Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
14-09-2010
Het wordt weer spannend
Gisterenavond toen wij thuis kwamen van de vergadering van de discusvrienden, waren de eitjes van mijn koppeltje al uitgekomen. De larfjes zaten mooi op de kegel en de ouders hielden de wacht. Vanmorgen zaten ze er nog altijd, dus dat is al een heel goed ding. Toch ben ik er niet gerust in, want de ouders zitten soms weer wat te vechten. Het worden dus weer spannende dagen. Hopelijk gaat alles goed en kunnen ze de eerste dagen overleven. Ik hou in elk geval al de extra voeding in de aanslag voor als ze gaan zwemmen.
Het is alweer een tijdje geleden, maar wat wil je, een gepensioneerde heeft nooit tijd. De jonge visjes doen het nog altijd goed. Ze eten de godganse dag en ze krijgen elke dag nieuw water. Om de andere dag geef ik ze ook wat vitamines, zodat ze zeker niets te kort komen. Als ze zo niet gaan opgroeien tot reuzenvissen, dan ken ik het ook niet meer. Ze zijn ook al goed gewoon aan al de bewegingen in en rond de bak en zullen zo later ook minder stressgevoelig zijn. Ik merk dat ook aan de vorige nesten die ik heb grootgebracht op dezelfde manier, die schrikken ook van niets of niemand. Je mag op de ruit kloppen, er met een spuitbus op spuiten om de ruiten te kuisen, ze geven er niet om. De eitjes die ik vorige week op alle drie de kegels had in mijn kweekbakken, werden allemaal opgegeten. Het was mijn eigen schuld. Ik was vergeten om de verwarming ietsje hoger te zetten elke dag, zodat het water te koud was om de eitjes uit te laten komen. Wat wil je, mijn intern geheugen is overbelast en ik had geen herinnering in mijn extern geheugen (gsm) gezet. Zo moet je aankomen. Een van de koppels heeft al opnieuw eieren gelegd en het koppeltje waarvan de jongen nu apart zitten, had ook al afgelegd, maar ze begonnnen weer te vechten en aten vervolgens de eieren op. Ik ga ze seffens nog eens allemaal vertroetelen met een beetje vers water en een kuisbeurt voor hun bakken. Sedert vanmorgen heeft het koppel dat met eieren zit ook een beetje brol. De ene duwt de andere weg van de eieren, hoewel ik nog niet heb kunnen zien of die vis ook pogingen doet om de eieren op te eten of zo. Als ik nu hier even voor het scherm zit en ze goed in het oog kan houden, lijkt mij toch dat de aangevallen vis helemaal niets verkeerd doet. Hij/zij zorgt zelfs voor de eitjes terwijl de andere wat zit te eten of zo. Misschien is het gewoon jaloezie. Ik ben in elk geval benieuwd of de eitjes morgen gaan uitkomen of dat ze weeral verdwenen zullen zijn. Er wordt in elk geval al goed gepoetst aan de andere kant van de kegel. Nu dus maar hopen dat alles goed is en dat de eitjes morgen uitkomen. Dan wordt het wel nog spannend als ze zouden gaan zwemmen, omdat dit koppel helemaal niet donkerder wordt.
Gisteren heb ik de jonge visjes overgezet in een aparte bak. Ze zijn vandaag 18 dagen oud, dus dat is al vlug, maar ik durfde ze niet langer bij de ouders laten omdat er al verschillende visjes gestorven waren en dat komt meestal doordat er op de ouders bacteriën zitten die de jongen niet kunnen verdragen. Als ik ze dan apart zet, hebben ze meer kans om te overleven. Eenmaal als er een paar visjes dood gaan, gaat het meestal heel vlug. Je hebt dan binnen de kortste keren geen enkel visje meer over, zeker als het zoals in mijn geval maar een heel klein overschotje van een legsel was. De ouders kunnen nu wat bekomen van de stress van het verzorgen van de jongen, hoewel ze in de eerste uren nadat ik de jongen had weggenomen, constant aan het zoeken waren naar het kleine grut. Ik had medelijden met hun. Ik kan ze dan ook opnieuw kuren, ingeval ze opnieuw zouden beginnen eieren te leggen. Het koppel Pigeon Blood Snake maakt intussen nog geen aanstalten om opnieuw eieren af te leggen. De vorige keer zijn hun jongen de dag na het vrijzwemmen allemaal gestorven. Misschien zitten er op hun ook nog bacteriën en hebben ze er zelf wat last van. Je kan dat niet goed zien bij die soort, omdat ze helemaal niet verkleuren. Een andere vis die ziek is wordt donkerder, maar deze soort verandert dus helemaal niet van kleur. Het is dan ook daarom dat het zo moeilijk is om hier jongen van te krijgen. De jongen vinden meestal de ouders niet en gaan dan dood door gebrek aan voedsel. Ik zou heel graag nog eens een koppel Blue Diamonds hebben, die vind ik ook heel erg mooi, zeker als ze de echte oranje ogen hebben zijn ze prachtig. Ik ben intussen ook begonnen om nog een bak klaar te maken om als kweekbak te gebruiken. Ik moet die bak eerst heel goed ontsmetten, zodat er zeker geen bacteriën in zitten van vorige bewoners. Dan moet ik er nog een filter in laten draaien om nitrificerende bacteriën te hebben. Dat duurt dus nog wel even, tenzij ik een spons in mijn bioloog leg, dan gaat het vlugger. Ik heb namelijk gezien dat een van de Fire Reds in de rustbak af en toe zit te trillen. Misschien wil die weer aan de slag om te gaan kweken. Ik wil dan met hun ook proberen of het lukt om jongen te krijgen bij heel lage waterwaardes. Ik zou ze natuurlijk wel eerst nog moeten kuren, want er zitten in zo een gezelschapsbak altijd wel microben die de jongen kunnen doden, moesten die er ooit komen. Ik hoop ook dat intussen de Red Leopards eindelijk eens aan jongen kunnen geraken en dat het mannetje toch nog eens besluit om mee te werken als zijn vrouwtje eieren aflegt. Ik zou er een ander mannetje bij kunnen zetten, maar ik heb geen volwassen mannetjes op overschot, anders zou hij wel meewerken en de eieren bevruchten, gewoon uit jaloezie.
