Tijd is slechts een illusie !!!

Eén van die afstotende krachten voor doelgerichte creatie  is de saboterende werking van ons ‘geheugen’.

Als we ons bijvoorbeeld telkens ons ‘miserabele’ verleden herinneren, met al de pijn en de ontberingen die we hebben ervaren, besef dan dat we ons verleden terug doen herleven in het heden.

We kijken met pijn terug naar ‘gisteren’ zonder ons te realiseren dat we daarmee ‘morgen’ weer aan het ontwerpen zijn !

De universele geest kent het verschil niet tussen een emotie van ‘nu’ of een emotie die voortkomt uit een herinnering.

Ze houdt enkel rekening met de gevoelsvibratie die wij afleveren om ons leven samen te stellen.

Klaagzangen dragen weinig bij tenzij we ons leven opnieuw willen programmeren met al die ellende die we eigenlijk toch liever niet willen.

Bedank het verleden want het heeft ons gekneed tot een bewuster wezen.

Elke ontgoocheling of elke kwetsuur heeft ons antwoorden gebracht om dichter bij ons zelf te komen en ons herinneringsproces te versnellen.

Laten we ons niet langer kruisigen aan de ‘dwarsligger’ van een pijnlijk verleden en alle acteurs en figuranten vergeven waarmee we vroeger onze drama’s uitgespeeld hebben.

We zijn er gesterkt uitgekomen, emotioneel stabieler en bewuster.

Het verleden heeft ons gereed gemaakt voor de volgende stap in onze evolutie naar meesterschap … !

De planeet aarde biedt door haar vrij hoge densiteit (grofstoffelijkheid) een ideaal oefenterrein om het scheppingsproces te bestuderen en het ons eigen te maken.

Nu, met de steeds verdere verhoging van de trilling van de aarde naar een multi-dimensionaal bewustzijn, gaat alles veel sneller.

We evolueren naar het moment dat schepping bijna onmiddellijk plaatsvindt …

We weten immers dat de uiterlijke wereld niet vast is.

Meesters die bewust meesterschap demonstreren creëren zo goed als onmiddellijk, zonder tijdselement, want tijd en ruimte hebben ze overstegen.

De materie is zoals klei in hun handen, plastisch.

De universele substantie waaruit alles is opgebouwd verdicht zich vrijwel ogenblikkelijk tot tastbare vormen.

Zodoende houdt de materiele wereld voor hen geen beperkingen meer in.

Omdat ze vrij zijn van negativiteit en innerlijke weerstand  hebben ze rechtstreeks zichtbare invloed op hun omgeving.

Daardoor zijn ze in staat om met hun licht lichaam over water te lopen, de eeuwige jeugd te behouden, brood en vissen te vermenigvuldigen, de stormen te stillen, de elementen te trotseren, en alles wat zij verder nodig hebben rechtstreeks uit de universele substantie te betrekken.

Stel je voor dat wij ook onmiddellijk konden scheppen, dat elk gevoel direct – zonder tijdselement - werd uitgebeeld op het scherm van ruimte en tijd.

Zouden we dat echt wenselijk vinden op ons huidige evolutieniveau ?

Misschien wel voor die dingen die we prettig vinden.

Maar zouden we ook willen dat alle lagere emoties onmiddellijk voor ons gemanifesteerd werden, zodat we ook direct zouden ervaren waar we bang voor zijn ?

Waarschijnlijk niet…

Om ons het meesterschap op aarde eigen te maken is hier rekening mee gehouden en is tijd als een veiligheid ingebouwd om het ons mogelijk te maken onze  gevoelens in de gaten te houden en eventueel bij te sturen vooraleer ze zich manifesteren :

De bedoeling hiervan is dat we ons onderscheidingsvermogen leren gebruiken om te bepalen of het gewenste wel echt ons hogere goed dient.

Niet alles wat we willen, is automatisch voor ons hoogste goed.

Soms kunnen het ook compensatiewensen zijn met de bedoeling onszelf te bewijzen of indruk te maken op anderen.

Het universum heeft geen waarde-oordeel, en dus kunnen compensatie-wensen ook best vervuld worden (door volharding en doelgerichtheid), maar de vraag is natuurlijk of ze ons echt gelukkiger maken.

Een atleet met een winnaarsmentaliteit, kan door doelgerichte visualisatie een aantal uitmuntende prestaties of overwinningen creëren, maar zijn wens om de beste te willen zijn is misschien niet de wens van z’n ziel.

Zijn gedrevenheid en dwingende energie (‘ik moet winnen… want anders …) kan op langere termijn fysieke blessures veroorzaken waardoor het universum hem noodzaakt om bij z’n intenties stil te staan.

Hij dient dus z’n onderscheidingsvermogen te gebruiken en te bepalen of hij z’n waarde nog verder wil laten afhangen van z’n prestaties.

De vraag is : ‘Wil ik op de oude manier verdergaan  of ga ik wat zachter voor mezelf zijn ? en “Ben ik ook iemand zonder mijn sport of zonder ‘titel’?”