Ik heb gisterenavond nog twee dagen bijgeboekt en we verhuizen van standplaats, weg tussen de andere campers en caravans en naar de bovenkant van een groot naar het meer afzakkend terrein waar in de zomer tenten staan en evenementen doorgaan.
Hier staan we practisch alleen en hebben een weids zicht over de vallei waar we op de volgende heuveltop de witte villa van onze wandeling zien staan.
Vandaag rijden we naar de westkust, de Noordzee. Hiervoor moeten we eerst naar Billund, het Lego-dorp, en zo is het ookDe parkings geven 650 en 2315 lege plaatsen en het stikt er nu al de (groot)ouders en kinderen. We proberen het nieuwe Legohouse te vinden maar dat staat binnenin zodat je het niet kan zien zonder te betalen. We zien wel het begin van een Lego-hotel, ook een gebouw in de vormen van de bekende blokken.
Langs weg 28 naar Grindsted, Sonder-Omme, Tarm naar Ringkoping, nr 15 naar Sondervig en daar langs de 181 tussen de Noordzee en de Fjord door. Hilde heeft ook hier weer haar werk met het fotograferen van huisjes, huizen en villa's in de duinen, meestal wit en gedekt met stro of biezen.
In Norre Lyngvig stoppen we aan de vuurtoren en gaan over de duinen naar de wilde Noordzee kijken en even wandelen. Io had s'avonds nog zand, heel fijn zand, op zijn hoofd.
Langs Norre Nebel, de 181 naar Varde, de 475 naar Tofterup, rechtdoor naar Hovborg en Vorbasse, (een smalle bochtige weg door de bossen)en over Vester Torsted terug naar de camping
Men heeft beneden onder ons een kampvuur klaargemaakt en rond 7 uur maakt men alles klaar voor een optreden van de campingbaas die blijkbaar ook leider is van een orkest. Vandaag is hij het alleen die speelt. Wat dansmuziek en hotdogs en drank en later steekt men ook nog het vuur aan. Eerst volgen we het gebeuren van in de camper maar dan gaan we met onze jassen goed dicht ook eens kijken en iets drinken. Gezellige avond maar om 9 uur is alles opgedoekt en is het hier weer muisstil.
Opgestaan met regen, vroeg al, rijden we langs weg 9 naar Trelleborg, daar de E22 op en dan voor Malmo de E 20 langs de bruggen . Het is gestopt met regenen en Hilde kan nu dus uitgebreid de bruggen vanuit alle hoeken fotograferen.
Voorbij Odense nemen we nr 303 en zoeken de hele hoek af naar een geschikte slaapplaats. Dan maar op Google naar een andere plaats gezocht en op aangeven ervan rijden we in Middelfart terug de E20 op en rijden we langs de 176 naar egtved waar we op een prachtige camping terechtkomen.
We boeken voor 2 dagen en installeren ons. Het is nog wel koud.
Egtved Camping Verstevej Egtved
Prachtige camping met wijds uitzicht voor enkele plaatsen. Zeer goede en propere voorzieningen. Betaald: 175 DEK x 5
Vandaag rijden we de ganse dag zo dicht mogelijk langs de zee die we niet overal zien door duinen, bossen, een natuurgebied enz. maar toch.
Aan de einder zien we Bronhorst liggen, het grote eiland dat tussen Zweden en Polen ligt maar hoort bij Denemarken.
We rijden langs weg nr 19, in Brösard de 9 op en in Simrishavn een kleinere kustweg op langs Skillinge enz.
In Ystad staan de parkings vol en zeker die aan de jachthaven waar alle campers staan. We rijden dan maar door want ik had één van de vorige dagen Camping Nybostrand ontdekt, enkele km voor Trelleborg, een boerderijcamping. Ze staat nergens vermeld maar met Google Maps in de handweten we dat we in Böste Läge moeten afdraaien naar het strand en nu staan we er.
Een nette, mooi gelegen camping, niet groot maar ditmaal op slechts 150 m van het strand. Hier echter minder een zandstrand als gisteren met zicht op de haven van Trelleborg. Het is goed weer gebleven maar het wordt vannacht koud en morgen zal het ook maar 17° zijn.
