Hoog tijd dat ik nog eens een artikeltje op mijn blog zet, maar mijn voornemens zijn de laatste tijd overheersend op mijn daden. En dat geld eigenlijk zowat voor alles waar ik momenteel mee bezig ben. Volgende week maandag is the big day en (on)bewust ben ik er toch veel mee bezig. Maar de verwachtingen zijn hoog gespannen en alles zal wel weer in kannen en kruiken komen. Mijn vrouwtje had vorige week een (redelijk) druk bestaan, dus het was soms nodig dat ik haar eventje tot rust aanmaande. Zelf een paar vergaderingetjes gehad, naar Brussel geweest voor een studiedag over ouderen (http://www.hig.be/documenten/aankondiging%20studiedag%2017%20november.pdf). Als prov. voorzitter Groen!Plus een interessante ervaring en een minister gezien en gehoord die net niet echt met een ouderenbeleid bezig is. Vlaanderen wil niet betuttelen en heeft ook geen geld! Naar een opvoering geweest van 2 jongeren met het syndroom van Down, een stuk dat normaal opgevoerd wordt voor kleuters en leerlingen van het 1ste leerjaar, maar nu per uiterste uitzondering aan volwassenen werd getoond. Genoten, gelachen het was een fantastisch leuk halfuurtje. Nog eens een loopje gedaan, amper 5km, na alweer 3,5 week nietsdoen. De toekomst zal uitwijzen of ik eigenlijk nog wel aan lopen toekom. Maar na een geslaagde 10 mijl op de eerste natuurloop ga ik me zaterdag maar beperken tot 10km. Bezoek gehad van mijn nicht en neef (met hun resp. partner) uit Limburg. Bij de begrafenis van mijn vader hadden we afgesproken om elkaar nog eens te ontmoeten en het is niet bij loze daden gebleven. Een licht brunchke bereid en dan een wandeling door de stad (en ondanks de werken vonden ze het hier best leuk), een bezoek aan de Zimmertoren en nog even langs geweest op de Wereldmarkt (http://www.lier.be/content.jsp?objectid=13234) in CC De Mol. ´s Avonds nog lekker gaan eten in de Marnixhoeve en afspraken gemaakt om dit in de toekomst nog eens over te doen. En nu beginnen we aan een nieuwe week en woensdag komen ze onze infraroodsauna installeren. Ik kijk er al reikhalzend naar uit.
Na een nogal hectische week (ivm mijn gezondheid) en nu alle puzzelstukjes in elkaar gevallen zijn weten we eindelijk waar we aan toe zijn. Het was gisteren ideaal wandelweer en dus de beste gelegenheid om het hoofd eens leeg te maken. Meestal doe ik dat al lopend, maar ook hier goeide (wierp is beter niet?) een aanslepende verkoudheid (eerst de neus dan de hoest) roet in het eten. Wij naar Katelijne Waver, waar we dank zij de GPS wel enkele tijd hebben rondgereden, voor een tochtje van 11km (die later 12,5km bleek te zijn) (http://www.kadodders.be/Folders%202011/Folder%20JK%202011.pdf). Direct na de start werden we geconfronteerd met een maïsstofstorm, een groot machien blies het net afgedane en gemalen maïs in een grote opligger en dat bracht ongelooflijk veel stof met zich mee. Met een flinke tred maalden we onze metertjes af en genoten van een stralend zonnetje en een mooie omgeving. Via mooie wijken, de paardenstoeterij van stal Ceulemans (http://www.stal-ceulemans.be/), bospaden (oa het Hondsbos), de Mechelse veiling (http://www.mv.be/) en de straten van Katelijne Waver, maakten we een drietal lussen om en rond het dorp om uiteindelijk terug aan onze startplaats te komen. Onderweg (St. Katarinaschool) hadden we een koffietje en een broodje gegeten. We moeten eerlijk toegeven dat er ongelooflijk veel volk aanwezig was want we wandelden nooit alleen. In de namiddag, ondanks het fantastische weer, nog genoten van een Niels Albert-demonstratie in de veldrit in Zonhoven (waar ook geweldig veel volk aanwezig was). Wij hopen dat al het prachtige herfstweer niet uitverkocht is want vrijdag vertrekken mijn vrouwtje en ik voor 9 dagen naar de Ardennen (La Gleize-Stoumont).
Gisteren was het ook in Lier "Dag vd Trage Wegen" en mijn vrouwtje en ik hebben flink meegestapt. Vertrekplaats het Fort van Lier en met onze fiets tot daar gereden. Na een woordje van Hubert, een woordje van de schepen, een woordje van de chef Trage Wegen en een woordje van onze vriend Guy (verantwoordelijk voor "Trage Wegen Lier") stond iedereen al zenuwachtig rond te draaien om eindelijk te kunnen vertrekken. RTV kwam nog snel een filmfragmentje opnemen voor het avondnieuws. (http://rtv.be/artikels/nieuws/2011102315070873_nieuws-mechelen-zondag-23-oktober) (vanaf 09 min.) En wijle weg! Met een 50-tal wandelaars voor een tiental km door en langs de mooie Lierse en Hooiktse wandelpaden. Het was een stralend zonnetje dat ons gedurende de ganse tocht vergezelde, alleen de dorstigen laven (nochtans een "werk van barmhartigheid) was niet in het programma opgenomen. Een aantal droogmonden haakten onderweg ootmoedig af. Onderweg werd er nog wat uitleg gegeven en de onofficiële opening van Voetweg 49 werd een feit. Rond 17u30 bereikten we terug ons uitgangspunt, fietsje op en naar huis. En beiden ons zeteltje in, het vat was af. Een dagje ouder zijn en de avond en nacht ervoor flink doorgefeest, onze dochter werd 30, (https://www.facebook.com/media/set/?set=a.2489594328404.137144.1509115754&type=3) is niet de iedeale voorbereiding om enkele uurtjes te gaan wandelen.
