Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
31-01-2011
Ramp
Ik heb al een tijdje niet meer geschreven op mijn blog omdat er eigenlijk geen nieuws te melden was. Je kent wel het gezegde: geen nieuws, goed nieuws? Nu heb ik dus wel nieuws en het is rampzalig. Zaterdagavond heeft René de filter van de wildvangbak zuiver gemaakt. De filtermat wordt dan lichtjes uitgespoeld met lauwwarm water, de Siporax wordt nog lichter afgespoeld, zodat eigenlijk alleen het net waar ze in zitten afgespoeld is en er niets of zeer weinig aan de ringen zelf gedaan wordt, de filterwatten worden vervangen en de filterpot wordt uitgespoeld. Dan wordt alles terug in elkaar gezet en terug aangesloten. De filter die op de wildvangbak stond was al enkele jaren in bedrijf en hij werkte zeer goed. Als je hem opnieuw aansloot moest je maar een paar keren lichtjes op de pompknop drukken of hij was al vertrokken. Zaterdag wou hij echter niet starten en René heeft moeten pompen tot hij toch in gang sloeg. Ik heb een paar uur later nog eens gecontroleerd of alles nog goed was. Zondagmorgen zaten we koffie te drinken en te babbelen toen de lichten aansprongen. Het was een afgrijselijk zicht, al mijn prachtige wildvangdiscussen lagen dood op de bodem van de bak. Ik had de mooiste Nhamunda discussen van een prachtig roodbruin dat bij sommige vissen echt dieprood was. Op hun flanken zaten ook nog rode stippen en nu waren ze allemaal dood. Ik heb onmiddellijk het water gecheckt op nitriet, want ik wist niet direct wat er anders kon mis zijn, maar de filter was uitgevallen en daardoor zal er waarschijnlijk te weinig zuurstof in het water geweest zijn, want nitriet was er niet in. De corydoras en de L132 leefden wel nog, hoewel de L132 er ook bijna aan was. Ook de kardinaaltetra's hebben het overleefd. Je kan je indenken dat ik helemaal in shock was en René voelde zich daarbij nog schuldig omdat hij de filter terug had aangesloten. Het zijn dus nu al 2 heel zware dagen geweest voor mij. Ik doe niks dan huilen en voel mij net alsof iemand van de familie zou gestorven zijn. Zelfs nu zit ik nog te huilen als ik dit moet opschrijven. Het was wel de bedoeling om de bakken een voor een leeg te maken en daarna terug te starten maar dan met een bodemverwarming erin, zodat mijn planten beter zouden groeien, maar ik had er nog wel een tijd mee willen wachten omdat ik nog zocht naar een oplossing voor het tijdelijk plaatsen van mijn discussen. Ik wou ook nog wat sparen om het allemaal zo goed mogelijk te kunnen doen. Nu zou het mij nog meer gaan kosten om mijn bak terug in orde te krijgen want zulke mooie exemplaren van discussen zijn niet goedkoop, om dan nog maar te zwijgen van de nieuwe bodemverwarming, de nieuwe bodemgrond en misschien wel een hoop nieuwe planten als ik deze er niet door kan halen. Misschien dat ik deze bak nu maar opnieuw ga inrichten en er maanvissen in ga zetten. Ik hoop dat de jonge visjes die ik zitten heb snel groeien, zodat mijn bak er dan weer mooi zal uitzien. De grote bak wordt dan ook terug ingericht en misschien komen er daar dan weer nieuwe wildvangdiscussen in te zitten. Nu enkel nog de juiste lottogetallen.
Het gaat goed met de discuskweek. De jonge visjes groeien goed en als ik ze probeer te tellen, kom ik aan een 50-tal jongen in een bak en in de andere bak zijn er 7 of 8 overgebleven. Een tijdje geleden had ik een koppeltje van eigen kweek in een aparte bak gezet, maar dat was niks geworden. Nu heb ik hen een paar dagen geleden opnieuw in de grote bak gezet om te zien wat er zou gebeuren. De volgende dag had het mannetje zich al een meer bereidwillig vrouwtje gevonden en ze hebben samen eieren afgelegd. Ze verdedigen ze met hand en tand tegen iedereen die in de buurt komt en ze pikken de wit geworden eieren er mooi tussenuit. Ondanks al hun pogingen om indringers weg te houden, zijn er toch enkele eitjes gestolen door hun medebewoners. Ik heb er nu een draad overheen gezet om te zien of er misschien larfjes uit die eitjes komen. Als dat zo is, dan ga ik binnenkort een nieuwe bak klaar maken om dit koppeltje in over te zetten. Ik kan zo een bak gemakkelijk vullen met water uit de grote bak en het stilaan verversen met ander water, zodat ze gemakkelijk aangepast geraken en vlugger opnieuw gaan afleggen. Het water in de grote bak is tamelijk hard, dus de kans dat de eitjes daarin bevrucht zijn is kleiner. Hoewel.... sommigen beweren dat ze zelfs jongen hebben gehad in water van 600 µS. Dat moet ik toch nog zien gebeuren. In elk geval, ik ben benieuwd wat er van het legsel in de grote bak gaat komen. Intussen heb ik ook wat maanvisjes aangeschaft. Ik heb maanvissen altijd mooi gevonden en ik wil nu zien of er hier iets van komt. Ik heb de jongen gekocht van een bevriende discusliefhebber die ook maanvissen kweekt. Het zijn er zwart/wit/gele en ze zijn al goed aan het groeien. Misschien zet ik ze nog wel in een aparte bak, maar voorlopig zitten ze in de grote bak, daar is er plaats genoeg. Wie weet probeer ik binnenkort ook maanvissen te kweken, dat schijnt in elk geval gemakkelijker te lukken dan discussen.