We willen morgen nog een dag blijven staan maar het is volgeboekt dus moeten we wel verder.
Camping Nybostrand Hummervägen 2 23192 Trelleborg
Mooie camping, eveneens aan het strand gelegen. Betaald: 140 NOK
Om 9 u vertrekken we langs nr 181 naar Herrljunga, daar de 183 op naar Grude en vanaf daar de 182 naar Timmele. Verder langs de 60 naar Ulricehamn en de 157naar Gallstad en dan langs een kleine weg door Dalstorp, Nittorp, en Grimsas naar Hestra en de 151 naar Värnamo. In de eerste Lidl die we daar tegenkomen doen we inkopen. Langs een gele weg die gelijkloopt met de E4 rijden we langs Lagan naar Ljungby waar we toch door een misverstand de E4 opsukkelen en dan maar volgen tot Markaryd. Weg 33 brengt ons in Hästvedt en daar de 19 en de 118 naar Kristianstad en Ahus aan de Oostzee. Hier is het wel druk en alleen grote campings. We rijden maar door tot we in Degeberga de aanduiding zien van Camping Degeberga.
4 km richting het strand en inderdaad belanden we op een camping in een bos maar slechts 300 m verwijdert van het strand.
Het is hier schitterend weer en we gaan nog wat wandelen dor de duinen die er hier nog zijn en het strand. Dit is smal, slechts enkele meters en zwemmen wordt afgeraden.
Camping Rigeleje Rigelejev. 4 Degeberga
Aan de Oostzee gelegen camping in een bos met witte stranden. Betaald: 270 NOK
We blijven op de kleine camping staan en knopen er een rustdag aan.
Rusten, rusten, rusten, een kleine wandeling, een stukje taart eten en rusten.
Vanaf 17.00 u blijven we met de GSM wachten op de berichten van de kinderen over de match Belgie - Panama.
Winnie is altijd eerst met het goede nieuws maar Pieter stuurt de filmpjes van de goals. Zo kunnen we meevieren met koffie, cola en een koekje. Toch maar magertjes om te vieren maar nood breekt wet.
Onze laatste uren in Noorwegen want vandaag rijden we terug Zweden binnen. Langs weg 21 verder naar Orle, en een beetje voorbij Ostensvik linksaf nr 106 op waar wetussen Holmegil en Nössemark, in het bos de grens oversteken is niet te zien). We merken iets verder wel verdediginslijnen op zoals de Maginotlijn (betonnen blokken met puntige toppen 4 of 5 rijen dik). In Ed weg 166 op langs Bäckefors naar Mellerud waar we niet de E45 nemen maar een gele nr-loze weg langs Grinstad, Gestaden in Snappstakan toch de E45 opmoeten om in Trollhättan te geraken.
Wat we in Noorwegen niet gezien hebben zijn de rendieren en hier in Zweden hebben we al 2 kleine kuddes gezien. Daarbovenop 3 paren kraanvogels en later een hele groep of klad.
In Trollhättan nemen we weg 42 langs Sollebrunn naar Vargarda en daar nr 181 op op zoek naar de camping in Landa. Langs heel plaatselijke wegen met een smalle treinbrug komen we daar aan maar het is vol. Er zijn internationale hondenwedstrijden aan de gang en daar willen we ook niet tussenstaan.
DUS:verderzoeken en Google helpt ons want er zou nog een camping zijn en met de GPS in de hand (van Hilde) vinden we deze, na 6 km door een bos aan een meer.
Een Hollandse mevrouw (Geraldine) heeft hier in 2014 een camping opgezet met 4 hutjes, 2 tentplaatsen en 12 plaatsen voor campers of caravans en we staan, hoe kan het anders, tussen de Nederlanders maar ook één waals koppel die in het engels wat kwijtwillen maar daar laten we ons niet aan kennen hé. Zij kennen geen Nederlands maar wij kunnen hen wel voorthelpen in het Frans. Een mooi gelegen camping aan een meer, beschermd door de bossen met één wc, één douche maar wel vis- en zwemgelegenheid.