Het was een redelijk Groen!e week, nieuwe lijsttrekker, nieuw kartel. Voor mezelf een beetje raar maar dat zal zo moeten zeker. Mijn hart is en blijft Groen! en met mijn nieuwe taak als provinciaal Groen!Plus voorzitter heb ik meer dan mijn werk. Wat kan het snel gaan in het leven.
Vrijdagavond, wij, met ons Chevroletje naar Borgerhout, want onze Jan speelt er toneel (http://www.sering.be/nl/events/2/176). En dat willen we voor geen geld missen. Met een kwartuurtje vertraging (het was toch niet in Lier!) begon dit "chaotisch" schouwspel, veel gelachen met af en toe een regelrechte knipoog naar de harde realiteit. (http://www.sering.be/nl/news/165). Nog een pintje gedronken, Jan heeft ons een programmablaadje beloofd, met handtekening, en wij terug naar Lier. Vorige week had ik vernomen dat ik deel zou uitmaken van het "Vedette Sport" marathon-team ter voorbereiding op de "marathon van Lier" (http://www.aclyra.com/marathonvanlier/) volgend jaar op 25 maart. Zaterdagmorgen werd het team aan de pers voorgesteld. Voor mij persoonlijk geldt dit als motivatie, voorbereiding daar heb ik zelf wel ervaring genoeg mee, denk ik. Of ik het ga halen is een ander paar mouwen, de laatste jaren "loopt" het niet zoals ik zelf zou willen. Teveel ups en vooral downs, maar wie niet waagt niet wint en bewijzen hoef ik helemaal niets meer. Heb de laatste weken ongeveer 3 uurtjes per week gelopen en dat is op dit moment het maximum. Maar zaterdagnamiddag stond de eerste der Natuurlopen al op het programma. Het ging goed, eigenlijk te goed. Mijn betrachting was 10km/u te lopen en op 1u35 binnen te zijn. Uiteindelijk was mijn eindtijd 1u27, veel te snel en dat moet ik in de toekomst vermijden want een marathon is ietsje meer dan 10 miles. Er is nog werk aan de winkel! Gisteren was onze stad in feeststemming en terecht. De jaarlijkse processie ter ere van St. Gummarus (http://nl.wikipedia.org/wiki/Gummarus_van_Lier) ging uit onder een stralende zon en met een zeer ruime belangstelling. Het was al enkele jaren geleden dat we zelf nog eens ons heiligste beentje voorzetten om te gaan kijken. Maar als Lierenaar zou dit een jaarlijkse verplichting moeten zijn dus ... . In de namiddag was het "feest op de kade" ,
de inhuldiging van het eerste deel van de nieuw aan te leggen Grote Markt. Veel volk, mooi weer maar weinig drank. Als het toegelaten is (want ik kan het maar beter vragen voor ik allerhande opmerkingen krijg) wil ik er even op wijzen dat ook zij die zich de absolute tegenstanders van dit project noemen massaal aanwezig waren (hypocriet???, nee toch). Nog eventjes langs geweest op de Paradeskeskermis in het college. Zoals overal gisteren ook hier een massa volk, maar wel voldoende drank. Onze zondag hebben we afgesloten in de Rosaria, minestronesoepje, pizza en een zalig duveltje. En goe geslape jong!!!
Vanmorgen vroeg uit de veren en naar het station, treintje op, treintje af, fietsje (gisteren nog snel een fietsje gereserveerd bij Velo-Antwerpen) op en naar het Willemdok (aan het Mas). Mijn Velo-tje geparkeerd, enkele Bolderfoto´s (van Jef Van Campen) gemaakt en de boot (http://www.eventonline.be/details.asp?language=nl&productID=490265), de Festina Lente, op. Met een koffietje en mijn krantje eventjes wachten op mijn medevaarders Elka, Rik en Walter (drie doorwinterde Groen!Plussers) en varen maar. Van het Willemdok, via enkele mobile bruggen, de haven in. Met een aangename, gezellige uitleg door gids van dienst, Eddy, werden we overstelpt met een eigenzinnige havenwoordenschat. "Draaien blijkt zwaaien te zijn". Rechts en links worden "stuurboord en bakboord". Sleepboten dienen niet om het schip te slepen maar "om het te laten zwaaien". "Bunkeren" is het voederen (met diesel) van het ene schip door een ander. De rest ben ik alweer vergeten denk ik. We leerden ook het verschil tussen de schepen, man-man-man. Vastgoed en stukgoed, verschillende soorten loodsen en ga zo maar door. Ik heb wat foto´s genomen en dat zegt meer dan woorden. Na een heerlijke fair-trademaaltijd was het rond 13u tijd om van boord te gaan. Nog even een Duveltje gaan drinken en spijtig genoeg naar huis, de dokter zat me op te wachten. Normaal was er in de namiddag nog een workshop "Eerlijk is (h)eerlijk" maar daar moest ik dus voor passen. Fietsje op, fietsje geparkeerd en met de trein terug naar Lier.
