Zo, ik ben terug na de drukste periode van het jaar. Het was heerlijk : Overdag keihard werken en daarna de nacht in met leuke mensen. Heerlijke Gentse Feesten waren het en dat op alle gebied. Dedagen en de nachten vlogen voorbij en nu is het een beetje moeilijk om over te schakelen naar het normale ritme. Dus heb ik er gisteren maar een overgangsdag van gemaakt en ben bij vrienden blijven hangen en heb er genoten van de zon in een glas witte wijn.

En zondag is er alweer het Dranouter Folkfestival waar ik uitkijk naar Billy Bragg, Boudewijn De Groot en vooral Lieven Tavernier, onze eigenste Dylan.

En ja, nog iets, sommige mensen huldigen het adagio : de vijand van mijn vijand is mijn vriend(in). Hoe zielig kunnen mensen zijn, hoe meelijwekkend en belachelijk. Bovendien hebben dat soort mensen de neiging om anderen de les te lezen maar, ach, ze zijn zo doorzichtig. Misschien vinden zij het wel leuk om zo door het leven te stappen. Ach, ze doen maar, het zal mij niet beletten om mijn eigen weg te gaan en om de tijd die ik hier nog heb in te vullen met dingen die er echt toe doen. Zo dit moest ik even kwijt. Wie het schoentje past trekke het aan is in dit geval zeer toepasselijk.