Camping Säms Camping § Café
Kleine, gezellige camping met minimum aan voorzieningen, gelegen aan een meer, waar je kan zwemmen en vissen. Tamelijk ver van alles af achter een bos. Uitbaters zijn Nederlanders, begonnen in 2014 en zijn weinig aanwezig. Betaald: 190 SEK x 2
Op weg naar het Zuiden. De ganse dag gereden met enkele stops om inkomen te doen, te tanken en te eten
De route is: vertrokken om 9 u. Via weg 27 naar Atnbrua tot Enden, weg 219 tot Atnosen, daar de gele weg naar Elverum,weg 25 tot Myktegard, linksaf weg 3 tot aan weg 24 naar Skarnes, weg 175 tot Blaker, getankt en teruggereden naar 171 in Bjorkelangen, 115, 125, 21 tot Berger waar we eindelijk, om 18 u een plaats vinden op een camping op 500 m van de weg met zicht over de vallei. We hebben de ganse dag zon gehad maar nu, om 23 u begint het te regenen.
Camping Sukken
Berger
500 m. van de weg afgelegen tegen de flank van een heuvel met mooie weides waarop je kan staan waar je wil. Goede voorzieningen. Betaald:
Deze morgen regent het nog steeds en we vervolgen onze weg nr 63. Eerst kalmaan maar later is het toch weer klimwerk met mooie uitzichten en bergen links en rechts. Wie een steile afdaling wil moet eerst klimmen. Op de smalle weg, aan een verbreding, wijkt er iemand niet voldoende uit en onze spiegels tegen mekaar. Een ferme hapeuit de bekleding ervan maar niemaand stopt en aan de Trollstigen, op de parking, kunnen we de schade bekijken. Dit is niet meer wat het 25 jaar geleden was. Er zijn nu winkeltjes in betonnen gebouwen, een groot betonnen cafetarium en een betonnen wandelgang met vooruitgeschoven uitzichtpunt op de haarspeldbochten. Op de parking staat het vol bussen met toeristen, veel Aziaten, en uit de huurauto’s komen er nog meer. En e kijken naar niemand, zelfs als je een foto wil trekken komen ze voor je neus staan en altijd lopen en filmen, zelfs als ze naar de wc lopen.
De afdaling, de weg, is ook veel verbeterd maar dat is logisch. Beneden rijden we verder naar het Gudbrandsdal (Andalsnes) maar we draaien de andere richting in op de E36 naar Dombas, daar nemen we de E6 richting Trondheim.maar in Hjerkinn waar we links nr 29 nemen die achter het Rondane en Dovrefjell Nasjionalpark doorgaat. Hier zien we de Noordkant van de bergen en de 2.178 m hoge Rondslottet, in Folldal op weg 27 tot Straumbu, een parkeerplaats waar een betonnen wc ruimte met aanleunend zitplaatsen en betonnen banken en een wandelgang langs een brede rivier staat. Vanaf 15 juli is er ook een winkeltje geopend waar je ook info kan hebben over de streek.
We zijn nu echt uit het toeristisch gedoe en het is hier zeer kalm qua verkeer. We gaan nog wat wandelen, eten en slapen maar de muggen spelen ons parten.
Vandaag is het gemakkelijk. Weg 55 volgen, in Breiddalen rechts weg 63 naar Geiranger en verder dezelfde weg naar Eidsdalen, de ferry over de Norddalfjorden naar Linge en de Trollstigen.
Het vertrek is hetzelfde, maar het begint zowaar te regenen, niet hard maar toch. In Lom doen we inkopen en nemen we de afslag naar weg 15 die we 57 km langzaam stijgend volgen. Recht tegenover een hotel in Grotli slaan we linksaf weg 254 (langs de Strynefjellet) in, toeristische route staat er aangegeven en verboden voor caravans. De asfaltweg duurt nog 60 m en we zitten weer op kiezelweg en smal maar wat een belevenis. Rechts rotswanden en links beneden de rivier die enkele km verder een meer wordt en daarachter de bergen, steeds wijzigend maar altijd met sneeuw en watervallen. We bereiken 1139 m en beginnen aan de afdaling. We bereiken een skistation (Videsaeter) met hotelletje en vanaf hier is de weg nieuw geasfalteerd maar zeer smal met uitwijkpunten. Met scherpe haarspeldbochten en steile afdaling naar het dal tot we terug weg 15 bereiken. We hebben anderhalf uur gereden op 27 km..
