Visie op Verantwoordelijkheid !!!

Als je verantwoordelijkheid goed beleeft, bevrijdt jou dat van verplichtingen, want de ene keer zal je goed met de koffiejuffrouw om moeten gaan, de andere keer met je directeur, dan weer met je kind, je oma, de belastinginspecteur,enz.... Niet meer en niet minder. Niks 'relaties': je hebt met iedereen een relatie waar je mee in contact komt.
Het bevrijdt je van de loodzware druk van onoverzichtelijke situaties, van: 'die/dat komt éérst', ook al ben je 13 keer getrouwd en heb je een piramide van 30 bazen boven je. Het bevrijdt je van nodeloze schuldgevoelens, wroeging, zelfverwijt en verwijten aan anderen, van dromen over toekomst en gepieker over problemen.
Het verlost je van je verantwoordelijkheidsgevoel vanwege verplichtingen: '...nou eenmaal getrouwd... mijn baan... zo afgesproken... zo hoort het...' Die vallen weg, want die horen niet in die natuurwet.

Het lijkt echter gemakkelijker: verschil maken, want dan kun je dagin daguit in allerlei situaties verkeerd blijven kiezen om je eigen verantwoording te kunnen ontlopen, Zelfs: om die verantwoording te kunnen afschuiven op anderen. Het alledaagse leven is vól van zulke momenten. Er bestaan zelfs spreekwoorden over: '...zaken gaan voor het meisje... hemd is nader dan de rok... eigen haard is goud waard...' Maar ook: 'wees toch verstandig... niet zeuren... stil maar wacht maar alles wordt nieuw...'
Veel van wat Men 'verantwoordelijkheden' noemt zijn geen verantwoordelijkheden, maar dat zijn taken. Men verwart aldus taken met verantwoordelijkheid. Je relaties, je huwelijk, huishouden, opvoeding van de kinderen, je werk, je studies zitten vol taken, die je uit kunt voeren of kunt laten liggen, die je aan anderen kunt toeschuiven of die je uitstelt. Het is jouw verantwoording om te beslissen of deze taak wel goed voor jou en goed voor anderen is enz.

Het is van wezenlijk belang om taken en verantwoordelijkheid te leren splitsen, uit elkaar te leren houden:
taken kunnen veranderen en ingeruild worden voor andere, verantwoordelijkheid verandert nooit;
je omstandigheden, je mogelijkheden, onmogelijkheden, je behoeftes, je inzichten kunnen veranderen, maar je verantwoordelijkheid nooit.
En als het goed is heb je vandaag meer en beter inzicht dan vorige week of vorig jaar. En volgende week, volgend jaar...
Het is heel handig voor je om dagelijks eens het verschil in je gevoel te onderzoeken tussen taken en verantwoordelijkheid. Schrijf er eens wat van op. Het peil van je zelfrespect schiet omhoog!
Verwarring
Je kunt ontzettend in de war raken doordat jouw mogelijkheden, taken en verantwoordelijkheidsbesef met elkaar lijken te botsen. Ik zeg: lijken. In wezen botsten ze altijd al met elkaar, en was je dus altijd al in de war. Maar je hebt dat braaf, plichtsgetrouw, principieel, angstvallig, idealistisch, vredelievend enz. weggestopt in je lichaam. Misschien (tientallen) jarenlang. Tot er iets gebeurt, je leest iets, hoort iets, waardoor je in de war raakt.

Eigenlijk gebeurt er dan dit: in je wezen, je IK, schiet iets los in een stelletje verwarde knopen in je lijf èn je hersens. Maar verwardheid mag ook al niet in de zelfverzekerde maatschappij. Bovendien liggen je taken en normen en gedragsvoorschriften al voor je uitgestippeld van vèr voor je geboorte. Je rolde erin, zonder dat jou verteld was wat er allemaal achter stak en zonder jou te vragen of je dit eigenlijk wel wilde, of je het aankon, of het bij je paste. Dat geldt voor zo ongeveer alle situaties en de sekse-rollen en functies waar je in zit.

Later heb je, als je de politiek en de fouten in de systemen in de gaten krijgt, dan ook geen vragen te stellen, want: 'je hebt er voor gekozen' en: 'wie a zegt moet ook b zeggen' en: 'van nature' en: 'je wordt er voor betaald' en: 'eigen schuld dikke bult'... Dat soort uitspraken komt altijd van mensen die er een of ander belang bij hebben dat jij in het oude patroon blijft doorgaan. Voor hun economische belangen, hun eerzucht, hun gemak, hun gemoedsrust. En om hun principes en idealen niet op te hoeven geven.
Toch kun je dan kiezen: die verwarring verder ontwikkelen, erger maken en dan maak je jezelf voelbaar zieker, òf die knoop in lijf, leven en hersens gaan ontwarren, eventueel met behulp van anderen, en dingen gaan veranderen.