... eindelijk vloeit er nog eens een schrijfsel uit mijn toetsen. De laatste tijd waren de omstandigheden niet echt mee maar stilaan slaan we ons daar doorheen. Toch hebben we de laatste tijd het dagelijkse gebeuren zo goed mogelijk opgevangen. Alleen de "feestjes" hebben we achterwege gelaten. In de weekends zijn we enkele keren gaan fietsen. Zo kwamen we terecht op de viering van 700 jaar Reet (Brooikensdag). Spijtig genoeg heb ik weer de dommerik moeten uithangen en heb ik een aantal foto´s op mijn pc´tje, ongewild, vervangen door andere. ´t Is de ouderdom zeker!!! In de Schorre was er een wedstrijd met honden en frisbees, vrij spectaculair (maar ook hier ggen foto´s meer). Op de terugweg langs de Nete hebben we de geboorte van een babykalfje net niet life meegemaakt, het was wel een schattig diertje en er moest nog eentje volgen maar dat liet even op zich wachten. Af en toe eens lekker eten of snoepen hoort tot onze wekelijkse geplogenheden. Al moet jer er af en toe wel wat moeite voor doen. In het bijbehorend boekje van de fietsknooppunten hadden we gelezen dat men ergens ijs kon eten, 24 soorten liefst. Maar waar het zich moest bevinden was er enkel een weide te zien. Enkele km verder vonden we dan een wegwijzertje (nog 0,9km) en zo hebben we een heerlijke crême-glaceke verorberd (2 groooooote bollen met krieken). Pannenkoeken eten, op restaurant gaan een mens moet van iets in leven blijven. We hebben nog een (kleinkunst)optreden ven Jelle Cleymans en Sam Verhoeven meegepikt in het cultuurcafé van CC De Mol. Zeer gekende nummers met een zanger (http://www.samverhoeven.com/Sam_Verhoeven_-_Officiele_Site/Welkom.html) die ik nog nooit had bezig gehoord. Het was een leuk optreden. "Open Bedrijvendag" hebben we dit jaar niet aan ons laten voorbijgaan. Health Made (http://www.healthmate.be/site/index.php) was onze eerste stop en ja we zijn zinnens om ons een infrarood-sauna aan te schaffen. Dan op weg naar Ranst (http://www.atv.be/item/asielcentrum-ranst) voor een bezoek aan het asielcentrum aldaar. Een boeiende kijk op het reilen en zeilen van de hier aanbelande asielzoeker. Maar eigenlijk een schrijnende toestand mee in de hand gewerkt door de onprofessionele aanpak van de huidige regering. Als je weet dat slechts 20% inderdaad asiel krijgen, de overige 80% wordt op straat gezet, letterlijk en figuurlijk, en verdwijnen in de totale illegaliteit. Zolang men in het centrum verblijft kent men je, en dan??? Ik heb een enorme bewondering voor die mensen die zich 24/24, 7 dagen op 7 voor deze mensen inzetten en dan nog gewoonlijk de wind van voren krijgen. Heb een paar boeiende gesprekken gevoerd en enkele vervelende vragen gesteld. Voor de rest nog enkele boeiende vergaderingen bijgewoond en voorgezeten. Zo ben je weer up-to-date tot een volgend blog-verhaaltje.
Gisteren met mijn vrouwtje aan het wandelen op de Lierse stadsvesten en daar hebben we een kleine demonstratie gekregen van hoe kinderen ouders opvoeden. En wij die dachten dat het omgekeerd was. Aan het Spui staan borden "Fietsers hier afstappen", maar de papa vondt het toch beter om op de fiets te blijven zitten en door te rijden. Maar dat was zonder de waard, in dit geval de dochter gerekend. Zeer beleefd, maar kordaat wees zij de papa er op dat hij in fout was. En de juffrouw stapte af, met de fiets aan de hand door het Spui en terug opgestapt. De papa probeerde zich nog uit de situatie te redden, door haar voor te houden dat hij toch niemand gehinderd had. Ik denk dat bij een volgende passage de papa toch maar zal afstappen.
Klein detail in het voordeel (misschien) van de papa :
In de wegcode is er geen enkel bord "fietsers hier afstappen" Alhoewel het dus niet letterlijk in de wet voorkomt is dit toch een duidelijk veiligheidsadvies.
Ik wil me op voorhand verontschuldigen aan diegenen die vinden dat zulk artikel niet thuishoort op een blog. Maar ik wil hier mijn ei kwijt en het ligt me wat op de maag dus ... .
