Vandaag is het gemakkelijk. Weg 55 volgen, in Breiddalen rechts weg 63 naar Geiranger en verder dezelfde weg naar Eidsdalen, de ferry over de Norddalfjorden naar Linge en de Trollstigen.
Het vertrek is hetzelfde, maar het begint zowaar te regenen, niet hard maar toch. In Lom doen we inkopen en nemen we de afslag naar weg 15 die we 57 km langzaam stijgend volgen. Recht tegenover een hotel in Grotli slaan we linksaf weg 254 (langs de Strynefjellet) in, toeristische route staat er aangegeven en verboden voor caravans. De asfaltweg duurt nog 60 m en we zitten weer op kiezelweg en smal maar wat een belevenis. Rechts rotswanden en links beneden de rivier die enkele km verder een meer wordt en daarachter de bergen, steeds wijzigend maar altijd met sneeuw en watervallen. We bereiken 1139 m en beginnen aan de afdaling. We bereiken een skistation (Videsaeter) met hotelletje en vanaf hier is de weg nieuw geasfalteerd maar zeer smal met uitwijkpunten. Met scherpe haarspeldbochten en steile afdaling naar het dal tot we terug weg 15 bereiken. We hebben anderhalf uur gereden op 27 km..
We zijn nu te ver op weg 15 en langs opeenvolgende tunnels moeten we 14 km terug richting Otta. Daar naar rechts nr 63 op. We blijven stijgen en hier stoppen we om 13.30 u om iets te eten. Ik stap even uit om Io een plasje te laten doen maar waai compleet weg. Ijzig koude wind. Eten doen we in een schommelende camper. Weer gaan we daarna met haarspeldbochten omhoog en 12 km verder beginnen we aan de 12 km afdaling naar Geiranger, de volgende reeks haarspeldbochten maar nu bergaf. Aan de uitkijkplaatsen is het overvol van auto’s, campers en toeristenbussen. Beneden in de fjord liggen twee cruiseschepen o.a. de grote cruiser van TUI die we in Trondheim zagen. Vier km langs de fjord en we moeten terug met het bekende de berg op. Twee bussen moeten mekaar kruisen op de smalle weg en ééntje durft niet uitwijken dus alle verkeer stil. Het lukt uiteindelijk toch en we rijden weer naar omhoog in 2de versnelling. Hier is het nog erger aan de uitkijkplaats want hier staan de bussen zelfs op de weg geparkeerd. We geraken boven en moeten terug naar beneden naar de Nordtalfjord voor de overzet van Eidsdalen naar Linge. Gelukkig ligt de overzet klaar en vertrekken we 3 min. later. We rijden nog een 6 km en stoppen aan een camping waar we blijven overnachten. Het is genoeg geweest voor vandaag.
We hebben gisterenavond nog lang de sterren en de kaart en de weerberichten geraadpleegd en het wordt dus niet de stad Bergen maar wel de echte bergen. We gaan terug richting het Noorden, zijn vroeg opgestaan en om 9 u vertrekken we langs de E16 richting Voss en Bergen.In Haugsvik nemen we een kleine weg langs de andere kant van het meer en in Vinje gaan we rechts de 13 op. Direkt klimmen tot op 900 m en enkele km verder terug naar fjordniveau in Vikoyin waar we eerst nog de Stavekirke van Vik bezoeken met gids. Interessante uitleg. Langs de Sognefjord verder tot in Vangsnes waar we de fjord oversteken naar Hella. Vanaf hier hebben we weg 55 die nu langs de andere kant de fjord volgt langs Leikanger, een groot skioord met een halve berg houten huisjes en appartementen. Vandaar volgen we een zijarm van de fjord ‘Sogndalsfjorden’, voorbij Sogndalsfjorda, en bij het einde moeten een kleine berg over om aan de boorden van de ‘Lustrafjorden’ (nog een zijarm van de Sognefjord) uit te komen in Skiolden.
