Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
26-04-2011
Geduld beloond?
Er is weer heel wat loos in mijn bakken. Het blad met de
maanviseitjes dat ik in een klein bakje had gezet met een luchtsteentje erbij,
heeft intussen zijn hele lading op de bodem laten vallen. Hele stukken van de
bodem zijn nu bedekt met een laagje kleine wriemelende, draaiende, trillende
maanvislarfjes. Als dat binnenkort allemaal gaat beginnen te zwemmen, dan moet
ik gaan bijbouwen. Het is heel raar om te zien hoe die dingen toch nog altijd in
leven blijven, zelfs al liggen ze op de bodem en is er in het bakje alleen nog
maar een verwarming en verder niets. Langs dat bakje staat de bak met de
discusjongen die hun dag doorbrengen met eten, groeien en kijken aan de ruit of
ik niet nog meer wil voeren. In de bijkeuken staat een kweekbak met water te
draaien om de filter te laten rijpen, zodat ik binnenkort daar een koppeltje in
kan zetten. In de bak met het koppel Brillianten is er sinds gisteren weer een
nieuw legsel eieren te zien. Tot nu toe is alles nog goed met dit koppel, maar
ik ben benieuwd wat dit legsel gaat geven, want ik heb het koppel vorige weer
eens een kuurtje gegeven tegen kieuwwormen. Misschien dat ze nu beter voor hun
kroost gaan zorgen in plaats van ze op te eten. Sommige kwekers behandelen hun
kweekkoppels telkens voor de kweek, dus nu heb ik dat ook maar eens geprobeerd.
Benieuwd of dit effect zal hebben. Nu moet ik alleen nog maar wachten om te
zien wanneer de maanvisjes gaan zwemmen. Ik zag er daarstraks al eentje tegen de
sponsfilter hangen die ik ook in dat bakje heb gezet. Het is deze keer een
filter met een heel laag debiet en een hele fijne spons, zodat de jongen, als ze
beginnen te zwemmen, niet aan de spons in gezogen kunnen worden. Nu alleen nog
maar geduld hebben.
Gisterenmiddag, terwijl ik ijverig aan het poetsen was, heeft het koppeltje maanvissen weer eitjes afgelegd. Ze stoorden zich niet aan mijn aanwezigheid voor hun ruit als ik stof afnam, stofzuigde of dweilde. Ze keken alleen af en toe om te zien of ik ook iets aan hun onderkomen ging doen, maar toen ik met de spuitbus voor glas hun voorruit kuiste, gaven ze daar helemaal niet om. Ze zijn dat trouwens al gewoon, maar bij het afleggen letten ze toch meer op of er iets is dat kwaad kan. Vermits René en ik in de namiddag weg geweest zijn tot 's avonds, heb ik pas gisterenavond kunnen zien wat het resultaat was. Het was de moeite, ik schat het op een paar honderd eitjes. Ik had het bakje waar de vorige jongen in hebben gezeten, overgeschakeld op een luchtfilter met een fijne spons, omdat ik vermoed dat de vorige jongen in de filter waren terecht gekomen die er toen in stond. Dat was het filtertje dat bij het bakje zat toen ik het kocht. Het was ook wel een sponsfiltertje, maar met een grove spons en met een motortje, waardoor het een tamelijk sterke stroming gaf in het bakje. Ik denk dat de miniem kleine jongen toen in de filter zijn gezogen en verdwenen in een doolhof van donkere sponzen gangen. Nu hoop ik dus dat het beter zal lukken. In het bakje heb ik ook een artemia-broedmachine hangen waar ik de eitjes maar hoef in te kieperen en ze worden er automatisch in uitgebroed. De pas ontloken artemia komen dan uit een fijne opening in het water terecht. Van zodra de jonge maanvisjes gaan zwemmen, hebben ze dan constant verse artemia om te eten. Het zal een test zijn, want ik heb dit apparaatje hiervoor nog niet gebruikt. Het koppel Red Leopards heeft de eitjes niet voldoende kunnen beschermen en ze zijn opgegeten. Toen ik 's avonds wou beginnen met het overzetten van het stuk hout met de eitjes, merkte ik dat er nog maar heel weinig eitjes op zaten. Ik heb dan ook maar niet de moeite gedaan om die eitjes weg te nemen van de ouders. Ik vind dat trouwens altijd een heel gemeen ding om te doen. Gisteren had ik hartpijn toen ik de arme maanvisjes zag zoeken naar hun kroost. Ik ben toch echt wel een heel gemeen kreng om zoiets te doen. In ieder geval kan het koppel Red Leopards binnen een paar dagen worden overgezet in de nieuwe bak. Ik voeg nu nog elke dag een middel toe om het opstarten van de filter vlugger te doen gaan. Als ze eenmaal apart zitten zullen ze wel even moeten wennen aan hun nieuwe thuis voordat er weer zal afgelegd worden, maar dan ben ik benieuwd wat het gaat geven. Ik heb intussen de indruk dat de jongen die ik nu aan het grootbrengen ben, gaan uitgroeien tot reuzen. Ze zijn nog maar 2 maanden en een half oud en ze zijn al echt heel mooi rond gevormd en groot. Sommige exemplaren beginnen al heel sterk hun tekening te krijgen en de Blue Diamonds zijn al mooi blauw met een oranje oogje. Als ze zo verder ontwikkelen worden het vissen om mee te doen aan het kampioenschap. Plezant om ze zo te zien groeien, dan weet je dat al je werk toch resultaat oplevert. Nu is het afwachten wat er gaat komen van de eitjes van de maanvissen, wie weet zit ik hier binnen een week bedolven onder het jongbroed.
Sinds gisteren kan ik niet meer op mijn blog op Seniorennet. De
artikels op Seniorennet zijn dezelfde als hier verschijnen, maar omdat er ook
senioren geïnteresseerd zijn in discussen heb ik ook daar een blog aangemaakt.
