Het vergrootglas van Jef en Frans.

Een woensdagnamiddag in juni 2010. Er blaast een scherpe, kille noordooster en onze vrienden Jef en Frans spoeden zich als naar goeie gewoonte naar Den Anker. Gezien de temperatuur buiten zoeken zij binnen aan hun vast tafeltje beschutting tegen de koude wind. Tot hun verbazing is het niet Louis die vandaag achter de toog staat maar zijn vrouw Elza. Elza merkt hun verbazing en zegt hen dat Louis geveld is door een keelontsteking en dus even buiten strijd is en terloops heeft zij ook al twee pintjes mee want ook zij kent haar pappenheimers.

Frans: "En Jef, al bekomen van de verkiezingsuitslag?"

Jef: "Bijlange niet Frans, ik word nog kwaad als ik er aan denk. Wat is dat den dag van vandaag toch met de mensen? Zijn ze dan echt niet slimmer? Ik vind dat dezen uitslag nog erger is dan die van Zwarte Zondag in 1991 toen het Zwart Blok doorbrak."

Frans: "Ge moogt gerust zijn Jef, dat is zo. In welk Europees land stemmen ze zo? Nergens, bij mijn weten. Ja, d'er was wel Holland met Wilders maar hier, dat is nog wat anders."

Jef: "Nog een chance dat de Walen er nog zijn. Die hebben tenminste nog een beetje hun verstand gebruikt. Niet omdat ze voor de PS gestemd hebben maar omdat de PVDA+ dat daar heel goed gedaan heeft, vooral in Luik."

Frans: "Ja, zo stillekes aan gaan ze er daar moeten rekening mee houden. Maar allé, als er bij ons toch nog één lichtje schijnt dan is het dat van de PVDA+."

Jef: "Da's just Frans. Als ge weet dat ze op den televisie dood gezwegen zijn dan hebben ze dat niet slecht gedaan. Kijk maar naar Antwerpen, Genk, Gent en Zelzate en overal elders zijn ze ook vooruit gegaan. Dat is dan toch iets positief."

Frans: "Elza, nog 2 pintjes aub. Ja, maar ondertussen zitten we d'er toch maar weer mee. En zij gerust dat ze die 22 miljard euro die ze tegen 2015 moeten besparen wel uit ons zakken zullen kloppen. Ik hoop dat de bonden eindelijk een keer wakker worden en eens gaan inzien dat waarschuwingswandelingen en signalen her en der niet meer genoeg zijn."

Jef: "Dat vind ik ook, Frans want het is nu al ver achter den twaalven en ze doen niks dan achter hunnen bureau blijven zitten. Iets anders, gade gij nu mee naar Hongarije in augustus of hoe zit dat?"

Frans: "Dat zal niet gaan. Weet gij nog niet dat ik volgende week eindelijk aan mijn been geopereerd word en dat ik dus een weekske een kliniekbed als logement zal hebben en ge weet, ik heb dat al gezegd, daarna is er een herstel van ongeveer drie maanden als alles goed gaat."

Jef: "Spijtig, jong want dan moet ik nu alleen met twee vrouwen naar ginder maar ik zal dat wel overleven zeker, hé? Allé, Elza geeft er ons nog twee."