Van hieraf begint het klimmen weer. We zien aan onze rechterkant een met bomen begroeide bergmuur opdoemen en daar moeten we dan opzij. We zullen daar wel rond rijden maar toch niet. Met haarspeldbochten en in 2de en 3de versnelling naar boven naar het Jotunheimen Nasjonalpark , het Sognefjell en zicht op de Reinheimen.
De bergplateau’s zijn overal mooi om door te rijden maar deze is toch speciaal. Je komt ogen te kort en het fototoestel doet overuren. Je moet langs alle kanten kijken en ik moet de weg in ’t oog houden dus stoppen we dikwijls om te kijken. Een kompas tussen twee glasplaten met 2 gespannen draden en onderaan een pijl die aanduidt naar welke berg je kijkt. Buitengewoon accuraat. Als we aan de afdaling beginnen zien we rechts voor ons nog twee grote sneeuw- en ijsmassa’s, (gletsjers?) maar die kunnen het niet zijn want die liggen links van ons achter de bergen verscholen.
Aan het Jotunheimen Fjellstue (een bergcafé) hebben ze een langlaufpiste klaar gemaakt en er zijn wel wat mensen aan het skien op de eeuwige sneeuw. Hier bereiken we het hoogste punt op weg 55, 1434 m, en enkele km verder krijgen we zicht op de hoogste berg van Noorwegen, de Galdhoppigen, 2469 m hoog. We zakken langs een goed berijdbare en niet te steile afdaling af naar het Boverdal waar we in Roysheim een camping vinden.
Boverdalen Vandreheim
Zonder adres
Camping/camperplaats met voorzieningen in het huis. Is eigenlijk een wandelhome. Betaald: 230 NOK
Vanmorgen om 7 u. uit bed en direkt naar de ticketverkoop van de trein (is maar 300 m van de camping). Ik ben blijkbaar bij de eerste en voor de trein van 8.35 u zijn er nog dertig plaatsen. Dus koop ik er twee (Io mag zo mee). Terug naar de camper, snel iets eten maar Hilde krijgt niets meer door haar keel, en op weg naar de trein. Je mag 20 min voor het vertrek instappen maar je bent best 30 min voor het vertrek daar. We zijn vroeg en als echte toeristen staan we vooraan aan de barreel zodat we een goede plaats kunnen zoeken. De trein stijgt van zeeniveau naar 885 m over 20 km. naar Myrdal. Op 55 min. zijn we in het eindstation maar de trein stopt regelmatig in kleine stationnetjes, aan een spectaculaire waterval waar je even kan uitstappen en aan een hotel.
In Myrdal kan je ofwel blijven zitten of overstappen op de trein van Oslo naar Bergen die daar juist langs de flanken van de Hardangervidda gereden is op een hoogte van meer dan 1100 m. Wij gaan mee terug naar Flam en zetten ons nu aan de andere kant zodat we ook daar een beeld van hebben. We waren eerst wat pessimistisch over de treinreis maar het is echt de moeite en het geld waard. Aan het treinstation, aan de fjord, drinken we nog een koffie en kijken naar de honderden of duizenden Aziaten en Amerikanen die hier met de cruiseschepen langskomen (niet de hele grote want die kunnen hier niet komen. Terug naar de camper wat rusten en eten en we vertrekken om 2 u voor een wandeling naar het oude Flamdorpje, 4 km enkel, bezoeken het oude houten kerkje en zijn om 5 u terug. Io is uitgeput, deze voormiddag in de trein gespeeld met een klein Amerikaans meisje (van Denver, Colorado) en deze namiddag gewandeld over asfalt, meestal in de zon). Buiten hebben we alles al opgeruimd, nu nog afwassen en drinkwater halen zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken richting Bergen.
De dag begint weer met regen maar in Flam is het volgens de weerberichten warmer en droger. Dus gaan we op pad. Eerst weg 51 naar Fagernes naar Gol, maar een eind daarvoor een rechtse afslag over de bergen langs weg 52 naar de E16 met een omwegje langs de Stavkirke van Borgund (één van de oudste). In het Laerdal is de kortste weg naar Flam door een 25 km lange tunnel maar daar zie je niets dus rijden we de oude weg over de pas en dat is de moeite.
