Via weg 70 en en 58 rijden we door Wesel, Alpen, Geldern en Straelen we naar Venlo waar de autostrade E34 ons naar Retie brengt en via Geel naar Oevel waar we om 12.00 u. door Pieter en Elly opgewacht worden met enthousiasme en een brood.
Snel het belangrijkste uitpakken en ik rijd naar de frituur voor frietjes met kip, afsluiter van onze langste reis ooit.
Vertrekken doen we om 10 uur want we willen eerst nog langs Winterswijk (Nl) naar de camperswinkel.
Van Gronau naar Ahaus langs weg 474, van daar met wat gezoek naar Vreden en Winterswijk.
Aan de ingang van de winkel (3 verdiepingen hoog) kun je over de koppen lopen en de enorme parking staat op enkele uitzonderingen stampvol. We moeten wachten achter de auto's die de parking nog opwillen, kijken naar mekaar, doen allebei dezijwaartje hoofdknik en rijden terug langs Oeding en de 70 naar Borken naar onze vertrouwde camperplaats aan het Forellenhof.
Het restaurant, vorige keer nog gesloten, is terug open en we kunnen er s'middags al een "Forelle Jungfrau" eten met een stevige pint.
Terug naar de camper en rusten en bespreking.
Slotsom:nu nog verder richting Aken rijden heeft weinig zin. Laat ons op zondag terugrijden, dan is het rustiger.
Gestüt Forellenhof Wolter Zum Homborn 9 46325 Borken
Eenvoudige camperplaats met faciliteiten maar geen wc of douche. Wc in het restaurant. Nogal verwaarloosd. Betaald 10 €
We vertrekken via weg nr 213 naar Cloppenburg, langs Löningen en Haselünne naar Bawinkel en Lingen naar Nordhorn.
De 403 brengt ons in Bad Bentheim en langs Gildehaus komen we in Gronau waar een grote camperplaats aan een meer is opzij van Parking2-3 voor de auto's.We stoppen hier en we hebben geluk dat er juist een grote camper vertrekt en we pikken zijn plaats in maar owee en kwartier later is het al 30° in de camper, we staan ook in de volle zon.
Ik ga zoeken waar ik kan betalen en kom terecht op de plaats waar je kan lozen en daar, onder de bomen voor de volledige dag, kunnen we ook staan (voor 24 uur maar we blijven toch niet langer) maar er is wel veel volk dat er rond loopt.
Tegen de avond nog een wandelingetje en we kunnen redelijk fris gaan slapen.
Stellplatz Dreiländersee Brechter Weg 48599 Gronau
We willen vandaag Bremen voorbij tot in Hatten waar een mooie camperplaats zou zijn bij een restaurant. We verheugen er ons al op.
Van Heide volgen we verder nr 5 langs Marne, Brunsbüttel en langs de 431 naar Glückstadt waar we met een veerboot de Elbe over willen steken maar we zien het te laat en staan al in de rij aan te schuiven voor we het beseffen. Maar dat zal wel vlotten, alleen, van de drie veren is er maar ééntje dat meer vrachtwagens en campers meeneemt en daardoor zijn we pas anderhalf uur later over.
Langs Langen nemen we voorbij Bremerhaven de snelweg A27 naar Bremen en proberen juist voor Bremen terug een overzet, nu over de Weser, te nemen maar ook daar staat een massa aan te schuiven en ik kan nog juist rechtsomkeer maken om langs de snelweg de rivier over te steken maar komen hopeloos in een file terecht en doen twee uur over 3 km.
Via de 28 nuv zo snel mogelijk naar Hatten waar we van het ene kleine dorpje naar het andere gestuurd worden langs veldwegen om uiteindelijk aan het restaurant uit te komen waar voor de huurhuisjes 5 geasfalteerde plaatsen zijn. Terwijl Hilde alle gordijntjes dichtdoet om de zon buiten te houden ga ik met Io al een drankje bestellen en informeren naar die mooie camperplaats. Blijkt dat die twee jaar geleden ingenomen zijn door bijgebouwen die ook verhuurd worden. Ons drankje opdrinken en dan maar weer verder richting Wildeshausenwaar er volgens het boek ook een mooie camping zou zijn.
