komt na de zonde. Maar hoe oprecht is dat berouw als zo vaak blijkt dat klachten niet au sérieux worden genomen? Het is inderdaad een institutioneel probleem... dat wordt maar al te vaak duidelijk...
volgende week donderdag word ik al geopereerd... via de lies, maar wel volledige narcose en normalerwijze één nacht in het ziekenhuis omdat ik pijn zal hebben en de juiste pijnmedicatie moet krijgen. Blijkbaar is dat bij iedere patiënt anders: de ene al wat erger dan de andere... laten we hopen dat ik bij de "gelukkigen" hoor! Gerard voert me donderdagmorgen weg en komt me dan vrijdag weer ophalen. Tijdens de procedure worden de bloedvaatjes die de ongewenste knobbel voeden verwijderd en dan verschrompelt die knobbel omdat er geen bloed meer naartoe stroomt. Vroeger was dat een zware ingreep maar met de huidige technieken valt dat dus mee. Volgende dinsdag wel covidtest en woensdag naar mijn huisdokter voor een ECG en het invullen van een infoformulier...
voorbeelden strekken... zegt een spreekwoord. Een studente kan examenvragen krijgen, maar daar staat "betaling in natura" tegenover... 20 maanden geleden (!) heeft ze dit gemeld en tot op vandaag is er eigenlijk niets gebeurd... Mooie woorden, maar waar blijft de actie??? De universiteit blijft op deze manier schromelijk in gebreke... Het is toch duidelijk dat dit absoluut niet te tolereren is... Waarom moeten slachtoffers zo vaak de sociale media gebruiken eer er iets gebeurt?
Nee, dat buiten zetten in de kou zonder jas, dat kan niet... maar toch wat opletten... Blijkbaar vertoont dit kind wel degelijk probleemgedrag... Wat is er precies gebeurd in die les? De kleine heeft 2 andere kinderen "pijn gedaan"... Kon de leraar hulp inroepen of stond hij/zij er alleen voor? Ik heb ook moeilijke gasten gehad... af en toe een opstoot van agressie... De mijne waren weliswaar ouder, niet echt kinderen meer... Maar als ex-leraar zal ik toch niet meteen met een beschuldigend vingertje gaan zwaaien vooraleer de hele context te kennen... Het is als die agent die dat 14-jarig meisje een klap gaf. Ze had eerst wel naar hem gespuwd... in coronatijden. Nee, hij ging zijn boekje te buiten, volledig akkoord, maar zij ging ook in de fout... wit-zwart is het zelden... Dus ja, ik begrijp dat de ouders klacht hebben neergelegd maar tegelijk zou het constructiever zijn aan tafel te gaan zitten en eens rustig te bekijken hoe dergelijke zaken in de toekomst kunnen worden vermeden.
Kijk, ik ben niet echt tegen verkoop aan de deur of via de telefoon... maar het mag niet bindend zijn zolang je geen echt contract hebt kunnen inlezen en via handtekening of mail hebt ingestemd... en verleng de periode tussen de aankoop en het bevestigen maar wat... zodat je als consument de tijd hebt om eens goed na te kijken of je er wel goed aan doet...
was weer een gezellig moment! Meteen gereserveerd voor woensdag 9 maart... en morgen zien we elkaar al terug bij "ons mannen"... Ik breng pannenkoeken mee... als dessertje! Dochterlief was meteen akkoord!!!
Meestal is de mens de agressor... maar af en toe slaat de natuur terug... een stier die de toreador op de horens neemt, een hert dat de jager aanvalt... excuseer als mijn sympathie niet meteen uitgaat naar de "normale" killer...
Net een herinneringsberichtje gekregen i.v.m. mijn afspraak morgen... chirurgisch mondmasker vereist, route 78 2° verdieping... geen probleem. Ben heel benieuwd wat de chirurg zal zeggen... Annemie denkt dat het misschien een kijkoperatie wordt... niet al te zwaar dus... We zien wel!