Hopelijk zijn de problemen daar vlug opgelost. Gisteren heeft het vrouwtje
van de Brillianten in de voormiddag de rest van de jongen opgegeten. Er blijft
dus niets meer over van dit prachtige nest. Een lid van de discusvrienden vroeg
mij vanmorgen waarom ik dan dat nestje niet heb proberen groot te brengen zonder
de ouders. Eerlijk gezegd: daar had ik niet meer aan gedacht. Erg hè? Dat zal
wel de leeftijd zijn. Daarbij komt dat ik nog niet zeker wist of het plaatsen
van een ander visje bij het koppel zou helpen om de kannibalistische neigingen
van het vrouwtje te onderdrukken. Neen dus. Ik heb intussen wel een bak
opgestart om het koppel Red Leopards in te zetten, van zodra de filter klaar is
en dat kan nog wel even duren. Ik ga er wel een product aan toevoegen om de
filter sneller te laten opstarten, maar dan wacht ik toch nog eerst af om te
zien hoe het met het nestje gaat dat nu in de gezelschapsbak zit. Normaal
gesproken moet dat nestje morgen uitkomen. Ik weet niet of dat zal lukken omdat
het water in de gezelschapsbak iets te hard is om een goede bevruchting te
verzekeren. Nochtans zijn de meeste eitjes nog goed en ze zijn niet wit
geworden. Misschien moet ik het stuk hout al maar overzetten en binnen een paar
dagen de ouders erbij zetten. Vermits de larfjes pas morgen moeten uitkomen en
ze dan nog een paar dagen in het larvenstadium op de houtstronk blijven hangen,
zou dit wel eens kunnen lukken. Het zou in elk geval praktisch onmogelijk zijn
om jonge visjes in leven te houden in de gezelschapsbak, want daar gaan ze zeker
opgegeten worden door de andere bewoners. Ik moet er nog eens over nadenken.
Ik zag gisterenavond dat het koppeltje maanvisjes weer iedereen uit hun
favoriete hoekje aan het verjagen was en ik hoop dat ze een van de volgende
dagen weer gaan afleggen, dan kan ik nog eens een poging doen om maanvisjes
groot te brengen. Ik doe wel alleen verder als er voldoende jongen zijn om het
de moeite te maken om er al het werk in te steken. Ik ben even gaan checken,
want het licht was juist aan gesprongen, maar ik zie nog geen eitjes. Misschien
zal het voor vanavond zijn.
Omwille van technische problemen kon ik de afgelopen dagen niet meer op deze blog. Omdat de problemen nu zijn opgelost voeg ik hier de berichten van de berichten toe die op Bloggen zijn verschenen.
Gisterenavond waren bijna alle eitjes uitgekomen en zat de
kegel vol met larfjes. Het waren er zeker 200. Ik was natuurlijk in alle staten,
want het koppel at vaak de meeste eieren al op voordat het larfjes geworden
waren. Ik had dan ook goede hoop om vanmorgen een kegel vol met larfjes terug te
vinden. Helaas, driewerf helaas, ze hebben nu de meeste larfjes weer opgegeten.
Het gekke is dat ze voor de resterende larfjes wel goed zorgen en als het kleine
visje in de buurt komt, dan verjagen ze het zo vlug ze maar kunnen. Ik snap er
niks van. Ik denk dat ik ze binnenkort maar eens op rust ga zetten, misschien
dat ze dan daarna wat beter voor hun jongbroed zorgen. Het koppel Red
Leopards heeft ook weer eieren afgezet in de gezelschapsbak. Ze verdedigen hun
kroost heel goed tegen de talrijke belagers en er zijn vanmorgen nog maar enkele
eitjes wit geworden. Ik ben eens benieuwd wat er zou gebeuren als ik ze zou
overzetten in een aparte bak. Als het legsel van de Brilliant Blue niks wordt,
dan gaan ze van plaats ruilen met de Red Leopards. Ik zal intussen een bak
moeten opstarten om de filter te laten rijpen, voordat ik de vissen overzet,
want ik zet nooit een koppel in dezelfde bak als waar pas een ander koppel heeft
in gezeten. Tot zo lang mogen de Brilliant Blue nog blijven zitten. Ik zie nu
weer dat het mannetje het vrouwtje de ganse tijd zit weg te jagen, dus zij is
weer degene die de larfjes opeet. Wat een ontaarde moeder! Ik had hetzelfde
probleem met het koppel Red Leopards voor ik ze in de gezelschapsbak heb gezet,
dus misschien moeten ze eens heel veel rovers in de buurt hebben om betere
ouders te worden. De jonge visjes zijn intussen al bijna toe aan een grotere
bak. Ze doen dan ook niks anders dan eten de ganse dag en ik blijf, telkens ik
voorbij de bak kom, iets te eten in gooien. Op die manier krijgen ze vaak 20
keer per dag iets te eten. Omdat ik altijd kleine porties geef, die zo snel
mogelijk opgegeten zijn, vechten ze echt om aan het eten te komen. Dat
stimuleert hen om beter te eten. Intussen is er in de bak van de Brillianten
bijna een veldslag aan de gang. Het mannetje doet alles wat het kan om het
vrouwtje van de larfjes af te houden, maar ik vermoed dat hij weinig succes
heeft. Spijtig, maar dat zal weer niks gaan worden denk ik.
Even een update omdat ik geweldig nieuws heb. Het is niet omdat ik iets niet zie, dat het er niet is. Terwijl ik bezig was met de kookplaat in de keuken af te kuisen, zag ik vanuit mijn ooghoek iets bewegen in het bakje waar ik de plant had in gelegd met de maanvisseneitjes. Het was iets donkerder dan de luchtbelletjes, dus ging ik er even met mijn neus boven hangen met het licht aan in het bakje en toen zag ik ze over de bodem bewegen, mijn eerst maanvisjongen. Ik heb er 4 gezien tot nu toe, maar er kunnen er nog meer gaan uitkomen. In elk geval is mijn allereerste kweek van maanvisjes al gelukt. Nu de kleine prutskes nog groter zien te krijgen. Ik heb al wat te eten in het bakje heb gedaan, dus hoop ik dat het wel zal lukken. Ik ben in elk geval al in de wolken met dit succesje. Nu nog zien of ik ze groot kan krijgen.
