Van voelen naar aandacht !!!
Wij starten onze tocht naar binnen vanuit de aanwijzingen van de psychologie en de 'gevoelsleer.' De psychologie vertelde ons dat wanneer wij de grenzen opheffen tussen ons 'ik' en ons onbewuste (ofwel onze schaduw) wij een psychologische eenheid gaan vormen, niet langer innerlijk verscheurd door tegenstellingen. De 'gevoelsleer' leerde ons dat door het weghalen van de barrières tussen ons innerlijk en ons lichaam, wij in wezen één kunnen worden in deze wereld en kunnen gaan leven vanuit het gevoel.
Maar dan nog steeds zijn wij een eenling in een grote boze wereld. Het innerlijk ervaren dat ons stoffelijke lichaam (dat in diezelfde) uiterlijke wereld leeft, toch ook onszelf is, hebben wij al een brug geslagen tussen ons innerlijk en de uiterlijke wereld. Ons lichaam is de brug, de poort naar dat andere. Met het vanuit het gevoel leven is een eerste stap gezet richting een leven, dat niet een invulling krijgt vanuit het eigen streven, dat niet gevormd is vanuit maatschappelijke normen en andere vormen van conditionering.
We kiezen dan voor een leven dat niet langer vanuit het kleine 'ik' wordt vormgegeven, maar door het Leven zelf. Het leven gaat dan stoelen op iets anders, op iets veel groters, op iets dat het kleine 'ego' verre te boven gaat. Wij merken dat o.m. door intuïtieve invallen en zaken die ons -onverwacht- toevallen, allen gebeurtenissen die later een betekenisvol patroon blijken te hebben.
Het juiste begrip van het voelen is een eerste en noodzakelijke stap in de richting van een verdere geestelijke bewustwording. De 'gevoelsleer' geeft de nodige aanwijzingen van hoe we vanuit het voelen naar ons werkelijke zelf kunnen komen. Willen wij nu nog verder, naar ons dieper gelegen Zelf, dan is echter een gedegen Inzicht nodig in de rol welke het denken speelt in het bereiken van die andere -onbekende- staat. Wij gaan dan beseffen dat wij via het denken, het willen en het doen geen enkel blijvend resultaat zullen bewerkstelligen.
We komen dan tot de onontkoombare conclusie, dat de mens via zijn Willen en zijn Streven nooit zijn Doel zal bereiken. Het 'ik' (jijzelf dus), dat je tot het zoeken heeft aangezet, blijkt notabene de enige sta in de weg te zijn. Ook het gericht zijn op het voelen blijkt dan een hinderpaal. Pas in het radicaal opgeven van jouw ik, van al het Eigene, van elk willen, van elk plan kan zich de deur naar dat Totaal-Andere zich openen.
Naast het verkrijgen van inzicht is er maar één alternatief: leven vanuit een staat van aandacht. Aandacht is een kwaliteit van het leven zelf, waarbij het denken, het menselijk brein dat de oorzaak van onze gevangenschap is geen enkele rol speelt en tot zwijgen komt.
|