We zijn nu te ver op weg 15 en langs opeenvolgende tunnels moeten we 14 km terug richting Otta. Daar naar rechts nr 63 op. We blijven stijgen en hier stoppen we om 13.30 u om iets te eten. Ik stap even uit om Io een plasje te laten doen maar waai compleet weg. Ijzig koude wind. Eten doen we in een schommelende camper. Weer gaan we daarna met haarspeldbochten omhoog en 12 km verder beginnen we aan de 12 km afdaling naar Geiranger, de volgende reeks haarspeldbochten maar nu bergaf. Aan de uitkijkplaatsen is het overvol van auto’s, campers en toeristenbussen. Beneden in de fjord liggen twee cruiseschepen o.a. de grote cruiser van TUI die we in Trondheim zagen. Vier km langs de fjord en we moeten terug met het bekende de berg op. Twee bussen moeten mekaar kruisen op de smalle weg en ééntje durft niet uitwijken dus alle verkeer stil. Het lukt uiteindelijk toch en we rijden weer naar omhoog in 2de versnelling. Hier is het nog erger aan de uitkijkplaats want hier staan de bussen zelfs op de weg geparkeerd. We geraken boven en moeten terug naar beneden naar de Nordtalfjord voor de overzet van Eidsdalen naar Linge. Gelukkig ligt de overzet klaar en vertrekken we 3 min. later. We rijden nog een 6 km en stoppen aan een camping waar we blijven overnachten. Het is genoeg geweest voor vandaag.
We hebben gisterenavond nog lang de sterren en de kaart en de weerberichten geraadpleegd en het wordt dus niet de stad Bergen maar wel de echte bergen. We gaan terug richting het Noorden, zijn vroeg opgestaan en om 9 u vertrekken we langs de E16 richting Voss en Bergen.In Haugsvik nemen we een kleine weg langs de andere kant van het meer en in Vinje gaan we rechts de 13 op. Direkt klimmen tot op 900 m en enkele km verder terug naar fjordniveau in Vikoyin waar we eerst nog de Stavekirke van Vik bezoeken met gids. Interessante uitleg. Langs de Sognefjord verder tot in Vangsnes waar we de fjord oversteken naar Hella. Vanaf hier hebben we weg 55 die nu langs de andere kant de fjord volgt langs Leikanger, een groot skioord met een halve berg houten huisjes en appartementen. Vandaar volgen we een zijarm van de fjord ‘Sogndalsfjorden’, voorbij Sogndalsfjorda, en bij het einde moeten een kleine berg over om aan de boorden van de ‘Lustrafjorden’ (nog een zijarm van de Sognefjord) uit te komen in Skiolden.
Van hieraf begint het klimmen weer. We zien aan onze rechterkant een met bomen begroeide bergmuur opdoemen en daar moeten we dan opzij. We zullen daar wel rond rijden maar toch niet. Met haarspeldbochten en in 2de en 3de versnelling naar boven naar het Jotunheimen Nasjonalpark , het Sognefjell en zicht op de Reinheimen.
De bergplateau’s zijn overal mooi om door te rijden maar deze is toch speciaal. Je komt ogen te kort en het fototoestel doet overuren. Je moet langs alle kanten kijken en ik moet de weg in ’t oog houden dus stoppen we dikwijls om te kijken. Een kompas tussen twee glasplaten met 2 gespannen draden en onderaan een pijl die aanduidt naar welke berg je kijkt. Buitengewoon accuraat. Als we aan de afdaling beginnen zien we rechts voor ons nog twee grote sneeuw- en ijsmassa’s, (gletsjers?) maar die kunnen het niet zijn want die liggen links van ons achter de bergen verscholen.
Aan het Jotunheimen Fjellstue (een bergcafé) hebben ze een langlaufpiste klaar gemaakt en er zijn wel wat mensen aan het skien op de eeuwige sneeuw. Hier bereiken we het hoogste punt op weg 55, 1434 m, en enkele km verder krijgen we zicht op de hoogste berg van Noorwegen, de Galdhoppigen, 2469 m hoog. We zakken langs een goed berijdbare en niet te steile afdaling af naar het Boverdal waar we in Roysheim een camping vinden.
