De Wensput !!!

Water is de bron van het leven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het water in oude tijden verbonden was met het idee dat er goden en godinnen huisden die vaak werden vormgegeven als vis of kikker. Bronnen, en later waterputten, hadden nog andere functies, naast het lessen van de dorst en het bevloeien van de akkers.





Heilige bronnen werden bezocht voor divinatie, genezing, vruchtbaarheid en geluk. De bron was vaak gewijd aan een god, godin of heilige. Op de naamdag van de betreffende werd de plek versierd met bloemen. Op jaarfeesten kwam men massaal naar de bron om gunsten te vragen of het lot te beteugelen. De rituelen bestonden vaak uit het drinken van de bron, het wassen van het lichaam of zieke lichaamsdeel, het reciteren van spreuken en de rondgang om de bron. Als dank werden offers achtergelaten in de vorm van stukken kleding, knopen, kralen, spelden of geldstukken. In moderne tijden zijn drijfkaarsen en wierook populair.

Waterbronnen golden in deze streken als de toegang tot de woning van Holda, de godin van de dood, het hiernamaals en de (weder)geboorte. Zij leeft nog voort in het sprookje van vrouw Holle. De meeste legenden over vrouw Holle komen uit Duitsland. In grotten waar water druppelde waste jonge meisjes zich tijdens Ostara om hun jeugd te bewaren. Pas getrouwde vrouwen namen een bad in ondergrondse vijvers om de vruchtbaarheid te bevorderen. In het rijk van Holda zou een boom staan waaraan baby’s hingen.

Ook in andere landen hebben ze hun deel aan heilige bronnen, waarvan sommige zeer oud zijn. Het gaat om waterputten die gegraven zijn op heidense plekken. Daar het Germaanse heidendom doortrokken was van natuurverering, met heilige bomen, stenen en water als levensbronnen, zag men tijdens de kerstening daar een opening om ze aan te passen aan het Christendom. Het water uit de put zou genezing brengen, soms specifiek voor bepaalde aandoeningen. De meeste putten werden gewijd aan Maria of een locale heilige. Vaak werd er een kapel of kerkje bij gebouwd.

Een wens doenbij een vijver of fontein is nog altijd een populaire bezigheid, getuige de vele muntjes die je in de verschillende bronnen overal ter wereld kan ontwaren. Zelfs op mijn nederige murmelsteen in de tuin hebben vrienden muntjes achtergelaten.
Frater Chorozon heeft een interessante theorie gegeven waarom een wens zou werken.
Hij refereert aan de chaostheorie, die het makkelijkst geïllustreerd word door het vlindereffect. De slag van de vleugels van een vlinder op het zuidelijk halfrond kan in theorie een atmosferische kettingreactie veroorzaken waardoor er, na verloop van tijd, op het noordelijke halfrond een stevige storm ontstaat.
Als wij spreken ontstaat er turbulentie in de lucht. Een zichtbaar voorbeeld is de ring van rook die je kan produceren door op de juiste manier je lippen te tuiten en lucht verplaats door het rookwolkje. Gedachten en visualisaties zouden in de elektromagnetische sfeer een golfbeweging veroorzaken, zoals een afstandbediening de tv aanzet.

“Plant je gedachten in chaos en zij verworden tot oogst”.
Maar bovenal geldt dat een rotsvast vertrouwen en geloof de mooiste wensen vervult. Het is de ware bron van magie.