Vanmorgen vond ik een paar dode visjes in mijn kweekbak. Het is natuurlijk weer de dertiende dag van hun jonge leventje en dertien is altijd mijn ongeluksgetal geweest. Ik heb iets in het water gedaan om de visjes aan te sterken. Je zou niet zeggen dat ze dt nodig hebben als je ze bezig ziet, kijk hier maar:
Hopelijk lukt het ook om dit filmpje te plaatsen, zoniet dan moet je maar eens een kijkje nemen op Youtube en zoeken naar Discusmary, daar vind je al mijn filmpjes.
De Marlboro's zijn in de afgelopen dagen super ouders geworden. Ze zorgen heel erg goed voor hun kroost en telkens als ik eten in de bak doe voor de jongen, brengen zij hen naar de wolk met voer toe om hun te tonen waar ze moeten zijn. De jongen groeien dan ook heel goed. Kijk zelf maar, deze foto is gisteren gemaakt:
Ik heb geprobeerd om ze te tellen en ik telde er 37. Niet slecht voor een nest dat voor het grootste deel werd opgegeten door het vrouwtje als wraak omdat ik haar mannetje uit de bak had genomen. Intussen hebben ze zich bekeerd tot een goed koppel. De jongen krijgen nu ook al artemia, watervlooien en cyclops. Ze zijn wel nog niet allemaal zover dat ze al het voer eten en het is heel moeilijk om de rode buikjes te zien, vermits de ouders rood zijn. Je ziet de jongen wel al meer en meer van de ouders wegzwemmen als er gevoerd wordt. Nu is het nog afwachten wanneer de andere koppels eindelijk weer eens zin gaan krijgen in een nummertje eieren leggen. Er wordt sinds gisteren wel al gepoetst aan de kegel en aan de overloop, maar het koppel Pigeon Blood Snake is weer niet tevreden met zijn kegel en heeft hem omver gesmeten. Ik ga nu een nylon zak voor filtermateriaal gebruiken om over de overloop te hangen. Hopelijk gebruiken ze de kegel dan toch en zullen de jongen de volgende keer niet op de overloop gaan zitten en sterven van de honger.
De kleine visjes groeien zienderogen. De eerste paar dagen kon ik ze bijna niet zien omdat ze zo goed als volledig wit zijn. Ze hebben slechts 2 kleine zwarte stipjes in hun buikje waar hun inwendige organen zijn. Het is echt wonderlijk om te zien hoe zo iets kleins toch nog een hartje en ingewanden enz. heeft. Ze zitten nu constant op moeder of vader en ze wisselen ook mooi af. Je smelt gewoon als je het ziet. Ze zijn echt heel mooi en zoals ik al zei, bijna helemaal wit. Met rode variëteiten van discussen heb je dat, ze krijgen pas kleur als ze een paar maanden oud zijn. Tot nu toe denk ik niet dat ze al iets van de artemia hebben gegeten, want ik zie ze niet van pa of ma wegzwemmen om achter de artemia aan te gaan. Ze zijn ook nog te klein om al het roze buikje te kunnen zien dat je normaal ziet als ze artemia hebben gegeten. Ze zijn dan ook pas 6 dagen oud. Vandaag moet ik mijn nieuwste grote rustbak onder handen nemen. Ik heb wat planten moeten wegdoen omdat er te veel zweefvuil in bleef hangen. Het water is nochtans mooi helder, maar er zijn altijd voedselresten die met de stroming mee drijven en die planten stonden juist voor de overloop, waar dus al het water en het vuil naar toe stroomt. Ik vind persoonlijk ook dat de grootbladige planten dadelijk meer diepte geven aan je bak, zeker als je er lagere planten met grotere bladeren voor kan planten. De lampen van mijn wildvangbak zijn voorlopig uit omdat de ingebouwde ballasten of hoe zoiets ook maar heet, kapot zijn. We moeten nu voor vervanging zorgen. Maar goed dat er in die bak niet meer teveel van planten stond. Ik ga die bak dus nu terug beplanten van zodra ik opnieuw licht heb. Als de planten dan goed groeien hoef ik hem misschien niet helemaal opnieuw in te richten. Moest het niet lukken, dan wordt de bak helemaal leeg gehaald en dan wordt er een bodemverwarming in gedaan, voordat er een nieuwe bodem in komt. Ik zou dan ook graag van die gelegenheid gebruik willen maken om een nieuwe kast onder die bak te maken, dezelfde als onder de andere bak, zodat het meer een geheel wordt. In die nieuwe kast zou ik dan ook een bioloog willen zetten om het water beter te filteren, want ik vind dat er geen enkele potfilter op kan tegen een bioloog. Ik moet straks ook het water verversen in de bak van het Pigeon Blood Snakekoppel dat ik gekuurd heb voor kieuwwormen. Het andere koppel heeft een kuur gekregen die na 6 uren al moet uitgefilterd worden. Hopelijk gaat dat mannetje dan de volgende keer mee doen als zijn vrouwtje eieren legt. Hoe meer jongen, hoe meer vreugd.