Als je ouders overleden zijn beschouw je jezelf dan als een weeskind? Eigenlijk ik wel, daar is dus op zich niets mis mee. Maar pas als je wees bent besef je welke ongelooflijke papiermolen je nog moet ronddraaien en wat je nog allemaal dient te regelen. Het overlijden en de begrafenis geef je in handen van een begrafenisondernemer en daar kan je van op aan dat alles tot in de kleinste details geregeld wordt. Mijn broers hadden al een aantal andere zaken (papiermolen) geregeld maar ... .
Vandaag heb ik de de ganse voormiddag van instantie naar instantie gereden. Gsm opzeggen, een papier hier, een papier daar, bankje in bankje uit. Soms wordt je van de zes naar de negen gestuurd. Ik voelde me een beetje als een bedelaar op de duur en ik geef toe dat is geen prettig idee. Maar uiteindelijk komt alles wel in orde. En de ik moet beamen iedereen was vriendelijk.
Maar ... Niemand maar dan ook niemand van alle personen die ik vandaag op deze papierreis ben tegengekomen heeft zich voor het overlijden "gecondoleerd". Blijkbaar ben ik nog een oude naïveling maar het heeft me laten schrikken. Is alles dan te herlijden tot "puur business"? Is er geen respect meer tegenover de mens voor u? Waarschijnlijk zit onze maatschappij momenteel zo in elkaar.
Laten we dan maar sterkte vinden in die mensen die hun aanwezigheid hebben getoond, een kaartje in de bus hebben gestoken of een brief of een mailtje hebben gestuurd.
Af en toe moet een Groen!e jongen zich manifesteren als zijnde groen-gezind. Dus zondagmorgen ik, deftig aangekleed, naar de receptie van 10 jaar Lierse milieuraad. Gewenst of niet maar ik vond dat er weinig volk aanwezig was. Daaronder liefst 4 schepenen, moeten zij scoren?, een aantal leden van de milieuraad, de milieu-ambtenaar en 3 Groen!gezinden. De voorzitter en de milieuschepen kregen de eer om een woordje te placeren en om een toost uit te brengen op nog vele mooie milieujaren. Tegen 14u pikte ik mijn vriend Paul op en wij samen naar Zandhoven voor de 8ste editie van "Run for nature" de sponsorjogging van Natuurpunt (http://www.gva.be/antwerpen/zandhoven/cultuur/49e3aa54-1c4b-43e9-8251-2cc9c774dcfa.aspx) . Om 15u werd er met een 30-tal lopers gestart ((http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLCVE_20110911_004). Iedereen was vrij om een aantal rondjes te lopen. Ik heb er persoonlijk 5 gelopen (zijnde 10,5km) maar mijn lichaam had er niet veel zin. Overal pijntjes, een aantal keer het toilet moeten opzoeken, kortom ik heb al betere tijden gekend. Na een heerlijke douche hield ik het dan ook wijselijk bij enkele glaasjes cola en natuurlijk de niet te versmaden koffiekoeken.
De "Slappe Uier" in Nijlen richte de "Grote Prijs Fatima" in. (http://groteprijsfatima.wordpress.com/) . Hier (http://groteprijsfatima.wordpress.com/heilige-fatima/) vind je meer info waarom deze koers naar Fatima genoemd is. Deze velokeskoers is in principe enkel toegelaten voor fietsen van een bepaalde leeftijd, nog met voethaken, schakelen aan de kader, geen geschoren benen en nen helm op je kop. Alle ingrediënten om er een fantastisch spektakel van te maken. Maar waarom gaat een mens in godsnaam (om in de heiligenbond te blijven) kijken? Wel vooral omdat mijn broer zijn zoon, Bram plus Lennart en Tony , 2 garcons van ons staminee de "Refuge" meerijden. Maar ook omdat mijn broer al eens gaan kijken was en het inderdaad spektakel teweeg brengt. En er werd nog hard gereden ook. Wie gewonnen heeft weet waarschijnlijk wel iemand maar vanaf plaats 10 blijft alles zeer vaag. Wat onze renners betreft, Lennart is aangekomen, Tony zat in de kopgroep maar zijn wiel stond paraplu en gaf dan maar op, Bram moest eerst overgeven en reed dan plat. En wij, wij hebben enkele frisse Duvels gedonken, wat drinkbussen uitgereikt (als echte sportbestuurders) en ons fantastisch geamuseerd.
De voorste renner is Mauro, 11 jaar en hij reed de koers zeer galant uit.
