Er is iets raars aan de hand met mijn blog: ik typ mijn tekst en voeg toe. En als ik dan naar het overzicht ga, kan ik de tekst niet helemaal lezen... Eens even kijken of het nu beter is!
De legertop en de minister sluiten de rangen: er is niets onregelmatigs gebeurd, er werd geen informatie achtergehouden en de klokkenluider wordt leugenachtig gemaakt, alhoewel hij dé specialist inzake deze toestellen is. Arme klokkenluider! Zijn carrière kan hij wel vergeten; waarschijnlijk wordt hij op een zijspoor gezet en misschien wel "buiten gepest"... Daar acht ik onze overheid wel degelijk toe in staat!
Een trieste en ontluisterende affaire die in mijn ogen eens te meer bewijst dat in de allerhoogste regeringskringen het eigen imago véél en véél belangrijker is dan de waarheid.
't Is echt paniekvoetbal in Antwerpen. De NVA hoeft niets meer te doen en wordt door de oppositie in een zetel naar de verkiezingen gebracht.
Komaan, jongens, is dit echt serieus bedoeld? Een kandidaat die de helft van het kiezerscorps geen hand wil geven omdat zijn religie het niet toestaat!?
Ik heb een reis gewonnen... joepie, of toch niet! Dat wou een vriendelijke man met een Nederlands accent me via de telefoon toch wijs maken. Toen ik niet meteen "hoera, hoera" riep en wat vragen wou stellen, werd hij meteen een stuk minder vriendelijk. Brutaal zelfs en dus heb ik zonder veel poespas ingehaakt. Ik heb er een hekel aan om voor een imbeciel te worden versleten!!!
En wat lees ik nu in de krant: controleer je ziekenhuisfacturen, want regelmatig worden er onder de hoofding "facturatie- of coördinatiekost" / "administratieve bijdrage" kosten aangerekend die onwettig zijn. Nu krijg ik regelmatig zo'n facturen en ik beken dat ik die nog nooit zo gedetailleerd heb bekeken. Toch een imbeciel dus?
Maar is het niet triestig dat je zo wantrouwig moet zijn?
Heb me wat geamuseerd met het lezen van diverse blogs op deze site. En het maakt mij nieuwsgierig: een blog wordt gestart en vaak abrupt gestopt en dan vraag ik me af: "Wat is er gebeurd? Geen zin meer, ziekte, overlijden? Het is wel fascinerend even te mogen binnenkijken in de wereld van een volkomen onbekende. Ik ben deze blog begonnen als experimentje ( omdat we in de cursus informatica dit item gezien hadden ) maar ik merk nu dat het iets "verslavends" heeft. En het is best leuk als je merkt dat andere mensen de moeite doen om jouw schrijfsel te lezen! Voorlopig ben ik niet zinnens te stoppen.
Voor leerlingen en leraren zit de Paasvakantie er op! Mijn kleinkinderen hebben genoten van het laatste weekend op scoutskamp, van enkele dagen in Middelburg (Zeeland), van fietstochtjes en lekker laat gaan slapen en even laat opstaan. En ook voor dochterlief (leraar 1° leerjaar) staan de schoolbanken weer klaar. Ik wens iedereen een goede herstart!
Grapje hoor! Heb daarnet gemerkt dat ik deze week elke avond uithuizig ben: maandag naar de film (Ladybird) - dinsdag voorbereiding viering jebron - woensdag naar een vriendin - donderdag Lais,in de Werf/ Aalst en vrijdag de kleinkinderen gaan aanmoedigen in de judotraining. En zaterdag wordt Liselotte 10 jaar en gaan we uit eten... Hoe- in godsnaam- deed ik dat vroeger, toen ik nog werkte!?
Nee, serieus, ik had niet verwacht dat "op pensioen zijn" zo zou meevallen! Zelfs met mijn gezondheidsperikelen ( darmkanker: momenteel in remissie) geniet ik er ongelooflijk van!!!
