Farid le Fou (46) is op vrije voeten. De beruchtste gedetineerde van het land is in alle stilte ontslagen uit het ziekenhuis. Een select clubje kennissen staat hem bij, onder wie een ex-gevangenisdirecteur en een dokterskoppel.
In het grootste geheim heeft Farid Bamouhammad, die eigenlijk een celstraf tot 2026 moet uitzitten, deze week zijn ziekenhuiskamer verlaten in het Brusselse Sint-Pieterziekenhuis. Daar verbleef hij na een hongerstaking van 56 dagen, nadat een rechter in Luik hem tot een vrij man had verklaard. Waar hij naartoe is, blijft een goed bewaard geheim. Hij verblijft alvast niet bij familie, zoals eerder was gemeld. De gangster zit bij een kennis, die hem minstens een maand lang opvangt.
Opmerkelijk: hij kan terugvallen op een groepje vooraanstaande personen die hij kent van zijn tijd in de cel. Hij krijgt steun van een ex-gevangenisdirecteur, een psychologe, een psychiater, een sociaal assistente, een arts en een tandarts. Zij verdedigen hem door dik en dun. Volgens hen heeft België niets te vrezen van een vrije Bamouhammad. "Ga er een pint mee drinken. Hij is een watje. Hij is al lang niet meer 'le Fou', de gek van vroeger. Hij is veranderd, eerlijk waar."
Geen voorwaarden Bamouhammad herstelt goed na zijn hongerstaking. "Hij eet weer en is al verdikt", zegt een vertrouwenspersoon. Intussen hoeft hij zich aan geen enkele voorwaarde te houden. Hij kan dus ook vluchten naar het buitenland. Alvast tot 13 januari kan Justitie noch het Gevangeniswezen de man een strobreed in de weg leggen. Pas dan wordt in Luik het derdenverzet gepleit dat minister van Justitie Koen Geens aanspande tegen zijn vrijlating.
PS benoemt ex-man Onkelinx als regeringscommissaris bij de MIVB
Abbès Guenned, de ex-man van Laurette Onkelinx is de nieuwe regeringscommissaris voor de Brusselse regering bij de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB. Guenned was eerder al medewerker bij het PS-kopstuk. In 2009 kwam hij nog in het nieuws omdat hij het satirische blad Père Ubu uit de winkel liet halen.
Laurette Onkelinx (PS) voert dezer dagen de oppositie tegen de centrum-rechtse regering aan. Maar in Brussel en Wallonië blijven de Franstalige socialisten wel stevig aan de macht. Niet verwonderlijk dus dat Onkelinx nog steeds getrouwen op bepaalde functies laat benoemen.
Zo ook Abbès Guenned, die in september is aangesteld door de Brusselse regering als de nieuwe regeringscommissaris bij de MIVB. Die aanstelling verscheen eind vorig maand in het Staatsblad.
Guenned, een Marokkaanse ingenieur, is de ex-man van Onkelinx, ze hebben samen een dochter en een zoon. Over de man doen nogal wat verhalen de ronde omwille van een mogelijk crimineel verleden. De Standaard zocht ze in 2006 al eens uit. Bij een paspoortcontrole in Zaventem eind augustus 1997 werd Guenned, na een vakantie in Tunesië, tegengehouden. Aanleiding was een internationaal arrestatiebevel wegens drugshandel en bendevorming, dat uit Marokko was gekomen een jaar eerder. Het Brusselse parket gaf toen de instructie dat Guenned toch door mocht.
"Arrestatiebevel ingetrokken"
Geunned, toen verdedigd door advocaat Marc Uyttendaele, wist van niets, zo stelde hij zelf. Uyttendaele liet weten dat de Marokkaanse autoriteiten nooit geantwoord hadden op bijkomende vragen om inlichtingen van de Belgische speurders. ,,Daarom werd het arrestatiebevel ingetrokken"', zo noteerde De Standaard.
Onkelinx scheidt van Guenned en trouwt in 1999 met Uyttendaele. Getuige op dat huwelijk is Guenned. Die werkt later ook op het kabinet van Onkelinx als adviseur erediensten en multicultureel beleid. In 2009 haalt hij opnieuw het nieuws omdat hij het satirisch weekblad 'Père Ubu' uit de rekken laat halen. Onkelinx zelf diende toen een klacht in tegen de politie en tegen Knack, mediagroep Sud Presse en Père Ubu. Aanleiding was wat die publicaties geschreven hadden over hun dochter. Die zou tijdens een politiecontrole geweigerd hebben een urinetest te ondergaan. Père Ubu ging toen nog veel verder, waardoor Guenned het uit de winkel liet halen. "Het gaat om feiten uit het privé- en familieleven, die betrekking hebben op een minderjarige die ernstige moeilijkheden heeft en in gevaar verkeert", liet Onkelinx toen weten aan De Morgen.
De vakbonden hebben namelijk van de overheid het monopolie gekregen om de werkloosheidsuitkeringen uit te betalen en dat maakt hen slapend rijk.
Het is één van de weinige groeisectoren die België nog kent.
Hoe groter het aantal werklozen, hoe groter de inkomsten voor de vakbonden.
Volgens Jong VLD krijgen de vier vakbonden 313 euro per werkloze om ervoor te zorgen dat iedere werkloze maandelijks zijn of haar uitkering op de rekening heeft staan.
Dit lijkt op het eerste zicht een meer dan riante beloning voor een simpele administratieve verrichting. Een transactie die in een digitale wereld toch redelijk geautomatisch moet kunnen worden.
“Voor het uitbetalen van uitkeringen kreeg het ACV €79 mio (38% van €207 mio), het ABVV €73 mio (35%), het ACLVB €13 mio (7%) en het HNW €42 mio (20%).”, aldus Jong VLD.
Wie deze miljoenen omzetten onder ogen krijgt, begrijpt opééns al wat makkelijker waarom de vakbonden hun leden oproepen om zich nog snel te laten ontslaan.
De vakbonden worden geacht op te komen voor de jobs van hun leden, maar als je ze gaat vergoeden voor iedere werkloze, krijg je schreeftrekkingen.
Dat lijkt me vrij evident.
Charlie Munger heeft dat ooit eens heel mooi uitgedrukt:
“The power that incentives and disincentives have on the actions of others cannot be overstated. Munger says this should be obvious but so many people don’t understand the how important incentives are for shaping people’s motivation to complete a task.”
In de Franstalige pers gonst het van geruchten rond Jean-Pascal Labille, de vorige minister van overheidsbedrijven. Dat hij, als revisor en voormalige topman van de socialistische mutualiteiten een big boss van de PS was, dat wisten we al. Maar volgens L'Echo verdiende hij op die post meer dan 400.000 euro per jaar. De PS'er weigert alle vragen daarover te beantwoorden.
Zijn belangrijkste maatregel die we onthouden: de lonen van het topmanagement van overheidsbedrijven bevriezen op 290.000 euro per jaar. Maar blijkbaar heeft hij die maatregel niet zo grondig genomen. "Wij stellen vast dat hij nooit een wettelijk kader gegeven heeft aan die maatregel. Dus niets staat ons in de weg om dat te herroepen. Het is gewoon niet zo'n goed idee om dat allemaal vanuit de overheid te willen vastleggen", klinkt het binnen de regering.
Gegniffel bij de regering over Labille
Overigens is er op de regeringsbanken heel wat gegniffel te horen over Labille. Want in L'Echo trekt die een wel heel zwakke verdediging op: "Waarom zou ik over mijn salaris openheid moeten geven als andere dat niet doen? Als men transparantie wil, dan geldt die voor iedereen", laat Labille weten.
De zakenkrant baseert zich op het loon van Labille in 2012, vlak voor hij minister werd. En toen verdiende hij een pak meer dan de 290.000 euro die hij zelf oplegde aan de overheidsbedrijven. De Luikenaar is kampioen van de bestuursmandaten, met 52 postjes in allerlei raden van bestuur. En die vergoedingen samengeteld brengen hem dus boven de 400.000 euro.
Bij de socialistische mutualiteiten had hij 13.897 euro bruto per maand, met trimestriële premies van 14.400 euro. In totaal dus 224.364 euro, plus nog wat extra's uit subcomités waar hij in zat maar waarover hij weigert te communiceren. Bij de SRIW, de gewestelijke investeringsmaatschappij van Wallonië, verdiende hij 9.236 euro, plus nog eens 6.000 euro als voorzitter van het audit-cmoité. Bij het sociaal secretariaat HPD verdiende hij 18.909 euro. Bij P&V verzekeringen verdiende hij 144.736 euro. Dat brengt de som op meer dan 400.000 euro, en dan zijn er nog mandaten waarover hij niet communiceert.
Uitgerekend op de dag dat de socialisten in Brussel massaal betogen tegen de regering,
om een harder optreden tegen de vermogens van de stoute ‘rijken’ te eisen,
raakte bekend dat Minister van Staat en oud-secretaris- generaal van de NAVO Willy Claes (75) van SP.a
zijn villa in Hasselt van de hand doet voor de habbekrats van 895.000 euro.
