er zelf rijk van worden.
Freya Vanden Bossche profileert zich liever als minister die opkomt voor de "kleine man". Huiseigenaars worden steevast door haar huisjesmelker genoemd. Ze heeft al jaren de jacht geopend op mensen met eigendommen. Maar als haar partijgenoot zichzelf rijkelijk bedient met staatssubsidies, dan houdt ze de lippen stijf op elkaar. Zo gaat dat in de politieke wereld.
Als ik aan Luc Van der Kelen denk, krijg ik onmiddellijk een slecht gevoel. Hij is het archetype van de journalist die aan het politiek establishment plakt. In ruil voor wat zijdelingse informatie liet hij zich door hen inpakken. Natuurlijk dat hij trouw was aan liberale filosofie. Maar ook dat was bij hem een zeer rekbaar begrip. En als hij moest kiezen tussen personen en ideologieën, offerde hij graag zijn ideeën op. Hij onderging eveneens de linkse bocht van Verhofstadt, zonder dat hij veel weerwerk bood. En zo kreeg men een soort van pseudojournalistiek, hetgeen naar buiten toe een waas van objectiviteit had, maar volledig gecorrumpeerd was met de machthebbers van dit land.
Schaamteloos was bijvoorbeeld zijn devotie voor logeman Karel De Gucht. Ik verdenk Van der Kelen er overigens van ook een logeman te zijn. Ons kent ons in die wereld. Toen De Gucht meerdere keren in opspraak kwam, sprong Van der Kelen telkens in de bres. Zijn columns leken soms op verkiezingspropaganda van de open VLD of gewoonweg geschreven op het kabinet van één of ander minister.
Vlaanderen zal hem niet missen. Volgende week is hij al vergeten. Waar is toch de tijd van wijlen Louis De Lentdecker? Die man droeg zijn hart op de juiste plaats en was niet verband door de loge en de politiek.
De krant Het Laatste Nieuws heeft gisteravond Luc Van der Kelen (65)
uitgewuifd in stijl. Als politiek journalist en commentator was Van der
Kelen twintig jaar lang niet alleen de pen maar ook het gezicht en de
stem van de krant.
De toppolitici Elio Di Rupo, Guy Verhofstadt, Johan Vande Lanotte,
Herman De Croo en Herman Van Rompuy kwamen gisteren naar zijn
afscheidsfeest. Speciaal voor LVDK had de nieuwsdienst van VTM een
volledige (nep)nieuwsuitzending gemaakt.
Luc Van der Kelen doet
het vanaf nu wat rustiger aan, maar verdwijnt niet uit de krant. Tot
half juli blijft hij elke dag een opinie schrijven, nadien zal hij elke
week op maandag zijn licht laten schijnen over de politiek en de
samenleving.
De volgende dagen zal Van der Kelen
alomtegenwoordig zijn in Het Laatste Nieuws. In de krant van morgen
beschrijft hij hoe het land - zijn België, zijn Vlaanderen - is
veranderd tussen het moment van zijn eerste columns, begin jaren
negentig, en nu.
Van volgende maandag tot vrijdag blikt hij terug
op de vijf premiers die hij van dichtbij heeft meegemaakt: Jean-Luc
Dehaene, Guy Verhofstadt, Yves Leterme, Herman Van Rompuy en Elio Di
Rupo.
)
