Eenheid !!!

Laatst vroeg iemand mij: "Hoe sta ik, als persoon tot het onmetelijke? En hoe kan ik het beste mij daar tegenover stellen??"

Hoe verstaan we ons als persoon tot het onmetelijke?

En hoe kunnen we ons daar tegenover stellen?

Via deze vraag komen we plots weer midden in het mysterie, op de plek waar in feite alle vragen oplossen in een absoluut niet weten.

Kennis, begrijpen, inzicht zijn kwaliteiten van de mens. Zodra de grens van de dualiteit naar Eenheid wordt gepasseerd lossen alle tegenstellingen, alle vormen (waaronder ook materie en energie)en alle identificaties op. Alles is dan Eén, en er valt dan nergens meer een grens waar te nemen. Er is geen waarnemer en er is geen waargenomene. Er is alleen Zijn. En daar valt helemaal niets over te zeggen, want woorden hebben daar geen toegang.

Alleen meditatie. Maar opgelet! Eén woord, één beweging en je bent er al uit!

Elke vorm van identificatie met de persoon lost onmiddellijk op, elke vorm van identificatie met vormen van de wereld lost op. Alles wat ooit de wereld was, wordt dan een droom. Louter beelden, waar er alleen een kenner is en er geen anderen bestaan. Wat materie lijkt, blijkt beeld te zijn. De persoon ervaart materie als echt omdat zijn substantie in diezelfde dimensie verkeert, maar zodra je eruit bent (en dat ben je al in een droom) wordt wat vast was leeg.....een beeld wat alleen Nu verschijnt.

De persoon leeft echter in een zeer echt aanvoelende wereld, waar het zin heeft om voor een aanstormende vrachtauto weg te springen. Maar het de persoon leven-gevende en het identiteitsverschaffende Zijn blijft onkenbaar en onkwetsbaar elke nanoseconde (wat niet bestaat want alles is Nu) centraal aanwezig.

Hèt is er, we zijn er. Wij hebben het als persoon niet bedacht dat we er zijn. We zijn er. En het houdt niet op. Er is geen Waarom, maar alleen een Daarom. Het Zijn is onze identiteit. Ons levende leven is wat wij zijn en dat is eeuwig...Nu, dus wij kunnen er niet uit stappen. Sterft de golf, gaat de zee vrolijk verder. Er is geen ontsnappen aan..... Wat wij zoeken is er elk moment al.

Dus de persoon moet maar proberen heel serieus om te gaan met de schepping, terwijl Kennen of het Zijn geen deel uit maakt van die tijdelijke wereld, maar juist deze wereld omvat.

Zijn wij totaal in alles afhankelijk van het "Ons In Stand Houdende", zijn wij in staat iets anders te doen, dan dat er is? Wellicht kunnen wij alleen door bewustzijn en acceptatie ofwel Overgave ons verzet staken en meegaan met de stroom, waardoor ons de onderliggende laag van liefde & stilte gewaar wordt...... Dat is misschien het enige.........Dan verblijven we daarin. Verzet bezorgt ons alleen frustratie en pijn.

En hoe de ervaarbare wereld wordt vormgegeven en in stand gehouden wordt door het Zijn is een onoplosbaar mysterie. Dat ligt buiten de duale mogelijkheden (grijpwijdte) van het denken. Alles is Nu, geen verleden-geen toekomst, dus is er ook geen plan wat wordt beoogd. Er is geen moment waarin wordt bedacht wat straks geschapen kan worden. Er is alleen Nu waar alles TEGELIJK &ONMIDDELLIJK gebeurt.Dus geen schepping, geen plan, geen blauwdruk. Alleen dat wat nu precies gaande is. Schepping is dus altijd Hier en Nu. Op dit moment en altijd daar waar je het Nu ervaart.

Meditatie is Zijn. Dat is altijd zinvol. Omdat het de resten van het lawaai steeds meer inbedt in de Ongrond van het bestaan.