Vorige week vertelde ik nog dat de Red Leopards weer met eieren zaten, maar dat die nesten nooit iets werden omdat ze elke keer wit werden en de ouders de eieren dan opeten. Donderdag was bijna het hele legsel wit geworden, dus ik verwachtte er al helemaal niets meer van. Vrijdagavond zaten ze toch met een 8-tal larfjes op hun kegel. Omdat wij zaterdagavond een feestje hadden voor de verjaardag van René, heb ik voordat het druk werd een doek over de bak gehangen. Ik heb een paar keren gecontroleerd om te zien of ze er last van hadden, maar ze bleven mooi bij hun larfjes waken. Ik was natuurlijk al dolgelukkig, wat denk je, 3 nesten op een rij, dat was nog nooit gebeurd. Natuurlijk wou iedereen de jonge visjes zien en het was dus maar goed dat ik die bak had dicht gehangen. Toen iedereen naar huis was, heb ik nog eens gecheckt of alles OK was. Ze sliepen toen bijna en de larfjes zaten nog op dezelfde plaats. Zaterdag was ik later dan normaal uit mijn bed en toen ik ging kijken had René de doek weggenomen en de larfjes waren verdwenen. Of ze nu al weg waren voordat hij de doek weg nam of niet, dat weet ik niet want hij had er niet op gelet. Spijtig, want hoewel het er maar 8 waren, kon ik ze toch bij de rest van de jonge visjes zetten om ze groot te brengen. Goddank doen de andere nesten het zeer goed en ik hoop ook dat dat zo blijft. Gisteren zag ik in de grote showbak dat er een koppel Pigeon Blood Blue bezig was met een stuk hout te poetsen. Ik ben benieuwd wat er van gaat komen... Natuurlijk kan er in een gezelschapsbak niet vlug een nestje uitkomen, ook al omdat het water in die bak tamelijk hard is, maar ik ben toch benieuwd naar het resultaat. Misschien gaan ze vandaag afleggen, wie weet, ofwel zijn ze gewoon aan het poetsen om eens uit te testen hoe dat gaat. Eentje stond er nochtans de ganse tijd bij te schudden, terwijl de andere er precies bij stond om te kijken hoe het moest. Spannend!!!!
Het nestje van het Brilliant Blue-koppel is vandaag aan zijn derde dag vrijzwemmen toe. Dat betekent dus dat het deze keer wel gelukt is. JOEPIE!!!! Het is een heel mooi nest, al weet ik begot niet hoeveel jongen het zouden kunnen zijn. Ze zitten mooi op de ouders en ik ben al begonnen met artemia-nauplieën te geven. De jongen die op de Pigeon Blood Snake zitten groeien intussen ook al goed en die zijn vandaag 8 dagen oud. Ik kan alweer beginnen uitkijken naar een goede plek om de jongen te zetten als ze van de ouders weg mogen. Ik ga proberen om ze allemaal in een keer te verhuizen, zodat er niet een soort meer dominant gaat zijn tegenover de andere, want ik wil ze samen zetten in een bak. Dat bespaart mij ook wat op water en elektriciteit. Ik ben nu toch wel echt benieuwd hoe ze het verder gaan doen en ik hoop nog altijd op een heel groot deel van Blue Diamonds. De Red Leopards hadden ook eieren afgelegd en ik heb ze in het oog gehouden, maar ik denk niet dat er veel eieren zijn overgebleven die niet wit zijn geworden, want het is precies een sneeuwtapijt. Het was nochtans een mooi legsel, maar ik weet niet wat er met dat koppel is, er is tot nu toe nog maar 1 keer een paar larfjes die uitgekomen waren en die hebben ze lustig opgegeten. Hopelijk lukt het met hen ook nog eens een keertje. Hier zijn alvast een paar foto's van het koppel met de jongen. Ze zijn niet zo duidelijk omdat ik de flash niet wil gebruiken, daar zouden de vissen van schrikken. Op de ene foto zie je enkele jongen bij de Pigeon Blood Snake en de andere foto is van het mannetje van de Brilliant Blue met jongen op zijn flank.
Eindelijk, ik denk dat het deze keer wel in orde komt met het koppel Brilliant Blue. Voor het eerst hebben ze, de ganse tijd lang, goed voor hun jongen gezorgd, zonder ruzie te maken. Sinds vanmorgen zijn de jongen beginnen te zwemmen en het is een serieus nest. Voor het eerst zie ik ook dat de ouders mooi donker gekleurd zijn en de jongen zijn er zonder problemen op gaan zitten. Gisteren was het nochtans paniek, want terwijl ik de bakken aan het zuiver maken was, zag ik de larfjes nog op de kegel zitten. Een uur later waren ze allemaal verdwenen en stond het vrouwtje met haar gezicht naar de voorkant van de sponsfilter. Eerst dacht ik dat ze de larfjes had opgegeten, maar later kon ik beweging zien op de sponsfilter en hoopte ik dat ze de jongen daar had opgezet. Ze had namelijk de hele tijd, sedert het afleggen, heel goed voor het legsel gezorgd. Ze was er bijna niet van weg te krijgen, zelfs niet met voedsel. De vorige keren waren zij en het mannetje elke keer aan het vechten en stootte hij haar telkens in haar flank. Nu was er niks van dit alles gebeurd, dus ik denk dat ze nu hun nieuwe thuis hebben aanvaard en dat hun goede voornemens voor dit jaar waren dat ze goed voor hun kroost zouden zorgen. Ik heb dus nu een fantastisch mooi nest jonge visjes. Nu nog maar hopen dat ze er binnen 2 dagen nog zijn, want dan is meestal het ogenblik dat zij opnieuw wil afleggen en dat ze de jongen opeet. Hopelijk zitten er in dit nest een hele hoop Blue Diamonds, want dit koppel heeft bij elk nest een mengeling van Blue Diamond en Brilliant Blue jongen. In elk geval, het is een sterk soort dat heel goed groeit en gemakkelijker te houden moet zijn dan mijn meer rood gekleurde soorten. Als alles goed is wil ik de ouders gaan inzetten als adoptieouders voor legsels van mijn Pigeon Blood Snake en mijn Fire Reds. Eerst moeten die natuurlijk terug beginnen af te leggen. Het legsel dat ik ter adoptie had overgezet in de bak bij het koppel Pigeon Blood Snake is voor het grootste deel verloren gezwommen. Er zijn wel nog 10 jongen over en die groeien goed. Het koppel zorgt er ook goed voor. Alle trucjes die ik had toegepast om de jongen gemakkelijker op het koppel te krijgen hebben dus niet echt geholpen. De meeste jongen gaan bij dit koppel in de hoeken van de bak hangen en gaan niet op het koppel zitten. Spijtig, maar ik hoop nu dat het nieuwe legsel blijft leven dan kan ik weer aan de slag om ze groot te brengen, hopelijk met heel wat Blue Diamonds, want die wil ik al zo lang hebben.
