|
Het Geheim van gelukkig zijn !!!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het is nooit de bedoeling geweest dat we pas gelukkig zou den zijn als alle huidige wereldproblemen opgelost waren. Is het nodig te wachten met genieten totdat de wereld in volmaakte harmonie verkeert of totdat wijzelf perfect zijn in alles wat we doen?
Ligt het geheim van gelukkig zijn niet precies in het kunnen genieten van het op weg zijn in plaats van enkel in het arriveren ? Hebben onze spanningen, angsten, zorgen en al onze irritaties een einde gemaakt aan onze problemen of de problemen van anderen ? Is een hoofd vol zorgen een oplossing voor morgen ?
Aanvaarding brengt ons in no time in het NU, bij onze eigen Kern van zorgeloosheid ! Het prachtige van aanvaarding is dat er energie wordt vrijgemaakt om te kunnen waarderen wat we hebben, en ons niet blind te staren op wat we missen.
We zijn niet geschapen om onszelf zo weinig te laten genieten. Het ego leeft in het spanningsveld tussen teveel van dit en te weinig van dat. Vanuit die houding onderneemt het verwoede pogingen om zich enerzijds los te wringen uit alles wat storend is en anderzijds is het begerig op zoek naar alles wat het denkt te missen.
Met deze houding vecht het ego een titanenstrijd !
Denken we werkelijk dat we het geluk moeten verdienen, dat we een gevoel van tevredenheid, voldoening of innerlijke rust kunnen bereiken ? Velen gaan ervan uit dat ze pas gelukkig kunnen zijn als ze een bepaald doel bereikt hebben, als hun relatie met anderen perfect verloopt, als ze spiritueel verlicht zijn, als ze eerst alles bezitten wat hen tot een maatschappelijk of spiritueel geslaagd mens maakt ?
Telkens we denken dat we het geluk moeten bereiken,blijft het ons steeds een stapje voor...
Waarom is dit zo ?
Omdat, als we het geluk ergens projecteren in de toekomst, we ervan overtuigd zijn dat we : hetzij NU iets te weinig hebben (liefde, zekerheid, gezondheid, geld, ....) ;
hetzij NU iets te veel hebben (lasten, zorgen, een vervelende partner, overgewicht,
)
Vanuit deze innerlijke onvrede wordt onze dwingende begeerte aangewakkerd naar externe bevrediging en/of bevrijding. Dit kost zoveel energie dat we onszelf erin verliezen
Zijn we op zoek naar waardering van anderen, en sloven we onszelf uit om zoveel mogelijk bij anderen in de gunst te komen of hen tevreden te stellen, zoek dan eens het antwoord op de volgende vragen : Voel ik mezelf niet minderwaardig en ben ik eigenlijk wel overtuigd van mijn eigen unieke waarde
Vind ik mezelf wel goed genoeg ?
Moet ik mijn ingeboren goedheid werkelijk verdienen door te leven naar andermans maatstaven of verwachtingen ? Zijn we op zoek naar zekerheid of veiligheid, en bouwen we ons leven op maatschappelijke structuren, status en/of ideaalbeelden, laten we onszelf dan eens afvragen : Hoe onzeker voel ik mij indien mijn omgeving mijn zekerheid niet langer garandeert ?
Voel ik me werkelijk veilig op aarde of leef ik met diepe bestaansangsten ? In hoeverre moeten anderen mijn innerlijke twijfel compenseren en mijn leegte opvullen ? Moet ik mezelf nog steeds blijven verbergen achter maskers om een afwijzing te vermijden?
Het is je wellicht duidelijk geworden dat niemand buiten ons Zelf onze veiligheid of bestaanszekerheid kan garanderen ... Zullen we eerst dan gelukkig zijn als we een streefdoel in ons leven bereikt hebben ?
Wellicht ervaren we tijdelijk euforie, maar al snel wordt de euforie vervangen door vanzelfsprekendheid en gewenning ...Dan krijgen we alweer dat knagende gevoel dat er ons nog iets ontbreekt, dat nog iets anders ons wat completer of gelukkiger kan maken.
Wanneer denkt men dan ooit het verzadigingspunt te bereiken?
Indien we pas gemoedrust kennen als alle streefdoelen bereikt zijn of als ons wereldje precies aan onze verwachtingen beantwoord, komen we zelfs met een eeuwigheid nooit toe
Men kan nooit gelukkig worden, men kan het slechts zijn !
Geluk is niet het eindresultaat van een streefdoel, maar is de vreugde van de reis, het plezier van het onderweg zijn. Het is het genieten van de schoonheid van elk tussenstation op weg naar onze bestemming.
Als we er werkelijk voor kiezen om gelukkig (geliefd) te zijn - ongeacht de omstandigheden, kan niets of niemand ons uit dat gevoel halen.
Maar als we ervoor kiezen ongelukkig (ongeliefd) te zijn, is elke kleinste ontgoocheling op onze weg of iedere fout die wij of een ander maken, een rechtvaardiging om ongelukkig te blijven !
Laten we beseffen hoe gezegend we zijn, hier op aarde, nu op dit moment in de tijd.
Wie zich echt rijk wil voelen, zou eens al die dingen moeten tellen die met geld niet te koop zijn.
Aanvaarden opent de poort naar dankbaarheid. Dankbaarheid is de volheid van het Moment voelen in ons hart.
|
