Revolutie in de Arabische wereld.

Het rommelt in de Arbaische wereld. Het volk komt in opstand. De dictators moeten weg en worden vervangen door...ja, door wat of wie? En gaat het hier wel om een opstand van 'het volk'? Is dit een roep om een nieuw economisch systeem? Kunnen wij iets leren uit deze revoluties? Zoveel 'specialisten' er zijn, zoveel meningen wij ook te horen krijgen. Ook de onafhankelijke, linkse media geven geen afdoende antwoorden op deze vragen.

Wat ik overal zie zijn mensen (veel jongeren) die blijkbaar vrij goed opgeleid zijn en die nergens aan de bak komen. Tot voor vier, vijf jaar behoorden die mensen tot de middenklasse. Maar in 2008 kwam de crisis eraan en en begonnen de voedselprijzen aan hun steile klim omhoog. De Arabische wereld werd zeer hard hierdoor getroffen. Tot voor de crisis dachten de rijken en de middenklasse daar dat de bomen groeiden tot in de hemel. Het ging hen voor de wind en al die dictators konden op die manier de schijn van welstand ophouden. Dat dit ten koste ging van de vele miljoenen armen zag men gemakshalve over het hoofd immers al die regimes steunden vooral op die middenklasse die het goed had. Maar door de crisis kalfde die middenklasse in razende vaart af. Werkloosheid en armoede waren ook voor hen het enige dat restte terwijl de superrijken, waartoe de dictators behoren, op dezelfde manier als voorheen het land bleven plunderen. In diezelfde periode zag men ook een enorme stijging van de voedselprijzen wereldwijd. Dit laatste trof de Arabische wereld dubbel zo hard omdat al die landen zeer afhankelijk zijn van voedselimport. Vanuit de vroegere middenklasse klonk de roep om verandering steeds luider. In concreto houdt dat in dat er een parlementaire democratie moet komen. Zo goed als nergens hoor ik de roep om verandering van het economisch systeem dat ook daar kapitalistisch is. Uit dit alles leid ik af dat het hier gaat om een (weliswaar toe te juichen) burgerlijke revolutie. Er moeten verkiezingen komen, de pers moet vrij zijn, er moet vrije meningsuiting komen enzomeer, enzoverder, en vooral moet er een eind komen aan de alles overheersende corruptie. We hebben hier dus wel met een revolutie te maken maar ok de val van de Muur en het uiteenvallen van de Sovjet-Unie was een revolutie. Ik bedoel maar dat het hier zeker niet gaat om een revolutie die de Arabische wereld een socialistisch uitzicht wil geven.

Kan (revolutionair) links bij ons hier iets uit leren? Wel, in de Arabische wereld bestaat de middenklasse slechts uit enkele procenten van de bevolking en er is niet veel nodig om die middenklasse terug naar af te sturen. Dit staat in schril contrast met de situatie bij ons. Hier zijn 15% armen (hetgeen uiteraard niet zou mogen) en 80% mensen die tot de middenklasse behoren. Ons politiek systeem ontleent haar bestaansrecht aan die 80%. Zolang die het goed blijft hebben zal hier weinig gebeuren. De rijkdom van de middenklasse kalft wel wat af maar niet in die mate dat er voor een meerderheid armoede dreigt. Cru gesteld is het zo dat de 1,5 miljoen armen bij ons niet de zorg zijn van die 80% die het nog goed heeft. De meerderheid hier wil totaal geen andere maatschappij. Dat is een realiteit en met die realiteit zou klein-links eindelijk eens rekening moeten houden. Wie deze realiteit onder ogen ziet heeft al de eerste stap naar verandering gezet en is in staat om een plan uit te werken dat kan werken voor deze streken. Maar voor wanneer zal dit zijn?