Onderweg in Döttlingen vinden we een egwijzertje naar een camping en we draaien af. Nog wat tussen velden door en in een bos ligt een camping.Voor de ééndagstoeristen is er vooraan opzij een hele weide, omringd door het bos, voorbehouden. We installeren ons en gaan iets klein eten met een flinke pint. We bestellen ook nog een extradag.
Campingplatz Aschenbeck Zum Sande 18 27801Dötlingen
Met spijt in het hart verlaten we Egtved en de mooie camping. We rijden over Ribe - Husum naar Heide.
Dit is weg 417 over Brorup naar de 22 tot Ribe, daar nr 11 op maar voor Skaerbaek ligt het eilandje Romo, verbonden met een aangelegde dijk met het vasteland en daar gaan we toch ook nog eens kijken naar de Noordzee. Helamaal anders als noordelijker in Denemarken en het eiland is volledig toeristisch uitgebaat met vele campings en hutten die kunnen gehuurd worden. Van hier kun je wel de overzet nemen naar het eiland Sylt (het Duitse waddeneiland) dat vanuit Duitsland alleen per trein bereikbaar is. We blijven naast de kust op weg nr 419 en steken zo de Duitse grens over, 9 km voorbij Hoyer.
Langs de Duitse weg nr 5 rijden we nu langs Husum naar het stadje Heide.
De camperplaats is hier cirkelvormig met aan de buitenkant telkens een spie gras en een spie tegels waarop de camper kan staan, mooi recht en beschermd door bomen. Bovendien is het niet druk en zijn er nog heel wat plaatsen vrij. We staan vooral tussen Duitsers maar zelfs een goeiedag kan er niet af. Stijve saloncampeerders. Misschien staan ze daar voor de prijs 7 € voor de standplaats en 1 € voor de electriciteit.
Eten en een wandeling met Io en vroeg het bed in, ondanks het goede weer.
Goed uitgeslapen gaan we eerst onze camper naar een nog betere plaats zetten. De drie andere campers en één caravan vertrekken en we staan helemaal alleen. Io heeft het rijk voor zich alleen en moet niet aan de leiband. Na het middageten gaan we met een ommetje naar het dorpje wandelen met een elementair plannetje maar dat moet wel lukken.
Ik wist dat ik zoveel mogelijk de wegeltjes rechts moest volgen om dan een weg over te steken en dan waren we op een aangeduid wandelpad en inderdaad kwamen we na 3 km aan een weg maar Hilde zag 200 m links van ons de inrit van de camping. Toch ergens gemist. maar we zijn maar iets gaan drinken en hebben de rest van de namiddag aan de camper gezeten.
We zijn s'avonds ook maar in de Imbiss iets gaan eten en nog een pintje gedronken tegen de hitte.
Hetzelfde als gisteren. Het is hier een zalige rust die een beetje verstoord wordt door een jong Lets gezin die hun avondeten achter de struiken voor onze camper komen verorberen. Een beetje luidruchtig maar het duurt maar even. Voor de rest is de camping uitgestorven. Er is bijna niemand maar men verwacht wel weer meer volk vanaf morgen.
We gaan vandaag geen kilometers rijden maar wel wandelen. Het centrum is 4 km van hier en we gaan maar te voet winkelen. We vinden een kiezelweg, zodat we niet langs de grote weg moeten, en Io los kan lopen.
We lopen langs immens grote velden. Hier en daar doemt een grote hoeven op en er staat een grote witte villa op 200 m van de weg met een prachtiche oprit.