Wij hebben sinds gisteren computerproblemen. Mijn handig ventje heeft een oplossing gevonden en nu werkt de pc al meer dan een uur zonder telkens uit te vallen. Het goede nieuws is dat mijn larfjes zijn beginnen te zwemmen. De adoptie-ouders doen nog steeds pogingen om hun terug op de kegel te zetten en als je in de buurt komt van de bak, dan vliegen ze allebei op de ruit af alsof ze je willen opeten. Er zaten al een paar larfjes op de zijkant van de ouders, dus hopelijk komt het goed. Als het lukt is er volgend jaar misschien meer goed nieuws, want de ouders van de jongen hebben in de andere bak opnieuw afgelegd. Aan iedereen nog een heel prettig eindejaar en mijn beste wensen voor een goede gezondheid, veel geluk en heel veel plezier met de visjes.
Ik ben wel een beetje laat, maar ik wil iedereen toch nog een heel Zalig Kerstfeest wensen. Ik ben er niet eerder aan toe kunnen komen, omdat ik het nogal druk heb gehad met de voorbereidingen rond Kerstmis, je weet wel, cadeautjes kopen, inkopen doen, koken en voorbereiden van het feest. We hebben dan de dag voor, Kerstdag zelf en de dag erna telkens gasten gehad. Iedereen was tevreden en blij als ze naar huis terug gingen en wij genoten daarna van de rust. Vanmorgen hebben de visjes dan terug de voorrang gekregen en zijn ze allemaal weer proper gemaakt en verzorgd met vers water en vitamientjes. Ikzelf heb ook nog een mooi kerstcadeautje gekregen van de vissen. Het Brilliant koppeltje legde op Kerstdag opnieuw eitjes af. Ze hadden een dag ervoor weer al hun jongen opgegeten. Ik mag eigenlijk niet ze zeggen want het is alleen het vrouwtje dat dit doet, het mannetje probeert haar elke keer weer te weerhouden ervan, maar het lukt hem niet. Omdat ik geen plaats heb om het vrouwtje apart te zetten, nadat ze heeft afgelegd, heb ik op tweede kerstdag maar gekozen voor de vlucht naar Egypte oftewel: ik heb de eitjes weggenomen en ze bij het koppel Pigeon Blood Snake gezet. Het is nu wel zo dat deze vissen niet echt veel huidslijm aanmaken, maar ze hadden van hun vorig legsel toch een mooi nestje jongen grootgebracht. Morgen moeten die eitjes dus gaan uitkomen, ik ben benieuwd hoeveel het er zullen zijn, want er zijn er heel wat wit geworden. Het is de eerste keer dat ik zoiets probeer, dus weet ik niet goed wat ik ervan moet verwachten. In elk geval is het koppeltje, nadat ze eerst wat vreemd opkeken omdat er plots een kegel met een draad erover in hun bak was gezet, zijn plicht beginnen doen en verzorgen ze de eitjes nu heel goed. Ik heb het daareven nog ondervonden toen ik wat vuil van de bodem wilde afhevelen. Het mannetje viel mij aan, terwijl het vrouwtje voor de eieren bleef staan waaieren. Het koppeltje Red Leopards heeft ook nog eens eieren afgelegd en staat er nu mooi voor te waaieren. Morgen zullen ze de eieren wel weer allemaal opeten. Deze keer zijn ze nochtans heel rustig, ze zijn nog niet beginnen vechten zoals ze anders altijd doen als er eitjes zijn. Misschien zijn ze nog in Kerststemming en willen ze de "vrede op aarde" niet verstoren. Nog even afwachten dus wat het allemaal gaat worden. Het zou in elk geval een mooi begin zijn van het nieuwe jaar, moest ik dan 2 nestjes jongen hebben.
Ze zijn er rap bij, die kleintjes. Vanmorgen zitten er al larfjes op de kegel bij het koppel Brillianten. Ik durf ze niet te storen met een fototoestel, want dan gaan ze de jongen misschien opeten, maar ik heb een paar foto's gemaakt met de webcam. De kwaliteit is natuurlijk niet zo goed, maar ja, daar kan ik ook niets aan veranderen. Ik zal proberen om ze hier beneden op de blog te zetten. Op een foto zie je rechts op de kegel de eieren die nog moeten uitkomen, terwijl de jongen net uit het beeld aan de linkerkant zitten. De volgende foto is van pa in vol ornaat.
Gisteren dacht ik dat het vrouwtje de eieren ging opeten, maar elke keer kreeg ze een stomp in haar zij van het mannetje, dus heeft ze het toch maar niet gedaan. Nu maar blijven hopen dat alles goed gaat. Ik kan al beginnen plaats maken om mijn eerste opkweekbak te zetten en om artemia beginnen te kweken.