Vandaag zijn de visjes 5 dagen oud. Sinds gisteren zitten ze heel mooi op de zijde van de ouders en eten ze de slijmhuid. Ik hoef dus nu geen stofvoer meer te geven om ze bij te voeren, maar kan beginnen met het voeren van artemia. Mijn eerste artemiakweek is klaar en dat krijgen ze seffens. Benieuwd of ze de artemia gaan eten. Hier is een foto die vandaag genomen is:
Dit is het mannetje met een deel van de jongen op zijn ene flank. Er zitten ook jongen aan de andere kant en een paar op het vrouwtje. Het koppel zorgt nu heel goed voor de jongen, dus hoop ik dat ik nog heel veel nesten van dit koppel kan gaan kweken. Omdat het koppel Pigeon Blood Snake nog geen eieren had gelegd, heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze eens te kuren voor kieuwwormen, dat maakt de kans op succes bij een volgende kweek groter. Het koppel Red Leopards heeft eieren gelegd, maar het mannetje heeft niets gedaan om ze te bevruchten. Ik denk dat ik hen ook maar eens een behandeling ga geven, misschien is dat de reden dat hij niks wil doen, want hij moet toch nu al wel gewoon zijn in die bak. Hopelijk heb ik van deze twee koppels binnenkort ook jongen, dan is de moeite en de kostprijs van het grootbrengen beter verdeeld. Ik schat dat ik nu een 25 jongen heb van de Marlboro's. Toch al een mooi begin.
Zaterdagmorgen zijn de kleine larfjes van het koppel Marlboro beginnen te zwemmen. Ik heb mijn hart vastgehouden dit weekend, maar ze leven nog. Ze zijn dus vandaag 3 dagen oud. Het zijn er niet zo heel veel die overgebleven zijn, tenminste dat denk ik, want het is heel moeilijk om ze te zien, de kleine dingetjes. Ze zitten meestal samen in een hoekje bovenaan in de bak en ik voer ze regelmatig bij met stofvoer. Soms gaan er ook verschillende op de vader zitten, hoewel hij toch bleker is van kleur dan het vrouwtje, maar zij is niet zo in trek. Ik ben al blij dat ze nog in leven zijn. Hopelijk worden het er meer als de andere koppels ook beginnen met afzetten en opnieuw jongen hebben. In elk geval zorgen de beide ouders er nu heel goed voor en blijven ze altijd bij de jongen in de buurt. Ik ben blij dat het eindelijk gelukt is om ze te houden. Nu maar hopen dat ze heel voorspoedig opgroeien. De geboortelijst ligt bij Hustinx Aquaristiek, moest er iemand zich geroepen voelen. Ik ga vandaag de eerste artemiakweek opzetten, mijn colaflessen staan al klaar. Voor wie hele goeie ogen heeft is hier een foto van het kleine grut:
Het kan natuurlijk niet allemaal goed zijn en dus had ik vanmorgen in de living een kleine overstroming. Er was uit de wildvangbak anderhalve cm water gelopen. Op een bak van 160x60x60 is dat toch al wel 15 liter water. Giet maar eens anderhalve emmer water in een hoek van je living, dan weet je wat ik bedoel. De hele onderkant van de kast stond vol met water en onder de aquariumkast en de kast van de living stond er ook water. De lekkage was te wijten aan het feit dat René gisteren wat te hard had getrokken aan de filter om hem uit de kast te halen om hem zuiver te maken. Hierdoor was de darm van de watertoevoer een beetje los komen te zitten in de aanvoer van de filter en hier kwam het water door naar buiten gedruppeld. Met een snelheid van meer dan 1 druppel per seconde is dit al gauw heel veel water. Ik zat dus vanmorgen om kwart voor zeven in mijn nachtkleed onder in de kast om het water eruit te drogen en om alle aansluitingen opnieuw vast te zetten, nadat ik er eerst een stukje af had gesneden om te zorgen dat ik niet de uitgerokken darm vast zette op de aanvoer. Tot nu toe blijft alles droog. Pfff (is zucht van verlichting). Ik dacht al dat de zoveelste filter gesneuveld was door te hard water. Hoewel het water in de bak van de wildvang is meer osmosewater dan kraantjeswater en daarom ook alles behalve hard. Het vrouwtje van het koppel Red Leopards blijft sinds vanmorgen constant achter de kegel zitten, zodat ik denk dat ze er weer van geprofiteerd heeft dat niemand haar in het oog had, om een nest eitjes te leggen. Meneer blijft ook rond de kegel draaien, maar hij zal wel weer zijn voeten overal aan geveegd hebben, als er al eitjes zouden zijn. De Pigeon Blood Snake zouden ook ongeveer moeten klaar zijn om opnieuw af te zetten, maar ik denk niet dat het vandaag zal gaan gebeuren. Ze joegen mij namelijk niet weg toen ik kwam voeren. Ik ben even gaan checken, maar er zitten toch geen eitjes op de kegel van de Red Leopards, dus zal ze nog maar gewoon aan het inspecteren zijn of de kegel wel goed genoeg is om op af te zetten. Ik heb ook nog even gekeken bij de jongen en ze zaten mooi vooraan in de bak, terwijl ma en pa ze in het oog houden. Ik denk dat het er toch wel een stuk of 20-25 zijn. Er zaten er enkele op pa en enkele op ma. De rest zwom rustig rond in het hoekje waar ik zopas wat stofvoer had gestrooid. Nu nog een nestje van de twee andere koppels en ik kan gaan uitbreiden om ze gezet te krijgen. Heerlijk toch!?