In Lier met een prachtig zonnetje op weg naar mijn jaarlijkse portie "Boterhammen in het park". Ondertussen al aan zijn 22ste editie, ik denk dat ik er zelf al 20 heb meegepikt. Bij het uitkomen van Brussel-centraal, regen, regen en nog eens regen. Kon het de pret bederven, ja gedeeltelijk wel. Drinken blijft vochtig maar natte boterhammetjes zijn niet echt lekker. Wel een aangename oudere dame, uit het Gentse, als buurvrouw en een gezellig praatje mee gedaan. Berlaen (http://www.berlaen.be/) was de eerste gast. Eerlijk moet ik toegeven, ondanks mijn zeer parate kennis van het nederlandstalige lied, had ik er nog nooit van gehoord. En het hoeft ook niet meer voor mij persoonlijk, te veel tussengepraat, halfverstaanbare teksten (in het Zults, maar Filip Kowlier versta ik beter en ...). Gelukkig was Tom Kestens (LalaLover) een goede 'partner in crime'. Kortom een optreden om snel te vergeten. Yevgueni (http://www.youtube.com/watch?v=xFBDLd3Q8a0&feature=player_detailpage) was andere koek. Ik heb ze nu al een aantal keren mogen live beluisteren en ze worden alsmaar beter, beter en beter. Ondanks de regen slaagden zij er in om de paraplu´s op en neer te laten deinen, enkelingen te laten dansen en op het einde de mensen zelfs op de banken te laten staan. En het was hen uiteindelijk gelukt om de regen een halt toe te roepen. Heb nog een aantal aangename mensen (vooral uit mijn Groen!e partij) ontmoet om gezellig een babbeltje te slaan. En dan maar weerkeren naar mijn geliefde Lier.
Gisteren met onze dochter een treintje genomen naar Antwerpen om te gaan museummen.
Via http://www.velo-antwerpen.be/ had ik vorige week 2 fietsen besteld om onze verplaatsingen iets draaglijker en gezelliger te maken. Via je internet zou alles vlotjes verlopen, zo dachten we. We hadden ons gsm-nummer moeten invullen om een code te krijgen maar donderdag geen sms-je aangekregen. Toch maar even Apeldoorn bellen uit veiligheidsoverwegingen. Vriendelijke man aan de andere kant van de lijn, hij vertelde dat het codenummer dat we via internet ontvangen hadden en het codenummer dat we zelf ingevuld hadden, normaal volstond om een fietsje aan het rijden te krijgen. Maar ja, zo staat het wel niet op hun website uitgelegd.
Op hoop van zegen en met een zekere spanning in de lucht wij naar het mobiele station vlakbij Antwerp-Statie. En ja hoor het werkte, twee keer zelfs.
Het middaguur was gepasseerd en wij, met A-fietsje, terug, via de kaaien, naar de oude binnenstad. Fietsje geparkeerd op de Groenplaats, terrasje gezocht, gezond eten en drinken besteld en genieten.De lunch was perfekt, spijtig genoeg kan ik jullie de naam niet voortvertellen en ook de straat niet, sorry.
Pech onderweg, gesloten tot 14 september (wie sluit nu een museum in volle vakantie?). Niets aan te doen, wij dan maar een bezoekje gebracht aan de oude stad, enkele platenzaken en wat bookshops bezocht en onze namiddag was snel opgebruikt.
Nog een treintje dat ons in Lier afzette en we hadden samen een leuke dag gehad, ondanks een klein mankementje.
Onze tocht had een gedeeltelijk politiek tintje (uitreiken van de Pluimen) maar was toch vooral bedoeld om er een fantastische fietstocht van te maken. En ik mag zeggen dat het geslaagd was, heb onderweg weing klachten gehoord buiten wat problemen met de billen, dat het soms te snel of te traag ging, af en toe wat regen (maar enkel wanneer ik er niet bij was) en dat sommigen alle dagen kip hebben gegeten (ze kregen al last van kippenborstjes). Het was dan niet meer dan normaal dat we de organisatoren Mia, Gerda, Nicole, Paule, Anjes en Luk in de ... zetten (met een (h)eerlijke fles wijn). Ook duivel-doet-al Joan en onze huisfotograaf Walter werden niet vergeten. Een fantastische trip werd op waardige wijze afgesloten in de brasserie "Het Anker" van de gelijknamige brouwerij.
Gewapend met paraplu en regenjas, reden we met onze Chevrolet naar Olen. Gelukkig hebben we die ongemakkelijke attributen niet nodig gehad. De nattigheid spoelde enkel naar binnen (???). Duivel-doet-al Bart Van den Bossche stak de vlam in de pijp met zijn meestgekende liedjes en gaf zeer bescheiden de fakkel even door aan Miek en Roel. De strijdliederen van vroeger (Jan met de pet enz..) hebben niets van hun waarde verloren, integendeel ze zijn actueler dan ooit tevoren. Ed Kooyman en Herman van Haeren, ze geven zelf ridderlijk toe dat ze tot het geslacht der senioren zijn toegetreden, hebben hun zin voor Antwerpse, liederlijke humor nog steeds niet verloren. Met enkele nieuwe en oudere nummers lieten ze het beste in zich los. Genieten, absoluut genieten. Een tweede sessie Van den Bossche ditmaal met onze noorderburen Elly en Rikkert (de Kauwgomballeboom blijft toch aan hen gekleefd) liep uiteindelijk uit in een samenzang met Miek en Roel. Fantastisch toch, 4 zestigplussers kleinkunstcorryfeëen samen op één podium. Worden wij inderdaad al zo oud? Ik ben met hun liedjes opgegroeid. Tenslotte lieten Barbara Dex en Jelle Cleymans het publiek volop genieten van de allermooiste kleinkunstklassiekers uit de lage landen. Het publiek was op en top enthousiast en genoot met volle teugen van oude hits die in de oren blijven nazinderen. Een geweldige namiddag in aangenaam gezelschap (nog wat oude vrienden ontmoet) en wij in ons autootje met een tevreden gevoel naar huis.