Ik had wel gedacht, toen het koppel Brilliant Turquoise vorige week opnieuw eieren aflegde de dag dat de larven begonnen te zwemmen, dat het niet goed zou gaan. Twee dagen later aten ze de eieren en de jongen op. Geen wonder, het water was ook nog niet in orde. Ik heb die dag dan ook het water goed ververst en de bak goed zuiver gemaakt. Gisteren deden ze het weer, ze legden opnieuw eieren af. Ik kon het niet geloven, zo vlug al, dat zijn geen discussen, dat zijn hennen, die blijven maar eieren leggen. Vanmorgen was nog geen enkel van de eieren wit geworden en ook daareven toen ik ging kijken was alles nog prima. Nu ben ik toch wel benieuwd wat er van dit legsel gaat komen. Ik hoop natuurlijk op een heel mooi nestje jongen, maar het blijft toch altijd afwachten. Ik ben nu mijn ton met osmosewater aan het opwarmen, zodat ik het straks kan mengen en nog eens een beetje water kan verversen en de bakken afhevelen. Ik denk dat er misschien nog meer eieren gaan volgen in andere bakken, want de Fire Reds wilden vanmorgen niet eten, en dat is meestal het teken dat ze klaar zijn om af te leggen. Voor ze zover zijn, wil ik alles afgeheveld hebben en zuiver water bijgevuld. Dat hoeft niet zoveel te zijn, een liter of tien is al voldoende. De bakken worden immers om de andere dag schoon gemaakt en ververst. Gisteren was er vergadering van de Discusvrienden. Het ging over het gebruik van een microscoop bv. om te zien welke ziektes er op uw vissen kunnen zitten. Heel interessant en prachtig om te zien. Je kreeg ook tips over de aankoop van een microscoop. René is al langer aan het denken om er eentje te kopen en ik had hem er een beloofd onder de kerstboom. Nu bleek dat gisteren in een bepaalde winkel een aanbod was van microscopen, maar alleen voor die dag of zolang de voorraad strekte. Omdat wij vandaag overdag niet kunnen gaan zien voor zo een koopje en het gisteren al te laat was om nog te gaan kijken, had de voorzitter mij beloofd dat hij vanmorgen bij hem in de buurt zou gaan kijken. Hij belde mij al vroeg om te laten weten dat hij er nog eentje had kunnen bemachtigen. Geweldig hè!!! Mijn ventje zal weer blij zijn. Toch fijn als je clubleden hebt die zoiets voor je willen doen.
Dit is te gek om los te lopen, ik heb het nog nooit gezien. Gisteren is het nestje jongen van de Brilliant discussen beginnen zwemmen. Gisterenavond begonnen de ouders opnieuw af te leggen, opnieuw in water dat nog altijd steenhard is. Vanmorgen verwachtte ik dat al de jongen zouden zijn opgegeten, maar die zwemmen nog lustig doorheen de bak. Ik moet wel zeggen dat ik ze met een speciaal voer voor babydiscus bijvoer, dus dat zal hun ook wel geholpen hebben om te overleven, maar er zitten er zelfs een paar op pa, terwijl ma de eitjes bewaakt. Ik ben echt benieuwd hoe dit gaat aflopen. Ik heb gisteren alle andere kweekbakken ververst en zuiver gemaakt, behalve de bak van de jongen omdat ik bang ben dat ik anders de jongen mee afhevel. Ze zijn namelijk zo klein dat je ze haast niet kan zien. Nu ben ik toch echt wel benieuwd wat er gaat gebeuren met deze 2 legsels.
Je houdt het niet voor mogelijk na het sponsincident van gisteren, maar toen de ouders de jongen hadden overgezet op de kegel, is die door een of andere verkeerde beweging van een van hen, tegen de bodem gesmakt. Ik hoopte al niet meer op jongen, want als er al larfjes waren die niet door de spons waren opgezogen, dan had de smak met de kegel hen wel verpletterd. Vanmorgen zwommen er echter toch enkele kleine dingen rond in de bak. Het is onmogelijk om te zeggen hoeveel het er zijn, want ze zwemmen overal een beetje maar ze zitten niet op de ouders. Ik schat dat het er toch een stuk of 15 zijn. Het is nu afwachten hoeveel er hiervan gaan overleven. Blijkbaar kweekt dit koppel op om het even welk water, want er was mij gezegd om een microsiemens van 150 te nemen voor de kweek, maar het water waar ze nu in zitten heeft een veel hogere microsiemens. De ouders zijn wel niet donkerder gekleurd, behalve het vrouwtje dat iets donkerder is, maar ze hebben wel wat strepen op. Ik ben benieuwd of de jongen hen zo gaan kunnen vinden. Het koppel Red Leopards heeft natuurlijk zijn eieren weer opgegeten en de overblijvende 10 eieren zitten ze nu te verdedigen gelijk gekken, als ik de bak wil poetsen. Rare dingen, die discussen. Intussen ben ik het water van de andere bakken ook aan het verversen. Als dat gebeurd is krijgen ze hun wekelijkse vitaminen.
Gisteren heb ik bijna een enorme flater begaan. Het is zo begonnen.... De jongen van het nieuwe koppel Brillanten die ik had overgezet in een aparte bak, hadden blijkbaar toch wel wat problemen. Nadat ze terug een paar dagen goed waren geweest, begonnen er enkele dagen later weer elke morgen een paar dode visjes in de bak te liggen. Ik probeerde nog om ze te behandelen, maar de arme dingen hadden al zoveel afgezien met elke keer overzetten, dat ik merkte dat ze heel moeilijk ademden. Het was dan ook wel veel geweest voor zo jonge visjes en het was al een wonder dat ze het zo lang hadden overleefd. Brillianten zijn dan ook wel een heel sterke soort. In elk geval, ik heb van mijn hart een steen gemaakt en heb de resterende visjes vernietigd. Ik dacht: "volgende keer beter", want Mark had mij gezegd dat dit koppel toch wel regelmatig eieren aflegde. Moest ik de jongen gaan behandelen, dan zouden ze een achterstand gaan oplopen in hun groei en dat halen ze dan nooit meer in. Nu had ik dit koppel, om te bekomen van het hele avontuur, een tijdje op hard water gezet, zodat ze weer wat krachten konden opdoen. Toch hebben ze enkele dagen geleden in dit water eitjes gelegd en nog geen klein nestje ook. Natuurlijk verwachtte ik niet dat hier iets van kon komen, dus gisteren, toen de eitjes normaal hadden moeten uitkomen, zag ik dat de ouders niet langer voor de overloopbuis stonden te waken, maar constant rond de sponsfilter hingen en er de ganse tijd op zaten te pikken. Ik dacht dat ze misschien naar eten aan het zoeken waren en nadat ik ze gevoerd had, begon ik aan