Je houdt het niet voor mogelijk, maar nadat ik het mannetje uit de bak gehaald had bij de Marlboro's, negeerde het vrouwtje haar eitjes volledig en ging in een hoekje zitten rond de overloop draaien alsof ze op de kermis was. Ik heb dan het mannetje maar terug gezet en ze zijn weeral begonnen met vechten met elkaar. Ik ken zo ook koppels die niet mét en niet zonder elkaar kunnen, maar ik wist niet dat het bij vissen ook kon. De eitjes zijn intussen uitgekomen en er zitten nu larven op de kegel. Ze zitten nu allebei voor de jongen te zorgen, maar af en toe krijgen ze nog zo een stuip en begint het spel weer opnieuw. Misschien een huwelijksconsulent inschakelen of zo? Ik weet niet meer wat ik moet doen. Moet ik nu het vrouwtje uit de bak halen en het mannetje voor de jongen laten zorgen of ben ik dan te veel aan het wisselen en ga ik hen helemaal uit hun doen brengen. In elk geval, ik denk niet dat de jongen langer dan een dag gaan leven als ze gaan beginnen zwemmen, want dan eten ze hen waarschijnlijk weer op. Ik ziehet nog gebeuren dat ik nog verplicht ga zijn om de jongen van dit koppel artificieel groot te brengen. Je kan het hier niet zien, maar ik zie op de webcam dat ze weer bezig zijn. Zou het misschien een kruising zijn met kempvissen of zo? Het koppel Red Leopards heeft ook weer een heel mooi nest eitjes gehad. Ik had ze de ganse dag in het oog gehouden om te zien of ze zouden afleggen en of het mannetje deze keer zijn werk zou doen, maar ze vertikten het om eraan te beginnen. Toen ik was gaan winkelen en terug thuis kwam zaten de eitjes op de overloopbuis. De volgende dag waren ze wit geworden, dus weeral niks. Ik vraag mij af wanneer hij zijn werk gaat doen. Seffens moet ik 2 kweekbakken en de grote showbak zuiver maken en water verversen. Ik weet dus weeral goed wat te doen vandaag.
Niet willen hè, de deugnieten. Als ze hun jongen niet opeten, dan eten ze de eieren. Zondag heeft een koppel zijn hele legsel nog opgegeten. Gisteren legt het koppel Marlboro opnieuw eieren en prompt beginnen meneer en madam weer met elkaar te vechten. Ik haal hem eruit en zet hem in een andere bak, zodat hij geen kwaad meer kan doen, en toen ik haar vanmorgen wou voeren, begon ze prompt haar eieren op te eten. Ik heb er nu maar een draad over gezet in de hoop dat ze tot betere gedachten komt. Als het zo voort gaat moet ik toch gaan proberen om de eieren uit de bak te halen en de jongen artificieel groot te brengen. Je hebt dan natuurlijk wel geen kans op besmettingen, maar het is een hele hoop werk. Je moet namelijk om de 4 uren voeren en elke keer proper water geven en dat niet alleen overdag, maar ook 's nachts. Niet simpel! Ik verwacht dat een ander koppel vandaag ook weer eieren gaat afleggen. Hopelijk eten zij ze deze keer niet op. Je zou er de haren van uit je hoofd trekken als het niet was dat ik juist naar de kapper ben geweest. Enfin, ik zal nu maar afwachten wat er verder gaat gebeuren met mijn koppels, want ik kan ze toch niet vertellen wat ze moeten doen. Het zou wel fijn zijn als al mijn inspanningen en al mijn werk eindelijk nog eens resultaat zou opleveren. Ik heb de hoop nog niet opgegeven om massa's jongen te kunnen grootbrengen, maar soms word ik er toch een beetje moedeloos van. Dus komaan hè mannen (en vrouwen) eitjes leggen en je jongen grootbrengen of vroeg naar bed zonder eten.