Een mooi dorpje waar alle winkels geconcentreerd in één straat staan tegen de flank van een heuvel. Een mooi kerkje met een wondermooi kerkhof, mooi onderhouden met veel groen (kleine boompjes en struikjes en elk perceeltje omgeven met een laag beukenhaagje.
Met de rugzak volgeladen gaan we langs dezelfde weg terug naar de camping.
UItrusten, eten en in de camper blijven want het is te koud buiten, 16 °.
Ik heb gisterenavond nog twee dagen bijgeboekt en we verhuizen van standplaats, weg tussen de andere campers en caravans en naar de bovenkant van een groot naar het meer afzakkend terrein waar in de zomer tenten staan en evenementen doorgaan.
Hier staan we practisch alleen en hebben een weids zicht over de vallei waar we op de volgende heuveltop de witte villa van onze wandeling zien staan.
Vandaag rijden we naar de westkust, de Noordzee. Hiervoor moeten we eerst naar Billund, het Lego-dorp, en zo is het ookDe parkings geven 650 en 2315 lege plaatsen en het stikt er nu al de (groot)ouders en kinderen. We proberen het nieuwe Legohouse te vinden maar dat staat binnenin zodat je het niet kan zien zonder te betalen. We zien wel het begin van een Lego-hotel, ook een gebouw in de vormen van de bekende blokken.
Langs weg 28 naar Grindsted, Sonder-Omme, Tarm naar Ringkoping, nr 15 naar Sondervig en daar langs de 181 tussen de Noordzee en de Fjord door. Hilde heeft ook hier weer haar werk met het fotograferen van huisjes, huizen en villa's in de duinen, meestal wit en gedekt met stro of biezen.
In Norre Lyngvig stoppen we aan de vuurtoren en gaan over de duinen naar de wilde Noordzee kijken en even wandelen. Io had s'avonds nog zand, heel fijn zand, op zijn hoofd.
Langs Norre Nebel, de 181 naar Varde, de 475 naar Tofterup, rechtdoor naar Hovborg en Vorbasse, (een smalle bochtige weg door de bossen)en over Vester Torsted terug naar de camping
Men heeft beneden onder ons een kampvuur klaargemaakt en rond 7 uur maakt men alles klaar voor een optreden van de campingbaas die blijkbaar ook leider is van een orkest. Vandaag is hij het alleen die speelt. Wat dansmuziek en hotdogs en drank en later steekt men ook nog het vuur aan. Eerst volgen we het gebeuren van in de camper maar dan gaan we met onze jassen goed dicht ook eens kijken en iets drinken. Gezellige avond maar om 9 uur is alles opgedoekt en is het hier weer muisstil.
Opgestaan met regen, vroeg al, rijden we langs weg 9 naar Trelleborg, daar de E22 op en dan voor Malmo de E 20 langs de bruggen . Het is gestopt met regenen en Hilde kan nu dus uitgebreid de bruggen vanuit alle hoeken fotograferen.
Voorbij Odense nemen we nr 303 en zoeken de hele hoek af naar een geschikte slaapplaats. Dan maar op Google naar een andere plaats gezocht en op aangeven ervan rijden we in Middelfart terug de E20 op en rijden we langs de 176 naar egtved waar we op een prachtige camping terechtkomen.
We boeken voor 2 dagen en installeren ons. Het is nog wel koud.
Egtved Camping Verstevej Egtved
Prachtige camping met wijds uitzicht voor enkele plaatsen. Zeer goede en propere voorzieningen. Betaald: 175 DEK x 5
Vandaag rijden we de ganse dag zo dicht mogelijk langs de zee die we niet overal zien door duinen, bossen, een natuurgebied enz. maar toch.
Aan de einder zien we Bronhorst liggen, het grote eiland dat tussen Zweden en Polen ligt maar hoort bij Denemarken.
We rijden langs weg nr 19, in Brösard de 9 op en in Simrishavn een kleinere kustweg op langs Skillinge enz.