mijn taak om mijn bakken te kuisen. Ik had al wat water afgeheveld in de bak en vroeg mij af waarom de ouders mij de ganse tijd bleven aanvallen. Door dit gedoe kwam de filter los van de wand en toen hij naar boven begon te drijven zag ik dat er op de spons een massa kleine wriemelende larfjes zaten. Ik heb toen maar gauw alles terug op zijn plaats gezet en een kegel in de bak gezet. De ouders hebben toen de jongen overgezet van de spons op de kegel, maar ik kan niet zien hoeveel het er zijn, want ze zitten achteraan op de kegel. Ik kan wel zien dat er verschillende larfjes van de kegel op de bodem zijn gevallen. Ik denk dat ik mij eens een heel goed vergrootglas moet gaan aanschaffen om te kunnen zien wat er juist gebeurt met eieren en larfjes in mijn bakken. Want door mijn slechte ogen had ik bijna een massamoord begaan. Toch niet te geloven, zo een overlevingsvermogen. Ik heb altijd zoveel moeite moeten doen om mijn vissen aan het afleggen te krijgen en heb altijd zo veel osmosewater moeten toevoegen om toch maar eens een keertje wat jongen te kunnen krijgen en dan legt dit koppel eieren in water dat je bijna met mes en vork moet snijden en de eieren komen nog uit ook. Ik ben natuurlijk heel blij met dit resultaat en ik ben er zeker van dat als er nog jongen van dit nest gaan in leven blijven, dat het dan sterke dingen gaan zijn. Gisterenavond heeft het koppel Red Leopards ook nog eens alles uit de kast gehaald en eieren afgelegd. Ik heb dit koppel een behandeling gegeven die werd aangeraden door de voorzitter van BIDKA, de Engelse club van discusliefhebbers. Hij had aan de voorzitter van de Discusvrienden over deze behandeling verteld en gezegd dat hij deze altijd toepaste met zijn koppels. De behandeling zuivert de hele bak van alles wat kwaad zou kunnen doen aan jonge visjes en geeft de ouders een volledige nieuwe slijmlaag. Je moet wel je filter kortsluiten of er blijft niets meer over van je nitrificerende bacteriecolonie. Nu ben ik toch wel benieuwd of dit legsel deze keer gaat uitkomen. Het koppel Fire Reds heeft vorige week ook een keertje afgelegd, maar die eitjes waren bijna allemaal wit geworden. Ze hebben ze dan ook allemaal opgegeten.
Even een update over mijn jonge visjes. Ze groeien als kool en eten de ganse dag door. Ze zijn zeer levendig en komen al naar de voorruit als ze mij zien dichterbij komen. Er is wel even een beetje paniek geweest toen op een morgen verschillende visjes dood lagen in de bak bij de ouders. De vorige problemen indachtig ben ik er niet dadelijk op gesprongen om ze over te zetten, maar heb gewoon wat water ververst en gevoerd met vers uitgekomen artemia. De jongen aten dat toen al goed. De volgende dag hetzelfde scenario en toen heb ik ze overgezet in een aparte bak. De eerste dag waren ze nog wat sip omdat ze pa en ma niet meer vonden, maar de dag erna zijn ze weer vrolijk beginnen rondzwemmen. Ik had natuurlijk mijn hart vastgehouden omdat dit al de derde keer was dat ze werden overgezet op een paar weken tijd, maar van dat overzetten hebben ze geen last gehad. Ik voer ze nu zo vaak mogelijk en dat begint al vroeg 's morgens voordat René gaat werken. Hij geeft ze hun eerste keer artemia al voor 6 uur. Als ik beneden kom krijgen ze opnieuw eten, dat is een uurtje later. Daarna krijgen ze elke keer dat ik erlangs kom nog een beetje eten bij. Ik voer ze cyclops en artemia. Cyclops schijnt een zeer goed voer te zijn voor jonge visjes omdat het hun weerstand verhoogt en veel Omega 3 bevat. Volgens onderzoeken zouden de jonge visjes met cyclops in hun menu ook beter groeien dan met alleen artemia. Het waterverversen gaat ook elke dag aan 100% en dat vinden ze ook geweldig, je kan dan zien dat ze het fijn vinden om langs het instromende nieuwe water te zwemmen. Gek eigenlijk, want ze blijven wel uit de buurt van de luchtbelletjes, maar die zijn dan ook niet zo fijn verdeeld. In elk geval gaat het heel goed met de visjes. De koppels krijgen vandaag weer een verversing van hun water en ze blijven voorlopig allemaal op rust zitten om wat te bekomen van hun vorige inspanningen. Binnen een week of zo kan ik dan weer opnieuw zien hoe ze het doen, ze hebben dan een maand rust gehad en hopelijk zijn ze dan weer bereid om ertegenaan te gaan.
Ik heb mij weer laten verleiden. Het is echt niet mijn schuld, het is allemaal de schuld van Marc Volders. Hij had in een van de bakken op de show een prachtig koppel discusvissen gezet met jongen erbij. Ik kreeg het in het oog toen we aan het opbouwen waren en mijn hart viel op de grond. Ik had een tijdje staan kijken hoe het koppel de jongen verzorgde toen er iemand van de club tegen mij zei dat ik de kwijl van mijn gezicht moest wrijven en dat Marc ze verkocht. De volgende dag, toen hij er terug was is de deal gesloten en gisterenavond is mijn nieuwe aanwinst mee naar huis gekomen. Er zijn wel enkele jongen die de tweede verhuis op enkele dagen tijd niet hebben overleefd, maar de rest zwemt nu al terug rond de ouders. Ze zijn nu een dag of 9 oud en ze groeien heel goed. Ik kan dus weer beginnen met artemia te kweken. Voor de eerste dagen heb ik levend voer gekocht op de show, zodat ze niet zonder bijvoeding hoeven te zitten. Het koppel had natuurlijk op de show heel veel bekijks, want het is niet alleen een prachtig paar discussen, de jongen stalen natuurlijk het hart van iedere liefhebber. Het andere koppel dat ik van hier had meegenomen om op de show te zetten is blij weer terug thuis te zijn, want de eerste dag waren ze heel erg gestresst. Ik ben natuurlijk ook blij dat ze zonder ongelukken terug hier zijn geraakt. Ik heb dus mijn handen vol gehad de laatste dagen: eerst van 's morgens vroeg de deur uit om naar de show te gaan om te helpen en als we 's avonds terug thuis kwamen was het al rond half negen, negen uur en dan moest ik nog aan de slag om mijn vissen te verzorgen en om een bak klaar te maken voor het nieuwe koppel. Binnen enkele dagen zal ik een foto maken om je te laten meegenieten. Eerst moeten ze een beetje terug tot rust komen.