Het is niet zo simpel om te kunnen volgen wat er in de bak van de Marlboro's gebeurt. Ik zie wel af en toe een paar jongen rond zwemmen of op de ouders (vooral de moeder) gaan zitten, maar ik zie ook dat pa Marlboro zijn jongen in de mond neemt en niet naar de kegel of de overloopbuis zwemt om ze uit te spuwen. Ik verdenk hem er dus van dat hij aan het profiteren is van een verse maaltijd jongbroed. Ik heb er deze keer voor gezorgd dat ik voer in huis heb dat ik de jongen vanaf de eerste dag kan geven, ingeval ze niet op de ouders gaan zitten, en zeg nu zelf, wie wil er op zijn pa zijn vel gaan zitten als hij al heel wat van je broers en zussen heeft binnen gespeeld. Ma is hem nu ook weer elke keer aan het wegjagen. Waarschijnlijk zal er dus morgen weer niets over zijn van mijn jonge visjes, maar ik heb nu een bak die zo goed als klaar is om hem volgende keer te verhuizen, zodat hij geen kwaad meer kan aanrichten. Hij heeft nochtans goed geholpen om voor de eitjes en de larfjes te zorgen, maar waarschijnlijk was dat alleen maar met het vooruitzicht op vers voer. Ooit zal het nog wel eens goed gaan hoop ik. Het koppel Red Leopards heeft intussen ook weer eitjes afgelegd, of had ik dat al verteld? Pa heeft daar echter zijn kas aan alles gevaagd en heeft ma zich maar laten uitsloven om een heel mooi legsel te produceren, dat toch niets kan worden. Het merendeel van de eitjes was wel al gelegd toen ik hen in het oog kreeg, maar zijn reactie op de laatste rijen die gelegd werden zei al genoeg: ik heb geen zin. Dat een mens toch altijd problemen heeft met die mannen, het is niet te geloven. Het nest eieren hangt daar dus nog op de overloop, maar ongeveer de helft is al wit geworden en dus niet bevrucht. Ik ben nu nog aan het wachten tot het koppel Pigeon Blood Snake opnieuw aflegt, dan kan ik hun jongen vanaf dag 1 bijvoeren met het voer dat ik gisteren gehaald heb. Geduld is toch een schone deugd.
Gisteren zijn de eieren van het Marlboro koppel uitgekomen. Ze hebben de larven onderaan op de overloopbuis gezet en houden mooi de wacht. Zelfs het mannetje dat niets anders deed dan ruzie maken met zijn vrouwtje, en dat de vorige keer nog de eieren opat vlak voor ze moesten uitkomen, is nu een voorbeeldige huisvader geworden: hij houdt mooi de wacht bij zijn larven en komt mij wegjagen als ik met mijn neus tegen het glas gedrukt probeer om een beter zicht te krijgen op zijn kroost. Het is mij niet gegund, hij neemt zijn meest dreigende houding aan en stoot met zijn neus, net niet tegen die van mij. Ik ben benieuwd hoe het deze keer zal aflopen, zullen deze jongen hun ouders wel kunnen vinden of gaan ze dezelfde weg op als de jongen in de bak naast de hunne? Het wordt weer afwachten. De andere koppels zijn intussen al bijna weer klaar om af te leggen. Als ze tegelijkertijd zouden afleggen, kan ik de truc van het koekoeksei toepassen met de jongen van de Pigeon Blood Snakes, het schijnt dat zoiets soms wel lukt. Het derde koppel is een Red Leopard koppel, maar zij krijgen wel donkerder strepen als ze met eieren zitten. Het mannetje heeft tot nu toe wel de eitjes nog niet willen bevruchten, maar hopelijk gaat hij vlug inzien dat hij zijn echtelijke plichten moet nakomen of zijn vrouwtje wordt boos. We zullen wel zien hoe het gaat. Niet vooruit willen lopen op de feiten, hoewel ik niet erg geduldig van aard ben. Ik ben in elk geval al blij dat een tweede koppel nu zijn kunde bewezen heeft en jongen heeft voortgebracht. Hopelijk komen er nog heel veel nesten na deze. Meer kan ik toch niet wensen dan dikwijls dit mooie schouwspel te mogen zien en het plezier van het grootbrengen van de jongen. Het vele werk dat dit meebrengt neem ik er dan graag bij.