Lichtmis vandaag! Er is geen vrouwtje zo arm of ze maakt haar panneke warm! Misschien na Het Brouwershuis naar De Goeste om pannenkoeken te gaan eten... als Gerard zin heeft... misschien kan ik even bellen naar dochterlief en de kleindochters... 't is wat laat, ik weet het, en Liselotte heeft waarschijnlijk te veel werk voor school... maar je weet nooit!
10 jaar geleden was er het drama in "Fabeltjesland" in Dendermonde... niet vergeten... en er is Sierre... geen moord, een dramatisch ongeval... maar met als resultaat dezelfde pijn, hetzelfde gemis... en nee, dat gaat niet over... Sommige wonden helen niet... De mama van één van mijn ex-collega's werkte als verzorgster in Fabeltjesland... was op de bewuste dag thuis met griep... Ik heb van dichtbij de gevolgen meegemaakt... fysisch en mentaal... tot op vandaag... Het kleinkindje van een andere collega was één van de slachtoffertjes... hij is er compleet aan ten onder gegaan... Nee, sommige wonden helen niet...
ja, je kiest voor een beroep... maar niet voor excessen! Je kiest ervoor leraar te worden maar niet om de pispaal van leerlingen en/of ouders te zijn, je kiest ervoor agent te worden maar niet om belaagd te worden bij interventies, je kiest ervoor ambulancier te worden maar niet om te worden aangevallen bij het ophalen van ... Komaan zeg, iedereen moet zijn beroep op een correcte manier kunnen uitoefenen...
Whoopi, je uitspraak is oerdom en geen wonder dat daar commentaar op komt... Lees eens een goed boek over de geschiedenis van Duitsland vanaf het interbellum tot na de tweede wereldoorlog... het zal je hopelijk wat meer inzicht geven, zodat je dergelijke stommiteiten niet uitkraamt!!!
Toch eigenaardig... prijsstijgingen meteen doorrekenen is geen enkel probleem... maar "slechts" één maand om een lagere BTW in te calculeren wordt "zéér moeilijk"!!! Wel, beste leveranciers, "moeilijk gaat ook"!!!
de geldzucht van sommigen kent geen grenzen... giften, bestemd voor mensen die alles kwijtspeelden... in eigen zak gestoken... gewoon walgelijk!!! Ik heb daar echt geen ander woord voor!!!
is de naam van een speciaalzaak in Moorsel... een zaak waar je ongelooflijk goede whiskey kan kopen... Ik ga er één keer per jaar... voor de verjaardag van mijn schoonzoon... hij kan een goede single malt wel appreciëren... ja, ja, hij verjaart pas op 10 maart ... maar ik zal binnenkort wel eens binnenspringen...
Zijn naam ken ik niet maar hij weet ongelooflijk veel over alle aspecten van..., geeft goede info en is er niet meteen op uit je de duurste aan te smeren...
wat zijn al onze problemen toch triviaal, gezien in het kader van de immense kosmos... wat niet wil zeggen dat wij niet mogen/moeten proberen ze aan te pakken... Maar een beetje nederigheid is hier op zijn plaats. We zijn niet het middelpunt van de schepping... we zijn een onnozel puntje in een immense oceaan...
en niet enkel in de academische wereld, zoals zo vaak blijkt... één lichtpuntje: het wordt alsmaar minder aanvaard en komt alsmaar meer aan het licht... soms veel te laat, dat is waar, maar het komt aan het licht... er is nog een lang parcours af te leggen, maar we zijn op de goede weg
Daarnet in Humo weer een aantal horrorverhalen over mensen die onmogelijke bedragen aan energie moeten betalen... Daar wordt een mens niet vrolijker van! En de genomen maattegelen... sorry, maar wat mij betreft toch maar een flauw beestje!
Naar de pedicure geweest. Derde verdieping, gevaarlijke wenteltrap, geen lift... dus geen wonder dat mijn been wat protesteert... Maar de voetjes zijn weer proper!!!