De woning, gelegen in de Berkenlaan in Kiewit in de bosrijke rand van Hasselt,
wordt momenteel te koop aangeboden op immowebsite Hebbes. be.
De villa in witte steen telt in totaal vijf slaapkamers, twee garages en heeft een bewoonbare oppervlakte van 600 m2.
Willy Claes van SP.a werd doorheen de jaren ’70 en ’80 genoemd in zowat elk vies zaakje in België,
maar werd door de vrienden in politiek en gerecht vakkundig afgeschermd.
Pas in 1998 werd hij definitief veroordeeld wegens corruptie en moest hij aftreden als NAVO-baas, wat dit land internationaal te schande maakte.
In een normaal land zou dat leiden tot politieke vergetelheid, maar niet in België: Claes bleef van harte welkom op het paleis,
werd overal in Vlaanderen uitgenodigd door bevriende socialisten voor goedbetaalde piano-optredens,
en blijft een graaggeziene gast in de rode VRT-studio’s waar hij als ‘expert’ mag opdraven en waar over zijn corruptieverleden uiteraard zedig gezwegen wordt.
Aan zijn doorheen de jaren opgebouwde vermogen werd uiteraard niet geraakt.
En zo mag Claes nu rustig zijn fortuin verzilveren.
Maar de socialisten betogen intussen wel ijverig verder ‘tegen de rijken’, en ‘voor het aanpakken van de grote vermogens’.
Hypocrisie zonder grenzen, daarvoor moet je bij de socialisten zijn…
Paul De Grauwe is professor aan de prestigieuze London School of Economics.
‘Het stakingsrecht in zijn huidige vorm is maatschappelijk gezien niet langer houdbaar.’ Dat zegt professor economie Paul De Grauwe. De vakbonden zijn kwaad. ‘Hij is zeker vergeten wat er in ons land allemaal al gerealiseerd is door stakingen?’
Paul De Grauwe vindt dat het stakingsrecht ‘helemaal ontaard’ is. ‘Het oorspronkelijke idee van het stakingsrecht dateert uit een tijd waarin de arbeiders uitgebuit werden door de kapitalisten. Er moest toen gestaakt worden om hogere lonen te bekomen, om betere werkomstandigheden af te dwingen... Staken was een instrument dat rechtstreeks gericht was naar de werkgevers. Nu zijn het de vakbonden die met hun stakingen de overheid andere beslissingen proberen op te leggen. En daarmee gijzelen ze miljoenen mensen die er niets mee te maken hebben.’
‘Begrijp me niet verkeerd’, aldus De Grauwe. ‘Stakingen hebben tot heel wat verbeteringen geleid, maar wat er nu allemaal gebeurt heeft niets meer te maken met de reden waarvoor er ooit de vrijheid tot staken gegeven werd. Het is volledig ontspoord.’
‘Terug naar de negentiende eeuw’
Volgens Luc Cortebeeck, vicevoorzitter van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) en voormalig voorzitter van het ACV, gaan deze uitspraken in tegen het handvest van de Europese Unie én tegen het internationaal stakingsrecht. ‘Werknemers hebben het recht om zich te organiseren om aan de hand van acties hun eisen kenbaar te maken. Hoe ze dat precies doen, kan verschillende vormen aannemen. Staken is daar een van. Als werknemers niet meer mogen staken, dan kunnen ze op geen enkele manier nog onderhandelingen afdwingen. Zo organiseer je de slavernij. Als we die tegenkracht afnemen, gaan we terug naar negentiende-eeuwse toestanden. En dat hebben we toch massaal afgezworen, nietwaar?’
‘Niemand staakt graag’
Ook Jan Vercamst, voorzitter van het liberale ACLVB, vindt de mening van de professor economie ‘erg overtrokken’. ‘Dit is een beetje zwart-wit denken, hé. Natuurlijk ben ik niet akkoord met wat er enkele weken geleden allemaal in Brussel gebeurd is. Dat waren wantoestanden. Jammer genoeg is daar weinig aan te doen. Tussen de 120.000 betogers moeten maar enkele heethoofden zitten om de boel te doen ontsporen.’
Dat wil volgens Vercamst echter niet zeggen dat staken niet meer nodig is. ‘Niemand doet het graag, hé. Maar hoe moeten mensen anders ingaan tegen zaken die hen opgelegd worden door hun werkgever of door de overheid? Het doel is nog altijd om de rechten van de mensen in stand te houden. Kijk maar naar de geschiedenis. Stakingen hebben al veel zaken kunnen realiseren die door gewoon overleg niet mogelijk waren. Het einde van de kinderarbeid en de invoering van betaald ziekteverlof bijvoorbeeld.’
‘Alle respect voor Paul De Grauwe’
Bij het ABVV wenste men maar kort te reageren. ‘Met alle respect voor Paul De Grauwe, een man die de vakbonden op heel veel punten bijtreedt. Maar hij is een professor economie en geen professor sociaal recht. Hij mag zijn mening hebben, maar wij mogen die betwisten’, aldus woordvoerster Gina Heyrman.
De Kortrijkse priester Wim Seynaeve (42) heeft zich de woede van zijn parochianen op de hals gehaald. In zijn preek nam hij het op voor de twee priesters uit Middelkerke en Hooglede die in een storm belandden wegens seksueel misbruik. "Zouden die feiten ook gebeurd zijn zonder het celibaat?"
De Kerk kreeg de voorbije weken rake klappen in West-Vlaanderen. Eerst moest Tom F. (40) zijn benoeming als pastoor in Middelkerke intrekken omdat de kustgemeente geen priester wilde die schuldig werd verklaard aan misbruik van een 17-jarige. Vervolgens zette het bisdom van Brugge pastoor Jeroen C. (50) uit Hooglede op non-actief omdat hij een jongen van 17 zou hebben verkracht toen hij in 2002 nog pastoor was in Menen.
"Er is niets goed te praten. Er is niets te verontschuldigen. Er worden door mensen grote en schandelijke fouten begaan. Maar we moeten onze eigen menselijkheid onder ogen zien en de mens nooit laten vallen", zei priester Wim Seynaeve afgelopen weekend in zijn preek in de kerken van Heule en Bissegem.
Wat volgde, was een regelrechte aanval op het celibaat: "Hoeveel mens mag een priester zijn? Met alles wat een mens eigen is, aan verlangen, aan troost, aan geluk, aan lust en lichamelijkheid? Kunnen we verlangen dat een heel stuk menselijkheid aan jonge mannen wordt ontzegd? Zelf ken ik de strijd met mezelf, de moeilijkheid om trouw te blijven, ondanks alles. In welke mate is het niet aanstootgevend dat de Latijnse Kerk nog steeds het celibaat als verplichting oplegt? Had de man die in Middelkerke pastoor moest worden de vrijheid gekregen zijn seksualiteit te ontwikkelen, had de pastoor van Hooglede de vrijheid gekregen zijn lichamelijkheid te ontwikkelen, waren de feiten dan gebeurd?"
Zijn woorden zetten kwaad bloed. Ook al omdat hij in Bissegem preekte in de aanwezigheid van 34 kinderen van het koor van basisschool Sint-Vincentius.
Mijn opinie
Telkens men het woord "pastoor" uitspreekt in de media volgt er steeds een negatieve connotatie. Het lijkt wel alsof de media enkel het negatieve van de clerus wil belichten. Sommige priesters zien er zelfs een zet in van de loge, de socialisten of goddeloze liberalen.
De clerus heeft aan het begin van de 21e eeuw haar volledig prestige verloren. Vroeger betekende het priesterambt een sociale progressie. Pastoor of Deken, het waren functies met aanzien in een gemeente. Nu moet men zich bijna gaan schamen omdat men een priesterambt bebleed.
Ik meen in eer en geweten dat de clerus veel meer goed dan slecht heeft gedaan. Vele priesters en kloosterlingen hebben hun leven gegeven voor de gemeenschap. In Afrika bij voorbeeld zijn de bejaarde Zusters, Broeders, Paters en Pastoors de laatste hoop van vele inwoners. Velen verdienen een standbeeld.
De excessen van enkelingen wordt in de media uitgesmeerd alsof het de regel is bij de clerus. Zelfs het zoeken naar antwoorden voor dit afwijkend gedrag wordt als aanvallend beschouwd. Ik begrijp dat sommigen de oorzaak van afwijkend gedrag bij het celibaat zoeken. Het celibaat is totaal onnatuurlijk. Een man is niet geschapen om celibatair door het leven te gaan. Ik ben ervan overtuigd dat men met een normale hormonenwerking onmogelijk kan overleven al celibatair. En natuurlijk dat sommige priesters of paters op zoek gaan naar oplossingen.