Een direkte stijging van 8% langs smalle wegen, veel bochtenwerk en een bruisende rivier 50 m onder ons is het aan het stuur werken geblazen en voor de bijzitter krampen vermijden van de billen toe te nijpen. Hoger en hoger klimmen we met langs alle kanten watervallen en meer en meer sneeuw. Uiteindelijk komen we boven en daar hebben we een prachtig panorama met nog heel veel sneeuw en meren al dan niet met ijs en smeltende sneeuw. De pas is op 1306 m en dan begint de afdaling. In het begin breeduit maar als we terug tussen de bomen zijn beginnen de serpentines en er zijn erbij die zeer sterk dalen. We krijgen zicht op de Aurlandsfjorden en daar heeft men een uitzichtpunt gebouwd dat uitsteekt uit de rotsen boven het meer op een hoogte van enkele honderden meters. Fenomenaal. Als we beneden komen in Aurlandsvangen is het nog door een korte tunnel en we zijn in Flam. We installeren ons op de camping en gaan op zoek n aar het treinstation om tickets te kopen voor de Flambahnen maar we zijn te laat. Nog even langs de winkels en terug naar de camper. Douchen en afwassen en slapen en het weer is hier inderdaad veel beter.
Flam Camping og Vandrarheim
Nedre Brekkevegen 12
5743 Flam
Grote enige camping, mooie plaatsen en zeer vriendelijke mensen. Betaald: 260 NOK x 2
We zijn dus blijven staan op dezelfde camping en hadden redelijk mooi weer. Hilde had de was juist droog toen het rond 5 uur begon te regenen en het bleef de ganse avond regenen.
Na een goede douche en lekker ontbijt rijden we verder van Oppdal langs de E6 naar Dombas tussen de nationale parken Dovrefjell en Rondane door met pieken boven de 2.000 m. We houden verscheidene stops en gaan zelfs even wandelen waar Io de tijd van haar leven heeft in de struiken en mossen. In Otta rechtsaf weg 15 op achter Vagamo. Direkt 6 km klimmen aan 8% en dan verder klimmen, minder steil maar toch, over de hoogvlakte van Siodalen met zicht op de noordkant van de Jotunheimen en het skioord Beitostolen. Het hoogste punt dat we geweest zijn is 1149 m. Hier zien we de wolken binnendrijven en zien we het voor en opzij ons in de verte regenen maar een eindje verder hebben we zelf ook prijs. De schuim staat op de wegen. Als we lager komen stopt het met regenen maar zien we wel bliksemschichten. We stoppen nog even aan de Hegge stavkirke (tegenvaller) en zakken af naar Fagernes. Hier vinden we een camping waar we vannacht zullen blijven. Hier heeft het nog niet geregend maar een half uur later begint het hier ook te onweren en te regenen. Oh ja, we hebben vandaag bijna altijd naast een rivier of een meer of zicht erop gereden.
Camping Fossen
Bygd Invegen
Fagernes
Mooie camping maar langs de weg. Goed uitkijken waar je gaat staan. Betaald: 230 NOK x 2
Gereden km: 298 Totaal gereden km 4.555
Opgemerkt in Noorwegen
- De meeste huizen zijn van hout en geschilderd in heldere kleuren maar de bijgebouwen, schuren en stallingen zijn voor 95% donkerrood geverfd.
- De stallingen en schuren hebben twee verdiepingen en hebben een steile oprit naar de 1ste verdieping. Op de camping in Sjoa was onder die oprit de sauna ingebouwd.
- De brievenbussen staan aan de kant van de weg, alleen of soms 6 of 7 van huizen verder van de weg af en steeds onder een houten afdakje, beschilderd of met namen in gebrand of gestoken.
