Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
dit moraalverhaal geeft prachtig weer dat je niet te vlug een oordeel over iemand moet vellen:
Een kom soep:
Een bejaarde dame gaat aan een tafeltje zitten met een dampende kom soep op haar dienblad. Dan merkt ze dat ze vergeten is een lepel mee te nemen en gaat er een halen. Maar wat een verrassing als ze terugkomt! Er zit een zwarte man op haar plaats. Hij lepelt met plezier de soep naar binnen.Wat een lef!,denkt de dame.Hij ziet er best vriendelijk uit, maar ik ga me toch niet laten doen.Zij gaat tegenover hem zitten en trekt de kom soep naar zich toe.Ze stopt haar lepel erin en begint te eten.De zwarte man trekt de kom soep weer een beetje dichter naar zich toe,zodat de soep nu in het midden tussen hen beiden staat.Zwijgend eten ze allebei van de soep.Daarna staat de zwarte man recht, doet teken dat de dame moet blijven zitten en haalt een grote portie frieten met twee vorken.De dame glimlacht en samen verorberen ze de frieten.Dan zegt de zwarte man dank u wel en gaat weg.Ook de dame wil verdergaan.Ze reikt naar haar handtas die ze aan de stoelleuning had gehangen, maar merkt tot haar schrik dat haar handtas weg is. Die zwarte was dus een dief! Ze kijkt of ze hem nog kan vinden tussen de mensen, maar ziet plotseling iets waarvan ze nog meer schrikt. Twee tafeltjes verderop, aan precies hetzelfde raam als waar ze nu zit,hangt haar handtas aan een stoel.Op het tafeltje ervoor staat een kom met soep, die niet meer dampt.....
mooi betekenisvol verhaaltje,al gaat het je niet altijd even goed,verlies hem zeker niet: je moed:
Op een kronkelig paadje vol stenen kwam ik een klein meisje tegen die op haar rug haar kleine broertje droeg. "Kind", zei ik, "jij draagt een zware last." Ze keek me aan en zei: "Dit is geen last, meneer, dit is mijn broertje." Het woord van dit moedige kind staat in mijn hart gegrift. En wanneer het lijden van mensen me overweldigt en me alle moed ontsnapt, denk ik aan het woord van dat kind: "Het is geen last die je draagt, het is je broer, het is je zus ..." schrijver niet gekend
prachtig gedicht, bekijk het leven steeds positief:
Durf te leven Je warmte en liefde geven Stralen als de zon Het leven is mooi Ook al is het vaak treurig En zie je niet alles altijd even kleurig En heb je soms pijn en verdriet Maar zorg dat je de zonnige kant nog ziet Ellende maakt je ook weer sterker Het geeft je later weer kracht Zodat je weer overeind krabbelt en lacht Durf te leven Mooie momenten beleven Genieten van de kleine dingen Luisteren naar de vogeltjes die zingen Genieten van een ijsje op een terras Vooruit kijkend en niet naar wat eens was Genieten van een klein gebaar: Wat jouw even laat weten Dat je niet wordt vergeten Genieten van de vrienden om je heen Niemand staat in deze wereld alleen Als je maar iemand bij jou toe laat En er zelf voor open staat Genieten van alle wonderlijke pracht En het leven dat naar je lacht Het is maar wat je er zelf van maakt Wat jij toelaat, wat jou raakt Probeer positief te blijven denken Dan zal die kracht jou weer een glimlach schenken Durf te leven En een ieder een stukje liefde geven! schrijver anoniem
Als een bloem zo is het leven 't begin is teer en klein de een die bloeit uitbundig de ander geurt heel fijn. sommige bloemen blijven lang, weer anderen blijven even vraag niet bij welke groep je hoort, dat is 't geheim van het leven schrijver anoniem
Lieve bloggers allemaal, ik ben nog niet zo lang in de blogwereld binnen getreden, maar ik mocht al heel veel lieve groeten en wensen van jullie, "blogvrienden" ontvangen, daarom deze wens voor jullie en alle andere mensen:
ik wens...
ik wens jullie een wereld vol bloemen ik wens jullie een wereld vol licht ik wens jullie van alles het beste heel vaak een glimlach op jullie gezicht ik wens jullie een leven vol liefde geen tranen,geen zorgen,geen pijn dat iedere dag hier op aarde voor jullie een cadeautje mag zijn
een klein maar fijn versje voor de echte vrienden in mijn leven:
Ik heb een tuintje, alleen voor mij wie ik daarin laat, voelt zich vrij het is in mijn hart, je kunt het niet kopen, alleen voor de ware, gaat m'n hekje open.
prachtige beschrijving van het leven, gezien in de kleuren van de regenboog schrijver anoniem:
de regenboog rood vertegenwoordigt het vuur, laat ons openstaan voor warmte,genegenheid, liefde in het leven, vriendschap aan anderen geven,. geel vertegenwoordigt een ondergaande zon, aan een prachtige horizon. het even achter ons laten,ons verleden, opnieuw naar het heden. oranje vertegenwoordigt de aarde en het zand onder onze voeten. we zakken even weg, maar komen het terug te boven, als we maar in het goede blijven geloven. groen vertegenwoordigt de natuur, zo rustig en puur. even de tijd stil laten staan, naar je innerlijke gaan. blauw vertegenwoordigt het water, dat zal het zuiverste zijn, nog beter dan een medicijn. er even zijn voor elkaar, meer dan twee keer in een jaar, met een lief maar klein gebaar. indigo geeft ons de zuurstof en de ademruimte weer. we bouwen geen muren meer, vrijheid van taal en denken, onze geliefden iedere dag herdenken. met violet zitten we aan het einde van ons kleurenpalet. en wanneer je de regenboog nog eens ziet verschijnen, weet dan dat het alle verdriet doet verdwijnen.