In Ystad staan de parkings vol en zeker die aan de jachthaven waar alle campers staan. We rijden dan maar door want ik had één van de vorige dagen Camping Nybostrand ontdekt, enkele km voor Trelleborg, een boerderijcamping. Ze staat nergens vermeld maar met Google Maps in de handweten we dat we in Böste Läge moeten afdraaien naar het strand en nu staan we er.
Een nette, mooi gelegen camping, niet groot maar ditmaal op slechts 150 m van het strand. Hier echter minder een zandstrand als gisteren met zicht op de haven van Trelleborg. Het is goed weer gebleven maar het wordt vannacht koud en morgen zal het ook maar 17° zijn.
We willen morgen nog een dag blijven staan maar het is volgeboekt dus moeten we wel verder.
Camping Nybostrand Hummervägen 2 23192 Trelleborg
Mooie camping, eveneens aan het strand gelegen. Betaald: 140 NOK
Om 9 u vertrekken we langs nr 181 naar Herrljunga, daar de 183 op naar Grude en vanaf daar de 182 naar Timmele. Verder langs de 60 naar Ulricehamn en de 157naar Gallstad en dan langs een kleine weg door Dalstorp, Nittorp, en Grimsas naar Hestra en de 151 naar Värnamo. In de eerste Lidl die we daar tegenkomen doen we inkopen. Langs een gele weg die gelijkloopt met de E4 rijden we langs Lagan naar Ljungby waar we toch door een misverstand de E4 opsukkelen en dan maar volgen tot Markaryd. Weg 33 brengt ons in Hästvedt en daar de 19 en de 118 naar Kristianstad en Ahus aan de Oostzee. Hier is het wel druk en alleen grote campings. We rijden maar door tot we in Degeberga de aanduiding zien van Camping Degeberga.
4 km richting het strand en inderdaad belanden we op een camping in een bos maar slechts 300 m verwijdert van het strand.
Het is hier schitterend weer en we gaan nog wat wandelen dor de duinen die er hier nog zijn en het strand. Dit is smal, slechts enkele meters en zwemmen wordt afgeraden.
Camping Rigeleje Rigelejev. 4 Degeberga
Aan de Oostzee gelegen camping in een bos met witte stranden. Betaald: 270 NOK
We blijven op de kleine camping staan en knopen er een rustdag aan.
Rusten, rusten, rusten, een kleine wandeling, een stukje taart eten en rusten.
Vanaf 17.00 u blijven we met de GSM wachten op de berichten van de kinderen over de match Belgie - Panama.
Winnie is altijd eerst met het goede nieuws maar Pieter stuurt de filmpjes van de goals. Zo kunnen we meevieren met koffie, cola en een koekje. Toch maar magertjes om te vieren maar nood breekt wet.
Onze laatste uren in Noorwegen want vandaag rijden we terug Zweden binnen. Langs weg 21 verder naar Orle, en een beetje voorbij Ostensvik linksaf nr 106 op waar wetussen Holmegil en Nössemark, in het bos de grens oversteken is niet te zien). We merken iets verder wel verdediginslijnen op zoals de Maginotlijn (betonnen blokken met puntige toppen 4 of 5 rijen dik). In Ed weg 166 op langs Bäckefors naar Mellerud waar we niet de E45 nemen maar een gele nr-loze weg langs Grinstad, Gestaden in Snappstakan toch de E45 opmoeten om in Trollhättan te geraken.
Wat we in Noorwegen niet gezien hebben zijn de rendieren en hier in Zweden hebben we al 2 kleine kuddes gezien. Daarbovenop 3 paren kraanvogels en later een hele groep of klad.
In Trollhättan nemen we weg 42 langs Sollebrunn naar Vargarda en daar nr 181 op op zoek naar de camping in Landa. Langs heel plaatselijke wegen met een smalle treinbrug komen we daar aan maar het is vol. Er zijn internationale hondenwedstrijden aan de gang en daar willen we ook niet tussenstaan.