Boverdalen Vandreheim
Zonder adres
Camping/camperplaats met voorzieningen in het huis. Is eigenlijk een wandelhome. Betaald: 230 NOK
Vanmorgen om 7 u. uit bed en direkt naar de ticketverkoop van de trein (is maar 300 m van de camping). Ik ben blijkbaar bij de eerste en voor de trein van 8.35 u zijn er nog dertig plaatsen. Dus koop ik er twee (Io mag zo mee). Terug naar de camper, snel iets eten maar Hilde krijgt niets meer door haar keel, en op weg naar de trein. Je mag 20 min voor het vertrek instappen maar je bent best 30 min voor het vertrek daar. We zijn vroeg en als echte toeristen staan we vooraan aan de barreel zodat we een goede plaats kunnen zoeken. De trein stijgt van zeeniveau naar 885 m over 20 km. naar Myrdal. Op 55 min. zijn we in het eindstation maar de trein stopt regelmatig in kleine stationnetjes, aan een spectaculaire waterval waar je even kan uitstappen en aan een hotel.
In Myrdal kan je ofwel blijven zitten of overstappen op de trein van Oslo naar Bergen die daar juist langs de flanken van de Hardangervidda gereden is op een hoogte van meer dan 1100 m. Wij gaan mee terug naar Flam en zetten ons nu aan de andere kant zodat we ook daar een beeld van hebben. We waren eerst wat pessimistisch over de treinreis maar het is echt de moeite en het geld waard. Aan het treinstation, aan de fjord, drinken we nog een koffie en kijken naar de honderden of duizenden Aziaten en Amerikanen die hier met de cruiseschepen langskomen (niet de hele grote want die kunnen hier niet komen. Terug naar de camper wat rusten en eten en we vertrekken om 2 u voor een wandeling naar het oude Flamdorpje, 4 km enkel, bezoeken het oude houten kerkje en zijn om 5 u terug. Io is uitgeput, deze voormiddag in de trein gespeeld met een klein Amerikaans meisje (van Denver, Colorado) en deze namiddag gewandeld over asfalt, meestal in de zon). Buiten hebben we alles al opgeruimd, nu nog afwassen en drinkwater halen zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken richting Bergen.
De dag begint weer met regen maar in Flam is het volgens de weerberichten warmer en droger. Dus gaan we op pad. Eerst weg 51 naar Fagernes naar Gol, maar een eind daarvoor een rechtse afslag over de bergen langs weg 52 naar de E16 met een omwegje langs de Stavkirke van Borgund (één van de oudste). In het Laerdal is de kortste weg naar Flam door een 25 km lange tunnel maar daar zie je niets dus rijden we de oude weg over de pas en dat is de moeite.
Een direkte stijging van 8% langs smalle wegen, veel bochtenwerk en een bruisende rivier 50 m onder ons is het aan het stuur werken geblazen en voor de bijzitter krampen vermijden van de billen toe te nijpen. Hoger en hoger klimmen we met langs alle kanten watervallen en meer en meer sneeuw. Uiteindelijk komen we boven en daar hebben we een prachtig panorama met nog heel veel sneeuw en meren al dan niet met ijs en smeltende sneeuw. De pas is op 1306 m en dan begint de afdaling. In het begin breeduit maar als we terug tussen de bomen zijn beginnen de serpentines en er zijn erbij die zeer sterk dalen. We krijgen zicht op de Aurlandsfjorden en daar heeft men een uitzichtpunt gebouwd dat uitsteekt uit de rotsen boven het meer op een hoogte van enkele honderden meters. Fenomenaal. Als we beneden komen in Aurlandsvangen is het nog door een korte tunnel en we zijn in Flam. We installeren ons op de camping en gaan op zoek n aar het treinstation om tickets te kopen voor de Flambahnen maar we zijn te laat. Nog even langs de winkels en terug naar de camper. Douchen en afwassen en slapen en het weer is hier inderdaad veel beter.
Flam Camping og Vandrarheim
Nedre Brekkevegen 12
5743 Flam
Grote enige camping, mooie plaatsen en zeer vriendelijke mensen. Betaald: 260 NOK x 2
We zijn dus blijven staan op dezelfde camping en hadden redelijk mooi weer. Hilde had de was juist droog toen het rond 5 uur begon te regenen en het bleef de ganse avond regenen.
