|
coma
de attaque zo onverwacht
na schrik lijkt er nog hoop
toeren gaan we, samen
drie keer in de maand
moeizaam praat je, honderduit
als ik in m'n jongensjaren
maar het doet pijn, de
rollen zomaar omgedraaid
.
in het steriel vertrek
praat ik tegen jou
machteloos, geen voedsel
of zelfs maar vocht
moet verder zonder jou
terug op straat, vol leven
vraag ik me af wie me
voortaan raad moet geven
juni 1983.. manet alta mente repostum..
© Eli Stater
|