DUS:verderzoeken en Google helpt ons want er zou nog een camping zijn en met de GPS in de hand (van Hilde) vinden we deze, na 6 km door een bos aan een meer.
Een Hollandse mevrouw (Geraldine) heeft hier in 2014 een camping opgezet met 4 hutjes, 2 tentplaatsen en 12 plaatsen voor campers of caravans en we staan, hoe kan het anders, tussen de Nederlanders maar ook één waals koppel die in het engels wat kwijtwillen maar daar laten we ons niet aan kennen hé. Zij kennen geen Nederlands maar wij kunnen hen wel voorthelpen in het Frans. Een mooi gelegen camping aan een meer, beschermd door de bossen met één wc, één douche maar wel vis- en zwemgelegenheid.
Camping Säms Camping § Café
Kleine, gezellige camping met minimum aan voorzieningen, gelegen aan een meer, waar je kan zwemmen en vissen. Tamelijk ver van alles af achter een bos. Uitbaters zijn Nederlanders, begonnen in 2014 en zijn weinig aanwezig. Betaald: 190 SEK x 2
Op weg naar het Zuiden. De ganse dag gereden met enkele stops om inkomen te doen, te tanken en te eten
De route is: vertrokken om 9 u. Via weg 27 naar Atnbrua tot Enden, weg 219 tot Atnosen, daar de gele weg naar Elverum,weg 25 tot Myktegard, linksaf weg 3 tot aan weg 24 naar Skarnes, weg 175 tot Blaker, getankt en teruggereden naar 171 in Bjorkelangen, 115, 125, 21 tot Berger waar we eindelijk, om 18 u een plaats vinden op een camping op 500 m van de weg met zicht over de vallei. We hebben de ganse dag zon gehad maar nu, om 23 u begint het te regenen.
Camping Sukken
Berger
500 m. van de weg afgelegen tegen de flank van een heuvel met mooie weides waarop je kan staan waar je wil. Goede voorzieningen. Betaald:
Deze morgen regent het nog steeds en we vervolgen onze weg nr 63. Eerst kalmaan maar later is het toch weer klimwerk met mooie uitzichten en bergen links en rechts. Wie een steile afdaling wil moet eerst klimmen. Op de smalle weg, aan een verbreding, wijkt er iemand niet voldoende uit en onze spiegels tegen mekaar. Een ferme hapeuit de bekleding ervan maar niemaand stopt en aan de Trollstigen, op de parking, kunnen we de schade bekijken. Dit is niet meer wat het 25 jaar geleden was. Er zijn nu winkeltjes in betonnen gebouwen, een groot betonnen cafetarium en een betonnen wandelgang met vooruitgeschoven uitzichtpunt op de haarspeldbochten. Op de parking staat het vol bussen met toeristen, veel Aziaten, en uit de huurauto’s komen er nog meer. En e kijken naar niemand, zelfs als je een foto wil trekken komen ze voor je neus staan en altijd lopen en filmen, zelfs als ze naar de wc lopen.
De afdaling, de weg, is ook veel verbeterd maar dat is logisch. Beneden rijden we verder naar het Gudbrandsdal (Andalsnes) maar we draaien de andere richting in op de E36 naar Dombas, daar nemen we de E6 richting Trondheim.maar in Hjerkinn waar we links nr 29 nemen die achter het Rondane en Dovrefjell Nasjionalpark doorgaat. Hier zien we de Noordkant van de bergen en de 2.178 m hoge Rondslottet, in Folldal op weg 27 tot Straumbu, een parkeerplaats waar een betonnen wc ruimte met aanleunend zitplaatsen en betonnen banken en een wandelgang langs een brede rivier staat. Vanaf 15 juli is er ook een winkeltje geopend waar je ook info kan hebben over de streek.