Vandaag blijf ik thuis om voor mijn eigen visjes te zorgen want zij zullen mij de rest van de week al moeten missen. Onze jongste zoon komt wel enkele keren per dag om de honden en de vissen te voeren en om de honden uit te laten, maar voor de rest zal er deze week geen tijd meer zijn. Donderdag gaan de deuren van de show namelijk al open om 14 uur en daarna is het elke dag vanaf 10 uur 's morgens. Gisteren ben ik mee gegaan naar de zaal om te helpen met het klaarzetten. Zondag is René alleen geweest want toen moest het zwaardere werk gedaan worden. Er is al goed doorgewerkt en het ziet er al allemaal heel goed uit. In vergelijking met de show van 2 jaar geleden is er dit jaar veel meer te zien, want ik denk dat er wel het dubbel aantal bakken staat en als ik moet afgaan op de bakken die gisteren al bijna helemaal waren ingericht, zal iedereen zich de ogen uit het hoofd kunnen kijken. Er was gisteren heel wat volk in de weer om alles klaar te krijgen en dat is ook wel nodig, zeker als je weet dat er bakken bij zijn waar bijna een ganse dag aan gewerkt is alleen al om de beplanting te doen. Het resultaat is dan ook wel mooi genoeg om in een boekje te plaatsen en ik was er eigenlijk stikjaloers op dat ik zoiets in mijn bakken niet klaar kan krijgen, maar je moet het in je vingers hebben om zoiets te maken. Vandaag worden dan de andere bakken nog ingericht en als dan nog niet alles klaar is, dan moet er morgen ook nog aan verder worden gewerkt. Ik heb in elk geval mijn stand van de prijzen al bijna helemaal klaar. Ik was blij dat iedereen vond dat de prijzen dit jaar veel mooier waren dan we ooit in het verleden hebben gehad en degenen die zich een van de prachtige prijzen mag uitkiezen, zal zeker als een heel tevreden mens naar huis kunnen gaan. Er zijn niet alleen de ozontoestellen, maar ook hele mooie aquaria, opvoerpompen, luchtpompen, filters, voer en nog veel meer aquariummateriaal te winnen. Voor de kinderen is er ook nog genoeg speelgoed om te denken dat Sinterklaas al geweest is. Er zullen dus heel veel blije gezichten zijn dit weekend. Gisterenavond had ik ook een blij gezicht, want toen we thuis kwamen had een van de koppels eitjes gelegd op de kegel. Het is het koppel Red Leopards, dus die zal ik al niet kunnen inzetten voor de show. Ik zal dus moeten afwachten welk koppel er tegen donderdagmorgen niet met eieren zit om te weten welk van mijn koppels ik ga inzetten. Ik wacht tot donderdagmorgen omdat ik niet graag heb dat mijn troetelkinderen de deur uit gaan. Er is toch altijd een risico aan verbonden om ze over te zetten in ander water dan wat ze gewoon zijn en om de hele verhuis heen en terug te doen op enkele dagen tijd. Hopelijk krijgen ze er niet teveel stress van. In elk geval ben ik er zeker van dat met wat er nu staat de show een groot succes zal worden en degenen die niet zijn komen kijken hebben het aan zichzelf te danken, want je kan je toch geen fijner uitstapje wensen met de familie dan te gaan kijken naar de show, een babbeltje te slaan met andere aquarianen en tussendoor nog een lekker hapje te kunnen eten met een fris drankje of een tasje koffie. Voor de prijs hoef je het in elk geval niet te laten en wie weet win je nog een van die mooie prijzen.
Gekke vissen, die discussen. Gisteren zag ik, toen ik mijn kweekbakken aan het poetsen was, dat mijn koppel Fire Reds volop bezig waren met het poetsen van de kegel en met proefafzetten. Ze waren zo al enkele uren bezig toen ze begonnen met echt over de kegel te gaan en elkaar hierbij mooi op te volgen. Ik was natuurlijk heel blij met dit mooie schouwspel, maar je kent mij, ongeduldig als ik ben moest ik gaan piepen of alles wel goed verliep. Dit koppel had namelijk sinds begin dit jaar in de rustbak gezeten en was nog maar pas terug ingezet om te kweken. Hoewel ze al wel even bezig waren met afzetten, zaten er maar een paar eitjes op de kegel. Nog een uur later stopten ze met "afzetten" en toen ik ging kijken zaten er welgeteld 12 eieren op de kegel en dit van een koppel dat tot begin dit jaar elke keer zoveel eieren aflegde dat ik dacht dat het 2 vrouwtjes waren. Het vreemde is dat er nu nog altijd een van het koppel de eitjes zit te bewaken. Als ik nu op de webcam kijk, dan zie ik juist hoe ze elkaar aflossen. De vis die aan het waken is kijkt juist naar de vis die gewoon aan het rondzwemmen was en die zwemt naar de kegel en neemt de taak van de andere over. Misschien moet degene die waakte even naar het toilet of zo. Heel raar, nu komt degene die eerst aan het waken was terug en neemt terug over. Ze zwemmen dan naar elkaar toe en buigen hun hoofd van zodra ze elkaar gaan kruisen. Vermits dit baltsgedrag is hoop ik dat er vandaag opnieuw een poging gaat ondernomen worden om een fatsoenlijk nest af te leggen. De eitjes van de beide andere koppels die maandag afgelegd hadden zijn allemaal wit geworden. Van het koppel Pigeon Blood blue is dat wel logisch, vermits ze juist onder de uitstroom van de filter afgelegd hadden en zodoende het sperma telkens werd weggespoeld. Het koppel Red Leopards was de ganse tijd aan het ruzie maken en de bevruchting zal dus ook wel te wensen hebben overgelaten. Ik zal maar proberen om nog wat geduld te oefenen, maar ik had toch stiekem gehoopt op enkele mooie nestjes voor mijn verjaardag.
