Net thuis van een supertoffe avond bij mijn oud-leerlingen Kristof en Veerle. ook in Zottegem heeft het hard geregend en zijn er straten ondergelopen... gelukkig niet waar zij wonen! Maar weer miserie...
Vanavond gaan eten bij Kristof, Veerle, Femke en Fien... Maar Kristof belde me op om te zeggen dat er een omleiding is en dat het nogal slecht is aangeduid... Zucht!... en zelfs mét GPS ben ik een sukkel... Er geraken, ok, maar weer naar huis geraken... enfin, we zien wel!!!
In ieder geval blij hen nog eens te zien, want de vorige keer was het nog buiten op mijn terras te doen... wegens de coronamaatregelen... En ik weet nog dat het frisjes was!
wat een prachtig initiatief! Want inderdaad, als "problemen" een menselijk gelaat krijgen worden vooroordelen veel moeilijker te handhaven... Alleen... wie zal naar zo'n bib gaan? Niet diegenen die het het meest nodig hebben... wel mensen die al open staan voor nuance en kritisch staan tegenover zondebokkentheorieën en wij-zij-verhalen...
elkaar nog eens in levende lijve te zien... tot 7 u zijn we bij Veerle geweest... veel gelachen, een traantje geplengd, ook over serieuze dingen gesproken... enfin, het was echt tof!!!
niet om afbreuk te doen aan deze mevrouw maar het woord "iconisch" wordt tegenwoordig te pas en te onpas gebruikt... zowat alles en iedereen is "iconisch"... het enige wat je daarmee bereikt is dat dit begrip serieus gedevalueerd geraakt...
Sorry als ik overdrijf maar deze gastjes zijn alweer gestegen in mijn achting... In de videoclip van "I wanna be your slave" zie je o.a. Ethan met een rode damessschoen ... Ik wist dat niet maar dat zou in Italië het symbool zijn van het protest tegen huiselijk geweld tegenover vrouwen...
met als enige "drug" slagroomgebak en koffie! Deze namiddag bij Veerle... We hebben al jaren de gewoonte om met een achttal gepensioneerde dames van onze vroegere school samen te komen voor een gezellige babbel... nou ja, en één man: Jan, mijn wandelkameraad! Hij hoort erbij ... als de enige haan in het kippenhok!
En hij is ook de enige die nog niet gepensioneerd is... maar het is een crème van een vent en hij hoort er gewoon bij! Deze namiddag dus bij Veerle... door corona is het al lang geleden dat we elkaar hebben gezien. Het zal ook emotioneel zijn want Carine is ondertussen weduwe geworden en (eveneens door corona) we zijn niet naar de begrafenis kunnen gaan... Er zullen dus ook wat traantjes worden geplengd... maar dat is ok...
Jan komt me halen ... de lieverd! Ik verheug er me echt op om nog eens te kunnen bijpraten want zo'n whatsappgroepje is toch niet hetzelfde.
Heel lang geleden- maar ik werkte al wel- heb ik ook eens spacecake geprobeerd... uit nieuwsgierigheid. Een weekend lang de slappe lach gehad, echt waar! Nooit meer nadien... ik had mijn lesje wel geleerd. Wat bezielt dus deze vrouw om haar collega's te vergasten op ...??? En ze werkt al 10 jaar voor het leger, dus een piepkuiken is ze niet meer. Dit had héél zware gevolgen kunnen hebben. Mensen met wapens, mensen in voertuigen die stoned zijn... hoe dom en onverantwoordelijk moet je zijn om dit te wagen??? Haar carrière kan ze wel vergeten, en terecht, en dat er haar een zware gerechtelijke sanctie boven het hoofd hangt ... tje, eigen schuld, dikke bult!
Ach... het zijn niet enkel BV's die heel "ik-gericht" zijn... We kennen toch allemaal zo'n mensen! Ik ken er twee... een ex-collega die altijd en overal over de eigen gevoelens en problemen begint en een andere kennis bij wie het inderdaad na enkele minuten over haar en enkel over haar gaat. Vaak kan je daar mee lachen maar soms is het ronduit irritant en vervelend... Zelf zijn ze zich echt van geen kwaad bewust... en vaak zijn ze verbaasd en zelfs boos als mensen gesprekken met hen vermijden of afbreken... Ik herinner mij een telefoontje van die bewuste collega toen ik pas kanker had... Het ging zo'n 30 seconden over mij en toen uitsluitend over haar, haar man en haar dochter... Gelukkig kon ik het relativeren en ik hoef ook geen contact met haar meer te hebben... Toen we allebei nog werkten heb ik me echter vaak geërgerd aan haar egocentrisme... Misschien hebben zij in hun jeugd te weinig aandacht gekregen en is dit een vorm van compensatiegedrag??? Bij mijn ex-collega weet ik het niet, bij mijn andere kennis is dat zeker en vast één van de redenen...
de Taliban zullen dit zeker niet goedkeuren en vele "gewone" mensen evenmin... ik heb er geen probleem mee... liever lief zijn voor elkaar dan elkaar pesten, beledigen en kwetsen... en liefde is liefde... in al zijn vormen kostbaar en te koesteren... in bijlage dus foto's van Damiano en Thomas van Maneskin... Officieel geen koppel, maar ach, het zijn mijn zaken niet... in ieder geval zéér goede vrienden
en vele "gewone" mensen evenmin... ik heb er geen probleem mee... liever lief zijn voor elkaar dan elkaar pesten, beledigen en kwetsen... en liefde is liefde... in al zijn vormen kostbaar en te koesteren... in bijlage dus foto's van Damiano en Thomas van Maneskin... Officieel geen koppel, maar ach, het zijn mijn zaken niet... in ieder geval zéér goede vrienden