Na een goede douche en lekker ontbijt rijden we verder van Oppdal langs de E6 naar Dombas tussen de nationale parken Dovrefjell en Rondane door met pieken boven de 2.000 m. We houden verscheidene stops en gaan zelfs even wandelen waar Io de tijd van haar leven heeft in de struiken en mossen. In Otta rechtsaf weg 15 op achter Vagamo. Direkt 6 km klimmen aan 8% en dan verder klimmen, minder steil maar toch, over de hoogvlakte van Siodalen met zicht op de noordkant van de Jotunheimen en het skioord Beitostolen. Het hoogste punt dat we geweest zijn is 1149 m. Hier zien we de wolken binnendrijven en zien we het voor en opzij ons in de verte regenen maar een eindje verder hebben we zelf ook prijs. De schuim staat op de wegen. Als we lager komen stopt het met regenen maar zien we wel bliksemschichten. We stoppen nog even aan de Hegge stavkirke (tegenvaller) en zakken af naar Fagernes. Hier vinden we een camping waar we vannacht zullen blijven. Hier heeft het nog niet geregend maar een half uur later begint het hier ook te onweren en te regenen. Oh ja, we hebben vandaag bijna altijd naast een rivier of een meer of zicht erop gereden.
Camping Fossen
Bygd Invegen
Fagernes
Mooie camping maar langs de weg. Goed uitkijken waar je gaat staan. Betaald: 230 NOK x 2
Gereden km: 298 Totaal gereden km 4.555
Opgemerkt in Noorwegen
- De meeste huizen zijn van hout en geschilderd in heldere kleuren maar de bijgebouwen, schuren en stallingen zijn voor 95% donkerrood geverfd.
- De stallingen en schuren hebben twee verdiepingen en hebben een steile oprit naar de 1ste verdieping. Op de camping in Sjoa was onder die oprit de sauna ingebouwd.
- De brievenbussen staan aan de kant van de weg, alleen of soms 6 of 7 van huizen verder van de weg af en steeds onder een houten afdakje, beschilderd of met namen in gebrand of gestoken.
- Voor de vuilbakken geldt hetzelfde maar het afdak of het hok is wat groter
- Mooi geverfde bushokjes waar regelmatig een auto staat die iemand naar de bus of er vandaar haalt.
- Regelmatige parkings, soms wat apart gelegen, met WC en soms installaties om WC’s te lozen en vers water te nemen voor vrachtwagens, bussen of campers.
- In elke kleine gemeenschap een COOP, in grotere centra Xtra en SPAR maar nog geen LIDL of ALDI of AH gezien.
- Zoals bij ons de appartementsblokken overal verschijnen, blijft men hier in de bergen week-endhutten bijbouwen. Tussen de bomen in een bos of aan de bergmeren. Ze zijn ook niet meer met begroeide daken maar gewoon met asfalt.
- Er wordt hard aan de wegen gewerkt en daarvoor worden soms letterlijk stukken van bergen verzet.
- Op de meest vreemde plaatsen moet je ineens tol betalen, meestal automatische registratie en op de kleine wegen in de bergen met de bankkaart want anders gaat de bareel niet open. Cash geld kennen ze hier bijna niet meer. Schoolkinderen betalen een ijsje in de winkel met de kaart.
Vertrokken in Kjerknesvagen rijden we langs Straumen naar Rora aan de E6.
In Straumen gaan we eerst winkelen en daar zien we de drie fietsende dames terug die we gisteren en vandaag al voorbijgereden zijn. Blijken ze uit Kalmthout te zijn, zijn een week geleden in Bergen vertrokken en hebben nog 2 weken om aan de Noordkaap te geraken. We hebben ze veel succes gewenst.
Langs de E6 naar Trondheim waar we vlot geraken en aan de haven parkeren voor 1.30 u.
Er ligt een TUI cruiseschip voor anker., we lopen langs het Muziekmuseum en enkele straten door, langs de brug waar de oude houten pakhuizen staan en drinken een lekkere tas koffie meteen haverkoek in café Le Frère.