Vorige week samen met onze dochter een bezoek gebracht aan het Gallo-Romeinsmuseum (http://www.gallo-romeinsmuseum.be/museum/historiek) in Tongeren. In Lier een treintje genomen en met een overstapje in Hasselt zonder zorgen aangekomen in het station van Tongeren. Vandaar nog een kleine wandeling en je staat voor de deuren van het nieuwe "Europees museum van het jaar". Enkele jaren geleden was ik hier met mijn vrouwtje al eens geweest maar ik moet toegeven dat het stevig veranderd was. De tentoonstelling verteld het verhaal van meer dan 500 000 jaren mensheid. En natuurlijk de geschiedenis van het eens zo roemrijke Tongeren. Opgericht als Atuatuca Tungrorum in 10 voor Christus, als de eerste stad in deze regio.
Op het einde van de tentoonstelling kan je zelf een eigen Romeinse mozaïek samenstellen. Wel dit is mijn resultaat
Daar Lier (je kan de Vlaams leeuwen op één hand tellen in mijn buurt) ver achterblijft in het organiseren van 11-juli-vieringen, het is ons eigenlijk niet te doen om het Vlaams karakter, hebben we in Antwerpen genoten van een fantastisch optreden met Axl Peleman, Antwerpenaar in hart en ziel en zeker niet éénzijdig vlaamsgezind. En hij had een leuke bende compagnons meegebracht, Laïs, Jan De Smet, Tine Embrechts, Frank van der Linden en last but not least onze noordebuur Rick de Leeuw. We hebben meegezongen, zelfs een walsje kon er af, op zijn antwerps of toch iets dat he midden hield tussen liers en antwerps. Alleen 'Nu of nooit' werd meegebruld in onze vadertaal (mijn moeder is Limburgs maar daar kan ze zelf niets aan doen). We hebben de cd 'Volksliekes' vakkundig laten signeren en zijn met een tevreden vlaams gevoel naar Lier teruggekeerd.
Sinds dinsdag zit ik thuis, de gezondheid staat weer op een laag pitje. Geen werk, geen sport, zoals al zo dikwijls gezegd, het verloopt allemaal met hoogtes en laagtes maar een constante zit er niet in. Zal ik er depri van worden, een klein beetje ja, maar toch maar effekes. Het weekend was weer superzalig. Tegenwoordig hebben wij "thema"weekends (Lier kermis, sport, muziek) en ditmaal was het eetweekend. Zoals in vorige tekstjes al geschreven, vrijdagmiddag lunch met mijn vrouwtje en ditmaal in het charmante gezelschap van onze eigenste dochter. Best gezellig! ´s Avonds waren we uitgenodigd door vrienden die een nieuw appartement betrokken en zich nu echte (Antwerpse) stadsbewoners mogen noemen. Het was een aangenaam weerzin, ook de kinderen waren aanwezig, beiden kunnen zich nu afgestudeerden noemen. En, zoals gewoonlijk, had Dirk een heerlijke maaltijd bereid. Wat wil een mens nog meer, lekker eten en aangenaam gezelschap. Het idee om nog een avondlijke fietstocht te ondernemen werd verrassend onthaald maar bleek uiteindelijk een schitterende onderneming. Met echte stadsfietsen, gezapig door de stad op weg naar het Mas. Daar kan je tot de top gratis op en het was duidelijk dat wij niet de enigen waren. Zeer helder weer dus prachtige zichten over Antwerpen. Op de Groenplaats nog een biertje genuttigd en dan terug naar het Zuid. En terug naar onze "eigen" stad, Lier. Een bezoekje aan de wekelijkse markt met een drankje achteraf behoord stilaan tot de wekelijkse geplogenheden. En nu was het aan mij om een etentje te bereiden voor enkele vrienden die ons met hun bezoek vereerden. Scampis in het groen, vispapillot met spinazie en dessert 'tropical', alles voor de eerste keer klaargemaakt, dus ook voor mezelf een verrassing hoe het zou smaken. En ... het viel zeer goed in de smaak, er werd weinig gezegd tijdens het eten (geeft dat aan dat het lekker is? ja zeker) en ik heb enkel lovende kritiek gekregen. Ik was zelf tevreden want het had zeer goed gesmaakt. Met een tevreden gevoel ging iedereen naar huis en een geslaagde avond was weer veel te vlug voorbij. Gisteravond nog een terrasje gedaan, er werd gemusiceerd (http://ontpopt.be/) ter ere van 11 juli, zalig weertje, goed gezelschap (mijn broer en schoonzus), een lekker biertje kortom een prima afsluiter van een zeer aangenaam weekend.
Zaterdagmorgen mijn beste engels bovengehaald om een gesprekje te voeren met Amerikaanse vrienden van vrienden van één mijner broertjes. Living in New Mexiko en op weg om de Zimmertoren en het begijnhof met hun aanwezigheid te vereren.