- Voor de vuilbakken geldt hetzelfde maar het afdak of het hok is wat groter
- Mooi geverfde bushokjes waar regelmatig een auto staat die iemand naar de bus of er vandaar haalt.
- Regelmatige parkings, soms wat apart gelegen, met WC en soms installaties om WC’s te lozen en vers water te nemen voor vrachtwagens, bussen of campers.
- In elke kleine gemeenschap een COOP, in grotere centra Xtra en SPAR maar nog geen LIDL of ALDI of AH gezien.
- Zoals bij ons de appartementsblokken overal verschijnen, blijft men hier in de bergen week-endhutten bijbouwen. Tussen de bomen in een bos of aan de bergmeren. Ze zijn ook niet meer met begroeide daken maar gewoon met asfalt.
- Er wordt hard aan de wegen gewerkt en daarvoor worden soms letterlijk stukken van bergen verzet.
- Op de meest vreemde plaatsen moet je ineens tol betalen, meestal automatische registratie en op de kleine wegen in de bergen met de bankkaart want anders gaat de bareel niet open. Cash geld kennen ze hier bijna niet meer. Schoolkinderen betalen een ijsje in de winkel met de kaart.
Vertrokken in Kjerknesvagen rijden we langs Straumen naar Rora aan de E6.
In Straumen gaan we eerst winkelen en daar zien we de drie fietsende dames terug die we gisteren en vandaag al voorbijgereden zijn. Blijken ze uit Kalmthout te zijn, zijn een week geleden in Bergen vertrokken en hebben nog 2 weken om aan de Noordkaap te geraken. We hebben ze veel succes gewenst.
Langs de E6 naar Trondheim waar we vlot geraken en aan de haven parkeren voor 1.30 u.
Er ligt een TUI cruiseschip voor anker., we lopen langs het Muziekmuseum en enkele straten door, langs de brug waar de oude houten pakhuizen staan en drinken een lekkere tas koffie meteen haverkoek in café Le Frère.
Als we doorrijden zijn we met tunnels vrij snel de stad uit (nooit gezien : een rotonde in een tunnel zoals hier) maar dan begint het. Door de werken op de E6, immense werken waarvoor men letterlijk gedeeltes van bergen verlegd, hebben we lange tijd file en verliezen we veel tijd maar we hebben toch vakantie. We volgen de E6 tot in Oppdal waar we achter een restoroute een camping vinden met electro en alles er op en eraan.
En- hoera – het weer wordt met de dag beter: we kunnen al terug buitenkomen in t-shirt.
Oppdal Kafedrift
Fagerhaug Oppdalsporten
7340 Oppdal
Camperplaats achter Restoroute met restaurant, winkel en tankstation. Veel plaats en rustig, goed voor doorgaand verkeer.
Vandaag is er niet veel te vertellen behalve de route. Het heeft de ganse dag geregend terwijl we door de bergen reden.
Daar hebben we wel twee grote vogels opgemerkt.
Als we langs een fjord rijden stoppen we op een rustplaats en daar staat een Belgische camper, een visser uit Massenhoven die op verschillende plaatsen geweest is en nog niets gevangen heeft maar we brengen geluk want hij heeft beet en haalt een mooie vis boven.
In de late namiddag stopt het toch nog met regenen en als we op de camping (een vissershaventje) komen wordt het beter.
We moeten helemaal opzij gaan staan want de plaatselijke vissersclub komt er werken. Met 7 mannen en 1 vrouw overleggen ze hoe ze een sloep uit het boothuisje gaan halen (gedurende meer dan een half uur), dan gaat het toch door maar er is er eentje bij die altijd is waar er niet moet gewerkt worden. De sloep wordt op een trailer getrokken maar die is te breed dus moet er opgespiet worden en dan nog met spankabels vastgelegd. Weer een half uur. Dan een andere sloep in het boothuisje gelegd en het boothuisje nog bijgeverfd worden. Ondertussen is het half tien geworden maar licht blijft het toch.
We staan hier heel mooi met zicht op de fjord.