We zijn nu echt uit het toeristisch gedoe en het is hier zeer kalm qua verkeer. We gaan nog wat wandelen, eten en slapen maar de muggen spelen ons parten.
Vandaag is het gemakkelijk. Weg 55 volgen, in Breiddalen rechts weg 63 naar Geiranger en verder dezelfde weg naar Eidsdalen, de ferry over de Norddalfjorden naar Linge en de Trollstigen.
Het vertrek is hetzelfde, maar het begint zowaar te regenen, niet hard maar toch. In Lom doen we inkopen en nemen we de afslag naar weg 15 die we 57 km langzaam stijgend volgen. Recht tegenover een hotel in Grotli slaan we linksaf weg 254 (langs de Strynefjellet) in, toeristische route staat er aangegeven en verboden voor caravans. De asfaltweg duurt nog 60 m en we zitten weer op kiezelweg en smal maar wat een belevenis. Rechts rotswanden en links beneden de rivier die enkele km verder een meer wordt en daarachter de bergen, steeds wijzigend maar altijd met sneeuw en watervallen. We bereiken 1139 m en beginnen aan de afdaling. We bereiken een skistation (Videsaeter) met hotelletje en vanaf hier is de weg nieuw geasfalteerd maar zeer smal met uitwijkpunten. Met scherpe haarspeldbochten en steile afdaling naar het dal tot we terug weg 15 bereiken. We hebben anderhalf uur gereden op 27 km..
We zijn nu te ver op weg 15 en langs opeenvolgende tunnels moeten we 14 km terug richting Otta. Daar naar rechts nr 63 op. We blijven stijgen en hier stoppen we om 13.30 u om iets te eten. Ik stap even uit om Io een plasje te laten doen maar waai compleet weg. Ijzig koude wind. Eten doen we in een schommelende camper. Weer gaan we daarna met haarspeldbochten omhoog en 12 km verder beginnen we aan de 12 km afdaling naar Geiranger, de volgende reeks haarspeldbochten maar nu bergaf. Aan de uitkijkplaatsen is het overvol van auto’s, campers en toeristenbussen. Beneden in de fjord liggen twee cruiseschepen o.a. de grote cruiser van TUI die we in Trondheim zagen. Vier km langs de fjord en we moeten terug met het bekende de berg op. Twee bussen moeten mekaar kruisen op de smalle weg en ééntje durft niet uitwijken dus alle verkeer stil. Het lukt uiteindelijk toch en we rijden weer naar omhoog in 2de versnelling. Hier is het nog erger aan de uitkijkplaats want hier staan de bussen zelfs op de weg geparkeerd. We geraken boven en moeten terug naar beneden naar de Nordtalfjord voor de overzet van Eidsdalen naar Linge. Gelukkig ligt de overzet klaar en vertrekken we 3 min. later. We rijden nog een 6 km en stoppen aan een camping waar we blijven overnachten. Het is genoeg geweest voor vandaag.
We hebben gisterenavond nog lang de sterren en de kaart en de weerberichten geraadpleegd en het wordt dus niet de stad Bergen maar wel de echte bergen. We gaan terug richting het Noorden, zijn vroeg opgestaan en om 9 u vertrekken we langs de E16 richting Voss en Bergen.In Haugsvik nemen we een kleine weg langs de andere kant van het meer en in Vinje gaan we rechts de 13 op. Direkt klimmen tot op 900 m en enkele km verder terug naar fjordniveau in Vikoyin waar we eerst nog de Stavekirke van Vik bezoeken met gids. Interessante uitleg. Langs de Sognefjord verder tot in Vangsnes waar we de fjord oversteken naar Hella. Vanaf hier hebben we weg 55 die nu langs de andere kant de fjord volgt langs Leikanger, een groot skioord met een halve berg houten huisjes en appartementen. Vandaar volgen we een zijarm van de fjord ‘Sogndalsfjorden’, voorbij Sogndalsfjorda, en bij het einde moeten een kleine berg over om aan de boorden van de ‘Lustrafjorden’ (nog een zijarm van de Sognefjord) uit te komen in Skiolden.