De maanviseieren zouden nog altijd moeten liggen pruttelen in het aparte bakje, maar ik zie geen eitjes meer. Misschien zijn ze toch van het blad gevallen met het overzetten en staat nu alleen de plant in het bakje zonder eieren. Ik wacht nog even af, want mijn ogen zijn niet zo geweldig en maanvisjongen zouden pas na een week gaan zwemmen. In de grote bak waren alle vissen blij met de verse eieren van het koppel Red Leopards en dus zijn ze al na een paar dagen allemaal opgegeten, ondanks de bescherming van de ouders. Het koppel Brilliant blue is een ander paar mouwen. Het vrouwtje begint telkens als de eieren uitkomen de larfjes op te eten. Ik had er een draad rond gezet, maar toch zijn de meeste jongen verdwenen. Hoe ze het doet weet ik niet, maar ze haalt de jongen tussen de draad vandaan. Omdat ik zag dat ze bleef proberen om de larfjes op te eten, heb ik er, bij wijze van test, een jong visje uit het vorige nest bij gezet. Plotseling begonnen beide ouders dat visje te verjagen, opdat het niet bij de larfjes zou kunnen komen. Het visje, dat een achterblijvertje was, heeft de jonge visjes nu blijkbaar zelf opgegeten, want ik zie nog maar 1 jong zwemmen. Het principe van een andere vis erbij zetten, waardoor de ouders meer beschermend gaan zijn voor hun legsel, werkt dus wel, maar je moet ervoor zorgen dat het andere visje de jongen niet op eet. Er zou dus een soort van planteneter bij moeten komen te zitten. We zullen eens zien wat het geeft bij het volgende legsel. Ik ga daar dan geen bescherming rond zetten, zodat de ouders overal rond kunnen zwemmen om hun legsel te verdedigen tegen de indringer. Ze zijn nu bezig met het zuiver maken van de buis waar nog wat wit geworden eieren op zaten. Straks ga ik de bak verversen en dan is het afwachten op het volgende legsel. Ik denk dat dit er gaat komen op zondag of maandag. Intussen ga ik nog eens wat levend voer halen voor mijn visjes. Dat doet hun blijkbaar toch wel goed als ik zie hoe vlug ze hebben afgelegd nadat ze levend voer hadden gekregen.
Het koppeltje Brilliant blue heeft vorige week zijn larfjes opgegeten. Daarna hebben ze zondag opnieuw eitjes afgelegd en vandaag zitten er weer larfjes op de buis. Omdat ik wilde voorkomen dat ze de jongen weer zouden opeten, heb ik er een draad rond gezet, maar ook dat helpt niet. Ik zie nu het vrouwtje voortdurend de jongen er tussenuit halen en soms zet ze ze op de kegel, maar ik denk dat het grootste deel weeral opgegeten wordt. Als geboortebeperking vind ik dit toch wel heel drastisch. Ik had gehoopt dat ik dit nestje nog kon over houden, maar de vissen zullen misschien gehoord hebben dat René zei dat ik dit jaar maar eens een stop moest inlassen, zodat we nog eens op vakantie konden gaan. Met jonge visjes kun je natuurlijk niet weg, tenzij ik ze zou verkopen als hele kleine visjes aan iemand die het ook eens wil proberen om jongen groot te brengen. We zullen wel zien hoe het loopt. Zondag had ik in de grote bak ook weer eitjes van het koppel Red Leopards, maar vermits er in die bak nog vissen zitten is dit weer een extra hapje voor de medebewoners geworden. Gisteren heb ik de grote bak zuiver gemaakt en ververst. Ik was juist begonnen aan het laatste stuk van de bak, toen ik hevig werd aangevallen door een koppeltje maanvisjes. De dingen zijn nog maar een maand of 6 oud, maar ze hadden toch al eitjes afgelegd en ze verdedigden die hardhandig. Een discus zal je ook wel aanvallen als je in de bak komt als hij met eitjes zit, maar een maanvis is hierin toch wel heel wat heviger. Ik heb geprobeerd om het blad met de eitjes eruit te halen om het in een apart bakje te leggen, maar toen ik het blad eruit had gehaald, zag ik de eitjes er niet meer op zitten. Ik dacht dus dat ik het verkeerde blad had mee genomen, en ben terug gaan kijken. Toen ik het volgende blad had afgeplukt waar de eitjes op zaten, zag ik weer niks toen ze in het kleine bakje kwamen. Ik heb dus maar de hele plant eruit genomen en in het aparte bakje gedaan. Ik ben benieuwd of er iets uit deze eitjes gaat komen, vermits de vissen nog zo jong zijn. Als het niet zo zou zijn, dan zal het de volgende keer misschien lukken. Maanvisjes kweken wou ik ook nog wel proberen.