Een vriend is iemand die vraagt wanneer je terugkomt, is iemand die nooit ongelegen komt, maar die ook voelt wanneer hij alvast komen moet is iemand die nog komt, als niemand meer komt
Er zit een traan in mijn oog, niemand die hem ziet.. Niet van blijdschap, maar van stil verdriet.. Die traan in mijn oog, rolt over mijn wang.. Ik kan hem niet stoppen, hij gaat zijn eigen gang.. Er rolde een traan, ik heb hem niet gestoord... Omdat je met een traan soms zoveel meer zegt dan in 1 enkel woord......
Als ik een wens mocht doen dan wenste ik dat ik toveren kon Dan scheen iedere dag de zon Liet ik alle mensen lachen Liet ik een ieder bloeien Zag ik spontaniteit en vriendelijkheid groeien Gaf ik iedereen liefde in het hart Verdween ellende en diepe smart Geen agressie meer en haat Was ik daar maar toe in staat Als ik een wens mocht doen.....
Roddels zijn niet te vermijden Roddels kan je ook beter niet bestrijden Er zijn van die mensen die je kleineren En je bewust proberen te bezeren Die van alles verdraaien En onrust lopen te zaaien Je kunt ze maar beter laten gaan En heel ver erboven staan Al is dat wel makkelijk gezegd Want iets in je wil dat je je verdedigt en vecht Jij weet het beste hoe jezelf bent Laat een ander maar denken dat hij je kent Dus verlaag je niet tot het niveau van deze achterbakse figuren Dan zal hun pret ook niet lang duren.
een mooi verhaal dat aantoont dat kritiek krijgen soms in je voordeel kan zijn:
Er was eens een restaurant met de naam "Zevenster". Ondanks alle moeite kreeg de waard weinig gasten: hij maakte het restaurant gezellig, zorgde voor een vriendelijke, prettige bediening en hield de prijzen binnen redelijke grenzen. Maar er kwamen haast geen gasten. Vertwijfeld vroeg hij een wijze om raad. Toen de wijze man het verdrietige verhaal van hem hoorde, zei hij: "Het is heel eenvoudig. Je moet de naam van je restaurant veranderen." "Onmogelijk", zei de waard. "Al generaties lang heet het' Zevenster' en onder die naam is het overal bekend." "Nee", zei de wijze, "noem het vanaf nu 'De vijf klokken', en hang boven de ingang zes klokken op." "Zes klokken?" Dat is toch absurd. Wat moet dat betekenen?" "Probeer het maar en bekijk het zelf", zei de wijze glimlachend en vertrok. De waard waagde een poging en het volgende gebeurde: iedere reiziger die voorbij kwam ging naar binnen om de fout onder de aandacht te brengen, in de veronderstelling dat er nog niemand was die het bemerkte. En, eenmaal binnengekomen in het restaurant, kwamen ze onder de indruk van de vriendelijke ontvangst en bleven er om iets te nuttigen. Dat was de kans waar de waard zo lang op had gewacht. Er is niets wat het eigen ik meer behaagt, dan fouten van anderen te kunnen corrigeren.
In het leven moet je bljven dromen, het maakt het leven heel wat aangenamer:
Een droom, dat is een wens. Over wensen kun je dromen. En zo hoopt ieder mens. Dat die ooit uit gaan komen. De een leeft in een oorlog. En droomt stil over vrede. Een ander droomt van vroeger Ongrijpbaar is het heden. Een kind droomt dat de regenboog Het Begin is van een boek Waarin hij zelf de hoofdrol speelt. Naar avontuur op zoek. Een zeeman zeilt de wereld rond. Droomt van een zuchtje wind. Als hij al vele dagen lang. De luwte ondervindt. Een eenzaam mens. Droomt over, warmte om zich heen Een vriendelijk woord, een hand die streelt. Een moeder streelt over haar buik Droomt teder van haar kind Waarvan ze helemaal niets weet En toch zo zeer bemint. Een ernstige zieke Droomt voorzichtig, over leven na de dood. Als hij zijn noodlot heeft aanvaard. Wordt dat verlangen groot. En als je heel gelukkig bent Dan kun je uren dromen Over de Liefde die je vond En hoe het is gekomen. Hoe heerlijk is het niet Om tijdens stormen in je leven Te dromen over het eb getij. Daarom mensen ,droom je droom. Al is het iedere dag. En mocht hij onvervulbaar zijn. Aanvaard het met een lach.
Prachtig gedicht over openstaan voor anderen, schrijver anoniem:
Handen heb je om te geven, van je eigen overvloed. En een hart om te vergeven, wat een ander je misdoet. Ogen heb je om te zoeken, naar wat mensen nog ontbreekt. En een hart om iets te zeggen, wat een ander moed inspreekt. Schouders heb je om te dragen, zorg en pijn van alleman. En een hart om te aanvaarden, wat een ander beter kan. Voeten heb je om te lopen, naar een mens die eenzaam is. Oren heb je om te horen, naar een mens die vrede is. En een hart om te geloven, dat er slechts "een" liefde is.
Beste mensen ,zoals ik al eens verteld heb hou ik van mooie teksten en verhalen met een diepe waarde of betekenis. Op mijn leestochten kon ik er al veel vergaren, en hier op mijn blog wil ik ze graag bewaren, en samen met U er nog dikwijls van genieten:
Liefde is geven...
Liefde is geven, niet alleen nemen Niet alles voor jezelf claimen Wat voor elkaar over hebben Elkaar respecteren en accepteren Van elkaar willen leren Elkaar steunen in moeilijke tijd Dan pas raak je elkaar niet kwijt