Er zijn gekende verhalen, zoals directeur Mornie van het Dendermondse Sint-Vincentius, die zich door Zuster Gabriël liet brengen in de buurt van bordelen. Zuster Gabriël had dit ontdekt en moest dit geheim nadien (wellicht) met haar leven bekopen. Of er zijn de talrijke verhalen van pastoors of paters die zich uiteindelijk aan kinderen vergrijpen.
Natuurlijk dat we dat allemaal niet mogen goedkeuren. Maar het celibaat kan het wel deels verklaren.
di 18/11/2014 - 18:01 Belga Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) wil "bestuderen wat de financiële en budgettaire gevolgen zijn wanneer het Zilverfonds wordt uitgedoofd". Dat heeft hij tijdens zijn 'hearing' in de Kamer aangekondigd. Volgens N-VA zou het schrappen van die "lege doos" alvast 120.000 euro per jaar kunnen besparen.
De regering-Verhofstadt lanceerde het Zilverfonds in 2001 om de kosten van de vergrijzing op te vangen. Doel was reserves aan te leggen door begrotingsoverschotten in het fonds te storten. "Het tegenovergestelde gebeurde echter", hekelen N-VA'ers Veerle Wouters, Siegfried Bracke en Daphné Dumery in het wetsvoorstel ter afschaffing dat ze recent opnieuw hebben neergelegd in de Kamer. "Het geld werd uitgedeeld en begrotingsoverschotten werden niet geboekt."
Hoog tijd dus om het fonds op te doeken, vindt N-VA. "Het Zilverfonds is verworden tot een structuur buiten het uitbrengen van een jaarverslag geen enkele activiteit uitoefent, laat staan enige maatschappelijke meerwaarde heeft", aldus Wouters, Bracke en Dumery.
Volgens N-VA zou een afschaffing 120.000 euro besparen. Geld dat nu gaat naar de vier personeelsleden belast met de werking van het Zilverfonds, kantoorbenodigdheden, het jaarverslag, een bedrijfsrevisor en zitpenningen voor de raad van bestuur. "Dit lijkt misschien niet veel, maar vele kleintjes maken een groot", besloot Wouters.
België heeft tweede hoogste loonkost van gans Europa!!!
17/11
België heeft op Denemarken na de hoogste loonkosten in de Europese Unie. Dat blijkt uit een studie van het Duitse Institut für Makroökonomie und Konjunkturforschung (IMK). Die instelling is verbonden aan de onderzoeksinstelling van de Duitse vakbonden, de Hans Böckler Stiftung.
De cijfers hebben betrekking op het jaar 2013. De gemiddeld loonkost in de private sector lag in België toen op 41,2 euro per uur. In Denemarken was dan 41,4 euro en in Zweden 41 euro. De nummer vier, Frankrijk, volgt op ruime afstand, met een loonkost van 34,9 euro per uur. Het gemiddelde voor de Europese Unie ligt op amper 23,9 euro.
Ook in 2012 stond ons land al op de tweede plaats, met een gemiddelde loonkost van 40,4 euro per uur. Zorgwekkend is dat we in de industrie het duurste land van de EU zijn geworden, met een loonkost van 42,7 euro per uur. In de dienstensector moet België enkel Denemarken laten voorgaan.
IMK maakt de vergelijking al meerdere jaren. De berekening gebeurt op basis van Eurostat-gegevens.
Mijn opinie
Pas maar op met deze statistieken, want het is nog niet getoetst aan de "Factchecker" van De Zevende Dag en die zullen het weeral totaal anders zien. Zij prutsen dan wat aan de statistieken en ja hoor België wordt ineens het goedkoopste van de EU! Telkens weer opnieuw krijgen we zondag de grootste onzin te zien op de VRT. Vorige week werd de stelling onderuit gehaald dat we op alle gebieden voor de belastingen bij de top 5 staan van de hele wereld! Natuurlijk niet volgens de VRT en zeker niet op het gebied van de vermogensbelasting. Daarbij haalden ze een ganse trukkendoos boven om toch maar aan te tonen dat er écht nog veel marge was voor andere belastingen...
Wie slikt dat allemaal? Ik vrees vele mensen, want ze brengen het zo semi-professioneel en zonder enig weerwoord dat het wel juist moet zijn.
Statistieken kunnen steeds op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Bij de VRT en in De Zevende Dag kiest men altijd voor de progressieve interpretatie. Triestig...
'Politiek correct wegkijken als godsdienstvrijheid dreigt te botsen met vrouwenrechten'
Jean-Marie Dedecker:
'Feministes die in de vorige eeuw gestreden hebben voor vestimentaire en seksuele vrijheid, verdrinken nu in het bad van de collectieve zelfverloochening. Ruimdenkendheid stopt als het dreigt te vloeken met de archaïsche waarden van de islam', Jean-Marie Dedecker viert Vrouwendag in het Schaduwparlement.
Overal in de wereld wordt op 8 maart de Internationale Dag van de Vrouw gevierd. Onze suffragettes hebben er 11 november nog aan toegevoegd als bisnummer: de Nationale Vrouwendag. Het kalenderverdriet voor WO I wordt dan altijd samen herdacht met de kalendervreugde van de Nationale Vrouwendag. Niet omdat het op die dag Wapenstilstand is tussen de seksen, maar omdat de Franse super feministe Simone de Beauvoir in 1972 op die bewuste dag een gaatje in haar kalender vond om onze Dolle Mina 's hier te lande een riem onder het revolutionaire hart te komen steken. Simone had beter een andere dag uitgekozen. De belangstelling voor de feestdag van haar volgelingen wordt telkenjare mediatiek overstemd door het sluitingsfeest van de Boekenbeurs en de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.
'Alimentatiefonds is pleister op houten been'
Dit jaar verdiende echter speciale aandacht naast het feit dat het vrouwenoverlegcomité wel een punt had door het armoedepeil aan te klagen bij het vrouwelijke deel van de bevolking. Het armoederisico bij eenoudergezinnen is 34 procent. Dat is echter niet zozeer door de regeringsmaatregelen, maar door ons gewijzigd maatschappelijk systeem. De armoedegrens voor een gezin met twee kinderen ligt op 2.044 euro per maand (de fiscus legt daarop zelfs een marginale belasting van 40 procent). Als de koek bij echtscheiding verdeeld wordt, wordt de man financieel gecastreerd en wordt het ganse gezin tot de bedelstaf veroordeeld. Bezint voor je begint want scheiden doet lijden. In een samenleving waar er evenveel gescheiden als getrouwd wordt, is het alimentatiefonds maar een pleister op een houten been.
'Mannen blijken voor IQ te vallen, meer dan voor wulpse kenmerken'
Er zijn echter twee historische gebeurtenissen die op de Nationale vrouwendag meer aandacht hadden verdiend. Het is exact een eeuw geleden dat de Amerikaanse Mary PhelpsJones een patent aanvroeg voor een beha met schouderbandjes, de bevrijding voor de vrouw van het knellende korset en van het zandloperfiguurtje. Precies honderd jaar later pakt een Vlaams weekblad uit met de "dag van de decolleté" en publiceert, paradoxaal genoeg, de Universiteit van Utrecht een wereldschokkende studie dat mannen in de eerste plaats vallen voor het IQ en de mooie ogen van de vrouwen dan voor andere meer wulpse natuurlijke kenmerken. Gedaan met de billen- en borstenman. De intelligente "ogenman" is nu de hype. Zelfs een B-cup volstaat volgens de Utrechtse bollebozen om aan zijn sensuele behoeften te voldoen.
De dictatuur van de cupmaat van A tot F werd pas later geïntroduceerd door de Warner Brothers Corset Company in 1935, en sedert de siliconenrage wordt de cupmaat uitgedrukt met de andere helft van het alfabet. Het kan verkeren. Alhoewel, omgekeerd weet ik het niet zo zeker. Als ik het blonde leger voetbalvrouwen zie, met botox opgepompte praalgraven op stiletto's, dan heb ik de indruk dat ze eerder vallen voor de portefeuille van hun sjotter dan voor zijn IQ. Vele voetballers hebben zelfs het alfabet op hun armen getatoeëerd om de naam van hun laatste verovering te kunnen spellen. Lingeriegesprekken met een hoog testosterongehalte hebben altijd succes in het sportmilieu. Geld en macht zijn het beste afrodisiacum. Het maakt zelfs lelijke mensen mooi. Maar dit terzijde.
'Ruimdenkendheid stopt als het dreigt te vloeken met archaïsche waarden van de islam'
Het is ook een eeuw geleden,( 04/06/1913), dat de Britse suffragette Emily Davison op de Epsom Derby, met twee feministische strijdvlaggen in de hand, voor het renpaard van Koning George V sprong. Ze werd vertrappeld en haar martelaarschap voor het vrouwenstemrecht kostte haar het leven. Dankzij hun heldhaftigheid in WO I kregen de Britse vrouwen met de wapenstilstand eindelijk hun suffrage (stemrecht) in 1918. Het zou nog tot 1948 duren vooraleer dit ook hier te lande gebeurde, merkwaardig genoeg onder druk van de Christelijke Volkspartij. Socialisten waren toen tegen omdat ze vreesden dat de huisvrouwen, onder druk van de kerk, katholiek zouden stemmen. Het was niet de laatste keer dat diegenen die zich sociaal en progressief noemen de emancipatorische klok terug draaiden. Vandaag kijken ze ook politiek correct weg als de godsdienstvrijheid dreigt te botsen met de vrouwenrechten.
