Ik ben Camiel
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 14/06/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, politiek, schrijven, litteratuur, toneel, kletsen, de tijd nemen....
Het leven is veel te kort om te kniezen en te treuren en ook na 50 valt er nog heel wat te beleven en te ontdekken
Hasta la victoria siempre!
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Een dwarse en muzikale kijk op het leven
Het leven wordt pas mooi na 50 want niets moet nog en alles mag!
27-10-2008
Familie of de mooie dame uit de Kleine Uilstraat.(4)
Zijsprongetje.
Voor het goeie begrip van de geliefde lezer zien wij ons genoodzaakt om voor eventjes van het pad van het verhaal af te wijken.Wie hebben we nu al : René, Guillaume en zijn vrouw Godelieve samen met hun dochter Karine en diens man Maurice ook Mo genaamd, Didier en de niet tot de familie behorende Vera en Annabel. Verderop in het verhaal zullen ook nog Gerard, Gustaaf en echtgenote Agnes en ook nog Rachel aan bod komen. Nu moet je ook nog weten dat René, Didier, Guillaume en Rachel het resultaat zijn van de vermenging van Gustaaf en Agnes. Met z'n allen zijn ze afkomstig uit een nietig dorpje ergens in dit nietig land. Ikzelf heb de familie heel goed gekend want ik kom uit datzelfde gat. Ik vond dat het maar eens tijd werd dat iemand de saga van deze verdoemde familie op schrift stelde.
Verder wil ik ook nog de aandacht vestigen op Godelieve, een zeer belangrijk personage in deze saga. Zij komt uit één van die talloze vlaamse families waar de schijn belangrijker is dan de werkelijkheid en waar iedereen, zoals dat dan heet, als geslaagd mag beschouwd worden behalve, de lezer raadt het al, Godelieve. Voor haar is dit uiteraard een onuitputtelijke bron van frustraties. Maar toch huldigt ook zij, net als de rest van haar familie, het principe van "Luister naar mijn woorden maar kijk niet naar mijn daden".
Ik waarschuw de lezer voor de complexiteit van het verhaal. Wie niet houdt van ingewikkelde verhaallijnen kan nu dus zonder enige schroom afhaken.
Ik heb mijn project, gezien de diepgaande financiële en economische crisis, wijselijk afgeblazen.
Jammer voor Camillefox maar wat het precies was kan en mag ik niet verklappen. Sommige lezers zullen misschien meewarig lachen maar meer dan ooit geldt de regel : "Big Brother is watching you" en zeker op internet.
Bovendien is het zo dat enkele mensen blijkbaar bijzonder geïnteresseerd zijn in mijn reilen en zeilen. Jullie bewijzen me werkelijk te veel eer.
Naast de redenen die ik niet wil verklappen ivm het afblazen van het project is er ook nog een andere, niet onbelangrijke reden.
Met de crisis die ongenadig toeslaat en waarvan wij nog aan het prille begin staan, vind ik dat ik niet aan de kant kan blijven staan. Ik ben het zat van altijd en overal weer te horen dat "wij er toch niks kunnen aan veranderen". Volgens mij is dat een loos argument. Als we nu met z'n allen eens wakker worden en ons massaal verzetten tegen een systeem dat er enkel op uit is zoveel mogelijk winst te maken ten koste van wat dan ook dan kunnen wij wel het verschil maken.
Verandering komt nooit zomaar uit de lucht gevallen!
De kranten staan dezer dagen bol van het "nieuws" over de financiële crisis. Men heeft het over financieel kapitalisme, ondernemingskapitalisme, over regeringen die goed werk leveren want zij willen de kleine spaarder beschermen en patati en patata.