Route: op het schiereiland boven Trondheim weg 715, 718, 717, 755 naar Inderoya naar KJerknesvagen Kai
Camperplaats Kai (kade van de vissershaven)
Kjerknesvagen
In het haventje is er plaats voor enkele campers maat je moet wel uit de weg gaan staan voor de vissers. Mooi plekje aan de fjord. Een belevenis. Betaald: 200 NOK
Vannacht heb ik goed geslapen maar Hilde is opgebleven tot 12 u. en kon toen haar verslag nog schrijven zonder licht aan te steken. Daarna heeft ze ook goed geslapen en geen kou meer gehad met een deken extra. We zetten s’nachts toch de verwarming niet op of slechts heel licht.
Als ze gaat douchen merkt ze dat ze hier ook een wasmachine en droogkast ter beschikking had zonder te moeten bijbetalen en dat had goed uitgekomen.
Om 11 u. vertrekken we verder langs de 770, de schiereilanden bovenTrondheim, in Ottersoya de 769 op, de veerboot van Hoflesja naar Geisnes, 5 min varen, verder de 776 en in Hoylandet de 17 naar Namsos en richting Steinkjer. In Fosslia draaien we terug de bergen in op weg 715 die ons in de Skroyvsdalen langs een buitengewone waterval brengt die onder de brug doorloopt en zich in de diepte stort.
In Osen, aan een kleine fjord aan de Noorse Zee, vinden we de beoogde camping waar we om
17.00 u aankomen.
Een ganse dag gereden in miezerig weer.
Osen-fjordcamping
7740 Steinsdalen
Mooie camping maar ééndagstoeristen worden opzij geduwd. Mooi gelegen aan de fjord met een eigen haventje voor de vissers. Betaald: 225 NOK
Vannacht heeft het geregend en in de bergen gesneeuwd. Na een gesprek met een Duitser die uit het Noorden terugkomt is het daar ijzig koud en zijn ze daar eigenlijk gevlucht voor de kou. Wij besluiten dan ook maar om de Lofoten een volgende keer te doen en draaien onze kar/camper.
Op weg terug naar het Zuiden (zigzaggend) langs weg 76 naar Somna maar als we afdraaien hebben we al direkt een fameuze waterval. Zelf door de bergen rijdend krijgen we zicht op de hoge toppen die hier en daar nog plukken sneeuw dragen en nu een klein wit laagje erover van vannacht.
In Hommelsto doen we inkopen en in Vik (achter het rehabilitatiehuis) picknicken we op een grote parking. Even de benen strekken met Io, eten en weer de hort op. Een eind verder, aan de kust in Bronnoysund gaan we over op weg 17.
In Vennesund de veerboot op voor 20 min. naar Solstad. Maar we moeten wel 35 min. wachten, maar ja. In Foldereid naar weg 770 (hoe hoger het nr. van de weg hoe smaller hij is) naar Kolvereid waar we stoppen aan de kerk die buiten het centrum op een hoogte staat (dit is toch wel een stadje) en willen daar overnachten. Hilde kijkt toch nog eens in een boekje dat we kregen en daar staat een camping in. Volgens Google staan we er maar 600 m. van. Dus rijden we verder en vinden een groot plein en hutten. Op het groot plein kan je goed staan en er is electro en water. Douches en wc moeten we nog zoeken. Het zicht op het meer is gebroken door enkele rijen dennen en berken, spijtig.
Familiecamping Kolvereid
NKirrkasen 23
Kolvereid
Heel eenvoudige camping, eigenlijk een groot plein met een redelijke afstand naar de voorzieningen. Alles was in de prijs inbegrepen, zelfs wasmachine en droogkast. De eigenaar komt van 18 tot 20 uur en ontvangt dan het standgeld. Betaald: 230 NOK
Vertrek 9 uur. Verder langs de kiezelweg naar Hovik en dan de E6 tot vanavond. Het eerste stuk richting Trondheim gaat vlot, alhoewel. We rijden door heel wat dorpjes en overal zijn er ronde punten en mag je maar 50 km/u. De E6 is geen snelweg, soms 2 rijvakken, soms 3 maar er zijn weinig plaatsen waar er 4 zijn en je 90 mag rijden. Het gaat dus maar traag.