Onze feministes, dolle mina 's en voorvechters van de vrouwenbeweging, die in de vorige eeuw succesrijk gestreden hebben voor vestimentaire en seksuele vrijheid, verdrinken nu in het bad van de collectieve zelfverloochening als het bijvoorbeeld gaat over het religieuze conservatisme van de allochtoon. De ruimdenkendheid van de witte progressieve tantes van ideologisch bouwjaar '68 die gevochten hebben tegen de dwingelandij van paters en nonnen, die baas in eigen buik wilden zijn en zelfs de beha een belemmering van hun borsten vonden, houdt nu blijkbaar op wanneer ze dreigt te vloeken met de archaïsche waarden van de islam. Politieke zieltjeswinst ter linker- of ter rechterzijde is niet zelden belangrijker dan ideologische rechtlijnigheid en rechtvaardigheid.
'Verongelijkste kneuterigheid'
Moderne feministen zijn minder strijdbaar. Het zijn eerder adepten van George Brassens " mourrons pour des idées, d'accord, mais de mort lente". Hun kaakslagfeminisme heeft een hoge graad van verongelijkte kneuterigheid gekregen. Twee volksvertegenwoordig(st)ers van de CD&V willen nu bij wet het woord "geneesheer" uit de Dikke Van Dale schrappen en vervangen door het gender neutrale "arts". Of het woord vroedvrouw ook een vroedman aan haar zijde krijgt, of Zwarte Piet een Zwarte Miet, hebben ze niet gezegd.
Eén van de twee heb ik vorige week in het heetst van een politiek debat aan de Antwerpse Unief "mijn zoetje" genoemd. Vroeger een compliment maar nu blijkbaar een seksistisch scheldwoord. In een week dat het Hollaback-filmpje over een vrouw die 10 uur lang door New York flaneerde evenveel selectieve verontwaardiging als afkeer uitlokte, werd ik net niet gelyncht. Ik hou van kunst op hoge hakken en kom uit een tijd dat een gezonde bouwvakker om de twee minuten nog aan seks mocht denken en dat onze wulpse deernen nog in minirok en decolleté met gerust gemoed voorbij een bouwwerf konden paraderen. Dat ontlokte hoogstens een sporadisch fluitconcert en streelde meestal even sterk het ego van de gelegenheidsmannequin als dat het de testosteronspiegel van de mannen deed dalen.
'Op weg naar Brave New World'
God heeft de man hersens en een penis gegeven, maar niet genoeg bloed om die twee tegelijk te doen werken, zei wijlen Robin Williams ooit.
Het denigrerend gesis en straatgedrag van allochtone macho's, pauwen met een grote staart en een korte lont, opgevoed in een religiebesef dat de taak van een vrouw zich beperkt tot zoontjesfabriek, heeft de tolerantieklok doen terugdraaien. Door politieke correctheid en overgevoeligheid worden we nu meegezogen in een allesoverheersende discriminatievrees. De vrouw mag niet meer denken "all right girl, je bent nog aantrekkelijk" en "ogenmannen" moeten hun coquetterie nu fluiten op de tonen van Willem Vermandere of ze riskeren een jaar cel en 6.000 euro boete, dankzij de doorgeschoten seksismewet van Madame Non. Het zoveelste opstapje naar Brave New World.
Elf november heb ik gevierd aan de rand van de boksring in Zwevezele. Wereldkampioene Delphine Persoon gaf er boksles voor mannelijke pugilisten in de hardste en virielste sport die er bestaat. Voor mij de (sport)vrouw van 't jaar. Ik heb gefloten!
N-VA zet deur op een kier voor vermogenswinstbelasting
- Bijgewerkt
N-VA sluit een vermogenswinstbelasting niet uit. De invoering ervan kan worden onderzocht, niet in het kader van een saneringsoperatie, maar wel in het kader van een tax shift waarbij de lasten op arbeid en de loonlasten worden verlaagd. Dat zei Kamerfractieleider Hendrik Vuye in de Kamer.
Hij benadrukte wel dat zijn partij in dat geval eigen sociaaleconomische punten op tafel zal leggen, want dat een invoering zou neerkomen op het 'openbreken van het regeerakkoord'.
Minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) kreeg tijdens het wekelijkse vragenuurtje verschillende vragen over het standpunt van de regering over de invoering van een vermogenswinstbelasting. Die staat niet in het regeerakkoord, al blijft CD&V er de laatste weken regelmatig op terugkomen. Ook minister van Begroting Hervé Jamar (MR) leek in eerste instantie bereid tot een discussie over het dossier. Peter Vanvelthoven (SP.A), Stéphane Crusnière (PS) en Hendrik Vuye (N-VA) wilden daarom van de minister weten wat het standpunt van de regering is.
Van Overtveldt verwees naar het regeerakkoord waarin staat dat een verdere tax shift moet worden onderzocht en dat wat daarbij aan de orde zal zijn en wanneer, onderwerp zal zijn van discussie binnen de regering. Nadien luidde het dat in het kader van een tax shift om de lasten op arbeid te verlagen, heel wat kan worden besproken. Een vermogenwinstbelasting is daarbij theoretisch één van de mogelijkheden, aldus de minister.
Geen 'tax lift'
Voor fractieleider Vuye is het een zaak die kan worden besproken en onderzocht. 'Niet in het kader van een saneringsoperatie als bijkomende belasting om een put te vullen, maar wel in het kader van rechtvaardige belastingen (...) Wie kan tegen dat principe zijn?', aldus Vuye, die de SP.A voor de voeten wierp dat zij zo'n vermogenwinstbelasting zien in het kader van een 'tax lift', en geen 'tax shift'.
Vuye stelde wel meteen een reeks voorwaarden. Zo mag de middenklasse er niet voor betalen, moet rekening worden gehouden met de minwaarden en pleit N-VA voor een vrijstelling van de kleine spaarder. Ook liet hij horen dat zijn partij ook sociaaleconomische zaken op tafel zal leggen, omdat een invoering zou neerkomen op het openbreken van het regeerakkoord.
'Wij breken niets open, wij voeren het regeerakkoord uit'
Patrick Dewael (Open VLD)
Reacties
Open VLD-fractieleider Patrick Dewael stelde in een reactie dat het regeerakkoord verwijst naar een fiscale hervorming, die verder moet worden ingevuld binnen de regering. 'Wij breken niets open, wij voeren het regeerakkoord uit', aldus Dewael. 'Alles kan worden onderzocht, ik hou me aan het regeerakkoord', citeerde hij N-VA-voorzitter Bart De Wever na de uitspraken van minister van Volksgezondheid Maggie De Block over een beperkt gereguleerd gebruik van cannabis.
Zijn SP.A-collega Karin Temmerman is 'tevreden' dat N-VA 'eindelijk inziet dat er een breed maatschappelijk draagvlak bestaat om een belasting op vermogenswinsten te realiseren'. Ze herinnert eraan dat haar partij daar al lang een voorstel voor heeft ingediend en bereid is mee te werken, maar vraagt zich af hoe de meerderheid het gaat realiseren.
Voor de groene fractieleider Kristof Calvo is de meerderheid er een boeltje van aan het maken. 'De fiscale shift moet niet onderzocht worden, maar gewoon uitgevoerd worden', vindt Calvo. Hij roept CD&V ook op kleur te bekennen. 'Dit weekend wou vicepremier Kris Peeters nog een tax shift, maar vrijdag in de kern over de begroting heeft hij er wel met geen woord over gerept'.
Geen wisselmeerderheid
Eerder deze week hadden Groen en SP.A aan CD&V aangeboden om via een wisselmeerderheid de vermogenswinstbelasting in het federale parlement goed te keuren, maar de Vlaamse christendemocraten paste daarvoor. (Belga/KVDA)
Een 37-jarige man is in de nacht van maandag op dinsdag binnengedrongen op de terreinen van de lokale politie van Dendermonde. De agressieveling richtte vernielingen aan en sloeg een agent.
De feiten speelden zich af op de terreinen van de lokale politie aan de Noordlaan. ‘Terwijl een patrouille buiten reed, slaagde de man erin om naar binnen te glippen en enkele bromfietsen en een politieauto te beschadigen’, aldus een parketwoordvoerster. ‘Toen dit werd opgemerkt, trachtte de politie de man te overmeesteren, maar dit verliep niet zonder slag of stoot.’
Eén politieagent raakte gewond en is ‘minstens enkele weken arbeidsongeschikt’. Over het motief van de man is niets bekend. Het parket vraagt om zijn aanhouding, een onderzoeksrechter beslist daar dinsdagavond over.