De waarheid is gewoon dat het kapitalisme tout court in gevaar is en dat er helemaal niemand bekommerd is om het lot van de kleine spaarder of de gewone man/vrouw. Het zijn de banken en regeringen die de brave mensen aangezet hebben tot beleggen, pensioensparen enz...want het systeem was superveilig en helemaal te vertrouwen. Sorry hoor, al die regeringen tonen nu gewoon hun ware gelaat. Het zijn slippendragers van het systeem. Zo eenvoudig is het.
Er staat ons een golf van ontslagen te wachten en dan zullen er helemaal geen "kleine spaarders meer zijn om te beschermen".
Wordt het dus geen tijd om de ouwe Marx toch weer eens van onder het stof te halen? En wordt het geen tijd dat diegenen die zich links noemen, zoals Groen!, SPa, ABVV... zich ook echt links gaan opstellen en met een deftig alternatief voor de pinnen komen in de plaats van enkel te zeggen hoe ernstig de toestand wel is?
Goeie gok, Camillefox, maar helaas verkeerd. Het had gekund natuurlijk maar helaas neen. Het Groothertogdom is nog iets te groot. En ook de activiteit klopt niet maar, toegegeven, ook dat had gekund. Ondertussen heeft het project weer enige vertraging opgelopen omdat enkele investeerders vragen hadden. Het ging voornamelijk over de huidige diepe crisis van het kapitalisme. Het antwoord op hun vragen was zeer eenvoudig : deze crisis kan voor ons enkel maar voordelig zijn aangezien ons project helemaal niet past in een kapitalistische structuur.
Familie of de mooie dame van de Kleine Uilstraat (3)
Ondertussen...
Ondertussen, een dertigtal kilometer van de plaats waar René zijn onrustige slaap sliep, was er een feestje zeg maar drankorgie, aan de gang. Guillaume en Godelieve, de broer en schoonzus van René, hadden vandaag nieuws gekregen over de levenswandel van René en daar konden zij wel eens hun voordeel mee doen. Vooral Godelieve was er op uit om René een loer te draaien en zoals altijd volgde Guillaume haar. Zo bekeken had Godelieve geen drie maar vier honden : drie totaal miskweekte labradors en Guillaume. Zij hadden bezoek gekregen van een zekere Vera die zei dat ze helemaal uit Zuregem kwam. Ze voegde er nog aan toe dat ze het adres van hun Bazar in het provinciestadje gekregen had van Annabel, de ex-vriendin van René. Vera kwam hen hoogstpersoonlijk vertellen dat René van plan was om de winkel van hun dochter Karine over te nemen. Terloops voegde zij er aan toe dat zij René tijdens hun wilde vrijpartijen allerlei dingen had ontfutseld over de familie. Zo wist zij te vertellen dat René helemaal niet mals was geweest voor Godelieve, Guillaume, Karine en haar man Maurice, tenminste zij veronderstelde dat het Maurice was want René sprak altijd over Mo. Nu vond Vera dat zij dat best mochten weten want René had haar op een schandelijke manier gedumpt. Over hoe dat dan wel in zijn werk gegaan was bleef ze in het ongewisse. Ze vertelde ook nog dat zij al een bezoekje gebracht had aan Annabel. Godelieve luisterde met stijgende belangstelling naar het verhaal van Vera en bij iedere nieuwe onthulling kapte zij een glas witte wijn achterover. Haar verontwaardiging nam recht evenredig toe met het aantal glazen wijn dat zij naar binnen sloeg. En toen ook Annabel nog kwam binnengewaad was alles compleet om een plan de campagne te bedenken. Uiteraard nam Godelieve het voortouw en de twee anderen waren het over alles roerend eens met haar. Guillaume van zijn kant zat er, zoals gewoonlijk, wat afwezig bij. Hij hoorde amper wat de drie sloeries aan het beramen waren en kapte rustig de ene na de andere triple naar binnen waarbij hij er wel zorg voor droeg om