Ik hou mijn hart vast. Sinds gisterennamiddag heb ik opnieuw larfjes van het koppel Brilliant Blue. Hoewel ze bij vorige nesten altijd het grootste deel van de eieren op aten voordat ze uit kwamen hebben ze zich deze keer eens fatsoenlijk gedragen en hebben ze de eieren goed verzorgd. Ze zijn dan ook bijna allemaal uitgekomen op een paar eitjes na die wit waren geworden. Gisteren kwamen ze uit en toen hebben ze de larfjes op de kegel gezet. Ik dacht eerst dat ze ze weer op de sponsfilter gingen zetten, want het vrouwtje zat maar de ganse tijd voor de sponsfilter te kijken, maar uiteindelijk hebben ze toch voor de kegel gekozen. Ik ben juist even gaan piepen, het lijkt alsof er minder larfjes over zijn dan gisteren. Zouden ze dan toch weer de larfjes aan het opeten zijn? Ze hebben er nochtans tot nu toe goed voor gezorgd. Misschien vallen ze ook wel van de kegel af op de grond en denken ze dan dat het voer is. Ik moet in het vervolg weer een bordje onder de kegel plaatsen, zodat de larfjes niet op de grond kunnen vallen, maar de vorige keer dat ik dat deed, verschoof de kegel op het bordje terwijl de vissen aan het afleggen waren en dat was ook het einde van dat legsel. Het zijn soms zo kleine dingen die ervoor zorgen dat een kweek mislukt, dat je wel met honderduizend zaken moet rekening houden als je wil kweken. Ik hoop toch dat dit legsel binnen een paar dagen begint te zwemmen, maar ik denk dat er weer een probleem is, want nu is pa achter ma aan het jagen en staat er niemand voor de kegel. Misschien dat zij de larfjes op eet omdat ze niet op de sponsfilter zitten waar zij ze hebben wou, ik weet het niet. Er wordt in ieder geval nogal wat rond gejaagd in de bak. Twee minuten later staan ze dan weer allebei voor de jongen te waaieren. De jongen van de vorige keer groeien intussen geweldig goed. Er zijn natuurlijk wel een paar kleinere jongen bij, maar dat heb je altijd in een legsel en die geef ik dan wel weg aan iemand die discussen wil gaan proberen te houden. Voorlopig mogen ze nog hier blijven, waar ze de ganse dag met een rond gevuld buikje kunnen rondzwemmen in een proper bakje. Als 's avonds de lichten in de keuken aan gaan krijgen ze hun laatste voeding en daarna wordt het licht in hun bakje uitgedraaid. Na nog een uurtje gaat er een doek over de bak, zodat ze rustig kunnen slapen tot de volgende morgen zonder gestoord te worden door de lichten die vroeg in de morgen aan gaan in de keuken als René moet gaan werken. Zo krijgen ze ook voldoende rust om goed te kunnen groeien. Je moet dat zien hoe ze op de stukjes runderhart zitten te pikken tot alles weg is. Ze vechten er zelfs voor als er een groter stuk in de bak ligt, daarom maak ik er elke keer kleine stukjes van zodat er meer vissen tegelijkertijd kunnen eten aan verschillende stukjes en zodat ze minder vechten voor het voer. Minder vechten is minder energie verspillen die in de groei moet komen te zitten. Ik hoop dat ik enkele mooie exemplaren van de Blue Diamonds kan overhouden. Als ik daar dan een paar andere vissen bij zet van dezelfde soort, krijg ik misschien een mooi koppeltje Blue Diamonds om verder mee te kweken. Dat kweken is echt een verslaving geworden van mij, maar ja, beter verslaafd aan vissen kweken dan aan roken, gelijk een paar jaar geleden nog het geval was.
Ik heb zojuist bij de jonge visjes een stukje runderhart in gegooid. Ze zitten er allemaal rond om er aan te pikken en je ziet het stukje zo kleiner worden. Het zijn dan ook echte vreetzakjes en je kan ze bijna zien groeien. Vorige week had ik opnieuw larfjes van het koppel Brilliant Blue, maar doordat er iets op de bak was gevallen de tweede dag, zijn de ouders zo geschrokken dat ze de jongen hebben opgegeten. Nu zijn ze weer volop aan het poetsen, dus het volgende nestje zal niet lang op zich laten wachten. Nadat ik vorige week de bak het schoongemaakt en ververst waar de koppels op rust in zitten, had een van de koppels eieren afgelegd op een klein binnenfiltertje. Natuurlijk konden die eieren niks worden omdat het water niet de juiste hardheid heeft en er te veel andere vissen in die bak zitten. Er zitten namelijk ook nog een twaalftal corydoras, een groepje kardinaaltjes, een L134 en een ruitenkuiser van een onbepaald ras in. Die ruitenkuiser zou ik er graag uit willen halen omdat hij nogal groot is geworden, maar je krijgt dat ding niet gevangen. Ik denk dat ik mij nog eens zo een vanginstallatie moet maken om het op die manier te proberen. Seffens is het weer de beurt aan de bak met de koppels om ververst te worden, dus ik ben benieuwd of ik vandaag soms geen twee nestjes eieren ga hebben.
Vanmorgen was het weer zover, er zaten weer jonge larfjes op de kegel bij het koppel Brilliant blue. Omdat ik begin van de week dacht dat het koppel de eieren aan het opeten was, had ik er een draad over gezet. Toen de larfjes vanmorgen uitgekomen waren, heb ik de draad weggenomen, zodat de ouders de beschimmelde eitjes konden weghalen. Toen ze een tijdje bezig waren ben ik gaan kijken en alle larfjes waren weg. Grote paniek natuurlijk, maar toen ik mijn bril op zette en met een lamp scheen door de bak, zag ik dat de larfjes op de sponsfilter waren overgezet. Dat is al de tweede keer dat dit gebeurt en ik vraag me af wat er nu van de larfjes moet komen. De vorige keer dat dit gebeurde heb ik de filter afgesloten en een andere filter in de bak gehangen met een van de sponsen waar geen larfjes op zaten. Door al dat gerammel in de bak hebben ze toen de jongen toch nog op gegeten. Ik ga deze keer dus niets doen en afwachten wat er van gaat komen. Misschien worden het wel langwerpige larfjes door de zuigkracht van de filter. Het is in elk geval wel zo dat ze goed voor de larfjes blijven zorgen. Toch vind ik het gek dat ze de larfjes niet hebben overgezet op de overloopbuis in plaats van op de sponsfilter, want de vorige legsels hadden ze altijd op de overloop afgezet in plaats van op de kegel. Ik zal dus nu nog een paar dagen geduld moeten hebben om te zien of de jongen inderdaad de zuigkracht van de filter overleven en anders wordt het volgende keer misschien beter. De andere jongen groeien ondertussen goed verder en het is nu duidelijk te zien dat er 4 Blue Diamonds bij zijn. Goed hè!