En deze namiddag doen we een terrasje; mijn overburen zijn 42 jaar getrouwd en dat is toch een tractatie waard!
Lieve mensen, het leven is broos en kort; dus: geniet ervan zolang je kan!!!
Jeetje, zelfs één glas alcohol is ongezond... wat blijft er eigenlijk over? Wat een betutteling toch! Leven is ongezond! Vanaf het moment van je geboorte begin je al te sterven. Laat mensen toch genieten van het leven, elk op zijn manier! Wat mij betreft, liever wat eerder sterven na een tof leven dan op je sterfbed te moeten spijt hebben over al wat je jezelf hebt ontzegd!
Terwijl ik dit zit te typen, met een pralientje en een portootje bij de hand zeg ik "leve het leven!"
Een toffe wandeling van 90 min. achter de rug met mijn overbuurmeisje en haar 2 hondjes Rada en Tweety. Decor: de forten in Dendermonde.
Daar was ik al een hele tijd niet geweest en ik heb er van genoten. En voor mijn deur passeren ook verwoede wandelaars. De Denderklokjes organiseren heel regelmatig tochten van 10, 15, 20 km of meer... en daar komt veel volk op af. Het is dan ook ideaal wandelweer: droog, niet té warm en toch zonnig.
Misschien is dit niet sympathiek, maar ik heb er een gruwelijke hekel aan als er voor mijn uitrit zo nipt wordt geparkeerd dat ik er slechts met de grootste moeite uit kan rijden. Niet dat dat zo vaak gebeurd, maar daarstraks had ik weer prijs. Nou ja, bijna, want ik was er op tijd bij en heb de betrokken chauffeur vriendelijk verzocht een ander plaatsje te zoeken! Vroeger zou ik dat niet hebben gedurfd, maar "ouder en assertiever"! Wat een luxe-probleem, zit ik nu te denken... Wat ben ik toch een gelukkig mens dat ik me druk kan maken over zo'n bagatel!
Maar anderzijds is "zich houden aan het verkeersreglement" een blijk van burgerzin; de "bijna-overtreder" mag me eigenlijk dankbaar zijn dat ik haar gehopen heb deze attitude in praktijk te brengen ( grapje!!! )
Hanne Lore ( oudste kleindochter, 11 jaar ) is op scoutsweekend; voor het eerst met de fiets! Een leuk slot van de Paasvakantie!
Zelf ben ik nooit lid geweest van een jeugdbeweging maar de kleinkinderen hebben er de tijd van hun leven . En ondertussen zitten ze niet op één of ander schermpje te staren. Mooi meegenomen!
Een leuke namiddag met 2 ex-collega's in de Abdij van Affligem. Lekker patersbiertje gedronken, bijgepraat én al een nieuwe rendez-vous-datum afgesproken!
En vanavond naar De Werf ( cultureel centrum Aalst ) om Steven Goegebeur aan het werk te zien... ik hou wel van stand-up comedy
En al liet de zon het wat afweten vandaag, ik ben opperbest gezind!!!
In taverne Maritimes op de zeedijk van Zeebrugge werden een 76-jarige COPD-patiënt die al jaren een zuurstoffles nodig heeft en zijn echtgenote, eveneens slecht te been, een drankje geweigerd omdat zij die niet konden bestellen aan de toog binnen. De zaakvoerder is van mening dat "mensen zich niet moeten verstoppen achter een handicap"...
Hier heb ik geen woorden voor, tenzij: te mijden!!! Zaken genoeg waar doodgewone MENSELIJKHEID niet té veel gevraagd is
Hopelijk, meneer, wordt u nooit geconfrontreerd met ziekte!
Dat maakt me echt kwaad!!! 
Zelf ben ik nooit lid geweest van een jeugdbeweging maar de kleinkinderen hebben er de tijd van hun leven . En ondertussen zitten ze niet op één of ander schermpje te staren. Mooi meegenomen!
