Helaas geen echte verrassing. Op bepaalde vlakken hebben we het "point of no return" bereikt én overschreden. Alleen... wij beseffen het nog niet helemaal... En de overheden blijkbaar evenmin... Machteloos voel ik mij... en bang voor wat mijn kleindochters te wachten staat...
het deed flink pijn bij de kine! En het wordt stilaan duidelijk dat die knie van mij niet zomaar "normaal" zal worden. Mijn eigen schuld, ik weet het... veel te lang gewacht... Enfin, we hopen er het beste van... Jammer voor Luc die voorlopig alleen moet wandelen... Ik kan het niet en Jan zit mentaal niet zo goed in z'n vel momenteel... Wandelen zou hem misschien deugd doen, maar ja...
die ook niets aan de situatie kunnen doen. Maar symbolisch belangrijk... Een onafhankelijke staat binnenvallen en annexeren- want daar komt het op neer- kan nu eenmaal niet worden aanvaard. Waar eindigt dit anders?
In eigen land durft haast niemand hem tegen te spreken... hij waant zich onoverwinnelijk, leider voor het leven... en als zo iemand serieus tegenwerk ondervindt en in het nauw wordt gebracht... dan is hij des te gevaarlijker! Nee, 100% gerust ben ik zeker niet maar dat we moeten blijven reageren, tja, wat is het alternatief? Hopelijk brengen onderhandelingen soelaas... Een ding is wel duidelijk: we zijn allemaal afhankelijk van elkaar... de wereld is één systeem en als dat stokt, lijdt iedereen. Reden te meer om het verstand te gebruiken en naar een oplossing te zoeken zonder de wereld te vergiftigen. Die is er (milieugewijs) al slecht genoeg aan toe!
Volgende donderdag- 3 maart- komen Kristien en ik samen om de viering van 3 april voor te bereiden. En ik heb nog altijd de teksten niet gelezen. Ze liggen klaar maar... ik heb er geen zin in... Foei voor mezelf!!! Maar het is een moeilijk onderwerp ( de balans tussen "kennis" en "actie" ) ... Vandaag of dinsdag zijn de enige dagen die ik heb om alles eens grondig te doorlopen en eventueel al wat inspiratie op te doen... Vandaag of dinsdag... Raad eens wat het waarschijnlijk zal worden???
Net naar "Elizabethtown" gekeken... Orlando Bloom is een knappe man en als Legolas in "the lord of the rings" vond ik hem echt wel goed... maar in deze film is zijn acteerprestatie ondermaats, sorry...
een miniversie, maar de Aalstenaars- carnavalisten in hart en nieren- zijn er toch blij mee... geen grote stoet, dus evenmin een massa toeschouwers ... maar wel "voil jeanetten" op dinsdag... Aan mij is het niet besteed... ik wacht wel tot vrijdag als 't stad weer proper ligt en de winkels weer open zijn. We gaan shoppen... Ik wil schoenen, Hanne Lore ook en de rest weet het nog niet. Maar in ieder geval een hapje in O'Bistro want het is lang geleden !!!
tussen aanhalingstekens... want zowel de leraar Frans als de leerlingenbegeleider van Liselotte stuurden al een bericht via Smartschool om deze week te benutten als voorbereiding op de Paasexamens... en het examenrooster zat er ook al bij!!! Enfin, vanaf maandag want morgen gaat Liselotte logeren bij Pauline, een klasgenote... tot maandagnamiddag... Hanne Lore heeft geen examens, wel een rapport dat heel goed was...
Althans deze morgen ... gevroren!!! Ondertussen alweer 8°... en het zonnetje schijnt! Zowel de katten als de haan profiteren ervan! Tof om zien! Minder leuk: door de zon zie je hoe vuil mijn ramen zijn!!! En nee, nog geen nieuws van de glazenwasser...
Liselotte en de mama waren naar 't stad... en blijkbaar naast pyjama's en ondergoed ook een drankje naar binnen gekapt... Stuurt ze deze foto van dochterlief... ik vind hem heel mooi!
Machteloos voel ik mij... en bang voor wat mijn kleindochters te wachten staat...