Nog enkele dagen en dan is het weer zover, dan zal de Vivarium-beurs doorgaan in Nieuwegein in Nederland. Net zoals vorig jaar zal ook dit jaar de club van de Discusvrienden aanwezig zijn. Op zaterdag zullen René en ik, samen met onze voorzitter Eddy Leysen op deze stand staan. Voor wie niet zo gek is van discussen en liever andere vissen of andere dieren houdt, is er natuurlijk ook genoeg te zien, want je vindt er alles voor aquarium, terrarium, paludarium en vijver. Ik ben ervan overtuigd dat ik ook deze keer weer niet zal kunnen weerstaan aan alle dingen die er te koop zijn. Natuurlijk heeft een mens wel altijd van alles nodig om zijn aquaria te onderhouden, dus is dit de ideale gelegenheid. Meestal is het toch zo dat bij een groter aanbod, de prijzen lager zijn omdat er op een kleine oppervlakte meer concurrentie is. Ik hou mijn portefeuille dus al klaar. Intussen zijn mijn kleine visjes al goed aan het groeien. Je kan nu ook al zien welke van de jongen zullen opgroeien tot Blue Diamonds en dat zijn er nu toch wel een stuk of 4. Ik ben daar natuurlijk dolblij mee, want ik heb altijd al Blue Diamonds willen hebben. Nu kan ik ze dus zelf opkweken tot mooie vissen. Dat zijn er dus al 4 die hier zullen blijven. De ouders hadden weer opnieuw eieren afgelegd, maar vanmorgen waren ze ook weer allemaal opgegeten. Ik denk dat ze het nog te vroeg vinden om al een nieuw nestje groot te brengen. Het is ze gegund om nog wat rust te hebben en het geeft mij ook de kans om mijn tijd vooral te besteden aan het verzorgen van de jongen die ik nu heb zitten. Zo, ik ga nu de daad bij het woord voegen en het water van de jonge visjes nog maar eens verversen.
Over mijn visjes is er eigenlijk weinig te melden. Het koppel Brilliant Blue zit nog in een kweekbak, maar de andere koppels zitten in de rustbak. Gisteren had het koppel in de kweekbak enkele larfjes op de kegel zitten, maar vanmorgen waren ze opgegeten. Het was ook wel niet de moeite om het nestje door te houden, maar ik kon het niet over mijn hart krijgen om ze weg te nemen. De jongen van het vorige nest zitten nog altijd op de keukenkast en ze doen de ganse dag niks anders dan eten en bedelen om eten. Ik kan er bijna langs blijven staan om ze telkens weer bij te voeren. Ze groeien dan ook goed. De koppels die nu in de bak van de wildvang zitten, zou ik moeten behandelen voor kieuwwormen, maar ik ben er bang voor om dat te doen. Het blijkt nu dat mijn wildvang discussen gestorven zijn door waterbloei. Dit is veroorzaakt door de behandeling met Tremazol. Blijkbaar kan na een behandeling met Tremazol dit fenomeen voorkomen. Hoe kan je dit voorkomen? VOOR een behandeling doe je best eerst een grondige reiniging van je bak en maak je de filter ook zuiver, dan doe je de behandeling en na de behandeling moet je zeker 80% van het water verversen. De eerstvolgende dagen kun je best zorgen voor een sterke stroming in je bak en een heel goede beluchting. Ik ben er achter gekomen dat dit fenomeen kan optreden doordat ik nog een keertje bijna hetzelfde rampscenario heb voorgehad. Ik had vissen behandeld in een beplante bak, de juiste procedure gevolgd en tijdens de behandeling een zuurstofsteentje aan gezet. Na de behandeling heb ik dan het water ververst en de vissen waren prima in orde. De volgende dag gingen we winkelen en toen ik thuis kwam was alles nog goed. De vissen ademden goed en het water was helder. Een paar uurtjes later hoorde ik een slag en ging kijken wat er scheelde: het water was wit geworden en de vissen lagen halfdood bijna op de bodem. Ik heb ze er in paniek uitgezwierd en in een andere bak gekieperd. Daar zijn ze na een paar uren terug bekomen en ze zijn terug in orde gekomen. Ik ben dan beginnen te zoeken op het internet en heb daar gevonden dat Tremazol dit effect kan hebben. Als ik nu nog wil behandelen met Tremazol zal ik de volgende methode toepassen: eerst laat ik het waterpeil in de bak zakken tot de vissen nog maar net rechtop kunnen zwemmen. In deze kleinere hoeveelheid water doe ik de behandeling. Na 4 uren hevel ik dan nog eens de helft van het water af en daarna vul ik telkens 1/4de bij met tussenpozen van een half uur. Dit laatste doe ik om te voorkomen dat de vissen op hun kop gaan staan. Door deze methode blijft er al heel wat minder medicijn achter in het water dan bij een behandeling in een volle bak. Je hebt ook minder medicijn nodig, wat gezien de prijs van het middel ook een pluspunt is. Als de bak terug gevuld is doe ik er nog een klein binnenfiltertje in dat ik vul met actieve kool. In de bak laat ik daarna ook nog een luchtsteentje draaien voor de volgende paar dagen. Door het luchtsteentje en de binnenfilter zorg ik dan voor een sterkere stroming en dus meer zuurstofopname. De waterbloei haalt namelijk al de zuurstof uit het water. Ik denk dat ik de methode van behandelen in minder water in het vervolg altijd ga toepassen in mijn bakken.
