De wereld is in crisis. Er is niet enkel de economische crisis of liever gezegd de crisis die veroorzaakt werd door de beheerders van ons economisch systeem namelijk de kapitalisten maar er is ook de klimaatcrisis eveneens veroorzaakt door diezelfde kapitalisten. Zij willen die crises wel oplossen maar zonder dat zij er zelf moeten voor opdraaien. Zij zoeken wanhopig naar middelen om de grote massa van mensen wiens dagelijkse bekommernis het is om eten en drinken te vinden alsnog deze crises te laten betalen. Zoals het er nu naar uitziet zullen zij er nog in slagen ook en daarbij kijken ze niet op een dode meer of minder.

Al wie echt begaan is met de aarde verliest zich momenteel in eindeloze discussies over de juiste aanpak enz. terwijl de heersende klasse niet discussieert maar handelt en al goed op weg is zichzelf te redden. De oplossingen liggen nochtans voor de hand. We gaan even terug naar de basisbehoeften van de mens die op vele plaatsen en voor miljarden mensen niet vervuld zijn.

Wat heeft een mens nodig? In de eerste plaats eten en drinken en dan een dak boven het hoofd, kledij en warmte en doe daar ook nog gezondheidszorg bij. Van dit alles hebben wij in het rijke noorden veel te veel en de rest van de wereld lijdt aan een chronisch tekort. Dit komt omdat al deze zaken gewoon koopwaar geworden zijn en dus wint de meestbiedende of de rijkste of de sterkste.

Economie is dus de grondslag van elke samenleving. Van die economie hangt af of een samenleving zich al dan niet kan ontwikkelen. Een groep mensen wiens dagelijkse zorg het is om eten en drinken te vinden zal zich geen zorgen maken over vrije meningsuiting, internet voor iedereen en dergelijke zaken. Met andere woorden : Hoe een maatschappij politiek, cultureel, ...georganiseerd is is ondergeschikt aan de mate waarin in de basisbehoeften is voorzien.

Dus moeten we eerst de economie volledig herorganiseren en hoe dat moet daar hebben we het de volgende keer over.