Een dubbele belichting van een aalscholverkolonie in de Bourgoyen-Ossemeersen, omgezet naar zwart-wit. Dit natuurgebied aan de rand van Gent bezoek ik regelmatig, en telkens weer kan ik het niet laten om deze indrukwekkende vogels vast te leggen. De aalscholvers vormen er een prachtig, onmiskenbaar onderdeel van het landschap, en hun aanwezigheid blijft me telkens weer fascineren



.

Een eend in zijn natuurlijke omgeving, gefotografeerd in de Bourgoyen. Welk soort eend het is, laat ik graag over aan de kenners. Persoonlijk hou ik van dit soort foto's van dieren, waarbij niet alleen het dier zelf, maar ook zijn omgeving goed zichtbaar is.



.

De zilverreiger in de rustige oever van de Leiearm in de Bourgoyen, een moment van serene schoonheid. De kleuren van de omgeving, nog verrassend levendig voor deze tijd van het jaar, vormen een prachtig contrast met de witte veren van de vogel. De weerspiegeling in het water gecombineerd een extra dimensie toe aan dit tafereel, waardoor het geheel nog meer tot leven komt.



.

Een koolmees, klaar om zijn tak te verlaten, gefotografeerd tegen een zachte, dromerige achtergrond. Het moment van spanning en vrijheid vastgelegd in een vluchtige pose.



.

Zelfs het verval kan schoonheid dragen. Dit rottende sierfruit, hoewel vergankelijk, onthult een fotogenieke charme, waarin de vergankelijkheid van de natuur een kunstwerk op zich wordt.



.

De vergankelijkheid van de natuur in een close-up: Ondanks de veroudering zijn ze prachtige fotogeniek, met hun rijke kleuren en unieke texturen die het verhaal van de tijd vertellen.



.

Een foto die zelfs de tijd nodig heeft om in je op te nemen. De weerspiegeling van de boom in het water is een intrigerend spel van perspectieven: gedraaid, vertekend, maar toch onmiskenbaar aanwezig. Het roept vragen op over hoe we de werkelijkheid waarnemen , en hoe het zelfs soms in een andere, verwarrende vorm tot ons komt.



.

Afgelopen zaterdag was ik te gast als één van de 60 finalisten in Bornem voor de prijsuitreiking van de ' Lowland Photo Contest ' een wedstrijd onder zowel professionals als hobbyfotografen. Met trots ontving ik de HIGHLY COMMENDED 2024 als derde plaats in de categorie 'MENS en Natuur', gekozen uit 3723 inzendingen van 295 fotografen uit 8 landen.

Alround winnaar en dus LOWPOTY 2024 en ook nog eens winnaar in 5 verschillende categorieën ALEX PANSIER. De foto werd genomen met een drone tijdens het gouden uurtje. Een verzameling meeuwen op felgekleurde zeecontainers. Wat facineert, is dat de vogels rust zoeken en vinden in een door mensen gedomineerde inustrieële omgeving.

Een meesje rust op een tak in mijn tuin.



.

De foto toont een landelijke scène in Lievegem bij valavond. Op de voorgrond liggen de stopels van afgereden mais. Op de achtergrond zijn enkele landelijke huizen te zien, omgeven door naakte bomen die wijzen op de naderende winter. De lucht heeft een warme oranje gloed door de ondergang van de zon, die zelf niet in beeld is, maar haar licht verspreidt over het landschap. De sfeer is rustig met de overgang van dag naar nacht.



.

De abstracte foto toont de bast van een olijfboom, waarbij de texturen en patronen van de bast de nadruk krijgen. Het licht accentueert de fijne details en de oppervlakken van de schors. Het spel van licht en schaduw vormt een mysterieus patroon, waarbij de natuurlijke vormen van de schors abstract en kunstzinnig zijn. Het geheel heeft een dromerige, bijna magische sfeer.

.

Een hek met prikkeldraad, een krachtig symbool van grenzen, veiligheid. Een beeld dat doet denken aan de strijd voor mensenrechten Amnesty International



.

Een close-up van boomschors onthult een spel van texturen en kleuren. Gefotografeerd aan de westkant van de boom, legt de opname een  contrast vast tussen helder groen en diep donkerbruin en geeft een abstracte foto.



.

Een intieme blik in het zachte oog van een Haflinger. De warmte en vriendelijkheid van dit edele ras spreken uit elk detail, van de lichte wimpers tot de gouden glans van de vacht. Een moment van diepe harmonie.



.

De opgerolde afsluitdraad toont zijn vergane glorie met roest en het licht groene mos. Het licht laat de details spreken, terwijl de verticale draden lijken alsof handjes de horizontale stevige vasthouden.



.

De foto toont een zonsondergang waarbij de ondergang van de zon zich tussen twee hoge elektriciteitspalen bevindt. De oranje, rode en blauwe magenta kleuren van de ondergang weerspiegelen in de lucht, terwijl de silhouetten van de pylonen scherp afsteken tegen de kleurrijke horizon. De combinatie van de natuurlijke schoonheid van de zonsondergang en de industriële lijnen van de hoogspanningspylonen zorgt voor een contrast tussen de natuur en technologie.



.

De foto toont een close-up van een afsluiting van een paardenweide, waarbij de focus ligt op een enkele waterdruppel die opvalt te midden van de rest van het frame. De druppel is scherp en helder, terwijl de voorgrond en achtergrond onscherp zijn. Dit is een effect waarbij de druppel op een draad van de afsluiting, het centrale punt is. De onscherpe delen van de foto zorgen voor een rustige, dromerige sfeer, die de druppel extra accentueert. Het contrast tussen het scherpe detail van de druppel en de zachte achtergrond versterkte de visuele impact van dit klein, maar opvallend detail.



.

Op de zwart-witte straatfoto zie je twee mensen in gesprek. De ene persoon zit in een rolstoel, terwijl de andere rechtop staat. Omdat de rolstoelpersoon lager zit, moet de staande persoon naar beneden kijken om oogcontact te maken. Het lijkt op een intiem moment van communicatie, waarbij de rechtopstaande persoon een zorgzame houding uitstraalt. De lichaamsstaal blijkt een zekere verbondenheid en medeleven.



.

Een veer die de toegang vormt naar een weide, bedekt met regendruppels. De druppels hangen als kleine pareltjes en vangen het licht. In de stilte van de regen lijkt alles even stil te staan, en de natuur herinnert ons eraan om de schoonheid in de kleine dingen te zien.



.

Terwijl ik een film op Netflix keek, scheen de zon fel door het raam, precies in mijn ogen. Het was zo storend dat tv-kijken bijna onmogelijk werd. Mijn vrouw sloot de zonwering, en precies op dat moment kreeg ik een spontane ingeving: waarom geen foto maken van de gesloten zonwering? Met wat creativiteit en een praktische Nik Collection omzetting naar zwart wit ontstond dit beeld.

Als de foto van een banaan die met dructtape aan een muur werd geplakt door Maurizio Cattelan  zoveel aandacht kon krijgen en zelfs voor 6 miljoen euro werd verkocht, waarom zou ik deze foto niet op mijn blog delen? De titel was snel gevonden!

.