Foei, wat ben ik lui geweest, al zo lang niets meer op mijn blog geschreven, maar ja, tijd te kort hè, gelijk de meeste gepensioneerden. Intussen heb ik weer een nieuw nestje van het koppel Brilliant Turquoise. Ze zijn vandaag precies een week oud. Ze eten gelijk de wolven en ze groeien heel goed. Je ziet ze hier op de foto. Wat er voor de rest gebeurd is? Wel, ik heb mijn wildvangbak nu gebruikt om enkele van mijn koppels in te zetten om wat uit te rusten. Ze waren gestopt met afleggen en konden dus wel wat rust gebruiken. Natuurlijk gaf dat, de eerste dag dat het tweede koppel in de bak was bijgezet wel een beetje ruzie, maar dat is intussen allemaal opgeklaard en ze leven nu mooi vreedzaam samen. Ik heb dus 2 van mijn kweekbakken kunnen uitschakelen. Die moeten nu een tijdje staan drogen, daarna ga ik ze eens goed onder handen nemen, zodat ze klaar zijn, moest ik ze opnieuw nodig hebben. In de andere bak zitten nog steeds de jonge maanvisjes. Je kan die dingen zien groeien, zo hard gaan ze vooruit. Ze doen dan ook de ganse dag niets anders dan eten. Ik moet op een paar plaatsen in de bak voeren, anders kunnen de discussen die erbij zitten op hun kin kloppen. Vorige week waren we in een grote aquariumwinkel in Duitsland. We hebben daar een paar vissen gezien waar we allebei van stonden te kwijlen. Het waren wel heel dure vissen, anders hadden we ze zeker dadelijk gekocht, maar je wist ook niet zeker of het wel een koppel was, hoewel er een paar in die bak aan het baltsen waren, maar dan nog, je bent nooit zeker tot je larven hebt gehad. Door dat overzetten heb ik nu wat minder werk aan het onderhoud van mijn bakken, maar vandaag moet dus weer een van de grote bakken gepoetst worden, dan morgen de andere en tussendoor de twee overgebleven kweekbakken die nog aan het draaien zijn. Die bakken maak ik om de andere dag schoon en ik ververs bij de jonge visjes heel vaak een beetje van het water dat ik met het vuil afhevel. Door het vele voeren wordt zo een bak anders dadelijk heel vuil.
Ik heb al een tijdje niet meer geschreven op mijn blog omdat er eigenlijk geen nieuws te melden was. Je kent wel het gezegde: geen nieuws, goed nieuws? Nu heb ik dus wel nieuws en het is rampzalig. Zaterdagavond heeft René de filter van de wildvangbak zuiver gemaakt. De filtermat wordt dan lichtjes uitgespoeld met lauwwarm water, de Siporax wordt nog lichter afgespoeld, zodat eigenlijk alleen het net waar ze in zitten afgespoeld is en er niets of zeer weinig aan de ringen zelf gedaan wordt, de filterwatten worden vervangen en de filterpot wordt uitgespoeld. Dan wordt alles terug in elkaar gezet en terug aangesloten. De filter die op de wildvangbak stond was al enkele jaren in bedrijf en hij werkte zeer goed. Als je hem opnieuw aansloot moest je maar een paar keren lichtjes op de pompknop drukken of hij was al vertrokken. Zaterdag wou hij echter niet starten en René heeft moeten pompen tot hij toch in gang sloeg. Ik heb een paar uur later nog eens gecontroleerd of alles nog goed was. Zondagmorgen zaten we koffie te drinken en te babbelen toen de lichten aansprongen. Het was een afgrijselijk zicht, al mijn prachtige wildvangdiscussen lagen dood op de bodem van de bak. Ik had de mooiste Nhamunda discussen van een prachtig roodbruin dat bij sommige vissen echt dieprood was. Op hun flanken zaten ook nog rode stippen en nu waren ze allemaal dood. Ik heb onmiddellijk het water gecheckt op nitriet, want ik wist niet direct wat er anders kon mis zijn, maar de filter was uitgevallen en daardoor zal er waarschijnlijk te weinig zuurstof in het water geweest zijn, want nitriet was er niet in. De corydoras en de L132 leefden wel nog, hoewel de L132 er ook bijna aan was. Ook de kardinaaltetra's hebben het overleefd. Je kan je indenken dat ik helemaal in shock was en René voelde zich daarbij nog schuldig omdat hij de filter terug had aangesloten. Het zijn dus nu al 2 heel zware dagen geweest voor mij. Ik doe niks dan huilen en voel mij net alsof iemand van de familie zou gestorven zijn. Zelfs nu zit ik nog te huilen als ik dit moet opschrijven. Het was wel de bedoeling om de bakken een voor een leeg te maken en daarna terug te starten maar dan met een bodemverwarming erin, zodat mijn planten beter zouden groeien, maar ik had er nog wel een tijd mee willen wachten omdat ik nog zocht naar een oplossing voor het tijdelijk plaatsen van mijn discussen. Ik wou ook nog wat sparen om het allemaal zo goed mogelijk te kunnen doen. Nu zou het mij nog meer gaan kosten om mijn bak terug in orde te krijgen want zulke mooie exemplaren van discussen zijn niet goedkoop, om dan nog maar te zwijgen van de nieuwe bodemverwarming, de nieuwe bodemgrond en misschien wel een hoop nieuwe planten als ik deze er niet door kan halen. Misschien dat ik deze bak nu maar opnieuw ga inrichten en er maanvissen in ga zetten. Ik hoop dat de jonge visjes die ik zitten heb snel groeien, zodat mijn bak er dan weer mooi zal uitzien. De grote bak wordt dan ook terug ingericht en misschien komen er daar dan weer nieuwe wildvangdiscussen in te zitten. Nu enkel nog de juiste lottogetallen.