Wij hadden tickets voor Theater op het water. Gepakt en gezakt, een rugzakje met enkele truis, een dekentje tegen de avondlijke koude en jeneverfles bij de hand, maar het was een maat voor niets. De organisatie (alweer een Liers akkefietje) had het op zich genomen om deze heerlijke lokatie te vervangen door een muffe turnzaal van de oude kunstacademie en waarom? Het had de ganse dag niet geregend, het was beter buiten dan binnen en de artiesten waren er op uit om op het water op te treden. Dit weten we toevallig uit de eerste hand omdat we na het optreden een venstergesprek hadden met Axl Peleman.
Maar
Het optreden was subliem. Wij, fervente fans van het nederlandstalige lied, hoorden en zagen onze helden (ik geef toe dit is wat te, maar ik vind geen andere woorden) samen en in het engels optreden. Bedankt Axl, Ron, Nathalie, Wigbert, Mich en ook Jan, Björn en Guy (ik had Swinnen nog nooit life aan het werk gezien). Met geweldige nummers als Cool water, The River, Who´ ll stop the rain en waterhit nummer 1, Smoke on the water (en nog veel andere liedjes) wisten zij ons enorm te boeien. Een heerlijk avondje muzikaal genieten van een bende topartiesten afgerond met een gezapig gesprekje met Axl Peleman over koetjes, kalfjes en kindjes.
Zondagmorgen een trainingsloopje gedaan maar het was meer schuifelen dan lopen, kortom de trein der traagheid overschaduwde de Lierse stadsvesten. 45min voor een 7 a 8km, Rony het kan beter.
Mijn goeie vriend Bruno kwam ons ´s middags versterken en na een sobere maaltijd wij op weg naar de laatste dag van het Na Fir Bolg-festival in Vorselaar. Na het kleine debacle van vrijdag (zie deel 1) was het een geweldige vaststelling dat de klank ditmaal veel beter was. Onszelve direct versterkt met een guiness (lust ik niet) en een appelcider en op naar een gedurfd optreden van me-myself-and-my-guitar Roselien (www.myspace.com/roselienmusic). Leuk. The Popes (www.thepopesofficialsite.com) waren van een ander gehalte ´t moe ni goe zen as´t mo het is maar het was nog goed ook, een aangename verrassing. En de guiness vloeide rijkelijk! ´t Kliekske brachten een verrassend concert zij werden massaal en orchestraal bijgestaan door de mensen van Den Troon en een hoop jonge kinderen. Met zelfgemaakte instrumenten waren zij de blikvangers van dit prachtige optreden. Eva de Roovere is niet direct mijn ding maar zij beschikt over een uitgebreide schare fans. En dan voor mij de verrassing van de dag het Winkelcollectief (www.vi.be/hetwinkelcollectief), nog nooit van gehoord, nederlandstalig, eigenzinnige teksten(met een Kastels accent), een rauwe zanger en een violiste met ballen aan haar lijf. Geweldig genoten en ik hoop van ze in de toekomst nog eens ergens tegen te komen.
En dan kwam Zjef. Ietwat schlemiel, al eens een deel van de tekst vergetend maar oh zo geweldig.Tot u zingt de heer Van Uytsel Zjef. De laatste maanden heb ik hem enkele malen mogen beluisteren en hij is ongetwijfeld één van de godfathers van het nederlandstalige lied. Ja, ik ben fan! En hij heeft ons niet teleurgesteld, van Ouwe makkers over Tederheid naar de Zotte morgen, in muziekland zijn dit maar kleine stapjes.
En dan was het tijd om het doek te laten vallen, naar huis te rijden en in ons bed te kruipen. Het was een fantastisch muzikaal weekend, met enkele gevallen steekjes, maar who cares!
Vrijdag, verlofdag, lunchdag, het wordt nee het is een gewoonte geworden. Een lekkere carpaccio en een geweldige forel gegeten met een Budweisertje en een koffietje om te besluiten, wat is het leven mooi als ... (de zon moet niet eens schijnen). Het hongerig gevoel werd wel aangesterkt door een stevige training (1u11min) en een allesverkwikkende douche. ´s Avonds ons Combootje in en naar Vorselaar voor een heerlijk avondje "Na fir Bolg". Enkele optredens meegepikt in de kleine tent (http://www.seatsniffers.be/, http://www.myspace.com/thebuckshotsgierle), leuke muziek maar niet waar we voor gekomen waren. Het "boombal" was al ingezet door Djerrald, een bende jonge folksnaken, maar het liep volledig fout met de klank, te zacht, teveel bass. Spijtig want er zat ambiance in, toch werd er duchtig op los gedanst, niemand liet het aan zijn hart komen (en waarschijnlijk terecht). Vooral ik was er op uit om te genieten van Variomatic feat. Yorunn (Laïs) en Klaas (Yevgueni) . Rasmuzikanten en 2 geweldige zanger(e)s(sen) maar ook hier helaas, driemaal helaas, het liep volledig fout. De tussentijdse uitleg ging kompleet de mist in en de zang ging bijna volledig verloren. Spijtig een gemiste kans, wij hebben teleurgesteld de festivalweide verlaten en hopen dat het zondag heel wat beter zal zijn.