Rond Trondheim zijn enorme wegenwerken aan de gang en gaat het traag maar hier is geen verkeer zoals bij ons en files kennen ze hier niet. In Steinkjer stoppen we s’middags om te eten en Io buiten te laten. Vanaf Grong gaan we weer de bergen in langs een mooi tracé maar éénmaal op het plateau zijn er weer werken . Naast de huidige weg wordt een nieuwe aangelegd, die alle hoogtes en laagtes alsook de meeste bochten eruit haalt waardoor het een rechte weg van gelijk niveau wordt maar daar wordt veel natuur voor opgeofferd. Ook het mooie voor de toeristen zal hierdoor verdwijnen maar het vrachtvervoer zal in zijn vuistje lachen. De werken stoppen in Brenna waar we weer beneden zijn.
Enkele km verder om 17 u in de gietende regen, in Svenningdal, vinden we de camping die we opgezocht hadden op Google.
Svenningdal Camping
Svenningdal
8680Trofors
www.svenningdal-camping.no
Kleine camping in terrassen van de weg naar beneden naar de rivier met een strandje. Betaald: 250 NOK
Als we om 10.30 u vertrekken in Andalsnes is het nog warm maar langzaam komen de eerste wolken binnendrijven. We stoppen nog even aan de haven voor een foto van het museum aan de fjordrand en gaan dan langs de boorden van verschillende fjorden maar ook doorsteken over passen met sterke steigingen en dalingen en ruwe riviertjes naast ons op weg naar Sundalsora (weg 660 en 60). Van hieruit gaat het via weg 70 richting E6 Oppdal maar 10 km daarvoor in Vogrill slaan we een zijweg in (kwestie van niet altijd de grote gebaande wegen te volgen) naar Hoi, , vanaf daar nr 700 die echter in Lokken afgesloten is door wegenwerken. Een stukje terug en in Midtkogen naar links naar Hovin maar het wordt laat en op een kiezelweg kan je niet doorrijden, dus, halfweg op de enige parking, een beetje afgelegen, stoppen we en zullen voor het eerst in ons leven, wildcamperen en in de bossen slapen.
Als we daar aankomen is het nog goed en kunnen we nog buitenkomen maar het wordt toch al kouder.
We vertrekken terug in de richting die we gekomen waren en in Kvam beginnen we aan een ander stuk Peer Gyntvegen. Steil, aan 12 tot 15% stijging, tot boven op de hoogvlakte. Daar gaat het bergop en bergaf met buitengewone zichten met hogere bergen tot 1900 M waar nog heel wat sneeuw ligt, langs een bergmeer en vele vele vakantiehutten. Na een zware afdaling naar Vinstra starten we onze weg naar het Noorden.
De E6 langs Otta naar Dombas (een weg vol met campings), daar linksaf de E136 op naar Andalsnes. Waar de vallei (Gudbrandsdalen) in het begin breed en lieflijk is wordt ze smaller en smaller en ruwer.
Vanaf hier noemt men ze Romsdalen en is de rivier wild en de bergwanden kaarsrecht omhoog tot 1.000 m. kliffen. Uiteraard horen daar watervallen bij, vaan grote tot kleine, van smalle tot brede, zich soms splitsend in 5 kleine naast elkaar vallende waterstromen.
Bij het binnenrijden van Andalsnes vinden we een mooie camping op een kleine hoogte met zicht op de rivier en de verschillende bergmassa’s.
Hier blijven we overnachten.