Het gaat goed met de discuskweek. De jonge visjes groeien goed en als ik ze probeer te tellen, kom ik aan een 50-tal jongen in een bak en in de andere bak zijn er 7 of 8 overgebleven. Een tijdje geleden had ik een koppeltje van eigen kweek in een aparte bak gezet, maar dat was niks geworden. Nu heb ik hen een paar dagen geleden opnieuw in de grote bak gezet om te zien wat er zou gebeuren. De volgende dag had het mannetje zich al een meer bereidwillig vrouwtje gevonden en ze hebben samen eieren afgelegd. Ze verdedigen ze met hand en tand tegen iedereen die in de buurt komt en ze pikken de wit geworden eieren er mooi tussenuit. Ondanks al hun pogingen om indringers weg te houden, zijn er toch enkele eitjes gestolen door hun medebewoners. Ik heb er nu een draad overheen gezet om te zien of er misschien larfjes uit die eitjes komen. Als dat zo is, dan ga ik binnenkort een nieuwe bak klaar maken om dit koppeltje in over te zetten. Ik kan zo een bak gemakkelijk vullen met water uit de grote bak en het stilaan verversen met ander water, zodat ze gemakkelijk aangepast geraken en vlugger opnieuw gaan afleggen. Het water in de grote bak is tamelijk hard, dus de kans dat de eitjes daarin bevrucht zijn is kleiner. Hoewel.... sommigen beweren dat ze zelfs jongen hebben gehad in water van 600 µS. Dat moet ik toch nog zien gebeuren. In elk geval, ik ben benieuwd wat er van het legsel in de grote bak gaat komen. Intussen heb ik ook wat maanvisjes aangeschaft. Ik heb maanvissen altijd mooi gevonden en ik wil nu zien of er hier iets van komt. Ik heb de jongen gekocht van een bevriende discusliefhebber die ook maanvissen kweekt. Het zijn er zwart/wit/gele en ze zijn al goed aan het groeien. Misschien zet ik ze nog wel in een aparte bak, maar voorlopig zitten ze in de grote bak, daar is er plaats genoeg. Wie weet probeer ik binnenkort ook maanvissen te kweken, dat schijnt in elk geval gemakkelijker te lukken dan discussen.
Vorige week vertelde ik nog dat de Red Leopards weer met eieren zaten, maar dat die nesten nooit iets werden omdat ze elke keer wit werden en de ouders de eieren dan opeten. Donderdag was bijna het hele legsel wit geworden, dus ik verwachtte er al helemaal niets meer van. Vrijdagavond zaten ze toch met een 8-tal larfjes op hun kegel. Omdat wij zaterdagavond een feestje hadden voor de verjaardag van René, heb ik voordat het druk werd een doek over de bak gehangen. Ik heb een paar keren gecontroleerd om te zien of ze er last van hadden, maar ze bleven mooi bij hun larfjes waken. Ik was natuurlijk al dolgelukkig, wat denk je, 3 nesten op een rij, dat was nog nooit gebeurd. Natuurlijk wou iedereen de jonge visjes zien en het was dus maar goed dat ik die bak had dicht gehangen. Toen iedereen naar huis was, heb ik nog eens gecheckt of alles OK was. Ze sliepen toen bijna en de larfjes zaten nog op dezelfde plaats. Zaterdag was ik later dan normaal uit mijn bed en toen ik ging kijken had René de doek weggenomen en de larfjes waren verdwenen. Of ze nu al weg waren voordat hij de doek weg nam of niet, dat weet ik niet want hij had er niet op gelet. Spijtig, want hoewel het er maar 8 waren, kon ik ze toch bij de rest van de jonge visjes zetten om ze groot te brengen. Goddank doen de andere nesten het zeer goed en ik hoop ook dat dat zo blijft. Gisteren zag ik in de grote showbak dat er een koppel Pigeon Blood Blue bezig was met een stuk hout te poetsen. Ik ben benieuwd wat er van gaat komen... Natuurlijk kan er in een gezelschapsbak niet vlug een nestje uitkomen, ook al omdat het water in die bak tamelijk hard is, maar ik ben toch benieuwd naar het resultaat. Misschien gaan ze vandaag afleggen, wie weet, ofwel zijn ze gewoon aan het poetsen om eens uit te testen hoe dat gaat. Eentje stond er nochtans de ganse tijd bij te schudden, terwijl de andere er precies bij stond om te kijken hoe het moest. Spannend!!!!
Het nestje van het Brilliant Blue-koppel is vandaag aan zijn derde dag vrijzwemmen toe. Dat betekent dus dat het deze keer wel gelukt is. JOEPIE!!!! Het is een heel mooi nest, al weet ik begot niet hoeveel jongen het zouden kunnen zijn. Ze zitten mooi op de ouders en ik ben al begonnen met artemia-nauplieën te geven. De jongen die op de Pigeon Blood Snake zitten groeien intussen ook al goed en die zijn vandaag 8 dagen oud. Ik kan alweer beginnen uitkijken naar een goede plek om de jongen te zetten als ze van de ouders weg mogen. Ik ga proberen om ze allemaal in een keer te verhuizen, zodat er niet een soort meer dominant gaat zijn tegenover de andere, want ik wil ze samen zetten in een bak. Dat bespaart mij ook wat op water en elektriciteit. Ik ben nu toch wel echt benieuwd hoe ze het verder gaan doen en ik hoop nog altijd op een heel groot deel van Blue Diamonds. De Red Leopards hadden ook eieren afgelegd en ik heb ze in het oog gehouden, maar ik denk niet dat er veel eieren zijn overgebleven die niet wit zijn geworden, want het is precies een sneeuwtapijt. Het was nochtans een mooi legsel, maar ik weet niet wat er met dat koppel is, er is tot nu toe nog maar 1 keer een paar larfjes die uitgekomen waren en die hebben ze lustig opgegeten. Hopelijk lukt het met hen ook nog eens een keertje. Hier zijn alvast een paar foto's van het koppel met de jongen. Ze zijn niet zo duidelijk omdat ik de flash niet wil gebruiken, daar zouden de vissen van schrikken. Op de ene foto zie je enkele jongen bij de Pigeon Blood Snake en de andere foto is van het mannetje van de Brilliant Blue met jongen op zijn flank.