Ik heb slecht nieuws, heel slecht nieuws. Alle jonge visjes zijn dood. Ik denk dat ze hun ouders niet op tijd konden terugvinden als ze moesten eten en het tiental visjes dat gisteren nog in leven was, is intussen ook gesneuveld. Toen ik daarstraks de bak schoon maakte heb ik het laatste visje maar met het vuil mee opgezogen, want voor 1 visje kan ik geen aparte bak op gaan zetten, daar zijn de opkweekkosten te hoog voor. Nu hoop ik maar dat de volgende keer dat het koppel eieren legt, de jongen hun ouders beter kunnen vinden of dat de ouders geleerd hebben hoe ze hun jongen op hun huid moeten krijgen. Hoewel, deze keer hebben ze er ook echt moeite voor gedaan, maar de jongen bleven rond de overloopbuis hangen of in de hoek tegen de voorruit. Je kan ze ook maar moeilijk opnemen en op hun ouders zetten. Hopelijk volgende keer beter, anders moet ik gaan overwegen om ze artificieel groot te brengen. Het is nu afwachten wat het resultaat gaat zijn van de volgende legsels van de koppels. Normaal moeten morgen de eitjes uitkomen van het Marlboro koppel, maar ik ben niet zeker of ze bevrucht zijn. Het is heel moeilijk om te zien, omdat de eitjes op de overloopbuis hangen en die is grijs en staat achter in de bak. Te ver en te donker dus om goed te kunnen zien. De Marlboro's zijn wel al wat donkerder van kleur dan het koppel Pigeon Blood Snake, dus daar zouden er minder problemen moeten zijn om de ouders te vinden. Als het mannetje van het koppel Red Leopards zover is dat hij de eitjes wil bevruchten denk ik ook niet dat er veel problemen zullen zijn bij het vrijzwemmen omdat dit koppel toch donkere strepen krijgt als ze gestresst zijn, dus zullen ze ook wel donker kleuren als ze jongen hebben. Als noodoplossing kan ik eventueel jongen van het Pigeon Blood koppel tussen de jongen van een ander koppel zetten als ze ongeveer gelijktijdig jongen zouden hebben, maar eerst zullen we maar eens afwachten wat er van de volgende legsels komt.
Gisteren was een hele spannende dag. De jongen begonnen te zwemmen en bij de rode variëteiten van discussen is het moeilijk om ze dan op de ouders te krijgen, omdat de rode discussen niet donker worden tegen dat de jongen uitkomen. Ik heb alle trucs uit mijn trucendoos geprobeerd, maar de jongen bleven rond de overloopbuis hangen aan de oppervlakte van het water. Sommige jongen zaten wel op de ouders, maar dat waren er precies maar weinig. Vanmorgen was ik dan ook heel benieuwd om te zien of er nog iets van de jongen de eerste dag overleefd had. Ze zijn zo klein dat je ze haast niet ziet, maar er zit toch nog wel wat in de bak. Het is moeilijk om te zeggen hoeveel het er kunnen zijn, omdat ik ze bijna niet zie. Mijn zicht is dan ook niet zo denderend, dus dat maakt het nog moeilijker. Daarbij komt nog dat de ouders gevlekt zijn (Pigeon Blood Snake), zodat het nog moeilijker wordt om te zien of er jongen op hun zijde zitten. Ik zie ze in elk geval nu constant de bak rondzwemmen op zoek naar hun kroost. Gisteren was eigenlijk ongelooflijk om te zien hoe voorzichtig de ouders door de bak bewogen en hoe ze constant in de buurt van de zwerm jongen bleven hangen. Eentje ging telkens heel langzaam achter de overloopbuis om zwemmen om de jongen duidelijk te maken waar ze moesten zijn voor eten. Je kan haast zeggen dat het slimme dieren zijn. Vanmorgen heb ik dus zeker nog een tiental jongen gezien die vooraan in de bak tegen de zijruit hingen. Er zaten er ook een paar op de ouders, dus het is afwachten tot ze een beetje groter zijn om te weten hoeveel er in leven gebleven zijn. In de bak van de Marlboro's is het weer volop heibel. Gisteren heeft het vrouwtje eieren afgelegd en tijdens dit gebeuren gedraagt het mannetje zich voorbeeldig en gaat mooi op zijn beurt over de overloopbuis heen om de eieren te bevruchten. Vanmorgen is de vrede voorbij. Ze doen weer niets dan ruzie maken en het vrouwtje jaagt het mannetje constant bij de eieren weg. Ik denk dan ook dat hij degene is geweest die het vorige legsel heeft opgegeten, vlak voor ze zouden uitkomen. Ik denk dat hij jaloers is op de aandacht die de eitjes krijgen en dat hij zich verwaarloosd voelt. Mannen hè. Ik ga deze keer proberen om een bak klaar te maken om hem over te zetten voor de jongen moeten uitkomen. Hopelijk lukt dat en zorgt het vrouwtje dan voor hun kroost. Ik ben wel nog niet zeker of de eieren bevrucht zijn, maar vorige keer waren ze het zeker, want ik kon de larfjes al zien in de eieren. Het legsel zat toen wel op de kegel, dat was gemakkelijker om te zien, want de overloopbuis staat helemaal achteraan in de bak. Het wordt dus weer afwachten om te zien of alles goed komt in de beide bakken. Spannend hè!
