Zoals telefonisch aangegeven waren we genoodzaakt om i.f.v. de aanleg van de kelderverdieping enkele bomen te supprimeren.
We leggen weliswaar na de bouwwerken de tuin her aan met gras en bomen teneinde op termijn het parkgevoel terug te creëren.
De keuze van de bomen kunnen we gerust maken in overleg met de respectievelijke eigenaars van de gelijkvloerse appartementen, en dus ook met U.
Er is hierin geen overleg geweest, en ze hebben nu enkele petieterig kleine schriele boompjes aangeplant.
Het zal nog wel een tijdje duren eer er terug bomen zijn van een beetje redelijk formaat. Ik zou een foto kunnen toevoegen maar de 'boompjes' zijn bij wijze van spreken te miezerig klein om met het blote oog waar te nemen. Een 'parktuin' noemen ze dat dan. Je zou de teleurstelling kunnen vergelijken met...euhm, zou ik dat nu wel doen? ...... Ach, even kort: stel, je schrijft je in voor een hotdog-tocht, en ter plaatse zeggen ze dan: "Sorry, het is zonder......", daarna ga je naar de winkel, koopt een paar conserven, en een paar broodjes, je warmt alles een beetje op, en je bent dit alles vlug vergeten. Maar die tuin dat duurt nog jàààren eer er terug een beetje spraken kan zijn van parktuin.
🌳🌲🌳
Bij dit project konden we zelf kiezen hoe we de badkamer, keuken, betegeling .... wilden inrichten met de daarbij de meerprijzen navenhand. We hebben wel wat tijd nodig gehad om al die keuzes te maken.
We gingen regelmatig kijken hoe de werken vorderden, soms ging het redelijk vooruit, dan lag het weer een tijd stil. Voor zover mogelijk gingen we ook in het appartement kijken, geregeld merkten we fouten, zoals een kabel voor de luster die veel te dicht bij de schuifdeur naar de tuin was, een schakelaar die aan de verkeerde kant van de deur stond, stopcontacten op de verkeerde plaats, waardoor sommige muren al meer op gatenkaas lijken. Op een muur van de living stond een hele tijd vermeld: "kabel thermostaat?", die was dus onder geplamuurd. Ook werden verkeerde radiotoren geleverd. Te veel om op te noemen ging fout, dus goed dat we geregeld gingen kijken.
De voorlopige oplevering was volgens overeenkomst voorzien eind 2019, maar dus zoals ik al had verteld werd het steeds maar uitgesteld en nu is het toch nog maar eens met één dag uitgesteld: het is voor 1 oktober (dit jaar mag ik hopen).
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Ja, het is gelukt! We hebben donderdag 1 oktober de voorlopige oplevering gehad. We hebben eerst met de aannemer een ronde in het appartement gedaan om te noteren wat er nog verder afgewerkt moet worden en waar er dingen zijn die niet in orde zijn zoals geen koud water aan lavabo gastentoilet, sifon lavabo badkamer lekt, keuken moet nog verder afgewerkt worden met frontpanelen, en de betegeling boven de spoelbak moet nog gebeuren.... De thermostaat is met een afstandsbediening (die we de dag daarna kregen). We hebben dan onze sleutels in ontvangst genomen en materiaal voor te schuren, plamuren en te schilderen binnengezet. En dan…. een fles met bubbels ontkurkt! Hoera, het is eindelijk gelukt!
🥂
Al maar goed dat we ons huis nog niet te koop hadden gezet, want dan hadden we in de problemen gezeten (de huizen hier in deze omgeving raken vlug verkocht); en dan hadden we intussen iets moeten gaan huren.
*****************
Nu wil ik nog wat zomerherinneringen meegeven die zich in ons kleine stadstuintje afspeelden.