Eindelijk, ik denk dat het deze keer wel in orde komt met het koppel Brilliant Blue. Voor het eerst hebben ze, de ganse tijd lang, goed voor hun jongen gezorgd, zonder ruzie te maken. Sinds vanmorgen zijn de jongen beginnen te zwemmen en het is een serieus nest. Voor het eerst zie ik ook dat de ouders mooi donker gekleurd zijn en de jongen zijn er zonder problemen op gaan zitten. Gisteren was het nochtans paniek, want terwijl ik de bakken aan het zuiver maken was, zag ik de larfjes nog op de kegel zitten. Een uur later waren ze allemaal verdwenen en stond het vrouwtje met haar gezicht naar de voorkant van de sponsfilter. Eerst dacht ik dat ze de larfjes had opgegeten, maar later kon ik beweging zien op de sponsfilter en hoopte ik dat ze de jongen daar had opgezet. Ze had namelijk de hele tijd, sedert het afleggen, heel goed voor het legsel gezorgd. Ze was er bijna niet van weg te krijgen, zelfs niet met voedsel. De vorige keren waren zij en het mannetje elke keer aan het vechten en stootte hij haar telkens in haar flank. Nu was er niks van dit alles gebeurd, dus ik denk dat ze nu hun nieuwe thuis hebben aanvaard en dat hun goede voornemens voor dit jaar waren dat ze goed voor hun kroost zouden zorgen. Ik heb dus nu een fantastisch mooi nest jonge visjes. Nu nog maar hopen dat ze er binnen 2 dagen nog zijn, want dan is meestal het ogenblik dat zij opnieuw wil afleggen en dat ze de jongen opeet. Hopelijk zitten er in dit nest een hele hoop Blue Diamonds, want dit koppel heeft bij elk nest een mengeling van Blue Diamond en Brilliant Blue jongen. In elk geval, het is een sterk soort dat heel goed groeit en gemakkelijker te houden moet zijn dan mijn meer rood gekleurde soorten. Als alles goed is wil ik de ouders gaan inzetten als adoptieouders voor legsels van mijn Pigeon Blood Snake en mijn Fire Reds. Eerst moeten die natuurlijk terug beginnen af te leggen. Het legsel dat ik ter adoptie had overgezet in de bak bij het koppel Pigeon Blood Snake is voor het grootste deel verloren gezwommen. Er zijn wel nog 10 jongen over en die groeien goed. Het koppel zorgt er ook goed voor. Alle trucjes die ik had toegepast om de jongen gemakkelijker op het koppel te krijgen hebben dus niet echt geholpen. De meeste jongen gaan bij dit koppel in de hoeken van de bak hangen en gaan niet op het koppel zitten. Spijtig, maar ik hoop nu dat het nieuwe legsel blijft leven dan kan ik weer aan de slag om ze groot te brengen, hopelijk met heel wat Blue Diamonds, want die wil ik al zo lang hebben.
Wij hebben sinds gisteren computerproblemen. Mijn handig ventje heeft een oplossing gevonden en nu werkt de pc al meer dan een uur zonder telkens uit te vallen. Het goede nieuws is dat mijn larfjes zijn beginnen te zwemmen. De adoptie-ouders doen nog steeds pogingen om hun terug op de kegel te zetten en als je in de buurt komt van de bak, dan vliegen ze allebei op de ruit af alsof ze je willen opeten. Er zaten al een paar larfjes op de zijkant van de ouders, dus hopelijk komt het goed. Als het lukt is er volgend jaar misschien meer goed nieuws, want de ouders van de jongen hebben in de andere bak opnieuw afgelegd. Aan iedereen nog een heel prettig eindejaar en mijn beste wensen voor een goede gezondheid, veel geluk en heel veel plezier met de visjes.
Ik ben wel een beetje laat, maar ik wil iedereen toch nog een heel Zalig Kerstfeest wensen. Ik ben er niet eerder aan toe kunnen komen, omdat ik het nogal druk heb gehad met de voorbereidingen rond Kerstmis, je weet wel, cadeautjes kopen, inkopen doen, koken en voorbereiden van het feest. We hebben dan de dag voor, Kerstdag zelf en de dag erna telkens gasten gehad. Iedereen was tevreden en blij als ze naar huis terug gingen en wij genoten daarna van de rust. Vanmorgen hebben de visjes dan terug de voorrang gekregen en zijn ze allemaal weer proper gemaakt en verzorgd met vers water en vitamientjes. Ikzelf heb ook nog een mooi kerstcadeautje gekregen van de vissen. Het Brilliant koppeltje legde op Kerstdag opnieuw eitjes af. Ze hadden een dag ervoor weer al hun jongen opgegeten. Ik mag eigenlijk niet ze zeggen want het is alleen het vrouwtje dat dit doet, het mannetje probeert haar elke keer weer te weerhouden ervan, maar het lukt hem niet. Omdat ik geen plaats heb om het vrouwtje apart te zetten, nadat ze heeft afgelegd, heb ik op tweede kerstdag maar gekozen voor de vlucht naar Egypte oftewel: ik heb de eitjes weggenomen en ze bij het koppel Pigeon Blood Snake gezet. Het is nu wel zo dat deze vissen niet echt veel huidslijm aanmaken, maar ze hadden van hun vorig legsel toch een mooi nestje jongen grootgebracht. Morgen moeten die eitjes dus gaan uitkomen, ik ben benieuwd hoeveel het er zullen zijn, want er zijn er heel wat wit geworden. Het is de eerste keer dat ik zoiets probeer, dus weet ik niet goed wat ik ervan moet verwachten. In elk geval is het koppeltje, nadat ze eerst wat vreemd opkeken omdat er plots een kegel met een draad erover in hun bak was gezet, zijn plicht beginnen doen en verzorgen ze de eitjes nu heel goed. Ik heb het daareven nog ondervonden toen ik wat vuil van de bodem wilde afhevelen. Het mannetje viel mij aan, terwijl het vrouwtje voor de eieren bleef staan waaieren. Het koppeltje Red Leopards heeft ook nog eens eieren afgelegd en staat er nu mooi voor te waaieren. Morgen zullen ze de eieren wel weer allemaal opeten. Deze keer zijn ze nochtans heel rustig, ze zijn nog niet beginnen vechten zoals ze anders altijd doen als er eitjes zijn. Misschien zijn ze nog in Kerststemming en willen ze de "vrede op aarde" niet verstoren. Nog even afwachten dus wat het allemaal gaat worden. Het zou in elk geval een mooi begin zijn van het nieuwe jaar, moest ik dan 2 nestjes jongen hebben.