Een meerwaardebelasting op aandelen kan de overheid gemiddeld twee miljard euro per jaar opbrengen, zo heeft onderzoeksinstituut HIVA van de KU Leuven berekend. Dat bericht De Morgen vandaag.
Het is een cijfer dat kan tellen: een meerwaardebelasting op aandelen zou de overheid gemiddeld 2 miljard euro per jaar opbrengen. Dat berekende HIVA op basis van wat zo'n belasting in het buitenland opbrengt, uitgaand van een belastingvoet van 25 procent.
"Voor 2013 zou de opbrengst zelfs neerkomen op 5,2 miljard euro, maar dat geeft een vertekend beeld omdat dat een uitzonderlijk beursjaar was", zegt hoofdonderzoeker Jozef Pacolet in de krant. "Er zijn ook jaren dat het niets zou opbrengen, zoals in 2008 en 2010, toen de beurzen het heel slecht deden. Maar op langere termijn is er een aanzienlijke opbrengst. De meerwaardebelasting zou vooral hogere inkomens treffen. Rechtstreeks beleggen in aandelen is maar weggelegd voor 15 procent van de Belgen."
Mijn opinie:
Het is typisch voor onze politieke leiders dat ze telkens van het ene uiterste in het andere vervallen. Deze week kon Marc Coucke meer dan 1 miljard euro (!) opstrijken zonder één euro belasting op zijn winst uit aandelen. Dat is misschien toch wat teveel van het goede. Maar dan komen wetenschappers en politici af met ineens een heffingsvoet van 25%!!! Men slingert van het ene uiterste naar het andere. Een middenweg kent men in dit land blijkbaar niet.
Hetzelfde verhaal overigens bij de roerende voorheffing op dividenden. Vele brave oude mensen hebben hun zuurverdiende centen in aandelen en obligaties gestoken. Velen verloren al aan de bankencrisis of ACW-beleggingen, maar dat is voor onze regering nog niet voldoende. Men heeft de roerende voorheffing ineens opgetrokken van 10% naar 25%!!! Ook dat is niet meer serieus. Maar natuurlijk deze oude mensen zijn geen oproerkraaiers die in Brussel de straten komen onveilig maken. Dus dat zijn ideale slachtoffers voor onze verspilzieke politici.
Breedste schouders
CD&V-vicepremier Kris Peeters blijft intussen ijveren voor de invoering van een vermogenswinstbelasting. Technisch gezien is een vermogenswinstbelasting niet hetzelfde als een meerwaardebelasting op aandelen. In het eerste geval wordt er gekeken naar het totale vermogen - ook bijvoorbeeld vastgoed of kunst - waarop een fictieve interestvoet wordt geheven. In het tweede geval kijkt men naar de reële winst op aandelen. Maar welke vorm de vermogenswinstbelasting van Peeters moet aannemen, laat hij in het midden.
De christendemocraten verwijzen naar het regeerakkoord, waar in verschillende passages staat dat "de breedste schouders de zwaarste lasten moeten dragen" en dat er een verschuiving naar belastingen "op andere inkomsten dan uit arbeid" moet komen. De andere coalitiepartners wijzen elke vorm van nieuwe belastingen echter resoluut af.
Mijn opinie:
Ik vind het zeer eigenaardig dat een oud-Unizo kopman opkomt voor de "linkse" vermogensbelasting, alsof we in dit land nog niet genoeg betalen. Ik heb op internet erover gelezen en blijkbaar gaat men uit van het volgende principe:
1. Mijn gaat de mensen hun TOTALE vermogen in kaart brengen.
Dus zowel onroerende goederen als roerende goeden (en ook bv kunst of juwelen!!!)
2. Dan gaat men uit dat dit vermogen 4% interest per jaar genereert!!! Mensen die de dag van vandaag hun geld op de bank hebben staan, weten dat ze amper 2% interest kunnen krijgen...
3. Dan gaat men op basis van deze fictieve interest, maar liefst 30% belastingen heffen!!!
Concreet betekent dit dat elke "rijke" jaarlijks 1,2% belasting betaalt op zijn vermogen!!!
Een voorbeeld: Een "rijke" man die in een villa woont en een appartement aan zee heeft, wiens vermogen geschat wordt op 1 miljoen euro, zal dan elk jaar 12.000 euro vermogensbelasting betalen!!! Indien deze rijke man, bv een gepensioneerd manager een pensioen heeft van 2.500 euro, zal die plots zijn inkomen gehalveerd zien naar ca 1.300 euro!!!
En zo zal deze "rijke" man plots hetzelfde inkomen hebben als zijn werkvrouw die elke maand ca 1.300 euro heeft.
Zoiets heet natuurlijk communisme. Of je nu hard gewerkt hebt of niet, iedereen krijgt ongeveer hetzelfde.
"Rijken" worden Joden van de 21e eeuw
Rijk zijn is relatief. Voor een arme Afrikaan is bijna iedere Europeaan rijk. En voor de meeste Europeanen zijn euromiljonairs rijk. Maar voor een euromiljardair zijn mensen met één miljoen euro "middenklasse".
Wie bepaalt dus wat rijk is? Wat is billijk en wat is woeker?
Eén ding is zeker: Het jargon van PVDA is via GROEN! en ABVV en SPA nu ook in onze regering terecht gekomen.
De "rijken" aanpakken om de crisis te betalen is geen probleem. Rijken zijn immers geen minderheidsgroep zoals migranten of Joden. De "rijken" zijn de laatste groep die een samenleving kan aanpakken zonder internationaal met de vinger te worden gewezen. De knettergekke Afrikaanse leider Mugabe kon zonder problemen de rijke boeren hun grond afpakken in Zimbabwe. Indien het Joden waren geweest, de wereld was te klein geweest. En eigenlijk geldt hetzelfde in West-Europa. De Franse president Hollande kon zonder problemen zijn torenhoge "rijkentaks" van 75% invoeren, zonder dat de bevolking in opstand kwam. En toen Gerard Depardieu misnoegd Frankrijk verliet, kon hij op geen medelijden van de Fransen rekenen.
Hetzelfde geldt in België. Men kan zonder problemen alle euromiljonairs uitmelken zonder dat er een haan naar kraait. Het is maar de vraag of het NVA alleen aan de druk zal kunnen weerstaan. De VLD heeft zich in het verleden al zo "links" opgesteld, dat we daar niet meer op kunnen vertrouwen. Op middellange termijn vrees ik dat dit land wel degelijk zo'n "rijkentaks" zal invoeren en zo zal de belastingdruk opnieuw stijgen naar het hoogste van de hele wereld. In zo'n maatschappij wil ik echter niet blijven wonen. Net als vele geschoolde Vlamingen zal ik mijn geluk dan elders gaan beproeven.
Het gerecht liet zondag huiszoekingen uitvoering in de woning van de burgemeester van Sambreville, Jean-Charles Luperto (PS). Ook de gemeentelijke administratie van Sambreville werd onderzocht. Er zijn in april vier klachten tegen Luperto ingediend. Mediabronnen spreken over zedenfeiten, maar het gerecht wil dat voorlopig niet bevestigen.
Volgens verschillende media zou Luperto zichzelf hebben bevredigd voor een spiegel in de toiletten van een tankstation langs de E42 tussen Charleroi en Namen. Verschillende getuigen zouden hem daarbij herkend hebben. Eén van hen was minderjarig.
Onschuld
De PS "heeft kennis genomen" van de huiszoekingen bij Jean-Charles Luperto, voorzitter van het parlement van de Franse Gemeenschap. De Franstalige socialisten zeggen in dit stadium geen informatie te hebben en wachten tot het gerecht klaarheid schept in de zaak. Vanuit het vermoeden van onschuld wil de PS geen commentaar geven tot ze de elementen uit het dossier kent. Luperto is niet in verdenking gesteld en ook de procureur wees gisterenavond uitdrukkelijk op het vermoeden van onschuld.
Waals Parlement
Vandaag hebben speurders ook een huiszoeking gedaan in het Waals Parlement. Dat bevestigt de griffier. Speurders zochten in het huis van de parlementairen, waar de kantoren van de parlementsleden gevestigd zijn.
Deze regering moet besparen. En als een regering bespaart, dan doet het altijd pijn. Ook nieuwe belastingen doen pijn. Elke euro die men op één of andere manier uit de economie haalt, treft altijd iemand.
De hamvraag is en blijft steeds: Wie gaat de crisis betalen?
Als het van PVDA of extreem links afhangt, moet men het geld steeds halen bij de "rijken". Klinkt leuk, maar is natuurlijk uitermate populistisch. In haar extreemste vorm leidt zoiets tot het stilvallen van de economie. En hiervan hebben we ondertussen voldoende voorbeelden: de Sovjetunie, Noord-Korea, Cuba, communistische regimes in Afrika en Latijns-Amerika...