telkens wanneer Godelieve iets zei wat vaagjes ja te knikken. Bij zichzelf dacht hij dat die Vera goed voorzien was van oren en poten en misschien maakte hij wel kans om met haar eens van bil te gaan, tenminste als hij het verstandig zou aanpakken. En daar knelde precies het schoentje, bij dat verstandig. Hij zou begot niet weten hoe hij zoiets voor mekaar zou moeten krijgen zonder dat Godelieve, de jaloerse bitch, er lucht zou van krijgen. Terwijl hij daar zijn gedachten liet over gaan, viel zijn blik op Godelieve en meteen wist hij hoe laat het was. Het was toch iedere keer hetzelfde liedje met dat mens. Het was net of ze zijn gedachten kon lezen want haar ogen schoten vuur. Snel wendde hij zijn blik af en zette de televisie aan om voor de zoveelste keer naar een programma te kijken over één of andere gevallen wielergod. Dus kon hij zijn gedachten weer de vrije loop laten. Verdomd, dacht hij, mag ik dan nooit eens en pleziertje? Maar zij, oh jawel, zij wel hoor en de voorbije jaren zelfs openlijk, in hun eigen huis, in hun eigen bed met zijn broer Didier en die lul de behanger greep natuurlijk alle kansen die hij kreeg, de praatjesmaker. En voor die tijd was zijn Godelieve ook al geen onbeschreven blad geweest. En hij dronk nog een triple en stak een stickie op en verviel in volkomen lethargie.
Het is lang geleden dat ik nog iets verteld heb over mijn project. Nu ja, dat betekent natuurlijk niet dat er niks beweegt. Eindelijk zijn alle vergunningen in orde en nu zijn we bezig aan een zoektocht naar plaatselijke mensen die nog wat dingen voor ons kunnen regelen. Zelf ben ik ook begonnen aan een taalcursus want van dat lokale taaltje daar begrijp ik geen gebenedijd woord. Maar goed, de dingen beginnen steeds concreter te worden en we zien dat het goed is. Laat de storm in kapitalistenland dus maar woeden.
Er is crisis in de wereld van het kapitalisme. Ik zou blij moeten zijn ware het niet dat de zuurverdiende centen van een massa mensen in gevaar zijn. En nu meten de regeringen, dus de staat dus wij, bijspringen en dat betekent doodeenvoudig dat wij met z'n allen het gelag zullen moeten betalen. En dat allemaal omdat in de VSA een boel mensen hun hypothecaire lening niet meer kunnen terugbetalen. En wie treft schuld? Wie heeft die slechte kredieten verstrekt? Juist, ja : de banken en verzekeringen. Meteen ging de bal aan het rollen. De beursjongens verloren het vertrouwen in de banken en meten kelderden de aandelen en dus ontstond er paniek en mensen wilden hun spaarcentjes terug.
Het enkele jaren geleden heilig verklaarde monetair systeem blijkt dus ook al een luchtbel te zijn. Maar natuurijk hebben allemaal die blitse jongens en meisjes aan de top hun schaapjes al lang op het droge. Allemaal die o zo knappe koppen hollen nu van hot naar her om te redden wat te redden valt. Alleen vrees ik dat we nog maar aan het begin van een allesomvattende crisis staan waarbij de grote massa zal geslachtofferd worden.
Wordt het nu eventjes geen tijd dat links, en dan beoel ik niet alleen de links georiënteerde politieke partijen maar breed links, met een geloofwaardig alternatief op de proppen komt? Wordt het geen tijd dat de goeie ouwe Marx weer eens uit de kast gehaald wordt? Wordt het geen tijd dat de mensen eindelijk eens de waarheid verteld wordt? Wordt het geen tijd dat er eens klaar en duidelijk gesteld wordt dat heel ons systeem er enkel op uit is om een zeer kleine elite stinkend rijk te maken?
Het is de hoogste tijd dat al wie het hart op de juiste plaats heeft zich laat horen en dat ongebreidelde kapitalisme een krachtig halt toeroept!
