Maar wat een vreselijk gebeuren: 3 onschuldige mensen gedood en een vierde waarschijnlijk voor jaren getraumatiseerd. Ik hoorde Minister Geens op het nieuws zeggen: " Hij zou in 2020 sowieso vrijkomen, wie kan zeggen wat er dan zou gebeurd zijn?" Wel, waarde heer, deze slachtoffers zouden nog in leven zijn vandaag. 3 kinderen zouden hun mama's niet hebben verloren en een jonge man zou zijn diploma in ontvangst kunnen nemen en een toffe job zoeken. Laat een gevangenisstraf toch een effectieve straf zijn; dat is duidelijk en rechtlijnig! 3 jaar is 3 jaar, 6 maanden is 6 maanden... en geen tussenmaatregelen, waardoor niemand nog weet waaraan zich te verwachten. Je kan niet alle risico's in het leven uitschakelen, akkoord, maar iemand waarvan men nu zegt dat hij wellicht aan het radicaliseren was zomaar op straat laten lopen? Niet goed bezig!!!
Verleden jaar, 19 april, na coloscopie het verdict: darmkanker. We zijn een operatie en 6 maanden chemo verder en de laatste scan was ok. Morgen opnieuw een coloscopie om te kijken of er nog actieve kankercellen te bespeuren zijn. De voorbereiding is niet echt leuk, maar wat moet, dat moet! Ik moet zeggen dat ik er weinig mee bezig ben; hoe het ook draait, ik ben dankbaar voor al die jaren van robuuste gezondheid. Wat niet betekent dat ik niet blij zal zijn als het morgennamiddag achter de rug is en natuurlijk nog meer als het nieuws positief blijkt te zijn. Ik duim voor mezelf en een kaarsje kan evenmin kwaad!
Moest toch wel even grinniken! Een Amerikaanse gepensioneerde lerares kreeg een brief van het Witte Huis waarin ettelijke schrijf- en structuurfouten stonden. En wat doe je dan? Eens leraar, altijd leraar nietwaar... Ze stuurde de gecorrigeerde versie netjes terug. "Return to sender" zoals Elvis het zo mooi formuleerde. Waarom mijn binnenpretjes? Niet meteen omwille van de fouten op zich, maar vooral omdat Trump en zijn omgeving het altijd hebben over integratie en het belang van "zich aanpassen aan Amerikaanse normen en waarden". Je zou van zo'n mensen toch verwachten dat ze dan ook hun eigen taal hoog in het vaandel zouden dragen en die correct spreken én schrijven. Blijkbaar- maar dat wist ik al lang- liggen de theoretische retoriek en de concrete realiteit mijlenver uit elkaar!
Deze namiddag naar het schoolfeest van mijn jongste kleindochter Liselotte ( 10 jaar ). Niet echt mijn ding maar als oma heb je nu eenmaal bepaalde verplichtingen. Hopelijk klaart het wat uit want momenteel is het hier flink aan het regenen. Goed voor de natuur maar minder leuk voor de kindjes die hun dansje opvoeren. Succes, mannen, doe het goed!!!
In dat geval geven de ouders die in Denderleeuw slaags raakten met elkaar tijdens een voetbalwedstrijd van 7-8-jarigen wel een héél slecht voorbeeld! Hoe is het toch mogelijk!? En dat moeten dan "volwassen" mensen voorstellen! Moest het niet zo triestig zijn, je zou er om lachen.
Voetbal, een feest?
Leer kinderen toch plezier maken, sportief zijn en omgaan met "verlies" en "winst". Dat hoort bij het leven, toch?
De "yes"- stemmers in Ierland behalen een ruime meerderheid. Ik vind dit een goede zaak. Begrijp me niet verkeerd: abortus is altijd triest, een noodmaatregel en het is véél beter zwangerschap te voorkomen dan af te breken. Maar het bestaande leven moet prioriteit krijgen op het leven-in-wording. En het is aan de vrouw- de toekomstige moeder- om de uiteindelijke beslissing te nemen. Want zij is het die de grootste verantwoordelijkheid draagt, eenmaal een kindje wordt geboren. Ik ben ervan overtuigd dat de overgrote meerderheid van vrouwen die besluiten een abortus te ondergaan dit doet na rijp beraad en met ernstige redenen. Het is al te makkelijk te oordelen in andermans plaats. En voor diegenen die oreren over "de heiligheid van het leven", zeg ik: laten we eerst en vooral het leven dat er al is als "heilig" behandelen, laten we zorgen dat de kinderen die er al zijn een menswaardig leven hebben. Er is op dat vlak nog héél veel werk aan de winkel!
In het kader van "Pluk de dag" deze namiddag naar een pensioneringsdrink van een (ex)-collega. Ik verheug me er op: een aantal "oude rotten" terugzien, de laatste schoolroddels, lekkere hapjes, een goed biertje en... ik moet niet zelf rijden!!!
Politierechter Peter D'Hondt spreekt deelnemers aan een trouwstoet die de autostrade hebben onveilig gemaakt streng toe. Hij stelt- en terecht!- dat wat in Turkije aanvaard is dat niet hoeft te zijn in België. Dergelijk gedrag is onaanvaardbaar. Het is gevaarlijk en wekt ook agressie op, en van agressie hebben we al méér dan genoeg in deze wereld! Ik merk toch dat het egoïsme ongelooflijk toeneemt in de wereld... "ikke, ikke, ikke" en de rest kan de pot op. Terwijl het leven zoveel aangenamer is als we een klein beetje empathischer zouden zijn, een klein beetje meer begrip voor elkaar zouden tonen. Ik woon in een toffe straat, met toffe buren... behalve één verzuurd gezin dat op alles kritiek heeft. Ik heb medelijden met zo'n mensen; je maakt jezelf toch niet gelukkiger als je je ergert aan elke futiliteit: de chiro die te veel lawaai maakt, te veel confetti met carnaval, te veel stof bij de verbouwing van een huis, een haan die te vroeg kraait, een hond die al eens durft te blaffen... enfin, alles werkt op hun zenuwen! Een onbewoond eiland, denk ik dan, en veel geluk ermee!