Een ezel stoot zich nooit twee keer aan dezelfde steen. Als het van klein links afhangt stoot men zich wel honderd keer aan dezelfde steen.
Maar men moet zelfs niet zo extreem zijn. De Franse president Hollande ging het ook een keer doen. Hij creëerde een superbelasting van 75% op inkomsten van boven 1 miljoen EURO. Bijna iedereen vindt zoiets rechtvaardig, maar nadien zakt de economie ineen als een pudding. Frankrijk zakt steeds dieper weg in de economische malaise onder deze socialistische president.
Ikzelf plaats overigens grote vraagtekens bij iedere belasting boven 50%. In de Westerse wereld, de zogenaamde gecorrigeerde markteconomie, moet men steeds uitgaan van het principe dat iemand nooit meer werkt voor de staat dan voor zichzelf. Elke heffing boven 50% werkt contraproductief. Als je mensen in het zwart circuit wil duwen of gewoon uit uw land wil wegpesten, moet men zulke belastingen invoeren. Men moet nadien niet boos zijn als uw inwoners oplossingen gaan zoeken en met hun geld naar het buitenland vluchten. Zulke mensen zijn fiscale vluchtelingen. Ik erfde ooit 2.500 euro van een suikertante. Na belastingen bleef er 666 euro over! Dat is een regelrechte schande!!!
Frankrijk is dus zeker geen lichtend voorbeeld. We moeten kijken naar Westerse landen waar de economie wel vooruitgaat en dan komen we onvermijdelijk bij Duitsland terecht. We kunnen bijna niet anders dan de Duitse strategie overnemen en dat is ook hetgene wat deze regering doet.
De socialisten die na 25 jaar in de oppositie zitten, kunnen hun oppositiekuur moeilijk verkroppen. Ze halen nu werkelijk alles uit de kast om dit land onbestuurbaar te maken. Maatregelen die ze anders zelf zouden nemen, worden nu onbespreekbaar. Andere maatregelen worden opgeklopt. In iedere simulatie maakt men gebruik van het "worst case scenario" en stelt dat dan voor als de modale impact. Men liegt en misbruikt statistieken, maar een alternatief biedt men niet. De anders zo liberale krant Het Laatste Nieuws maakt overigens dezelfde fouten.
Natuurlijk vind ik het schandalig dat iemand als Coucke meer dan 1 miljard euro ontvangt na een aandelenverkoop en daar geen enkele euro belasting op betaalt. Coucke investeert in de economie, maar zou van een heffing van bv 5% nauwelijks hinder ondervinden.
Maar dat is de fout van deze gemeenschap. Men gaat altijd van het ene uiterste in het andere. De roerende voorheffing werd ineens opgetrokken van 10% naar 25%!!! Dat is toch niet meer serieus. Hoeveel bejaarde mensen moeten niet leven van hun zuurverdiende spaargeld. En dan krijgen ze ineens 25% roerende voorheffing op hun bord. En natuurlijk dat men ineens een gigantisch hoog tarief zou heffen op een aandelenverkoop zoals die van Coucke.
De socialisten viseren niet alleen de roerende inkomsten. Ook de bezitters van onroerend goed moeten bloeden. Men vergeet natuurlijk dat deze mensen al jaarlijks een onroerende voorheffing betalen. Mensen die in een villa wonen betalen zo ieder jaar gemakkelijk 2.500-5.000 euro extra aan vadertje staat. En ook op opbrengsteigendommen betalen zij een evenredig bedrag. En verhuurt men handelspanden, dan komen de inkomsten hieruit gewoonweg terecht bij de inkomstenbelasting of in de vennootschapsbelasting.
Dit land is voor niemand nog een luilekkerland, niet voor arm, zeker niet voor rijk, niet voor jong en zeker niet voor oud. Staken om te staken heeft geen enkele zin, tenzij om de frustraties van het ABVV, ACV of de PS te botvieren
Rellen in Antwerpen op 24 november 2014?
Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) maakt zich grote zorgen over de geplande betoging op 24 november in Antwerpen. Hij hoopt alvast dat de ordehandhaving beter zal verlopen dan tijdens de grote betoging van afgelopen week in Brussel. 'Ik heb zeer grote vragen bij de organisatie van de betoging in Brussel', zegt De Wever. 'In Antwerpen hebben we de intentie om het beter aan te pakken.'
Bart De Wever is boos. Boos over de relschoppers in Brussel, boos over de dreiging van nieuwe rellen in Antwerpen, boos over de organisatie door het Brussels stadsbestuur van de betoging, boos over de houding van de vakbonden en boos over wat hij noemt de 'doelbewuste politieke ophitsing'.
De Wever stelt de politievakbonden gerust en belooft hen te ontvangen voor overleg over de aanpak van de betoging op 24 november. Daarbij zal ook de minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) betrokken worden. 'Het is goed dat de minister een onderzoek zal voeren over de organisatie van de betoging in Brussel. Wij hebben de intentie om het beter aan te pakken', zo geeft De Wever een sneer naar de Brusselse burgemeester Yvan Mayeur.
‘Dit is bijna crimineel’
Helemaal gerust is De Wever er niet op. 'Ik vrees natuurlijk voor nieuwe rellen. Als de mensen rel willen komen schoppen, zullen ze dat ook doen', meent de burgemeester. 'Dat zou ontzettend onverantwoordelijk zijn en draagt ook niets bij.' Volgens De Wever waren die rellen sterk politiek gemotiveerd. 'Dat heeft niets meer met sociale actie te maken. Men hitst de mensen op, zeker de havenarbeiders.' Zo klopt het volgens De Wever niet dat de regering de wet-Major wil afschaffen.
De Wever is zich terdege bewust dat hij kop van jut is van de vakbonden en andere betogers. 'De socialisten hebben mij uitgeroepen tot vijand nummer 1 en stellen me voor als de vriend van het grootkapitaal, de vijand van de arbeider. Dat is natuurlijk dikke quatsch.' Volgens De Wever doet de regering puur noodzakelijke ingrepen. 'Dat is niet leuk, maar er zo’n discours aan hechten is bijna crimineel.'
De Wever zegt voorts dat hij zelf al aan het aanbod deed aan de vakbonden om overleg te plegen over 24 november, maar dat dat aanbod werd afgewezen door de vakbonden. 'Dat bewijst weer eens dat de socialistische vakbond politieke intenties heeft. Dat ze weigeren om mee te werken om de relschoppers te ontmaskeren zegt toch wel genoeg.'
Sta me toe dat ik je tutoyeer. Ik weet dat het niet past bij je status, maar het bekt beter. Ik zal het niet hebben over je haat- liefdeverhouding met de notionele intrest, domiciliefraude in Aalst of de aberraties uit het verleden zoals het uitkeren van één miljoen euro zwart geld aan gesyndiceerde werknemers bij Sabena, de zwarte kassen bij BBTK Antwerpen en Brussel of de hulp bij sociale fraude met Turkse nieuwkomers in Limburg. Het is te goedkoop, en ook je collega's hebben boter op hun syndicale hoofden. In het ARCO-dossier hebben je kompanen van de Christelijke Arbeidersbeweging de spaarpot van 780.000 coöperanten geplunderd en de rekening doorgeschoven naar de belastingbetaler. Een aderlating ter waarde van een dozijn indexsprongen. In elke bananenrepubliek word je daarvoor standrechtelijk gefusilleerd, hier gepardonneerd.
Vakbonden zijn een elementair onderdeel van onze democratie, Kameraad Rudy. Maar je moet wel stilaan beseffen dat de klassenstrijd gestreden is. Het kapitalisme is gesocialiseerd tot volks- en spaarboekkapitalisme. De gemiddelde koopkracht, in reële cijfers, dus na uitzwering van de inflatie, is op vijftig jaar tijd verviervoudigd. De waarde van een huis is vertienvoudigd. De duizelingwekkende overheidsschuld, die in die periode tot stand kwam door voorthollende exuberante welvaartseisen, moet nu echter getorst worden door een werkende bevolking die toen nog niet actief of zelfs maar geboren was. Dat is pervers. We erven de wereld niet van onze ouders, we lenen ze van onze kinderen, schreef Antoine de Saint- Exupéry jaren geleden al.