Als we doorrijden zijn we met tunnels vrij snel de stad uit (nooit gezien : een rotonde in een tunnel zoals hier) maar dan begint het. Door de werken op de E6, immense werken waarvoor men letterlijk gedeeltes van bergen verlegd, hebben we lange tijd file en verliezen we veel tijd maar we hebben toch vakantie. We volgen de E6 tot in Oppdal waar we achter een restoroute een camping vinden met electro en alles er op en eraan.
En- hoera – het weer wordt met de dag beter: we kunnen al terug buitenkomen in t-shirt.
Oppdal Kafedrift
Fagerhaug Oppdalsporten
7340 Oppdal
Camperplaats achter Restoroute met restaurant, winkel en tankstation. Veel plaats en rustig, goed voor doorgaand verkeer.
Vandaag is er niet veel te vertellen behalve de route. Het heeft de ganse dag geregend terwijl we door de bergen reden.
Daar hebben we wel twee grote vogels opgemerkt.
Als we langs een fjord rijden stoppen we op een rustplaats en daar staat een Belgische camper, een visser uit Massenhoven die op verschillende plaatsen geweest is en nog niets gevangen heeft maar we brengen geluk want hij heeft beet en haalt een mooie vis boven.
In de late namiddag stopt het toch nog met regenen en als we op de camping (een vissershaventje) komen wordt het beter.
We moeten helemaal opzij gaan staan want de plaatselijke vissersclub komt er werken. Met 7 mannen en 1 vrouw overleggen ze hoe ze een sloep uit het boothuisje gaan halen (gedurende meer dan een half uur), dan gaat het toch door maar er is er eentje bij die altijd is waar er niet moet gewerkt worden. De sloep wordt op een trailer getrokken maar die is te breed dus moet er opgespiet worden en dan nog met spankabels vastgelegd. Weer een half uur. Dan een andere sloep in het boothuisje gelegd en het boothuisje nog bijgeverfd worden. Ondertussen is het half tien geworden maar licht blijft het toch.
We staan hier heel mooi met zicht op de fjord.
Route: op het schiereiland boven Trondheim weg 715, 718, 717, 755 naar Inderoya naar KJerknesvagen Kai
Camperplaats Kai (kade van de vissershaven)
Kjerknesvagen
In het haventje is er plaats voor enkele campers maat je moet wel uit de weg gaan staan voor de vissers. Mooi plekje aan de fjord. Een belevenis. Betaald: 200 NOK
Vannacht heb ik goed geslapen maar Hilde is opgebleven tot 12 u. en kon toen haar verslag nog schrijven zonder licht aan te steken. Daarna heeft ze ook goed geslapen en geen kou meer gehad met een deken extra. We zetten s’nachts toch de verwarming niet op of slechts heel licht.
Als ze gaat douchen merkt ze dat ze hier ook een wasmachine en droogkast ter beschikking had zonder te moeten bijbetalen en dat had goed uitgekomen.
Om 11 u. vertrekken we verder langs de 770, de schiereilanden bovenTrondheim, in Ottersoya de 769 op, de veerboot van Hoflesja naar Geisnes, 5 min varen, verder de 776 en in Hoylandet de 17 naar Namsos en richting Steinkjer. In Fosslia draaien we terug de bergen in op weg 715 die ons in de Skroyvsdalen langs een buitengewone waterval brengt die onder de brug doorloopt en zich in de diepte stort.
In Osen, aan een kleine fjord aan de Noorse Zee, vinden we de beoogde camping waar we om
17.00 u aankomen.
Een ganse dag gereden in miezerig weer.
Osen-fjordcamping
7740 Steinsdalen
Mooie camping maar ééndagstoeristen worden opzij geduwd. Mooi gelegen aan de fjord met een eigen haventje voor de vissers. Betaald: 225 NOK
Vannacht heeft het geregend en in de bergen gesneeuwd. Na een gesprek met een Duitser die uit het Noorden terugkomt is het daar ijzig koud en zijn ze daar eigenlijk gevlucht voor de kou. Wij besluiten dan ook maar om de Lofoten een volgende keer te doen en draaien onze kar/camper.
Op weg terug naar het Zuiden (zigzaggend) langs weg 76 naar Somna maar als we afdraaien hebben we al direkt een fameuze waterval. Zelf door de bergen rijdend krijgen we zicht op de hoge toppen die hier en daar nog plukken sneeuw dragen en nu een klein wit laagje erover van vannacht.
