het valt mee voor de geopereerde. Ze mag zelfs steunen op haar voet! Dus zijn de krukken niet echt nodig. Maar de revalidatieperiode blijft 3 à 4 weken ...
Vanaf morgennamiddag begin ik aan de voorbereidende drankjes voor de colo van vrijdag en ben ik dus aan huis (en aan de pot ) gebonden. Dus straks effekes Hanne Lore gaan bezoeken ... "de zieken bezoeken" is tenslotte een werk van barmhartigheid
Nederlands leren, absoluut, maar er moet voldoende aanbod zijn en op redelijke uren zodat het voor iedereen mogelijk is de cursus te volgen ... het is al te makkelijk een verplichting te maken van wat in praktijk onmogelijk blijkt te zijn
geen gezonde praktijken, en dat is eufemistisch uitgedrukt! Dat "foefelen" van aale tijden is weten we maar zonder regels kan dit fenomeen niet worden aangepakt en blijft de perceptie bestaan dat er enkel sprake is van zelfverrijking ... en vaak is het niet enkel een kwestie van perceptie
operatie goed verlopen. Wondverzorging aan huis en tevens inspuitingen tegen flubitis ... en dan maar hopen dat de rest van het schooljaar zonder perikelen verloopt!
Gisteren begonnen. Ik wacht nog met ontstekingsremmers maar als het morgen even erg is ... Slijtage ... Er zijn ergere dingen, maar pijn is nooit leuk!
totaal niet akkoord! Als het een bekwame vrouw is, ok, maar puur omwille van het geslacht? Komaan zeg! Pas op, ik ben niet tegen quota, maar je moet redelijk blijven
Denk eens even na! Je gaat naar het buitenland voor een ingreep die daar veel goedkoper is dan in je eigen land. Naar een land waar de wetten i.v.m. rechten en bescherming van patiënten niet dezelfde zijn als in het eigen land. Dan weet je toch dat daar risico's aan verbonden kunnen zijn. Spreek vooraf eens met een Belgische dokter en laat je degelijk informeren! Ellendig als het misloopt maar sorry, ik zou het nooit doen!
Niet bijster warm maar droog en zonnig! Genieten dus, al is het achter glas want ik ben niet uit mijn pyama geraakt. Lekker tv gekeken, nu wat bloggen en straks een spannend boek ... het leven kan mooi zijn!
het is mij ooit overkomen ... de verkeerde baan nemen ... niet op een autostrade maar toch op een hoofdweg. En goddank had ik het meteen door, kwamen er geen tegenliggers en kon ik keren zonder ongeval. Beangstigend!!! Hier zijn de gevolgen dramatisch, helaas
) gebonden. Dus straks effekes Hanne Lore gaan bezoeken ... "de zieken bezoeken" is tenslotte een werk van barmhartigheid 