Kaviaarsyndicalisme
De uitbouw van de verzorgingsstaat werd door de zuilenorganisaties in hun voordeel gemanipuleerd. Zij verzorgen de dienstverlening, de staat zorgt voor de subsidies en hun patronerende politieke partijen zorgen voor het wettelijk kader en het bijhorend cliëntelisme. Politieke partijen regeren in de eerst plaats voor hun achterban, of liever voor het knuffelen ervan. Op elke drie PS-kiezers zijn er twee inactief. De uitkeringsfabriek van de sociale zekerheid is hun handelsfonds. Het Federale Ministerie van Arbeid is al sinds 1918 in handen van een ACW'er of een ABVV'er. De uitkeringsbevoegdheid van de werkloosheidsdiensten is quasi het monopolie van de vakbonden. Uniek in de wereld. Vakbonden leven van een percentage op de werklozensteun (minimum 2% op de omzet). Honderden miljoenen om te fungeren als uitbetalingsloket van dopgeld, ideaal om leden te rekruteren en de kas te vullen. Het is misschien pervers, Kameraad Rudy, maar ik zeg het toch: de enigen die belang hebben bij werkloosheid, zijn eigenlijk de vakbonden. Het gerinkel van de kassa klinkt altijd luider dan het geruis van het geweten. Er is quasi geen controle op in- en uitgaven omdat syndicaten geen rechtspersoonlijkheid hebben. De ledenlijst en de bankrekeningen zijn beter bewaakte geheimen dan de goudvoorraad van Fort Knox. Voetbalclubs moeten opdraaien voor het wangedrag van hun hooligans, jullie vergoelijken de Brusselse brandstichters. Vakbonden heb ik nooit een baan weten scheppen, behalve voor zichzelf, tot in de Regentenraad van de Nationale Bank toe. In de tempel van het kapitalisme staat er meer foie gras op het menu dan boterhammen met smos. Kaviaarsyndicalisme.
Mannenbastions van zelfgenoegzaamheid
Vakbonden worden per definitie als sociaal en progressief beschouwd omdat ze in principe de rechten van de werkende mens verdedigen. In werkelijkheid zijn ze afgegleden naar conservatieve behoudsgezinde machtscentra met een ingebedde angst voor verandering. Mannenbastions van zelfgenoegzaamheid, gestructureerd naar Sovjetmodel met aan het hoofd een unitair politbureau. Voor de één miljoen staatsambtenaren zijn er sedert 1959 zelfs geen syndicale verkiezingen meer gehouden. Daar geldt, naar oude dictatoriale communistische gewoonte, het systeem van de coöptatie. Voor privéondernemingen geldt wel een schijndemocratie waaraan enkel de gevestigde vakbonden mogen deelnemen. Met het aantal syndicaal" beschermde" werknemers in de KMO's kan je al een nationale betoging op de been brengen, Kameraad Rudy. De onderlinge concurrentie tussen de rode, groene en blauwe hesjes is even groot als tussen de politieke partijen. Zieltjeswinst wordt afgekocht met exuberante eisen en doorgeschoten verworvenheden ten koste van de ondernemingen of de overheid. Recht op luiheid ten koste van recht op arbeid, overmatig verdedigd door rechters in sociale zaken. De Sociale Zekerheid evolueerde van een vangnet naar een hangmat. Sociale fondsen werden syndicale beleggingsfondsen. Ik hou van het proletariaat, Kameraad Rudy, niet van het profitariaat. Nergens is de kloof tussen loonkosten en nettolonen hoger dan in ons land om dit systeem in gang te houden. Sedert 2007 steeg de loonkost met 15 %, de werknemer kreeg er nog geen derde van in zijn zakken. Stop die zelfverminking.
Ik heb het niet voor straatcriminelen met een hesje die Brussel in brand steken, of voor stakende spoorlui die bij voorkeur op maandagen de reizigers gijzelen, omdat ze dan een verlengd weekend hebben. Ik haat echter nog meer de witteboordcriminelen die de schatkist plunderen via de Luxemburgroute. Voor het patronaat is het altijd crisis, werken we nooit lang en flexibel genoeg, en is onze concurrentiepositie altijd ondermijnd. Doemprofeten voor het eigen profijt. Jullie onderhandelen volgens de wet van Hamilton: ideeën zijn a priori slecht als ze bedacht zijn door iemand waar ze een hekel aan hebben. Zolang de rekening van het sociaal overleg naar de belastingbetaler kon doorgeschoven worden door de werkgevers en de vakbonden, werd de sociale vrede bewaard. Maar nu is de kas leeg, Kameraad Rudy. Vandaar dat ik een beroep durf te doen op je gezond verstand. Door jouw tunnelzicht, zal de stakingstrein verder de economie ontsporen. Door jouw angstvisioenen houdt jan met de pet de knip op de portemonnee, vermindert het consumentenvertrouwen en is het licht aan het einde van de tunnel nog verder af. Daarom: Sterft gij oude vormen en gedachten!
Sans rancune en met gebalde vuist
Jean Marie Dedecker
P.S. Het schoonmaakbedrijfje, dat mijn kantoor netjes houdt, moet 25 klanten afzeggen bij gebrek aan poetsvrouwen. Wil je de bezem uit de kast helpen halen, Kameraad Rudy ?
Het is een feit. Bij de volgende Rambofilm zal het volledige Dendermondse politiekorps mogen deelnemen als figurant. Sylvester Stallone mag dan 70 jaar oud zijn. Het valt hem niet aan te zien. Zijn spieren blinken nog als van oudsher. En hij kan het hem niet laten. In zijn volgende Rambofilm neemt hij het op tegen Belgische agenten die hem het leven zuur maken. En Dendermonde kwam het best uit de selectie.
Regisseur Van Bamboest vertelt: "Eigenlijk zochten we zo realistisch mogelijke personages. Dat ze goed zijn in gevechtsporten is meegenomen, maar vooral een brede borstkas maakt indruk."
Hoe ben je dan precies in Dendermonde terecht gekomen?
Van Bamboest: "De leeftijd speelt natuurlijk ook een belangrijke rol. Onze held moet het opnemen tegen jonge kerels en in het Dendermondse politiekorps is de gemiddelde leeftijd 14 jaar. Ik spreek wel over de fysieke leeftijd, want met de mentale leeftijd wordt geen rekening gehouden. Daarnaast is de gemiddelde borstomtrek van de politie-agenten in Dendermonde minstens 10 cm breder dan in de rest van Vlaanderen. Tel daarbij de gespierde armen en de gekende gang en je hebt een hele grote groep tegenspelers voor Rambo."
Maar deze figuranten zijn toch geen acteurs?
Van Bamboest: "Ik was verbaasd hoe goed de jongemannen het deden bij de audities. Het was alsof een "slechterik" spelen hun alter ego was. Zonder moeite konden zij vieze tronies trekken en de mensen angst inboezemen. Het was ongelofelijk om te zien!"
Wij wensen U alvast veel succes met deze snertfilm!
De vader van Laurette, een Limburger, vond in 1950 werk in Ougrée, werd regionaal vakbondslid, toen schepen en tenslotte burgemeester. Haar moeder is een Tunesische. Laurette werd aldaar geboren op 2 oktober 1958 en heeft vijf broers en zusters. Zij studeerde rechten aan de Universiteit van Luik en werd later advocaat. Zij huwde met de Tunesier Abbès Guenned. Wegens zijn bedrijvigheid in het drugsmilieu vaardigde Marokko in 1996 een internationaal aanhoudingsmandaattegen hem uit. Op 31 juli 1997 werd hij op de luchthaven van Zaventem gearresteerd, maar hij maakte gebruik van een diplomatiek paspoort, dat hij illegaal bezat, want hij is nooit een diplomaat geweest. Op dat moment was echtgenote Onckelinckx minister-president van de Franse gemeenschap.
Om verdere schandalen te vermijden, scheidde Laurette heel snel van hem. Na één maand was de scheiding al officieel geregeld. De snelste echtscheiding in België ooit. Op 20 november 1999 huwde Laurette de constitutionele advokaat Marc Uyttendaele. De getuigen bij dit huwelijk waren beider vroegere echtgenoten! Nog wat over haar ex-echtgenoot Abbès Guenned. Na de poging tot arrestatie van Abbès Guenned op de luchthaven van Zaventem, waarbij hij gebruik maakte van onschendbaarheid met een illegaal diplomatiek paspoort dat hij "als gift" had gehouden, werd hij een jaar later, op 21 juli 1998 voor dezelfde feiten opnieuw gearresteerd, dit keer op de luchthaven van Izmir, Turkije. Hij moest daar een tijdje de cel in, maar onder druk van de Belgische regering werd hij nooit aan Marocco uitgeleverd en om een diplomatieke rel te vermijden zelfs vrijgelaten. Sinds kort is Abbès weer opgedoken - ge gelooft het niet- als rijkelijk betaald adviseur op het kabinet van Laurette Onckelinckx met als taken de communicatie tussen het kabinet en de islamitische verenigingen onderhouden en het grote stedenbeleid. In La Libre Belgique van 15 jan. 2004 deed hij een oproep tegen het verbieden van hoofddoeken bij moslimvrouwen en hij gaf zijn steun aan het oprichten van de vereniging COIFE(gezamelijke verenigingen tegen het verbod van hoofddoeken in scholen). Eén van de medewerkers van Abbès is Kissi Benjelloun, voorzitter van de Unie van Moskees (slager van beroep). Deze wordt ervan beschuldigd de controle van de Moslimvleesmarkt uit te voeren voor zijn persoonlijk profijt. DUS: Eerst was ze getrouwd met een Marokkaan, die op die manier Belg werd. Op een gegeven ogenblik werd die echtgenoot in België aangehouden wegens drugbezit. Op een of andere manier kwam hij vrij (voorspraak?) in België, maar werd hij later opgepakt in Turkije, ook al omwille van drugs. Turkije wilde hem toen uitleveren aan Marokko, waar hij ook al gezocht werd (!), maar hij kwam terug naar België, nadat er vanuit ons land "enige diplomatieke druk" werd uitgeoefend om hem naar hier te krijgen. Wat later scheidde Onkelinx van haar Tunesier en trouwde ze met een Brusselse advocaat, Marc Uyttendaele, die sindsdien zijn advocatenpraktijk gevoelig heeft kunnen uitbreiden en waarvan gezegd wordt dat hij de man achter de schermen is in de hervormingen bij het Belgische gerecht. Uyttendaele en Onkelinx zijn nog steeds een koppel, maar zouden niet meer bij elkaar wonen. Hij is in Brussel gebleven en zij zou een onderkomen hebben ergens in de buurt van Louvain-la-Neuve. Nog pikanter wordt het als men weet dat Laurette's eerste man, die Marokkaan dus, bij haar op het ministerie van Justitie zou werken en daar zou instaan voor de contacten met de buitenlandse islamitische groeperingen... En voor zover je het zou vergeten zijn: Laurette Onkelinx was jarenlang minister van Justitie!
