Waarom vind je zoveel foto's op het net? Omdat hij enkele jaren geleden zanger was in een boysband "Boycode" ... Nooit echt van de grond gekomen, ook al hebben ze optredens gehad in o.a. Japan ... Ach, de showbizz ... Een raar wereldje toch! Timmy was daar ook wat te realistisch voor, denk ik ... En te "braaf" ... Niet bereid over lijken te gaan om door te breken ...
Mondaine types zijn Betty en ik zeker niet. Maar je kan niet elke keer dezelfde badstad aandoen. Maandag wordt het dus Knokke. Met de trein want als senior reis je aan een voordelig tarief en bovendien heb je geen parkeerproblemen. Lekker wandelen met de voetjes in het water, een terrasje doen, samen tafelen ... En vooral, veel kletsen! Ik kijk er al naar uit!
Tja, de ene mens is al wat optimistischer dan de ander, maar negatieve mensen zijn zo vermoeiend. Altijd klagen en zagen en nooit eens kunnen stoefen op iets ... Iedereen kent wel zo'n exemplaren! "Leve de positiviteit", denk ik ... Maakt het leven veel leuker, voor jezelf en voor je omgeving!
Of zoals Toontje het zo fijn formuleert:
"Vanavond komt weer ome Jan die zo klaaglijk klagen kan met een serie treurverhalen over allerhande kwalen En dan denk ik stiekem, straks wordt het lachen, dan komt Max"
De jarigen van juli komen elk jaar samen om een gebakje te eten en een glaasje te drinken. Gisteren was dat dus in Mariatroon. Zonder Simonne, al was ze symbolisch aanwezig: haar herinneringsprentje op tafel en een fles champagne die ze nog had gebracht enkele weken voor haar dood. Bedankt Lieve, Lieve en Lies want ons ma heeft er echt van genoten. Ze zat de hele tijd te glunderen en zei meermaals hoe tevreden ze was! De namiddag is voorbij gevlogen...
En bedankt, Carine, voor de rolstoel.
Ondanks alles heeft ons ma veel geluk, al beseft ze dat niet altijd. Een goede verzorging, een nette kamer, veel bezoek ... Ik denk weer aan die miljoenen mensen die het met véél minder moeten stellen ...
Niemands leven is perfect en iedereen heeft zijn lasten en problemen, maar er is toch wel een grote discrepantie tussen het lot van mensen ... Ik besef heel vaak hoe gelukkig ik ben geboren te zijn in dit land, in deze tijd ...
Je zal maar zo'n vluchteling zijn, wanhopig op zoek naar veiligheid en een beter leven voor jezelf en je geliefden. De één heeft geluk, de andere brute pech ...
Vannacht om half 2 arriveerden ons mannen. Gebabbeld tot 3 u en dan naar bed. Deze voormiddag de wagen uitgeladen en aan de was begonnen. Hanne Lore en ik zijn gaan wandelen met Carlos. Bij hen gegeten en daarna naar Wieze: beestjes eten gegeven en ook een machine gedraaid. Dan naar ons ma. Terug in Wieze rond half 7. Het gras gemaaid ( want morgen wordt de GFT opgehaald ), het aquarium uitgekuist ( was dringend nodig! ), de keuken gedweild, een douche genomen, nog een wasje ingestoken en nu is het kwart voor 9 en zit ik eindelijk neer!!!
met Anne en Betty gisteren. Terrasje gedaan en bijgepraat. Was heel tof! Bezoek aan ons ma daardoor wat kort uitgevallen, maar ze was toch tevreden en deze namiddag blijf ik dan wat langer ... Straks een lekkere vette hap: pizza! Ik geeft toe dat gezond koken, sedert ons ma op kortverblijf is, niet echt een prioriteit is geweest. ik zal mijn leven moeten beteren. Maar dus niet vandaag!
Is de macht van de wapenlobby zo groot dat ze een strengere wapenwetgeving kan blijven tegenhouden? Dit is waar polarisatie en een racistisch discours toe leidt... ook al zullen politici niet de verantwoordelijkheid nemen, of wat dacht u?
Het zit er op! Ze zijn onderweg en hopen in de loop van volgende nacht thuis te zijn. maar het was weer een prachtvakantie en de batterijtjes zijn opgeladen. Iedereen tevreden. Ook ik !!! Mijn huis en dieren, hun huis en dieren, ons ma ... een drukke combinatie!!!
Morgen met Gwen bij Heidi; zaterdag terrasje met Anne en Betty; zondag vakantieviering in Jebron ... En tussendoor ons ma natuurlijk! Blijkbaar is dat roepen 's nachts nog niet echt verbeterd. Triestig eigenlijk! En ze ontkent dat ze roept, ze weet het gewoon niet meer... Ik probeer het los te laten, maar makkelijk is dat niet ... Ach, zou ik ook zo worden als ik echt oud word? Niet bepaald een vrolijk perspectief!