Onlangs ben ik er een weekendje op uitgetrokken naar de Veluwe in hartje Nederland. Er scheen een vrolijk zonnetje en de Veluwe is een mooie streek dus : Fietsweer. Zogezegd, zogedaan en we zijn dan ook een ganse dag op pad geweest met de fiets.
Het was leuk vooral omdat iedereen minstens een goeiedag voor mekaar over had en de dorpelingen altijd bereid waren tot een praatje.
Dat was op zaterdag. Op zondag waren we weer thuis en het was nog steeds zomer. Dus ook hier de fiets op. Heel veel andere fietsers ontmoet maar bij de overgrote meerderheid kon er zelfs geen goeiedag af, laat staan een praatje. Als je hier mensen een goeiedag geeft dan zie je ze zo denken : "Ken ik die?" of "Wat wil die van mij?" en ze maken zich snel uit de voeten om toch maar niets te moeten zeggen.
Arm verzuurd Vlaanderen!!
|