We hebben juist een lang weekend achter de rug. Niet dat we veel samen zijn geweest, want René is zondag de ganse dag gaan helpen bij het voorbereiden van de show van volgende week. Ze hebben met een paar andere clubleden de ganse dag gewerkt aan het uitzagen van panelen om rond de bakken te plaatsen. Hij was pas tegen 1 uur 's nachts terug thuis. Nog maar enkele dagen dus en we kunnen beginnen met het opbouwen van de show in Antwerpen. Hopelijk gaan we veel kijklustigen en kooplustigen krijgen. Het zal zeker de moeite waard zijn. Er zullen verkopers zijn van discusvissen, bijvissen en aquariummateriaal en de ingerichte bakken zullen een lust zijn voor het oog en zeker wel een goed voorbeeld voor iemand die zijn bak nog moet inrichten. Gisterenavond toen ik ging voeren heb ik gezien dat het koppel Red Leopards aan het afzetten was. Ik heb toen vlug de webcam opgezet om ze in het oog te kunnen houden. Wat ik zag was niet zo heel hoopgevend, want terwijl ze aan het afzetten waren ging af en toe het mannetje, dan weer het vrouwtje even rondzwemmen in de bak, op zoek naar iets op de bodem. Ik had natuurlijk geen voer in de bak gedaan, zolang ze aan het afzetten waren en ze wilden waarschijnlijk zien waar het voer was gebleven dat ik anders altijd zo gul uitdeel. Na het afzetten zijn ze dan beginnen ruzie maken en daar waren ze vanmorgen nog altijd mee bezig. Ik heb wel een bescherming over de kegel gezet, zodat ze de eieren niet kunnen opeten. Vorige keer waren de eieren wit geworden, dus ik hoop dat er nu wel bevruchte eitjes tussen zitten, hopelijk voldoende om een mooi nestje te zijn. Even later zag ik dat het koppeltje Pigeon Blood Blue ook eitjes had afgezet. Ik had niet gedacht dat ze zo vlug na het overplaatsen in een andere bak zouden gaan afzetten en dus stond er nog geen kegel bij hun. Ze hebben dan hun eitjes afgelegd precies onder de uitstroom van de sponsfilter op het buisje van de filter. Zoveel stroming maakt het bijna onmogelijk dat er eitjes bevrucht zullen zijn en vanmorgen waren er dan ook al heel wat witte eitjes te zien. Hopelijk komt er toch iets van uit, zou dat niet prachtig zijn, precies op mijn verjaardag 2 nestjes larven hebben. Van een cadeau gesproken. Ik heb in elk geval een heel verlanglijstje van dingen die ik nog zou willen voor mijn aquaria en mijn kweekbakken. Ik zou graag een ozonapparaat hebben, niet om constant te gebruiken, maar om telkens in te zetten om een bak te ontsmetten als die leeg heeft gestaan, of waar een ander koppel wordt ingezet, of die opnieuw moet worden ingericht. Nu moet ik die bakken telkens met zuurstofwater afvegen of met javel laten staan om alle microben en bacteriën te doden. Daarna moet ik die bakken dan grondig uitspoelen, wat wel een heel karwei is. Wat ik ook nog graag zou willen is een Nauplistar. Ik heb dat gezien bij een collega-discusliefhebber en hij was er heel enthousiast over. Ik zou daarmee de artemia rechtstreeks in de kweekbak kunnen laten uitkomen, zonder dat ik een hele installatie moet opzetten van pruttelende flessen. Een bodemverwarming voor mijn kleinste showbak zou ik ook graag willen, maar je moet je prioriteiten stellen en dus kan ik niet alles kopen wat ik graag zou willen. Het enige waar ik niet aan kan weerstaan als ik ga winkelen, is om kleertjes mee te brengen voor mijn kleindochtertje. Ik vind het heerlijk om van die dingen uit te kiezen en om haar dan te zien rondparaderen in haar nieuwste outfit. Ik denk dat ik op de show maar heel veel lotjes moet gaan kopen, want er zijn verschillende van die ozontoestellen van Philips te winnen. Moest ik er zo toch geen winnen, dan kan ik nog altijd een mooi pluchen beest uitkiezen voor mijn kleindochtertje. Vanaf volgende week zal dus elke dag gewerkt moeten worden om de show op te zetten. René heeft al een week verlof genomen en ik ga mee van zodra ik kan beginnen met het opzetten van de stand waar ik verantwoordelijk voor ben, namelijk de stand met de prijzen van de loterij. Met de winnende loten kan er niet gesjoemeld worden, want het zijn blackjack of spel 21 kaarten. Je moet er luikjes op open trekken om te zien hoeveel punten je kan halen en vanaf 17 punten heb je al een mooie prijs die je zelf mag uitkiezen. Ik hoop dan ook dat ik veel prijzen zal mogen uitdelen. Voor de clubleden en de nieuwe clubleden is er ook een ozontoestel te winnen. Diegenen die hun lidgeld van 2011 betaald hebben voor het einde van de show op zondag 14 november, dingen mee bij het uitloten van zo een toestel. Dat is toch wel een hele mooie prijs, want zo een toestel kost al vlug 150 euro. Op de show zijn er zelfs nog duurdere toestellen te winnen. Wie dus geen poging komt wagen heeft het aan zichzelf te danken als hij niks gewonnen heeft.