Mjelva Camping
6300 Andalsnes
Mooie camping voor de stad op een hoogte met mooie uitzichten. Rustig met alle voorzieningen. Betaald: 260 NOK
Vertrokken in Elverum rijden we naar Hamar maar daar zijn ook weer wegenwerken en het is moeilijk zo de juiste weg te vinden. Langs de E6 en de 216 ( over de berg met prachtige uitzichten) bereiken we Lillehammer. Iets buiten de stad slagen we af naar het Gausdal -weg 255- (onze eerste tolweg en in Segalstad Bru draaien we de Peer Gyntvegen op, een zand- en tol-weg door de bergen
Waar hier en daar nog sneeuw ligt en met twee skigebieden.
Terug beneden komen we in Vinstra waar we winkelen en doorrijden langs de E6 op zoek naar een camping.
De eerste die we vinden is eigenlijk dicht maar via telefoon kunnen we toch aan een sleutel geraken. Het ziet er echter niet uit. Samen met ons komen er twee Zwitserse dames aan, te voet, op pelgrimstocht van Lillehammer naar Trondheim. Ze zijn een beetje radeloos maar ze kunnen er toch slapen en we helpen hen met twee flesjes water, wat trostomaatjes en een appel.
De goede vinden we iets voorbij Sjoa op een Rafting en Campingplaats.
Een grote weide met uitzicht op de rivier, de trein aan de overkant en de E6
We boeken hier voor 2 nachten want morgen is het onze eerste rustdag. We plannen alleen een korte rit langs een andere Peer Gynt vegen hier vlakbij.
Raftingcenter en Camping
Varphaugen Gard
Gudbrandsdalsvegen 430
2670 Otta
Niet aan te raden. Duur en geen voorzieningen. Is echt op het raften gericht (logeren in hutten of het hoofdhuis). Betaald: 275 NOK x 2
Vandaag rijden we Noorwegen binnen. Het is een mooie rustige route maar in Karlstad is het moeilijk door wegenwerken en moeten we noodgedwongen via een alternatieve route rijden.
Van Kristinehamn naar Karlstad – baan 61 dan E45 Sunne- Torsby- E16 naar Kongsvinger en Skarnes en dan baan 2 naar Elverum. We hadden eigenlijk in Hamar moeten uitkomen
Hier is een nogal gewone camping maar we mogen ook beneden aan de rivier staan en daar is het mooi onder de berkenbomen en met kleine zandstrandjes. Io kan zich hier uitleven en de Nederlanders, die hier ook staan, hebben daar geen bezwaar tegen.
Het was weer warm vanaf vanmorgen vroeg. We staan vlakbij het dorp en ik ga voor het eerst met de fiets naar de winkel voor broodjes en….(je moet niet alles weten)
We vertrekken om half twaalf richting Noorwegen.
De route: Horn- Kisa – weg nr 134naar Astristad (kleine weg maar buitengewoon mooi)- weg 34 Malmstatt- Borensberg- weg 211 naar weg 51 Skollersta- Mosas- E18 naar Karlskoga tot Kristinehamn = 309 km
Om de camping te vinden in deze vrij grote stad hebben we begeleiding gevraagd aan de TomTom.
Fantastisch hulpmiddel. Prachtiche camping met zicht op het water.
Camping Herrgardsliv
Presterudsal
Kristinehamn
Goed verzorgde camping, in terrassen aangelegd met zicht op het meer. Aan het meer moet je wel extra betalen. Buiten de camping, bij het binnenrijden is een echte camperplaats met voorzieningen. Betaald: 270 SEK
Door de Elbetunnel in Hamburg richting Denemarken.
Tot in Neumunster aan 80 km /u wegens wegenwerken.
In Flensburg gaan we zonder problemen de grens over want volgens de politie ziet ons mama er niet gevaarlijk uiten moet ze haar id niet zoeken.
Langs de E45 naar Kolding, daar de E20 op naar Odense, Nyborg (de eerste brug, mooi) , Kopenhagen; over The Bridge (tegenvaller, lang maar niet mooi en zeker niet met regenweer)
naar Malmo en via de E22 naar Lund
Na wat zoeken vinden we om 19 uur Camping Jagersbo aan de zee Ringsjon
We mogen ons een plaats zoeken en staan praktisch aan het strand