Van hieraf begint het klimmen weer. We zien aan onze rechterkant een met bomen begroeide bergmuur opdoemen en daar moeten we dan opzij. We zullen daar wel rond rijden maar toch niet. Met haarspeldbochten en in 2de en 3de versnelling naar boven naar het Jotunheimen Nasjonalpark , het Sognefjell en zicht op de Reinheimen.
De bergplateau’s zijn overal mooi om door te rijden maar deze is toch speciaal. Je komt ogen te kort en het fototoestel doet overuren. Je moet langs alle kanten kijken en ik moet de weg in ’t oog houden dus stoppen we dikwijls om te kijken. Een kompas tussen twee glasplaten met 2 gespannen draden en onderaan een pijl die aanduidt naar welke berg je kijkt. Buitengewoon accuraat. Als we aan de afdaling beginnen zien we rechts voor ons nog twee grote sneeuw- en ijsmassa’s, (gletsjers?) maar die kunnen het niet zijn want die liggen links van ons achter de bergen verscholen.
Aan het Jotunheimen Fjellstue (een bergcafé) hebben ze een langlaufpiste klaar gemaakt en er zijn wel wat mensen aan het skien op de eeuwige sneeuw. Hier bereiken we het hoogste punt op weg 55, 1434 m, en enkele km verder krijgen we zicht op de hoogste berg van Noorwegen, de Galdhoppigen, 2469 m hoog. We zakken langs een goed berijdbare en niet te steile afdaling af naar het Boverdal waar we in Roysheim een camping vinden.
Boverdalen Vandreheim
Zonder adres
Camping/camperplaats met voorzieningen in het huis. Is eigenlijk een wandelhome. Betaald: 230 NOK
Vanmorgen om 7 u. uit bed en direkt naar de ticketverkoop van de trein (is maar 300 m van de camping). Ik ben blijkbaar bij de eerste en voor de trein van 8.35 u zijn er nog dertig plaatsen. Dus koop ik er twee (Io mag zo mee). Terug naar de camper, snel iets eten maar Hilde krijgt niets meer door haar keel, en op weg naar de trein. Je mag 20 min voor het vertrek instappen maar je bent best 30 min voor het vertrek daar. We zijn vroeg en als echte toeristen staan we vooraan aan de barreel zodat we een goede plaats kunnen zoeken. De trein stijgt van zeeniveau naar 885 m over 20 km. naar Myrdal. Op 55 min. zijn we in het eindstation maar de trein stopt regelmatig in kleine stationnetjes, aan een spectaculaire waterval waar je even kan uitstappen en aan een hotel.
In Myrdal kan je ofwel blijven zitten of overstappen op de trein van Oslo naar Bergen die daar juist langs de flanken van de Hardangervidda gereden is op een hoogte van meer dan 1100 m. Wij gaan mee terug naar Flam en zetten ons nu aan de andere kant zodat we ook daar een beeld van hebben. We waren eerst wat pessimistisch over de treinreis maar het is echt de moeite en het geld waard. Aan het treinstation, aan de fjord, drinken we nog een koffie en kijken naar de honderden of duizenden Aziaten en Amerikanen die hier met de cruiseschepen langskomen (niet de hele grote want die kunnen hier niet komen. Terug naar de camper wat rusten en eten en we vertrekken om 2 u voor een wandeling naar het oude Flamdorpje, 4 km enkel, bezoeken het oude houten kerkje en zijn om 5 u terug. Io is uitgeput, deze voormiddag in de trein gespeeld met een klein Amerikaans meisje (van Denver, Colorado) en deze namiddag gewandeld over asfalt, meestal in de zon). Buiten hebben we alles al opgeruimd, nu nog afwassen en drinkwater halen zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken richting Bergen.