Dis-identificatie
http://www.youtube.com/embed/Lp2XV22FO4c
Je moet streven naar disidentificatie met het ego en zijn diverse elementen. Dat biedt een zeer solide basis om de verschillende elementen van de persoonlijkheid te controleren.
Wij worden overheerst door alles waarmee ons ego zich mee geïdentificeerd heeft. Wij kunnen alles overheersen en controleren, waarvan wij onszelf disidentificeren ofwel niet mee vereenzelvigen.
M.a.w. wij moeten ons niet laten leiden door onbewust vastgelegde rollen en gevoelens, doch moeten het heft in handen nemen door ons ware Zelf te ontdekken, door ons los te koppelen van onze automatische identificaties. Je moet dus 'meester' worden van je zelf.
Sommigen identificeren zich met hun schoonheid (jonge dames), anderen met hun lichaam (sporters), intellectuelen met hun verstand. Weer anderen met hun rol in het leven. Huisvrouw, directeur, vader. Sommigen hebben een minderwaardigheidscomplex, terwijl ze dat niet willen en best veel kunnen.
Dit soort zelfidentificatie verschaft niet de ervaring van het zuivere Zelf. Dit laatste, de ik-eenheid, of het gevoel van persoonlijke identiteit, is hier al te zeer gebonden aan en praktisch ondergedompeld in het brandpunt van waardering van de rol (meestal negatief) of in de rol zelf.
Dit heeft zeer ernstige gevolgen.
de persoon leert zichzelf niet echt kennen, of verwezenlijkt zich niet volledig. v.b. Ik ben het gekwetste kind. Ik kan alleen maar... Zonder werk ben ik niks.
de persoon leert zijn andere delen niet kennen ( b.v. verstandelijk of creatief.). v.b. Ik kan alleen denken. Waar zit mijn gevoel?
de persoon is niet in staat tijdig over te koppelen naar een nieuwe rol of leeftijdsfase. v.b. Ik ben altijd moeder, wat moet ik als de kinderen uit huis zijn. Een nieuwe rol kan niet ingevuld worden tot schade van zichzelf en van de omgeving. Het kind kan niet losgelaten worden. Gek zeg, na het pensioen doe ik geen hobby's meer.. Ik ben niets meer want ik ben niet meer mooi etc.
Tot slot kan je nooit je hogere zelf leren ervaren, de kern van je wezen.
Het is echt heel ernstig als je slaaf bent van gevoelens, emoties, gedachten, beelden etc.
Er is een oplossing vanuit het gegeven dat wij worden overheerst door alles waarmee wij ons vereenzelvigen: Wij kunnen alles beheersen en controleren waarmee wij ons niet langer mee vereenzelvigen.
Althans...wij zijn niet langer het slachtoffer ervan.....
Of wij het leven zelf in de hand (kunnen) hebben is een filosofische en spirituele vraag, waarover eindeloos gediscussieerd kan worden. Veel gebruikte termen als jouw lot, jouw weg, jouw karma geven al aan dat heel velen (hebben) ervaren dat het leven hen leeft en niet omgekeerd