Hier zie je ons kleine jungle tuintje met vijver; geen plaats voor gras, enkel een beetje siergrassen. Onze tuin hebben we toen we ons huis 20 jaar geleden kochten eerst ingericht, Johan heeft het meeste zware werk gedaan. We hebben een grote regenton gekocht van een 800 liter, deze ingegraven en dan een vijverfolie erin en verder dan nog een minder diep gedeelte met ook een klein moerassig gedeelte. Zo'n vijvertje geeft heel wat leven in de tuin: verschillende vogels (koolmezen, pimpelmezen, duiven, merels...) die hun dorst komen laven of zich al spetterend komen baden, in de zomer komen er waterjuffers, libellen, vlinders... We hadden er verschillende vissen in gezet: goudvisjes, goudwinden, kleine elritsen...Er was ook eens vanzelf een vis bijgekomen, waarschijnlijk door een vogel (met een vis-eitje bij zich van een andere vijver) die zijn dorst kwam laven.
Nu tijdens de (na)zomer ga ik in de tuin om er lekkers te halen, met een zeef en soms met een schepnetje...Nee,... nee, geen vissen, zeg, wat denken jullie wel van mij. Die vissen zijn al een tijdje geleden gestorven, ....nee, van ouderdom, hé.
Achteraan in de tuin hebben we een vijgenboom, die redelijk groot is geworden en heel wat vijgen geeft. Sommige vijgen hangen vrij hoog, en dan denk ik aan wat een lesgeefster van de dansstudio waar ik al jaren de les b.b.b. heb gevolgd soms zegt als oefening om je armen goed uit te rekken: "doe alsof het groot lot heel hoog boven je hoofd hangt". Dus zo heb ik dan mijn rekoefeningen, maar soms hangen ze zo hoog dat ik een schepnetje neem om ze los te wrikken en dan probeer ik ze zo op te vangen. Ook hebben we twee druivelaars in de tuin, één met groene pitloze druiven, en één met blauwe druiven🍇. Deze druivelaars slingeren zich boven de haagbeuken uit.
🍇🍇🍇🍇🍇
En ze woekeren verder tot in de vijgenboom en ook tot in de boerenjasmijn (achter de vijver) die in het voorjaar als eerste frisgroene blaadjes🌿 geeft en in mei fijn geurende witte bloempjes. De groene druivelaar slingert zich langs de andere kant in de laurier (staat vooraan links van de vijver, op foto 1). Deze laurier hebben we ooit lang geleden als kleine miezerige plantjes gekocht in een supermarkt en is nu uitgegroeid tot een boom van wel 4 meter en meer (ruikt heerlijk als je hem snoeit).
(hier zie je de laurier langs de andere kant)🌿🌿🌿
Na mijn rekoefeningen haal ik mijn oogst binnen, deze oogst op foto is van 30 september.
Ik sta hier in de opening van de schuifdeur van onze veranda, hiervoor was vroeger ons terras waar we op mooie zomerdagen vrienden hebben uitgenodigd en waar we soms tot in de late uurtjes hebben genoten, met ons eigen brouwsels zoals noten-porto🍷 en rozemarijnlikeur.
Dit jaar hadden we vele druiven, soms dacht ik wat ga ik er allemaal mee doen, vroeger veel jaren geleden hebben we er eens zelf wijn van gemaakt. Daar beginnen we nu niet meer mee. Toen ik recepten opzocht, zag ik een recept voor confituur van witte ontvelde druiven, dat zag ik ook niet zodanig zitten. Bij mijn opzoeking naar recepten zag ik ook wel dat druiven veel goede, gezonde stofjes bevatten dus snoep ik ze, bij warm weer buiten, maar zo op (de wespen hebben ook wel hun best gedaan).
🍇🍇🍇
Ik wil proberen om onze vijg te stekken, maar we hebben intussen in een tuincentrum toch maar een klein vijgenboompje van dezelfde variëteit gekocht en ook een frambozenstruik en een kiwi-bessenstruik om zo een pottentuin op ons toekomstig terras te zetten.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Nu hebben we onze bezigheid met schuren, plamuren, en schilderen.... nog eventuele gebreken noteren en doorgeven.
En dan...binnenkort kunnen we onze koffers pakken, een vreugdedansje doen en verhuizen.
(Zie bijlage onderaan)
Ik heb nooit veel verhuisd, ik heb nu 20 jaar gewoond achter de hoek van waar ik vroeger naar de kleuterschool en lagere school ging, mijn ouderlijk huis was hier niet ver vandaan.
Het gaat wel varen denk ik, en ik zal ons kleine snoeptuintje in het begin misschien toch wel wat missen.
Groetjes,
Indra en Johan.