Vanmorgen kreeg ik een mailtje van iemand die ik ken van een forum. Hij had mij foto's doorgestuurd van zijn nieuw aquarium in zijn nieuwe woning. Gewoonweg prachtig, met enkele hele mooie exemplaren van F1 Alenquer. Hij beloofde ook langs te komen op de show van de discusvrienden in november. Gisteren waren wij op bezoek bij een discusliefhebber in Verviers. Ik heb die persoon leren kennen op een franstalig discusforum en hij had ons uitgenodigd om langs te komen om naar zijn vissen te kijken. Hij had er enkele hele mooie exemplaren tussen zitten, maar we hebben van hem ook enkele bruikbare tips meegekregen voor onze vissen. Zo vertelde hij dat een van zijn koppels de larven en de eieren niet meer opeet sinds hij er een kleine vis zoals een ancistrus of zoiets bij zet. Hij nam daarvoor wel een heel jong exemplaar, maar het koppel verdedigde dan zijn eieren of jongen tegen de indringer en at daardoor de eieren of de larven niet meer op. Ik zal dus op zoek moeten gaan naar zo een exemplaar om bij mijn vissen te zetten. Het koppel Red Leopards heeft namelijk gisteren weer eieren afgelegd, maar vandaag was het merendeel alweer wit geworden. De reden hiervoor is dat ik de vissen tijdelijk op wat harder water had gezet om te voorkomen dat ze gebreksverschijnselen zouden krijgen. Ik heb het natuurlijk niet kunnen laten om wat reclame te maken voor de show van de discusvrienden in november en er werd mij beloofd dat dit zeker zal gepubliceerd worden op het franstalig forum om ook daar de leden te stimuleren om te gaan zien wat wij zoal te bieden hebben. In elk geval zou hijzelf zeker gaan langskomen en hij zou ook al enkele vrienden hebben die kwamen kijken omdat ze vissen wilden kopen. Eergisteren waren wij bij een andere discusliefhebber. Hij had een kweekruimte waar ik nu nog van zit te kwijlen. Ook hier konden wij weer wat goeie tips krijgen om onze eigen kweekruimte in te richten als we zover zullen zijn. Ik ben nu van plan om mijn grootste bak klaar te maken om mijn wildvang in over te zetten. De vissen die er nu in zitten zullen dus verkocht worden. Ik wil wel het koppeltje dat erbij zit en dat al een paar keren eieren heeft afgelegd, overzetten in een apart bakje om te zien wat er van gaat komen. De bak waar de wildvang nu inzitten kan dan leeg gemaakt worden om er een bioloog onder te maken en om er een bodemverwarming in te leggen.
Ik had het kunnen weten, maar ik was zo euforisch met de eitjes voor de eerste poging om de artificiële toer op te gaan, dat ik er niet aan gedacht heb dat het koppeltje dat de eitjes afgezet heeft maar een jaar oud is. Ik denk dat het mannetje nog niet vruchtbaar is, want alle eitjes zijn wit geworden. Het kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat de µS wat te hoog was, maar we zullen dat volgende week wel weten, als ze opnieuw afleggen. Ik zal intussen wat meer osmosewater erbij doen om de µS te verlagen. Lukt het dan volgende keer niet, dan maak ik het wel terug harder. Nochtans heeft het koppeltje echt de juiste manier van baltsen en zo, want het is mooi om te zien hoe ze met opgeheven hoofd naar elkaar toe zwemmen om dan, zodra ze elkaar passeren, hun kop naar beneden te buigen alsof ze elkaar groeten. Ik had dat nog bij geen enkel van mijn koppeltjes gezien. Het is bijna een réverence die ze maken, voor degenen die nog snappen wat dat betekent. Ik heb dat in mijn jeugd moeten leren op school, maar ja, dat is al van een vorige eeuw. Het heeft ook wel iets van een middeleeuwse dans, alleen de muziek van de clavecimbel ontbreekt nog. Ik ben nu benieuwd wat de volgende keer gaat geven. Natuurlijk is het voor de plant waar ze op afleggen niet zo ideaal als ik er elke 5 dagen een blad moet afknippen, ze zal dan snel heel wat kleiner worden. Gisteren stonden de arme dingen nog altijd voor de plant om voor hun verdwenen jongen te zorgen. Mea Culpa, mea culpa. Ik zal nu nog maar proberen om wat geduld te hebben, tot ik opnieuw een nestje heb. Misschien dat de Fire Reds er terug aan gaan beginnen of anders de Red Leopards. De Marlboro's en de Pigeon Blood Snake hebben nu wel wat rust verdiend.
Het is zover: gisteren heeft het koppeltje dat in de grote bak zit weer eitjes afgelegd. Ik was er als de kippen bij om mijn bakje klaar te maken met een klein elektrisch aangedreven sponsfiltertje, een luchtsteentje, een thermometer en een verwarming. Van zodra het koppel klaar was met afleggen heb ik het bakje gevuld met water en na ongeveer een uur heb ik het blad waar de eieren op zaten van de plant geknipt en overgebracht naar het kleine bakje. Ik had niks om het blad op de bodem te houden en heb dan maar een kleine tas op de steel gezet. Het is een geglazuurd wit tasje en ik hoop dat ik hiermee geen schadelijke stoffen in het water breng. Nu moet ik dus elke dag 50% van het water verversen door water van exact dezelfde samenstelling. Ik moet dan wel telkens het antischimmelmiddel nadoseren, zodat dit hetzelfde blijft. Dit wordt dus mijn eerste poging om artificieel te kweken. Het was wel heel zielig om te zien hoe het koppeltje de ganse avond is blijven staan wachten aan de plant waar ze op hadden afgezet, ze hadden blijkbaar nog niet door dat hun kroost verdwenen was. Hoewel, soms zwom er eentje van de twee naar de andere kant van de plant om te zien of hun eitjes daar niet zaten. Ik voelde mij heel schuldig omdat ik hun kinderen had ontvoerd, maar ik probeerde mezelf te troosten met het gedacht dat ze in de bak met al de andere vissen erbij helemaal geen kans hadden om te overleven, terwijl er nu een klein kansje bestaat dat ik erin zal slagen om de eieren uit te laten komen en de jongen groot te brengen. Ik ben benieuwd hoe het gaat lukken. Omdat ik het bakje op de keukenkast heb staan, kan ik de eitjes nu heel goed in het oog houden en het leek mij vanmorgen al dat er een eerste verkleuring te zien is in het midden van de eitjes. Ik ben heel erg benieuwd wat het gaat geven. Als het deze keer niet zou lukken, kan ik het de volgende keer dat dit koppeltje afzet opnieuw proberen. Moest het wel lukken, dan ga ik te weinig bakjes hebben, want dan wil ik het de volgende keer weer opnieuw proberen om te zien of het dan ook lukt. Ik ben al allerlei dingen aan het uitdenken die ik zou kunnen gebruiken om een nieuw legsel te laten uitkomen. Eerst moet natuurlijk dit legsel uitkomen, dus we zullen maar niet te ver vooruit denken en beginnen met het belangrijkste: opzoeken hoe ik dit het beste kan aanpakken. Duimen maar!