Lieve mensen, voor de beperkte tijd die ons wordt toegemeten, probeer positief te zijn, glimlach, relativeer... dat maakt gelukkig!!!
Amai, wat een stortbui! Ik zit in de veranda ( glazen dak ) en ik hoor mezelf niet eens typen! Nog een geluk dat ik de ramen niet heb gewassen!!! Luiheid wordt af en toe wél beloond!!!
Als oud-leraar die heel haar carrière in het beroepsonderwijs heeft gestaan mag ik wel iets zeggen terzake: het zou correcter zijn te spreken van zware OPDRACHTEN. Ik kan u verzekeren dat les geven in het algemeen vormend middelbaar onderwijs gewoon niet te vergelijken is met lesgeven in sommige beroepsrichtingen. En dan is er nog een groot verschil tussen eerste, tweede en derde graad. Ik stond heel mijn loopbaan- van 1976 tot 2016 in de richting Kantoor en ook een aantal jaren in Groepskoken ( 2° en 3° graad ). Ik kan u verzekeren dat ik op 62 jaar nog totaal niet uitgeblusd was en slechts gestopt ben omdat Kantoor werd afgebouwd en ik geen uren in andere richtingen van jongere collega's wou wegkapen. Maar als je bijvoorbeeld in een derde jaar carrosserie een algemeen vak geeft, dan is dat een heel ander verhaal. Ik zie collega's kopje-onder gaan omdat die leerlingen vaak zeer brutaal zijn en geen gezag aanvaarden, en omdat directies vaak laks reageren. Wie zo'n opdracht heeft, houdt het niet uit tot 67 jaar...
En anderzijds, zoals mijn dochter ( zelf ook leraar ) zegt, "ieder beroep is zwaar als je het tot je 67° moet uitoefenen". Tenzij dat van politicus misschien, want zij zorgen héél goed voor zichzelf!!!
De ontmoeting tussen Kim-Jon-Ung en Trump gaat vooralsnog niet door. Welke politieke spelletjes worden hier weer gespeeld? Twee superego's die voor mekaar geen duimbreed willen toegeven. Hopelijk niet ten koste van de veiligheid, niet enkel in Korea en buurlanden maar wereldwijd.
Gisteren in het VRT- nieuws: 10 minuten Radja Nainggolan, 2 minuten rond het Koerdische meisje dat door een politiekogel om het leven kwam, 1 minuut voor het babylijkje dat in een Brussels park werd gevonden... Prioriteiten stellen, heel belangrijk...
Enzo Cestari ( Brazilië ) is 1 jaar oud en werd geboren met een grote moedervlek op het gezicht. In afwachting van een operatie- als hij oud genoeg is- heeft zijn mama een gelijkaardige moedervlek op haar gezicht laten aanbrengen, zodat de kleine Enzo niet alleen de blikken van omstaanders hoeft te ondergaan. Hoe mooi!!!
Bondscoach Martinez heeft beslist Nainggolan niet op te nemen in zijn selectie voor het WK. Daar zal heel wat over gepalaverd worden! Niet dat ik mensen hun sportvertier niet gun, maar, lieve deugd, wat een heisa over voetbal!!! Er is natuurlijk veel geld mee gemoeid. Ik volg heel het gebeuren niet echt maar ik weet wel dat de heer Nainggolan weliswaar een goede voetballer is, maar ook een moeilijk mens met een reuzenego. Ik zal er mijn slaap niet over laten; er zijn ergere problemen in de wereld. Of niet soms?
Bedankt, Kristof, Veerle, Femke en Fien voor alweer een supergezellige avond! Ik prijs me gelukkig met vrienden zoals jullie. Wie mensen om zich heen heeft die er willen zijn als het allemaal een beetje mank loopt is écht een rijk en gelukkig mens! Ik zie jullie graag!!!
Eigenlijk stond er een fietstochtje op het programma voor vandaag. maar gisteren ben ik gestruikeld en heb mijn knie en elleboog gekwetst, dus... Heb dus naar de BBC gekeken en ik heb ervan genoten: de prachtige muziek, de preek over de kracht van de liefde die de wereld ten goede kan veranderen, het geluk in de ogen van bruid en bruidegom... Ik weet het wel, pracht en praal die niet meer van deze tijd zijn, maar toch... Veel geluk aan Harry en Meghan en dat ze door hun sociaal engagement een heleboel mensen wat gelukkiger maken; dat hoop ik uit de grond van mijn hart!
Het Vaticaan heeft een document gepubliceerd waarin wordt gezegd dat we geen lessen hebben getrokken uit de financiële crisis van 10 jaar geleden. Er worden geen ethische principes hoog gehouden. Enkel winstbejag van een kleine elite die alsmaar rijker wordt, ten koste van de grote massa die alsmaar armer wordt. Zelfs in een rijk land als België leeft 15.9 % onder de armoedegrens. Een absolute schande! Ik ben ervan overtuigd dat - door het maken van de juiste politieke keuzes- armoede voor een groot stuk kan worden opgelost. Maar helaas, HEBZUCHT maakt blind én doof! Zoals een oud gezegde het stelt: " Vette varkens beseffen niet dat magere varkens honger hebben ".