Vandaag zijn mijn larfjes beginnen te zwemmen. Ze hangen nu vooral rond de overloopbuis en sommigen hebben de weg naar ma en pa al gevonden en zitten op hun hoofd te grazen. Enkele kleine snotapen zwemmen doorheen de hele bak op zoek naar eten en ze gaan zelfs al proberen iets te eten van de restjes voer op de bodem. Ik heb al wat water afgeheveld om de restanten weg te krijgen en ik had dadelijk al twee van die avontuurlijke types mee opgezogen. Ik heb ze maar gauw terug bij hun ouders gezet. Het is mooi om te zien hoe de ouders nu bijna in slow motion bewegen om de jongen toch maar niet dooreen te schudden en hoe ze de weglopers nog proberen terug bij de rest te krijgen. Hopelijk hebben ze tegen vanmiddag allemaal de weg naar ma en pa gevonden en gaan er niet te veel larfjes verloren. Nu maar hopen dat de andere vissen de volgende keer beter voor hun eitjes gaan zorgen in plaats van ze op te eten of het te vertikken om ze te bevruchten. Als ze zo blijven doordoen, dan ga ik ze vervangen door andere koppels in de hoop dat die beter hun best doen. Voorlopig ga ik alleen nog maar het mannetje van het Marlboro koppel weghalen als er opnieuw eieren gelegd zijn en ik zeker weet dat ze bevrucht zijn. Hopelijk zorgt het vrouwtje dan alleen verder voor de eieren en hopelijk daarna ook voor de jongen.
Het goede nieuws is dat de larfjes nog allemaal mooi aan de overloopbuis hangen en dat beide ouders heel goed voor hun kroost zorgen. Heel vertederend om te zien, die zorgzaamheid. Het slechte nieuws is dat het legsel van het koppel Marlboro dat vandaag moest uitkomen, wel bevrucht was, maar vannacht werd opgegeten. Het koppel vecht constant met elkaar als de eieren nog niet zijn uitgekomen. Nu de eitjes opgegeten zijn, is de rust weergekeerd in hun bak. Ik denk dat ik een bak ga klaarmaken tegen de volgende keer dat zij een legsel hebben. Dan ga ik het mannetje uit de bak halen en apart zetten. Hopelijk lukt het dan wel en zorgt het vrouwtje verder goed voor de jongen. Het legsel van de Red Leopards is helemaal wit geworden. Waarschijnlijk heeft het mannetje weer de moeite niet genomen om de eieren te bevruchten. Hij valt mij wel aan als ik de bak wil kuisen en hij blijft bij de eitjes waken, maar bevruchten, niks, nada, rien, nothing. Ik zie op de webcam dat het mannetje van het koppel met larfjes, de kegel aan het poetsen is. Hij zal waarschijnlijk de jongen willen overplaatsen naar de kegel van het moment dat ze beginnen vrij te zwemmen. Dat zou morgen moeten gebeuren. Ik heb al wat voorzorgen genomen, opdat de jongen de ouders gemakkelijker zouden vinden. Hopelijk lukt het even vlot met dit koppel als met het koppel Pigeon Blood waar ik de vorige keer een legsel van heb gehad. Moest het niet lukken dan ga ik tranen met tuiten huilen. Als het wel lukt, dan ben ik echt wel benieuwd om te weten hoeveel jongen het zouden zijn. Van het hele legsel waren maar een vijftal eitjes wit geworden en meestal waren de legsels van dit koppel ongeveer 250 eieren. Dat zou toch nogal een nest jongen zijn, niet? Ik vind het wel spijtig van de andere legsels, maar ik ben dolblij met dit legsel dat uitgekomen is. Nu weet ik tenminste ook dat dit koppel vruchtbaar is. Nu nog maar hopen dat morgen alles prima verloopt en dat de jongen dadelijk ma en pa op de huid gaan zitten.
E I N D E L I J K!!!!!!! Het is zover, ik heb larven. De eitjes van het koppel Pigeon Blood Snake zijn uitgekomen en de larven zitten op de overloopbuis. Gisteren waren er nog maar een paar eitjes van het hele legsel wit geworden en het was een mooi legsel, van zeker 200 eieren of meer. Het is een prachtig zicht, al die kleine, wriemelende, zwarte stipjes op de buis. Nu gaat het dus nog spannender worden, want nu moeten de jongen, binnen een paar dagen, op de ouders gaan zitten om te eten. Dat is bij deze kleuren van discussen altijd het grootste probleem. Ik mag mij dus al gaan voorbereiden om dit probleem op te lossen. Nog even geduld dus en als het lukt zullen de eerste foto's van de trotse ouders met hun kroost volgen. De dag nadat het koppel Pigeon Blood Snake had afgelegd, heeft ook het ruziemakende koppel Marlboro's afgelegd. Deze keer hebben ze de eieren op de kegel gelegd. Ze hebben dit gedaan toen wij niet thuis waren om de filters af te sluiten, dus we zullen moeten afwachten wat ervan gaat komen. Gisterenavond toen we terug thuis kwamen had ook het koppel Red Leopard afgelegd; dus zit ik weer met 3 legsels, waarvan er eentje al is uitgekomen. Nu maar hopen voor de andere twee. Ik ben in elk geval al in de zevende hemel nu ik zeker weet dat mijn koppel een echt koppel is en voor nageslacht kan zorgen. Als nu de andere koppels nog lukken, ga ik beginnen zweven van geluk.