In Hommelsto doen we inkopen en in Vik (achter het rehabilitatiehuis) picknicken we op een grote parking. Even de benen strekken met Io, eten en weer de hort op. Een eind verder, aan de kust in Bronnoysund gaan we over op weg 17.
In Vennesund de veerboot op voor 20 min. naar Solstad. Maar we moeten wel 35 min. wachten, maar ja. In Foldereid naar weg 770 (hoe hoger het nr. van de weg hoe smaller hij is) naar Kolvereid waar we stoppen aan de kerk die buiten het centrum op een hoogte staat (dit is toch wel een stadje) en willen daar overnachten. Hilde kijkt toch nog eens in een boekje dat we kregen en daar staat een camping in. Volgens Google staan we er maar 600 m. van. Dus rijden we verder en vinden een groot plein en hutten. Op het groot plein kan je goed staan en er is electro en water. Douches en wc moeten we nog zoeken. Het zicht op het meer is gebroken door enkele rijen dennen en berken, spijtig.
Familiecamping Kolvereid
NKirrkasen 23
Kolvereid
Heel eenvoudige camping, eigenlijk een groot plein met een redelijke afstand naar de voorzieningen. Alles was in de prijs inbegrepen, zelfs wasmachine en droogkast. De eigenaar komt van 18 tot 20 uur en ontvangt dan het standgeld. Betaald: 230 NOK
Vertrek 9 uur. Verder langs de kiezelweg naar Hovik en dan de E6 tot vanavond. Het eerste stuk richting Trondheim gaat vlot, alhoewel. We rijden door heel wat dorpjes en overal zijn er ronde punten en mag je maar 50 km/u. De E6 is geen snelweg, soms 2 rijvakken, soms 3 maar er zijn weinig plaatsen waar er 4 zijn en je 90 mag rijden. Het gaat dus maar traag.
Rond Trondheim zijn enorme wegenwerken aan de gang en gaat het traag maar hier is geen verkeer zoals bij ons en files kennen ze hier niet. In Steinkjer stoppen we s’middags om te eten en Io buiten te laten. Vanaf Grong gaan we weer de bergen in langs een mooi tracé maar éénmaal op het plateau zijn er weer werken . Naast de huidige weg wordt een nieuwe aangelegd, die alle hoogtes en laagtes alsook de meeste bochten eruit haalt waardoor het een rechte weg van gelijk niveau wordt maar daar wordt veel natuur voor opgeofferd. Ook het mooie voor de toeristen zal hierdoor verdwijnen maar het vrachtvervoer zal in zijn vuistje lachen. De werken stoppen in Brenna waar we weer beneden zijn.
Enkele km verder om 17 u in de gietende regen, in Svenningdal, vinden we de camping die we opgezocht hadden op Google.
Svenningdal Camping
Svenningdal
8680Trofors
www.svenningdal-camping.no
Kleine camping in terrassen van de weg naar beneden naar de rivier met een strandje. Betaald: 250 NOK
Als we om 10.30 u vertrekken in Andalsnes is het nog warm maar langzaam komen de eerste wolken binnendrijven. We stoppen nog even aan de haven voor een foto van het museum aan de fjordrand en gaan dan langs de boorden van verschillende fjorden maar ook doorsteken over passen met sterke steigingen en dalingen en ruwe riviertjes naast ons op weg naar Sundalsora (weg 660 en 60). Van hieruit gaat het via weg 70 richting E6 Oppdal maar 10 km daarvoor in Vogrill slaan we een zijweg in (kwestie van niet altijd de grote gebaande wegen te volgen) naar Hoi, , vanaf daar nr 700 die echter in Lokken afgesloten is door wegenwerken. Een stukje terug en in Midtkogen naar links naar Hovin maar het wordt laat en op een kiezelweg kan je niet doorrijden, dus, halfweg op de enige parking, een beetje afgelegen, stoppen we en zullen voor het eerst in ons leven, wildcamperen en in de bossen slapen.
Als we daar aankomen is het nog goed en kunnen we nog buitenkomen maar het wordt toch al kouder.