Na een woordje van Hubert, een woordje van de schepen, 
een woordje van de chef Trage Wegen en een woordje 
van onze vriend Guy (verantwoordelijk voor "Trage Wegen Lier") stond iedereen al zenuwachtig rond te draaien om eindelijk te kunnen vertrekken. 
Lierse en Hooiktse wandelpaden. Het was een stralend zonnetje dat ons gedurende de ganse tocht vergezelde, alleen de dorstigen laven (nochtans een "werk van barmhartigheid) was niet in het programma opgenomen. Een aantal droogmonden haakten onderweg ootmoedig af. Onderweg werd er nog wat uitleg gegeven en de onofficiële opening van 
Voetweg 49 werd een feit. Rond 17u30 bereikten we terug ons uitgangspunt, fietsje op en naar huis.
(
en varen maar. Van het Willemdok, via enkele mobile bruggen, de haven in. Met een aangename, gezellige uitleg door gids van dienst, Eddy, werden we overstelpt met een eigenzinnige havenwoordenschat. 
man-man-man. Vastgoed en stukgoed, verschillende soorten loodsen en ga zo maar door. Ik heb wat foto´s genomen en dat zegt meer dan woorden. 
was het rond 13u tijd om van boord te gaan. 
Spijtig genoeg heb ik weer de dommerik moeten uithangen en heb ik een aantal foto´s op mijn pc´tje, ongewild, vervangen door andere. ´t Is de ouderdom zeker!!!
net niet life meegemaakt, het was wel een schattig diertje en er moest nog eentje volgen maar dat liet even op zich wachten. 
meegepikt in het cultuurcafé van CC De Mol. Zeer gekende nummers met een zanger (
Natuurpunt (
is in principe enkel toegelaten voor fietsen van een bepaalde leeftijd, nog met voethaken, schakelen aan de kader, geen geschoren benen en nen helm op je kop.
plus Lennart en Tony 
, 2 garcons van ons staminee de "Refuge" meerijden. Maar ook omdat mijn broer al eens gaan kijken was en het inderdaad spektakel teweeg brengt. 
heeft weet waarschijnlijk wel iemand maar vanaf plaats 10 blijft alles zeer vaag. Wat onze renners betreft, Lennart 
is aangekomen, Tony zat in de kopgroep maar zijn wiel stond paraplu en gaf dan maar op, Bram 
moest eerst overgeven en reed 
dan plat. 
Berlaen (
Yevgueni (
prachtig zicht. Verdiep per verdiep zakten we af en bezochten de verschillende tentoonstellingen. (
geparkeerd op de Groenplaats, terrasje gezocht, gezond eten en drinken besteld en genieten.De lunch was perfekt, spijtig genoeg kan ik jullie de naam niet voortvertellen en ook de straat niet, sorry.
tintje (uitreiken van de Pluimen) maar was toch vooral bedoeld om er een fantastische 
fietstocht van te maken. En ik mag zeggen dat het geslaagd was, heb onderweg weing klachten gehoord buiten wat problemen met de billen, dat het soms te snel of te traag ging, af en toe wat regen (maar enkel wanneer ik er niet bij was) en dat sommigen alle dagen kip hebben gegeten (ze kregen al last van kippenborstjes).
stak de vlam in de pijp met zijn meestgekende liedjes en gaf zeer bescheiden de fakkel even door aan Miek en Roel. 
ze geven zelf ridderlijk toe dat ze tot het geslacht der senioren zijn toegetreden, hebben hun zin voor Antwerpse, liederlijke humor nog steeds niet verloren. Met enkele nieuwe en oudere nummers lieten ze het beste in zich los. Genieten, absoluut genieten.
samen op één podium. Worden wij inderdaad al zo oud? Ik ben met hun liedjes opgegroeid.
Tine Embrechts, Frank van der Linden en last but not least onze noordebuur Rick de Leeuw. We hebben meegezongen, zelfs een walsje kon er af, op zijn antwerps of toch iets dat he midden hield tussen liers en antwerps. Alleen 'Nu of nooit' werd meegebruld in onze vadertaal (mijn moeder is Limburgs maar daar kan ze zelf niets aan doen). We hebben de cd 'Volksliekes' vakkundig laten signeren 
en zijn met een tevreden vlaams gevoel naar Lier teruggekeerd. 
stadsfietsen, gezapig door de stad op weg naar het Mas. Daar kan je tot de top 
gratis op en het was duidelijk dat wij niet de enigen waren. Zeer helder weer dus prachtige zichten over Antwerpen. Op de Groenplaats nog een biertje genuttigd en dan terug naar het Zuid. En terug naar onze "eigen" stad, Lier.
te vervangen door een muffe turnzaal van de oude kunstacademie en waarom? Het had de ganse dag niet geregend, het was beter buiten dan binnen en de artiesten waren er op uit om op het water op te treden. Dit weten we toevallig uit de eerste hand omdat we na het optreden een venstergesprek hadden met Axl Peleman.
(
brachten een verrassend concert zij werden massaal en orchestraal bijgestaan door de mensen van Den Troon en een hoop jonge kinderen. Met zelfgemaakte instrumenten waren zij de blikvangers van dit prachtige optreden. Eva de Roovere 
(
en Klaas (Yevgueni) 
.