Mijn koppeltje Marlboro's blijft maar vechten. Ze hebben zondag opnieuw eieren afgezet, maar ze blijven vechten. Nochtans waren ze tijdens het afzetten heel mooi op elkaar afgestemd en gingen ze telkens om beurten over het legsel. Nu zijn er al een paar plekken kaal in het legsel, dus ik denk dat het mannetje de eieren wil opeten en het wijfje jaagt hem daarom telkens weer weg. Ik zou hem wel willen apart zetten, maar dat durf ik ook niet goed, want dan moet ik weer in de bak gaan rommelen en dan maak ik het vrouwtje weer helemaal over haar toeren. De 3 nesten van vorige week zijn weer opgegeten want het was verschrikkelijk warm in het kweekkot. Hopelijk blijft het vanaf nu wat frisser, want ik kan daar ook niet goed tegen. Intussen moet ik in mijn grote showbakken telkens een gedeelte van het water verversen met koud water om de temperatuur beneden de 32° te houden. Ik heb er wel de ganse dag een ventilator op staan, maar die blaast met dit weer ook alleen maar warme lucht over en weer. Ik had het geprobeerd met flesjes waar ik water in had gedaan en die ik had ingevroren. Ik legde ze in de filter om het water af te koelen, maar ze waren na 2 minuten al gesmolten en hielpen helemaal niets. Als we nog van die zomers gaan krijgen, dan zal ik nog airco moeten installeren om mijn vissen af te koelen. Ik kan dan misschien ook zelf in het aquarium gaan zitten om een beetje te bekomen van de hitte, dan hoef ik niet de halve dag onder de douche te staan. Een kennis van mij die ook al een paar legsels heeft gehad, heeft hetzelfde probleem als ik: de eieren worden telkens opgegeten. Nu zijn nochtans mijn waterwaardes perfect om te kweken en het laagste wat ik durf te gaan, maar toch worden ze opgegeten. Ik snap er niets meer van, wat moet ik dan nog anders doen? Het legsel dat nu op de overloop hangt lijkt mij ook niet bevrucht te zijn. Zou het komen omdat het allemaal koppeltjes zijn die gewoon als mannetje en vrouwtje bij elkaar zijn gezet, maar die elkaar niet zelf hebben uitgezocht? Ik weet het ook niet meer. Hopelijk lukt het binnenkort toch nog een keertje, anders gaan ze allemaal de grote bak in, dan moeten ze daar maar uitzoeken wie ze willen hebben.
Ik was er niet zo heel ver naast vorige keer. Het nieuwe koppel heeft al eieren afgelegd woensdagavond. Het is te zeggen, het vrouwtje heeft eieren afgelegd, maar het mannetje probeerde haar telkens op andere gedachten te brengen door haar in haar flank te duwen. Zij ging dan aan de andere kant van de kegel een rijtje of twee afleggen en wisselde dan weer naar haar voorkeursplekje. Hij heeft dus geen moeite gedaan om er iets van te maken. Gisteren was het dan de beurt aan het koppel Pigeon Blood Snake. Zij hebben heel voorbeeldig samen eieren afgelegd door om beurten over de overloopbuis te gaan. A sight for sore eyes, zou mijn moeder zeggen. Het Marlboro koppeltje heeft zijn geruzie beslecht met het opeten van de eieren die zij gelegd had. Ik heb dus inderdaad deze week 3 legsels eieren gehad. Hopelijk komt er toch eentje van tot het larvenstadium. Duimen dus maar.
Gisteren was het weer zover voor het Marlboro koppel. Ze hebben hun zoveelste legsel eieren op de overloopbuis gelegd. Omdat ik bang was dat ze de eieren weer zouden opeten, had ik een draad over de buis gezet, zodat ze er niet meer aan konden. Het gevolg was dat ze heel hevig ruzie begonnen te maken en op elkaar zaten te pikken. Ik heb dus de draad maar weer terug weg genomen. Ik had net gedaan met water verversen in hun bak toen ze begonnen zijn met afleggen. De waterwaardes zijn nu lager dan ze ooit geweest zijn, dus nu ben ik benieuwd of het daaraan gelegen heeft dat ze de eieren opaten. Hopelijk wordt het nu niet te warm in het kweekhok, anders komen de eieren toch niet uit. De 3 andere koppels die er zitten: de Leopard Snakeskins, de Pigeon Blood Snakes en de Red Leopards zijn ook allemaal begonnen met te wiebelen en te poetsen, maar tot nu toe nog geen eieren. Wie weet, misschien komen er vandaag wel eieren bij. Ik ga namelijk de waardes nog een beetje meer laten zakken in alle bakken. Als ik nu zo kijk op mijn webcam, dan hangt het koppel Pigeon Blood Snake wel constant rond de kegel te draaien. Het licht is nog wel niet aan, maar ze zijn precies toch wel geïnteresseerd in de kegel. Voordien gooiden ze hem altijd om van zodra ik hem in de bak plaatste en dan legden ze hun eieren op de overloop. Ik ben benieuwd wat ze nu gaan doen. Eerst seffens nog maar eens al mijn waterwaardes controleren om te zien hoeveel ik nog kan zakken.
