OPSTAP

Vrijdag 8 mei 2015

Vroenhovenbrug, Apostelberg, Jekervallei, Sint-Pietersberg, Kanne, Eben-Emael , "reserve naturelle de la Montagne, Thier de Lanaye en eindigen in Lanaye (Ternaaien).

De tocht begint aan de brug over het Albertkanaal te Vroenhoven, de plek waar, wat België betreft, de II wereldoorlog begon. In het brugcomplex kan men meer vernemen over de aanvallen in mei 1940 op de bruggen van Vroenhoven en veldwezel.

De brug van Vroenhoven, met museum, amfibietheater, cafetaria, klimmuur...

Net over de brug in de richting Maastricht nemen wij rechts langs het Albertkanaal. Na 700 m. links de Bieslanderweg in, voorbij de grenspalen 78 en 77. Weldra ligt links Wolders, een wijk van Maastricht.

Wolder heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de Romeinse tijd. Eertijds behoorde het gebied rondom Wolder tot het graafschap van de Vroenhof, een Brabants leen.

In 1920 werd Wolders het ingelijfd bij Maastricht.

Nu rechts de Dalingweg en vervolgens Susserweg en wij komen aan het wijngoed Apostelhoeve.

De holleweg naast de Apostelhoeve. De bebouwing op de achtergrond is de de Nekumhoeve.

De Apostelhoeve ligt op de Louwberg en is het verlengde in NO. richting van de Cannerberg en een overbuur van de Sint-Pietersberg en is gelegen ten NW. van het Jekerdal.

Opvallend zijn de wijngaarden van de Apostelhoeve en Hoeve Nekum.

Wij dalen via de holleweg naast de Apostelhoeve af en dwarsen de N619, (Maastricht – Kanne) de Nekumweg in. Voorbij de Nekumhoeve komen wij aan de Jeker en de Nekummolen.

De Nekummolen aan de Jeker, een ideaal rustpunt.

In de molen werd glazuur gemalen voor de Maastrichtse aardewerkindustrie. Dit glazuur is een melkachtige pap die op aardewerk wordt aangebracht, voor ze in de oven worden gebrand om  het waterdicht te maken. Vandaar de Maastrichtse naam Vernismolen.

Op de Jeker waren veel watermolens bedrijvig.

Wij dwarsen de Jeker en vervolgens de Mergelweg en beklimmen de Sint-Pietersberg. Boven aan de kiezelweg nemen wij rechts. Aan de linkerzijden staat de GR. - LAW wegwijzer van het Pieterpad. Het oudste lange afstandspad van Nederland van Pieterburen naar Sint-Pietersberg.

Onder deze mergelberg zijn wel 240 km. gangen. die in woelige tijden vaak dienen als schuilplaats voor de plaatselijke bevolking.

Wij volgen de kiezelweg, aan een viersprong gaan wij schuin links licht berg op. Voorbij het poortje hebben wij een prachtig zicht op het kasteel van Neercanne.

Het kasteel dateert uit 1698

Maar de markante hoektorens en enkele bijgebouwen in Maaslands renaissance dateren uit 1611. De baroktuin is deels gereconstrueerd. Bijna alle gebouwen zijn opgetrokken uit mergelsteen.
Wij gaan nog even rechtdoor, met rechts in de weiden enkele grenspalen.

Beneden in de vallei zien wij het dorpje Kanne liggen.

Aan een smal grazig pad rechts dalen wij af naar de dorpskern van Kanne. Wij gaan voorbij de kerk en de brug over de Jeker en dalen af naar de het Albertkanaal en gaan de brug over aan de rechtszijde .

De ophangbrug van Kanne.

Vervolgens dalen wij de trappen af en nemen beneden schuin rechts het Avergat. Een 100 m. verder, aan een mergelgrot, nemen wij links. Op de weg Kanne – Eben-Emael nemen wij links een veldweg, gaan voorbij de Moulin de Frangéle en steken de Jeker over en iets verder komen wij aan het de ingang van het Fort van Eben-Emael.

De molen nabij het fort van Eben-Emael

Dit onneembaar gewaande fort beslaat een oppervlakte van 75 Ha. Deze versterking moest elke poging om het Albertkanaal over te steken verhinderen. Op 10 mei werd het fort op amper 15 minuten tijd overrompeld door slechts 80 soldaten die met zweefvliegtuigen op de boven terreinen van het fort landden.

De ingang van het fort van Eben-Emael.

Links naast de ingang van het fort nemen wij de trappen en beklimmen de heuvel tot wij bovenop het fort staan.

Over het terrein staan de geschuts- en observatiebunker verspreid. Wij dwarsen het boven terrein van het fort en gaan in ZO. richting een pad die hoog boven en parallel aan het Albertkanaal loopt. Aan een wandelpoortje aan de linkerzijde nemen wij een nogal steile afdaling naar het Albertkanaal toe of de Thier de Lanaye. 

De Thier de Lanaye is een van de steile hellingen aan de oostkant van het Belgische deel van de Sint-Pietersberg. Thier is het lokale woord voor de steile hellingen van de Sint-Pietersberg.

Het gebied bestaat eigenlijk uit twee delen, een deel bovenaan de helling met zijn kalkgraslanden en een met de ingangen van de ondergrondse kalksteengroeves.

We komen voorbij ondiepe mergelgroten aan de rechterzijde met mooie horizontale 30 cm. dikke silex (vuursteen) lagen.

De Thier de Lanaye leidt ons langs vele prachtige panorama’s, enorm mooie vergezichten, en een unieke natuur.

Een blik op de sluizen van Ternaaien, gekend als de stop van Ternaaien.

Aan de Maas kant zien wij de enorme mergelafgravingen door de cementreus ENCI, die tegen het protest in van de milieuorganisaties in de berg verpulverd.

Een maal aan het Albertkanaal, volgen wij deze even naar rechts tot aan de brug van Lanaye.

Wij gaan de brug over het Albertkanaal over en komen in het dorp, Lanaye

Lanaye werd in de jarendertig van de twintigste eeuw bij het graven van het Albertkanaal gescheiden van de Sint-Pietersberg en alzo kwam het dorp als een eiland tussen kanaal en Maas te liggen.

Aan de kerk zit onze wandeltocht er op.

Als toemaatje bezochten wij er het kleine maar interessante streekmuseum Maison de la Montagne Saint-Pierre.

Deze interactieve permanente tentoonstelling ‘Sint-Pietersberg, juweeltje van de natuur in een eeuwenoude schatkist’ gidst de bezoeker door de geschiedenis van de streek.

Het geeft ook op boeiende wijze een inleiding in de rijke en unieke fauna en flora en het ontstaan van het gebied.

Om 16.29 u vatten wij met TEC. Bus 78 (Lanaye – Visé). de terugreis naar Gent aan.