Doet me denken aan die hoorzittingen in de USA waar sigarettenfabrikanten bleven ontkennen dat nicotine schadelijke gevolgen had ... en elk causaal verband met kanker ontkenden... gesteund door allerlei experten, door hen zeer duur betaald ...
Straks richting Dendermonde... om 14 u sluiten we offcieel ons jaar af in De Meirdam... Ondertussen al ingeschreven voor Gimp geavanceerd vanaf september... met grotendeels dezelfde collega's en natuurlijk- daarom doen we het- met dezelfde leraar!
Nee, we gaan absoluut niet sporten... Rustig iets drinken en wat nakeuvelen over het voorbije computerjaar... en hopelijk volgend schooljaar geen virtuele lessen meer!
Op haar laatste examenreeks, die "heel slecht" was volgens haar: 84,3 % ... "slechtste" examen: Wiskunde: 73,8% ... Totaal uitslag schooljaar: 88,9% ... allez vooruit... tot daar haar "doembeeld"!!! Maar volgend schooljaar toch wat vriendelijker zijn voor jezelf, Lotje... het leven is méér dan punten!!!
"en, had je een goed rapport?", vraagt de buurvrouw op de stoep
"ja, een blauwe in een plastic mapje"
Leven, dat is zien, leven, dat is horen
Leven, dat is weten dat je niet voor punten alleen bent geboren
Liselotte is naar school ... heel benieuwd voor haar resultaat... de eerste twee examenreeksen waren schitterend maar deze zal- zegt ze zelf- slecht zijn... Ze had geen reserve meer, fysiek noch mentaal. een les voor volgend schooljaar: beter doseren, de lat iets minder hoog leggen en meer rust inbouwen... Nou ja, doorgaan doet se sowieso... en vanavond dan virtueel oudercontact, enkel met de titularis en met de leraar Frans omdat die haar heel goed heeft gesteund toen ze het moeilijk had ... dochter en schoonzoon willen hem daarvoor bedanken...
En toch is de oma zenuwachtig... ze heeft me beloofd iets te laten weten zodra "ze bekomen is" ( haar woorden!!! de dramaqueen!!! )
"onaantastbaar", "een monument" en blijkbaar ook een vieze vent die zijn poten niet kon thuis houden en profiteerde van zijn machtspositie... Goed zo! Voor de rechtbank ermee!!!
Wanhopige mensen nemen wanhopige stappen... ik begrijp de staatssecretaris voor migratie maar ik begrijp eveneens dat deze mensen geen oog noch oor hebben voor politieke standpunten en beweegredenen...
want inderdaad, een lichaam van 60+ is niet meer dat van een twintigjarige... als ik voor de spiegel sta merk ik dat ook wel! En mensen- ik ook hoor!- lopen nog veel te veel rond met complexen... overtollige ballast maar niet makkelijk om kwijt te raken. Net daarom vind ik het positief dat deze modellen zich ongegeneerd tonen...
maar ik begrijp de woede... als je leest hoe die kinderen werden weggerukt uit hun families ... en hoe er dan- welk ander woord is er- een genocide plaats vindt... ja, dan begrijp ik de enorme woede ...
Ik kijk maar af en toe... té veel spanning... maar ik volg de match op de site van Het Nieuwsblad... Wat zijn die Portugezen onsportief zeg! IK hoop echt- alleen daarom al- dat ze verliezen!!!!
Ik vond Raymond Poulidor altijd al sympathieker dan de "almachtige" Jacques Anquetil! Ik heb het vaak voor de underdog! Maar toch mooi dat zijn kleinzoon zo'n schitterende prestaties levert... en ontroerend hoe hij zijn opa gedenkt!
Bijna in de finale... in de allerlaatste seconden verloren met 1 puntje verschil... Dat is balen! Maar toch weer een mooie bronzen medaille! Proficiat, dames!
geslapen tot bijna half 3!!! Dat kind heeft veel in te halen blijkbaar! Dus ze blijven nog eens eten en gaan vanavond pas naar huis... Of ik blijf kijken naar België- Portugal? Zal van het weer afhangen, want er wordt onweer voorspeld en hevige regen... Een bezoek aan ons ma zal er vandaag niet inzitten, maar ik ga morgen ... Voor haar maakt het niet uit en voor mij is het op dit moment praktischer...
een klein gebaar, maar belangrijk! En moest u het zich afvragen... nee, ik ben hetero maar ik heb vrienden die homo of lesbisch zijn en in de loop van mijn carrière in het onderwijs heb ik het diverse keren meegemaakt dat leerlingen uit de kast kwamen, vaak na gesprekken met mij... Ik gaf namelijk naast Frans ook "Maatschappelijke Vorming" en - al zeg ik het zelf- ik was populair en gerespecteerd op school omdat ik mezelf was, ook in de klas... Ik weet dus hoe belangrijk aanvaarding is en dat het ook hier niet evident is om uit te komen voor je seksuele voorkeur, als die niet die van de meerderheid is... En bovendien geloof ik rotsvast dat liefde nooit verkeerd is... iemand graag zien is altijd, altijd te verkiezen boven kwetsen, lasteren, pesten, haten... Daarom respect voor deze artiesten die- hoe jong ze ook zijn- en afkomstig uit een macholand als Italië toch durven "anders" zijn en respect eisen voor zichzelf... Dat kan je enkel toejuichen, toch?
make-up ( door haar betaald ) en nachtkledij ( de oma ) voor Hanne Lore, nog 2 boeken voor Liselotte ( oma ) en vooraleer naar huis te rijden ... een terrasje! Het was leuk!!!