Deze ochtend moest ik beroepshalve weer eens in de rechtbank van Dendermonde zijn. De opdeling van Dendermonde in Noord en Zuid is eindelijk achter de rug. De Bogaertsbrug is een bredere copie geworden van de futuristische brug aan de Vlasmarkt. De gustibus et coloribus non disputatur, maar in een andere middeleeuwse stad als Brugge of Gent zouden ze zo'n gedrocht al lang afgebroken hebben.
Dendermondse modderpoelen in plaats van overdekte parking
Het parkeerbeleid van Dendermonde blijft een stad onwaardig. Ik ken geen enkele stad in Vlaanderen die niet beschikt over een overdekte parking in het centrum. De mensen die op de rechtbank moeten zijn, moeten maar een plaatsje zoeken in de moddelpoelen op loopafstand. Met het prachtige Belgische herfstweer stond ik daar met mijn mooi kostuum en modderschoenen.
Dendermondse politie als rambo's..
Terug in mijn wagen zag ik dat ik nog iets vergeten was af te geven. Terug naar de rechtbank dus en mijn wagen even foutief parkeren...
Kort daarop kwamen twee piepjonge inspecteurs afgestapt. Ik had amper mijn wagen verlaten of ze stonden al te schrijven. Ik draaide mij om, maar de jonge kerel grijnsde dat het al te laat was. De kerel sprak overigens het lelijke "Deiremonse" streekdialect.
Omdat het toch al te laat was, zette ik mijn tocht door naar de rechtbank, maar dat zinde de kerel niet. Hij riep mij toe dat ik onmiddellijk mijn wagen diende te verplaatsen. Mijn wagen stond inderdaad foutief geparkeerd, maar de wegcode voorziet enkel wegtakelen bij hinder voor de omwonenden. En dat was niet het geval. Omdat ik niet naar de grillen luisterde van de jonge kerel in uniform, dreigde hij onmiddellijk een wielklem te zullen halen...
Inderdaad, toen ik uit de rechtbank kwam, kwam hij fier afgestapt met een klem in de hand. Helaas voor de arrogante vlegel was ik hem net te snel af. Het blijft dus bij een boete voor foutparkeren.
Op notabelen kloppen...
De vorige maal dat ik Dendermonde was, vertelde een advocaat mij dat vorig jaar een lokale zelfstandige op straat werd afgeklopt door een jonge inspecteur na een discussie. De inspecteur had zijn geduld verloren en begon dan maar op de man de kloppen.
Jonge politie-inspecteurs lopen in Dendermonde echt naast hun schoenen. Ze lopen met hun armen wijd naast hun lichaam, alsof ze "Rambo" zijn. Mensen op straat moeten voor hen snel opzij gaan anders krijgen ze een stamp....Volgens sommige collega's staat het politiecorps van Dendermonde in de regio écht gekend voor dit gedrag.
Ik vraag mij werkelijk af wie deze stad leidt. Het parkeerbeleid met modderpoelen is de stad en de rechtbank onwaardig. Daarnaast jonge politiemannen die zich als echte rambo's gedragen. Het lijkt wel de far west...
Minister Ben Weyts (vooraan), staatssecretaris Theo Francken (midden) op de huldiging van oud-senator Bob Maes in het gemeentehuis van Zaventem.
De partijen SP.A en PVDA eisen het ontslag van de pas aangestelde Theo Francken en Ben Weyts (beiden N-VA) omdat ze zaterdag aanwezig waren op een feest voor Bob Maes. Dat is de oprichter van het omstreden VMO, maar ook jarelang senator voor de Volksunie.
Weyts zelf heeft zijn aanwezigheid op het feest intussen bevestigd: ‘Ja, ik was aanwezig op de huldiging in het gemeentehuis van Zaventem. Bob Maes is een 90-jarige vriendelijke man, oud-VU-senator en vader van een Vlaams parlementslid (Lieve Maes, nvdr.).’
De oppositiepartijen SP.A en PVDA zien dat anders. SP.A eist het ontslag van Francken. ‘Hij moet beseffen dat hij staatssecretaris is en niet zomaar alles meer kan’, zegt fractieleidster Karin Temmerman. ‘Hij vertegenwoordigt de regering. Ik vraag me af wat Open VLD en CD&V hiervan vinden.’
Officiële viering
Francken zelf ziet het probleem niet. ‘Het was een officiële viering in aanwezigheid van de Zaventemse burgemeester’, zegt de staatssecretaris, die spreekt van een onaanvaardbare heksenjacht tegen een 90-jarige. De burgemeester van Zaventem zegt dat hij maar heel kort op de viering was en dat het feest een privé-initiatief was van N-VA.
‘Geen onbenulligheid’
Het ontslag van Vlaams minister Weyts vraagt SP.A voorlopig niet. Vlaams fractieleider John Crombez wil wel snel duidelijkheid van minister-president Geert Bourgeois over wat de regels zijn voor zijn ministers. ‘Weyts doet het incident af als een onbenulligheid. Dat is nogal hard voor een pak mensen voor wie dit helemaal geen onbenulligheid is’, aldus Crombez.
‘Paramilitaire knokploeg’
PVDA wil wel dat Weyts de deur wordt gewezen. ‘Het is zeer verontrustend dat twee regeringsleden aanwezig zijn op een feestje van iemand die collaboreerde tijdens WO II, daar nooit enige spijt over heeft betoond en die na de oorlog bovendien de extreemrechtse paramilitaire knokploeg VMO oprichtte’, zegt voorzitter Peter Mertens
Bob Maes was als jongere lid van het VNV, dat tijdens WO II collaboreerde. Maes gaf zichzelf in 1944 aan bij de politie en raakte jarenlang zijn burgerrechten kwijt.
In 1950 richtte Maes de Vlaamse Militanten Organisatie op, tussen 1958 en 1963 officieel verbonden aan de Volksunie. In 1971 ontbond Maes de beweging. Er kwam een nieuwe, extremere leiding aan het hoofd van het VMO. In 1981 werd de beweging veroordeeld voor geweld en wapenbezit.
De Wever sust
De woordvoerder van N-VA-voorzitter Bart De Wever wil aan de zaak weinig woorden kwijt. ‘We gaan hier helemaal niet op reageren. We hebben wel andere en betere dingen te doen hier in Shanghai.’ De Wever is op dit moment op handelsmissie in Shanghai, de grootste haven ter wereld.
Mijn gedacht
Gelukkig dat Weyts en Francken niet op bezoek zijn geweest bij Fidel Castro. Deze Cubaanse dictator is immers geen zaak uit een ver verleden, maar nog steeds brandend actueel. In Cuba heerst er nog steeds een communistische dictatuur en dat zou pas erg geweest zijn. Gelukkig dat niemand van de leidende klasse in België zich ooit verbrand heeft aan de communistische dictator Castro of de verguisde Libische dictator Khaddafi...
Oei, Steve Stevaert was reeds op bezoek bij Castro...Wat nu?
Castro geeft Stevaert een lift
| (aho)
BRUSSEL -- Even dreigde hij zijn vliegtuig te missen. Gelukkig gaf de Cubaanse president Fidel Castro de minister van Mobiliteit Steve Stevaert (SP.A) zondag persoonlijk een lift naar de luchthaven van Havanna.
Een hele week toerde Stevaert al op Cuba rond, toen hij op de valreep het bericht kreeg dat Castro hem persoonlijk wenste te ontmoeten. Daarvoor hoefde de minister-vice-president zich niet eens te verplaatsen: de 76-jarige president kwam naar hem toe, in de residentie van de Belgische ambassadeur.
